Σκληρότερο αλλά πιο συζητήσιμο το νέο Μνημόνιο

Είκοσι νέες, και σε πολλές περιπτώσεις επώδυνες, μεταρρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό, στο ύψος των κοινωνικών δαπανών, στα οικονομικά των δήμων και στα νοσοκομεία, αλλά και «αντάλλαγμα» το δικαίωμα της ελληνικής κυβέρνησης να υποκαταστήσει με άλλες πηγές εσόδων επώδυνα εισπρακτικά μέτρα του 2011, περιλαμβάνει το αναθεωρημένο Μνημόνιο.

Στην εξασέλιδη απόφαση που θα υπογράψουν την ερχόμενη Δευτέρα οι υπουργοί Οικονομικών και οριστικοποιείται σήμερα στις Βρυξέλλες από τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων, καταγράφονται μία προς μία οι αλλαγές στα άρθρα της συμφωνίας που επιτεύχθηκε τον Μάιο.

Σύμφωνα με τη «Σύσταση για Απόφαση του Συμβουλίου για την τροποποίηση της απόφασης 2010/320/Ε.Ε. του Συμβουλίου της 10ης Μαΐου, 2010» η Ελλάδα θα πρέπει μεταξύ άλλων να μειώσει επιπλέον το έλλειμμα κατά 0,2% το 2011, να απαγορεύσει τα ελλείμματα σε δήμους έως το 2014, να επανεξετάσει (μαζί με την Ε.Ε.) το συνταξιοδοτικό του Δημοσίου, του ΙΚΑ, του ΟΓΑ, του ΟΑΕΕ, τις επικουρικές και τα βαρέα, αλλά και να τοποθετήσει ξένους εμπειρογνώμονες στα νοσοκομεία.

Στον αντίποδα, περιορίζονται κατά 500 εκατ. ευρώ η περικοπή δημοσίων επενδύσεων του 2011 και κατά 100 εκατ. ευρώ τα έσοδα από την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών και, το κυριότερο, δίδεται το δικαίωμα για αντικατάσταση των δημοσιονομικών μέτρων:

1. «Μέτρα τα οποία αποφέρουν συγκρίσιμη εξοικονόμηση πόρων μπορούν να ληφθούν υπόψη μετά από διαβούλευση με την Επιτροπή», αναφέρεται ρητά στο κείμενο προς το Συμβούλιο. Η αναφορά καλύπτει όχι μόνο την αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, αλλά όλα τα δημοσιονομικά μέτρα που έχει δεσμευθεί να λάβει η κυβέρνηση στον προϋπολογισμό για το 2011 (όπως πάγωμα συντάξεων, έκτακτη εισφορά στις πολύ κερδοφόρες επιχειρήσεις, μείωση των επενδύσεων, αναπροσαρμογή αντικειμενικών αξιών, αύξηση της φορολόγησης αμοιβών σε είδος, του φόρου στα είδη πολυτελείας, πράσινο φόρο, περικοπή δαπανών δήμων, επιβολή τέλους για ημιυπαίθριους χώρους κ.λπ.).

Στο 3,2% των ΑΕΠ

2. Τα δημοσιονομικά μέτρα του 2011 πρέπει να φτάσουν τουλάχιστον στο 3,2% του ΑΕΠ (αντί για 3% που προέβλεπε η απόφαση του Μαΐου).

3. Η μείωση των επενδύσεων που χρηματοδοτούνται από εγχώριους πόρους περιορίζεται κατά τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ (αντί κατά 1 δισ. ευρώ).

4. Τα έσοδα από την αναπροσαρμογή στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων θα έχουν απόδοση 400 εκατ. ευρώ αντί για 500 εκατ. ευρώ.

5. Ξεκινούν τον Σεπτέμβριο ανεξάρτητες αξιολογήσεις της κεντρικής διοίκησης και των υφιστάμενων κοινωνικών προγραμμάτων.

6. Πρέπει έως το τέλος του χρόνου να δημιουργηθεί πλήρες κεντρικό μητρώο για τις δημόσιες επιχειρήσεις.

7. Εκπόνηση σχεδίου δράσης για τη δημιουργία μιας κεντρικής αρχής προμηθειών.

8. Εως το τέλος Δεκεμβρίου, νομοθετική πράξη θα απαγορεύει στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης να εμφανίζουν ελλείμματα τουλάχιστον έως το 2014.

9. Θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν έως το τέλος του χρόνου προσωρινές προβλέψεις για τις συνταξιοδοτικές δαπάνες έως το 2060, που εκτός από το ΙΚΑ θα εκτιμούν το «καθεστώς σύνταξης των δημοσίων υπαλλήλων, του ΟΓΑ και του ΟΑΕΕ».

10. Νομοθετική πράξη θα καθορίζει ανώτερο όριο 50 εκατ. ευρώ κρατικής επιχορήγησης στον ΟΣΕ.

Επιχειρηματικό σχέδιο ΟΣΕ

11. Θα δημοσιοποιηθεί το επιχειρηματικό σχέδιο για τον ΟΣΕ (διακοπή ζημιογόνων γραμμών, αύξηση των τιμών και μείωση των αμοιβών και του προσωπικού).

12. Θα ζητηθεί έως το τέλος του έτους τεχνική συνδρομή από διεθνείς εμπειρογνώμονες για την απόδοση και την αποτελεσματικότητα του συστήματος υγείας και της διαχείρισης των νοσοκομείων.

13. Θεσπίζεται η καταβολή 3 ευρώ για τις τακτικές υπηρεσίες εξωτερικών ιατρείων στα δημόσια νοσοκομεία.

14. Εως το τέλος Μαρτίου του 2011 θα δημοσιευθεί η έκθεση για τις συνταξιοδοτικές δαπάνες των επικουρικών συντάξεων. Οι δύο μελέτες (και των κύριων ταμείων) θα επικυρωθούν από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ε.Ε.

15. Εως τον Ιούνιο θα ληφθούν μέτρα αναμόρφωσης της κεντρικής διοίκησης και των κοινωνικών προγραμμάτων.

16. Στο τέλος Ιουνίου θα πρέπει να υπάρξει «πράξη αναθεώρησης των βασικών παραμέτρων του συνταξιοδοτικού συστήματος», αν οι εκτιμήσεις δείξουν αύξηση στις δημόσιες συνταξιοδοτικές δαπάνες άνω του 2,5% του ΑΕΠ έως το 2060.

17. Με ξεχωριστή ρύθμιση θα γίνει «αναθεώρηση της λειτουργίας των επικουρικών συντάξεων».

18. Τέλος Ιουνίου θα ολοκληρωθεί και η αναθεώρηση του καταλόγου των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, «με στόχο τη μείωση των καλυπτόμενων επαγγελμάτων σε ποσοστό του εργατικού δυναμικού που δεν υπερβαίνει το 10%». Ο νέος κατάλογος «θα ισχύει από την 1η Ιουλίου 2011 για όλους τους νυν και μελλοντικούς εργαζομένους».

19. Εως τον Δεκέμβριο θα γίνουν νέες παρεμβάσεις στη διοίκηση και στα κοινωνικά προγράμματα.

20. Η κυβέρνηση θα πρέπει να παράσχει εφεξής στοιχεία για τις εκκρεμείς πληρωμές δημοσίων δαπανών, προσδιορίζοντας τις ληξιπρόθεσμες. *

Βάση 0,9! Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Κανένας, φυσικά, δεν μπορεί να μένει αδιάφορος με το γεγονός της πρόσβασης σε δεκάδες ΤΕΙ υποψηφίων που δεν μπορούν να γράψουν περισσότερο από 1, 2, 3, ακόμη και 5 μονάδες στην κλίμακα του 20. Παράλληλα, για να μην κρυβόμαστε, οφείλουμε να δεχθούμε ότι υπάρχει πρόβλημα, που ακριβώς τόσο η καθιέρωση της βάσης του 10 όσο και η τυπική κατάργησή της ήρθαν όχι να το φωτίσουν και να επιχειρήσουν μια λύση, αλλά να το καλύψουν, να το θάψουν στη σκιά της. Χρειάζεται να το πούμε από την αρχή. Η λευκή κόλλα εισόδου συνδέεται με ένα νήμα με το «λευκό» πτυχίο εξόδου, καθώς οι εξευτελιστικές βαθμολογίες δεν είναι παρά η απάντηση στα απαξιωμένα ΤΕΙ που έχουν γνωστικό αντικείμενο τιποτολογίας, υποδομές Ζιμπάμπουε, επαγγελματικά δικαιώματα ανύπαρκτα και εικονικές επαγγελματικές προοπτικές.



Ας δούμε, όμως, τα πράγματα με μια σειρά

Είναι αποκλειστικά υπεύθυνη η κατάργηση της βάσης του 10 για το γεγονός ότι υπάρχουν υποψήφιοι (μερικές χιλιάδες) που εισάγονται με πολύ μικρές βαθμολογίες στα ΤΕΙ; Νομίζουμε ότι τα πράγματα είναι περισσότερο σύνθετα και ας εξηγηθούμε. Είχαμε επισημάνει με άλλη ευκαιρία ότι φέτος υπήρξαν περίπου 94.000 γραπτά (δηλαδή το 1 στα 6 γραπτά των Πανελλαδικών εξετάσεων) που βαθμολογήθηκαν 0-5, δηλαδή μιλάμε ουσιαστικά για 94.000 λευκές κόλλες. Μαζί τους άλλα περίπου 116.000 γραπτά (δηλαδή περισσότερο από 1 στα 5) βαθμολογήθηκαν με βαθμολογία μικρότερη του 10. Με άλλα λόγια, ένας στους τρεις υποψήφιους έγραψε φέτος κάτω από τη βάση και από αυτούς περίπου οι μισοί έδωσαν σχεδόν λευκή κόλλα! Την ίδια ώρα, στην αντίπερα όχθη, 88.000 περίπου γραπτά βαθμολογήθηκαν με άριστα (18-20). Μιλάμε για ένα μεγάλο αγεφύρωτο χάσμα. Χάσμα στις βαθμολογίες (10.500 αριστούχοι από τη μια και 30.000 υποψήφιοι κάτω από τη βάση από την άλλη), στους υποψήφιους και στις βάσεις (από 868 μέχρι 19.453), χάσμα στις προσδοκίες! Άλογα κούρσας και ουραγοί! Παράδοξο και πρωτότυπο; Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια αυτή η κατάσταση παγιώνεται.



Τι συμβαίνει;

Σαν να αντανακλά η ίδια η κοινωνία πάνω στην κίνηση των βάσεων. Μια κοινωνία όπου οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Και στη μέση σμπαραλιασμένα τα μεσαία στρώματα. Από την άλλη φαίνεται καθαρά ότι έχει συντελεστεί αθέατα αλλά σταθερά μια σημαντική αλλαγή στους υποψήφιους. Δίπλα στα «άλογα κούρσας» με τα 18άρια και τα 19άρια που τινάζουν τις βάσεις στον αέρα διαμορφώνονται οι ουραγοί, μια μεγάλη ομάδα (ίσως η μεγαλύτερη μετά τη μεταπολίτευση) παιδιών, κυρίως από τα λαϊκά στρώματα (γόνοι αγροτών, εργατών, μικροϋπαλλήλων κ.λπ.) οι οποίοι έχουν γυρίσει την πλάτη στη σχολική εκπαίδευση σαν απάντηση στο γεγονός ότι η τελευταία δεν έχει πλέον να τους προσφέρει αυτό που απλόχερα, στο πεδίο των επαγγελματικών προοπτικών, πρόσφερε στο παρελθόν.





Το τέλος της κινητικότητας σβήνει τις προσδοκίες

Πριν από περίπου 30 χρόνια, την ακαδημαϊκή χρονιά 1981/82, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των φοιτητών-τριών που απάντησαν στην ερώτηση «νομίζετε ότι στη σημερινή ελληνική κοινωνία τα άτομα έχουν τη δυνατότητα να μεταπηδούν σε μια κοινωνική τάξη ανώτερη από αυτή στην οποία βρίσκονται οι γονείς τους;» η καταφατική απάντηση συγκέντρωσε συνολικά το 95% των φοιτητών/τριών. Στην ερώτηση «με ποιους τρόπους επιτυγχάνεται η κοινωνική άνοδος στη σημερινή ελληνική κοινωνία;» φοιτητές και φοιτήτριες θεωρούσαν, την περίοδο αυτή, τη μόρφωση κύριο μέσο κοινωνικής ανόδου, εννοώντας, βέβαια ότι οι πανεπιστημιακές σπουδές, ειδικότερα, συντελούν στην κοινωνική άνοδο.

Πρόκειται, βέβαια, για πεποίθηση που «χρώσταγε» τα οικοδομικά υλικά του σχηματισμού της σε εκείνη την περίοδο (και ακόμη προγενέστερα) στην οποία, πράγματι, η εκπαίδευση διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στην ένταξη εκατοντάδων χιλιάδων νέων από όλα τα κοινωνικά στρώματα στις πολλαπλές νέες θέσεις εργασίας που «αναφύονταν» κατά χιλιάδες. Οι πανεπιστημιακοί τίτλοι και τα διπλώματα αποκτούν την ίδια περίοδο τη λειτουργία που είχαν παλαιότερα οι «τίτλοι ευγενείας» για την κατάληψη μιας ευνοημένης επαγγελματικής θέσης και φυσικά μαγνητίζουν, ιδιαίτερα, εκείνα τα τμήματα του πληθυσμού που προσπαθούν να «σπρώξουν» τα παιδιά τους -μέσω της εκπαίδευσης- στην «άλλη» πλευρά του λόφου, εκεί όπου απουσιάζει η χειρωνακτική εργασία, η ανασφάλεια και τα χαμηλά εισοδήματα.

Η εκπαίδευση για τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες της εποχής ήταν μια επένδυση για τα παιδιά τους προστατευμένη από τον πληθωρισμό, που φλόγιζε την ελπίδα να τα δουν να περάσουν στην άλλη όχθη, στα μεσαία και ανώτερα στρώματα. «Να φύγει», «να σπουδάσει», «να γίνει δάσκαλος, γιατρός, καθηγητής, δημόσιος υπάλληλος», «χορτάρι να βοσκήσω, αλλά να σπουδάσει». Η ιδεολογία της κοινωνικής ανόδου αποκτά αυτή την περίοδο μια άνευ προηγουμένου εμβέλεια.

Εικοσιοκτώ χρόνια αργότερα, σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει σημαντικά. Μιλάμε για ανατροπή στις καταστάσεις, στα δεδομένα και στις πεποιθήσεις. Το «κλειδί του παραδείσου», το Πανεπιστήμιο, που την προηγούμενη περίοδο πρόβαλε σαν το σκαλοπάτι που έπρεπε ν' ανέβουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών για να "αποκατασταθούν - εξασφαλιστούν", δεν υπάρχει πια. Τα πτυχία έχουν χάσει την αποτελεσματικότητα που είχαν στο παρελθόν ως μέσα επαγγελματικής προώθησης, καθώς η ολοένα και αυξανόμενη ανεργία «σαρώνει» όλων των ειδών τους τίτλους, ιδιαίτερα όταν δεν συνοδεύονται από υψηλή καταγωγή, «δίκτυο σχέσεων - γνωριμιών» και «κληρονομικά δικαιώματα».

Ακόμη παραπέρα. Σε αντίθεση με το παρελθόν, όχι μόνο το παιδί μιας εργατικής ή αγροτικής οικογένειας με το πτυχίο της φιλολογίας ή κάποιου τμήματος του Παντείου ή της Νομικής δεν έχει εγγυημένη επαγγελματική προοπτική, αλλά και το παιδί μιας οικογένειας εκπαιδευτικών ή δημοσίων υπαλλήλων ή μικροεμπόρων με το πτυχίο στο χέρι είναι πιθανόν να έχει καθοδική κοινωνική κινητικότητα, να βρεθεί, δηλαδή, σε χειρότερη θέση επαγγελματικά, κοινωνικά, οικονομικά από τους γονείς του, οι οποίοι είχαν πετύχει ανοδική κοινωνική τροχιά στην προηγούμενη γενιά.

Είναι απαραίτητο να σημειώσουμε εδώ ότι αυτή η πραγματικότητα σημαίνει και την αναίρεση οποιασδήποτε εγγυημένης δυνατότητας ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας μέσα από την πρόσβαση στον εκπαιδευτικό μηχανισμό, γεγονός που οδηγεί στη σταδιακή διάλυση των παραδοσιακών αντιλήψεων που συγκροτούνταν γύρω από τον εκπαιδευτικό μηχανισμό. Ακυρώνεται έτσι ένα ολόκληρο φάσμα κοινωνικών προσδοκιών, συγκροτημένο εδώ και αρκετές δεκαετίες για τη δυνατότητα εργασιακής απασχόλησης μέσα από την πρόσβαση στην εκπαίδευση και τα διαπιστευτήριά της. Οι προσδοκίες, βέβαια, αυτές την τελευταία 15ετία δέχθηκαν απανωτά χτυπήματα από την εργασιακή αβεβαιότητα, την ετεροαπασχόληση, την υποαπασχόληση, τη μισθολογική υποβάθμιση.

Κάτι για το τέλος, για να μην ξεχνιόμαστε. Η μπαταρία που φόρτιζε, την πρώτη μεταπολιτευτική δεκαετία, τη σχέση με το σχολείο και τη γνώση των παιδιών από τα λαϊκά στρώματα είχε δυο πόλους: Ο ένας πόλος συνδεόταν με το γεγονός ότι η αριστερά είχε διεισδύσει βαθιά στη νεολαία και μαζί είχε διεισδύσει και η καλή της σχέση με τα «γράμματα». Ένα μεγάλο τμήμα των μαθητών της περιόδου εκείνης, όσοι κατάφερναν και ξέφευγαν από τους φανερούς και ενισχυμένους ταξικούς φραγμούς, θεωρούσαν τη γνώση δύναμη ανατροπής που συνδεόταν με ένα νήμα με τα «πληθωριστικά» όνειρα για αλλαγή του κόσμου. Γι' αυτό ένα μεγάλο τμήμα τους θριάμβευε σχολικά.

Ο άλλος πόλος συνδεόταν με το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί τίτλοι οδηγούσαν κατευθείαν σε εργασία. Αυτό πριμοδοτούσε τις προσδοκίες, καθώς «άναβε» το πράσινο φως για «επαγγελματική αποκατάσταση» σε ένα τοπίο κοινωνικής κινητικότητας.

Σήμερα; Οι αριστερές ιδέες εδώ και χρόνια είναι ακόμη αδύναμες μέσα στη νεολαία και μαζί η εμπιστοσύνη για τη γνώση. Την ίδια στιγμή, η διευρυμένη ανεργία των πτυχιούχων και το «βάθος» των μισθών αφοπλίζουν τις διαθέσεις και σβήνουν τις προσδοκίες.



Μια κουβέντα για τη βάση του 10

Για να μην αποκτήσει η κατάργηση της βάσης του δέκα εισαγωγικά, για να μη γίνει «ένα αδειανό πουκάμισο», πρέπει να συνοδευτεί και με υποστηρικτικά μέτρα: πρώτον, να δημιουργηθούν οι όροι έτσι ώστε το σχολείο να μαθαίνει όλα τα παιδιά γράμματα. Αυτό είναι ευθύνη της οικονομικής πολιτικής, της κοινωνικής πολιτικής, της εκπαιδευτικής πολιτικής και της σχολικής εκπαίδευσης. Δεύτερον, οι τριτοβάθμιες σχολές να αποκτήσουν γερή δημόσια χρηματοδότηση, υποδομές και στέρεο γνωστικό αντικείμενο ώστε να δικαιολογούν τον τίτλο τους. Γιατί αν ο υποψήφιος δεν έχει στοιχειώδη υποδομή γνώσεων, τότε είναι σίγουρο ότι θα είναι «λίγα τα ψωμιά του» στην τριτοβάθμια εκπαίδευση λίγο κιόλας μετά την είσοδό του σ΄ αυτή. Αν πάλι οι σχολές δεν έχουν φοιτητική μέριμνα, έτσι ώστε ο υποψήφιος που εισάγεται εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας να μη χρειάζεται ένα μισθό για να επιβιώσει, τότε πάλι είτε με τη βάση του 10 είτε με την κατάργησή της η «έξοδος» θα είναι αναπότρεπτη.

Βόμβα πυρηνικού Μνημονίου εξολοθρεύει τη χώρα!

Όλο και συχνότερα, σχεδόν καθημερινά το τελευταίο διάστημα, οι ιθύνοντες κύκλοι σε Ε.Ε. και ΔΝΤ όχι μόνο αποκλείουν, αλλά και αναθεματίζουν την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους! Με ποιους τα βάζουν, αφού (κάκιστα!) κανένα κόμμα (πλην μεμονωμένων φωνών) στην αντιπολίτευση δεν προτείνει ευθέως και καθαρά την αναδιάρθρωση του χρέους; Προφανώς οι ιθύνοντες σε Ε.Ε. και ΔΝΤ τα βάζουν με την πραγματικότητα! Ξορκίζουν την εφιαλτική οικονομικοκοινωνική πορεία της χώρας, η οποία εξελίσσεται στη μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και εθνική τραγωδία, τουλάχιστον, από τον πόλεμο. Κυβέρνηση και τρόικα προχώρησαν πραξικοπηματικά (καταλύοντας το σύνταγμα και τους ίδιους τους τύπους της αστικής δημοκρατίας) στη διαμόρφωση του γνωστού χρηματοδοτικού μηχανισμού Ε.Ε. -ΔΝΤ και του Μνημονίου -καλύτερα των συνεχών, όλο και χειρότερων, εναλλασσόμενων Μνημονίων! Το επίπλαστο δίλημμα που ετέθη ήταν "Μνημόνιο ή πτώχευση".



Και Μνημόνιο και "πτώχευση"!

Αυτήν την ώρα τα έχουμε και τα δύο! Και Μνημόνιο και ουσιαστική πτώχευση και χρεωκοπία της χώρας, χωρίς όμως τις όποιες «ευεργετικές» συνέπειες της «πτώχευσης», αφού, παρ’ ότι χρεωκοπημένοι, πληρώνουμε κανονικότατα απίστευτα τοκοχρεωλύσια!

Και όμως, παρ' ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ελεύθερη οικονομικοκοινωνική πτώση (τα spread έχουν ξεπεράσει κάθε όριο!), οι ιθύνοντες, όπως ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος, Όλι Ρεν, και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, όχι μόνο αποκλείουν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους αλλά και εξωραΐζουν την πορεία των οικονομικών εξελίξεων, καθησυχάζοντας για την προοπτική τους!!! Γιατί το κάνουν; Δεν βλέπουν την τραγωδία; Το κάνουν για τους εξής αλληλένδετους λόγους:

Πρώτον: Διότι είναι συνυπεύθυνοι του εκτρώματος χρηματοδοτικός μηχανισμός συν Μνημόνιο!

Δεύτερον: Διότι αν αποδεχθούν την αποτυχία και επομένως μοιραία την «αναδιάρθρωση», τότε αναγνωρίζουν ως αναπότρεπτα αυτά που ο κ. Όλι Ρεν καταδεικνύει ως συνέπειες της αναδιάρθρωσης: την καταστροφή της «Ευρωζώνης», αν όχι και της παγκόσμιας οικονομίας! Άλλωστε το Μνημόνιο δεν επεβλήθη για να σωθεί η Ελλάδα, αλλά για να βουλιάξει, «σώζοντας» έτσι, πάνω στα ελληνικά ερείπια, την Ευρωζώνη (όπερ αδύνατον)!

Τρίτον: Διότι οι κυρίαρχοι της Ε.Ε. και του ΔΝΤ τρέμουν για τα χρήματά τους! Και αναφέρομαι τόσο στα τεράστια ποσά με τα οποία έχουν δανείσει οι ευρωπαϊκές τράπεζες την Ελλάδα αλλά και στα χρήματα των κυβερνήσεων των κρατών της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ, στις οποίες, σιγά - σιγά, μεταβιβάζονται από τις τράπεζες τα ομόλογα - «σκουπίδια» του ελληνικού Δημοσίου.

Όλοι αυτοί θα «έχαναν» χρήματα από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και γι' αυτό ο κ. Σόιμπλε σπεύδει να διαβεβαιώσει αγωνιωδώς (και αφελώς) ότι οι «Έλληνες θα ξεπληρώσουν μέχρι κεραίας τα δάνειά τους»!!! Η Ελλάδα προφανώς και δεν μπορεί να αποπληρώσει κανονικά το χρέος της, χωρίς να «εξοντωθεί» ο ελληνικός λαός! Μόνοι οι τόκοι του 2010 προβλέπονται μετριοπαθέστατα, στο 25% περίπου των καθαρών εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού, ενώ τα τοκοχρεωλύσια θα ξεπεράσουν το 65% αυτών των τακτικών εσόδων! Πλήρες αδιέξοδο! Η «αναδιάρθρωση» του χρέους είναι μάλλον απίθανο να αποφευχθεί, όσο κι αν την ξορκίζουν οι ένοχοι και συνένοχοι της «νεοαποικιοκρατικής» λεηλασίας της χώρας και του ελληνικού «προτεκτοράτου»!

Το θέμα είναι για ποια αναδιάρθρωση του χρέους μιλάμε, με ποια χαρακτηριστικά, υπό την αιγίδα ποιανού θα γίνει και σε ποια προοπτική θα εντάσσεται. Γιατί μια αναγκαστική, ανώδυνη για τους πιστωτές, αναδιάρθρωση του χρέους, που θα γίνει υπό την αιγίδα και τον έλεγχο των «ληστών νεοαποικιοκρατών» της τρόικας και με την επιβολή νέων ακόμα πιο επαχθών όρων (πολύ πιο επαχθών από αυτούς, του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, ο οποίος λεηλάτησε τη χώρα για δεκαετίες), θα είναι απλώς η χαριστική βολή για τον τόπο και τον ελληνικό λαό.



Ή τα τοκοχρεωλύσια ή το μέλλον του ελληνικού λαού!

Αυτήν την ώρα, στο και πέντε, η αριστερά, συμπαραταγμένη, οφείλει να αντιτάξει χωρίς μισόλογα, τολμηρά, αποφασιστικά και επιθετικά, μια εναλλακτική πρόταση για το δημόσιο χρέος, ενταγμένη σε ένα συνολικό προοδευτικό και σοσιαλιστικό πρόγραμμα διεξόδου και νέας ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό η αριστερά οφείλει:

Πρώτον: Να αρνηθεί ευθέως κάθε νομιμότητα του δημοσίου χρέους, ως χρέους του ελληνικού λαού, το οποίο πρέπει να αποπληρώσει ο εργαζόμενος κόσμος. Να υπογραμμίσει ότι δεν αναγνωρίζει αυτό τα χρέος ως δημόσιο, παρά μόνο ως χρέος μιας εξωνημένης πολιτικής και οικονομικής ελίτ, από το οποίο επωφελήθηκε η ίδια και όχι η ανάπτυξη και η προοπτική της χώρας.

Δεύτερον: Να διεκδικήσει ως πρώτο ελάχιστο στόχο την άμεση απεμπλοκή από το Μνημόνιο, την ακύρωση των μέτρων που έχουν ληφθεί στο πλαίσιό του, την άμεση απεμπλοκή της χώρας από την κηδεμονία της τρόικας και την, χωρίς όρους, επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, με στόχο μια τέτοια ρύθμιση και αναδιάρθρωσή του που θα εξυπηρετεί στοιχειωδώς το δημόσιο συμφέρον και θα δίνει «ανάσα» στη χώρα! Μια τέτοια ρύθμιση - αναδιάρθρωση πρέπει να προβλέπει τη διαγραφή σημαντικότατου μέρους του χρέους, τη δραστική μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο, τη διαμόρφωση ικανής περιόδου χάριτος, την επιμήκυνση των χρονικών ορίων αποπληρωμής κ.λπ. Είναι δυνατή μια τέτοια επιδίωξη; Είναι πιθανή, αν και δύσκολη! Και η πιθανότητα να προχωρήσει γίνεται μεγαλύτερη, αν μια κυβέρνηση (της αριστεράς!) που θα την επιδιώξει δείξει διατεθειμένη και αποφασισμένη να προχωρήσει, αν ναυαγήσει η επιδιωκόμενη αναδιαπραγμάτευση, σε χρεωστάσιο, με δυο λόγια σε αναστολή πληρωμών τοκοχρεωλυσίων ή και οριστική διακοπή πληρωμής τους! Οι τελευταίες επιλογές ασφαλώς θα είναι επώδυνες, αλλά χίλιες φορές καλύτερες και πιο ελπιδοφόρες από τη σημερινή κατάσταση!

Τρίτον: Να προωθήσει τη ριζοσπαστική ρύθμιση - αναδιάρθρωση και του υπέρογκου - ασήκωτου ιδιωτικού χρέους (400 δισ.) όσον αφορά τις πιο ευάλωτες κατηγορίες των πολιτών, τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, τους πολύ μικρούς επαγγελματίες και τη μικρομεσαία αγροτιά!

Τέταρτον: Να αγωνισθεί για την εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος ως θεμελιώδη προϋπόθεση προώθησης των τριών πρώτων και σχεδιασμού μιας νέας χρηματοπιστωτικής πολιτικής.

Πέμπτον: Να διεκδικήσει, με ένα πακέτο φορολογικών και ελεγκτικών μέτρων, δίκαιη και ριζοσπαστική αναδιανομή του πλούτου.

Αυτοί οι άξονες προτάσεων - διεκδικήσεων, ως μέρος και αφετηρία ενός συνολικού προγράμματος αναπτυξιακής, παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης του τόπου, μπορούν να γίνουν πεδίο συμπαράταξης όλων των αριστερών δυνάμεων, ανάπτυξης μιας μεγάλης αγωνιστικής συμμαχίας λαϊκών δυνάμεων και σημαία - ομπρέλα των προγραμματικών διεκδικήσεων και του αγώνα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Αυτήν την ώρα, πέρα από επιμέρους διαφορές και άγονες διαιρέσεις η σύνολη ΑΡΙΣΤΕΡΑ χρειάζεται μεγάλη ΤΟΛΜΗ, ισχυρή ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ειδική αίσθηση ΕΥΘΥΝΗΣ, βαθύτατο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΣΜΟ και ανιδιοτελές ΕΝΩΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ! Δύσκολα; Ναι, αλλά εφικτά!!

13η Σεπτεμβρίου: "Open day" του φτηνού, πειθαρχημένου σχολείου

Η 13η Σεπτεμβρίου για τα σχολεία θα είναι το ... open day μιας νέας εποχής για την εκπαίδευση στη χώρα μας. Τα κενά σε διδακτικό προσωπικό, ακόμα και μετά τις ανακοινώσεις Διαμαντοπούλου - ΠΑΣΚ δασκάλων για την πρόσληψη αναπληρωτών, θα είναι τεράστια. Τουλάχιστον 50.000 μαθητές των δημοτικών σχολείων θα βρεθούν χωρίς εκπαιδευτικούς, ενώ η απώλεια διδακτικών ωρών θα είναι ανυπολόγιστη. Ωστόσο, η 13η Σεπτεμβρίου δεν θα μείνει στην εκπαιδευτική ιστορία λόγω των τεράστιων κενών σε διδακτικό προσωπικό, αλλά επειδή θ' ανοίξει μια χρονιά μετάβασης στο φτηνό σχολείο της αγοράς. Το σχολείο των μετρήσιμων στόχων που θα ζητιανεύει από χορηγούς -πάντα με το αζημίωτο- από χαρτιά τουαλέτας μέχρι διαδραστικούς πίνακες...

Κομβικό σημείο για τη μετάβαση αυτή είναι η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Κρίση και μνημόνιο με το ΔΝΤ είναι το ανάχωμα της κυβέρνησης Παπανδρέου για την επιβολή του νέου για την Ελλάδα, αλλά όχι για την Αμερική και την Αγγλία, σχολείου. Παρεμπιπτόντως, στην Αμερική ήδη ζητήθηκε από τους γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο μ' ένα χαρτί τουαλέτας παραμάσχαλα.



Πολιτική επιλογή η μείωση των μόνιμων

Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα βγάζει τους εκπαιδευτικούς από την τάξη με μπαστούνι, έκανε την πρώτη δουλειά. Οδήγησε 14.500 δασκάλους και καθηγητές σε πρόωρη σύνταξη. Σε σχέση με πέρυσι, υπάρχει τριπλασιασμός των συνταξιοδοτήσεων. Με βάση όσα έλεγαν, μετά την απόφαση για πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο, θα έπρεπε να γίνουν 14.500 μόνιμοι διορισμοί. Δηλαδή, ένας διορισμός για κάθε μια παραίτηση. Πόσοι διορισμοί έγιναν; Κατά παράβαση του ισχύοντος νομικού πλαισίου, μόλις 2.815. Οι διορισμοί κόπηκαν στο μισό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Σε ορισμένες περιοχές ο αριθμός των συνταξιοδοτήσεων ξεπερνά το 9%. Για παράδειγμα, από την Α' Αθήνας φεύγει το 11,2% του εκπαιδευτικού προσωπικού, από την Αν. Θεσσαλονίκη το 13,9%, από τη Λάρισα το 9,5%, από τα Γιάννενα το 9,3% και από τη Μεσσηνία το 10,4%. Οι συνταξιοδοτήσεις αραιώνουν από μόνιμους εκπαιδευτικούς τις τρεις βασικές ειδικότητες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: Φεύγει το 10,1% των φιλολόγων, το 9,9% των μαθηματικών, το 8,5% φυσικών, χημικών και βιολόγων. Το παράδοξο είναι ότι στις περιοχές που πλήττονται ιδιαίτερα από το κύμα φυγής, δεν έγιναν καθόλου διορισμοί στις τρεις βασικές ειδικότητες.

Παράδοξο μεν, καθόλου τυχαίο δε. Είναι πολιτική επιλογή να μειωθεί το μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό. Οι εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση πρέπει να είναι εποχιακές με ό,τι συνεπάγεται αυτό τόσο για την πειθάρχηση του σχολείου όσο και για την ποιότητά του. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι πρωτομάστορας στις συντηρητικές αναδιαρθρώσεις. Έχουν προηγηθεί άλλες χώρες και η εμπειρία είναι πικρά.



Σκηνές από τα προσεχώς...

Να πώς τη μεταφέρει ο γενικός γραμματέας της Εθνικής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών της Πορτογαλίας, Μάριο Νογκέιρα, στη Γενική Συνέλευση των προέδρων των τοπικών ενώσεων της ΟΛΜΕ (Ιούνιος 2010). Μεταξύ 2007-2010 πήραν σύνταξη περίπου 15.000 καθηγητές και μπήκαν στα σχολεία για να τους αντικαταστήσουν λιγότεροι από 400. Στο λύκειο, το ποσοστό των μη μόνιμων εκπαιδευτικών φτάνει το 70%. Αυτοί οι μη μόνιμοι δεν έχουν οργανική θέση σε κανένα σχολείο, ως εκ τούτου μπορεί να μετατίθενται σε άλλο σχολείο κάθε χρόνο ή και, απλώς, να μένουν άνεργοι. Αυτοί δεν έχουν καριέρα. Έχουν λιγότερα δικαιώματα και υφίστανται ένα καθεστώς αξιολόγησης που τους οδηγεί στο να δέχονται σχεδόν τα πάντα, έτσι ώστε να μη χάσουν τη δουλειά τους. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση επέβαλε ένα γραφειοκρατικό και θλιβερό μοντέλο αξιολόγησης, αντικατέστησε τη δημοκρατική διοίκηση των σχολείων με ένα διευθυντή που έχει υπερβολικές εξουσίες κι άλλαξε το νόμο για να περιορίσει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες των εκπαιδευτικών.



Όπου θέλουν το παραβιάζουν...

Σαν να βλέπουμε σκηνές από τα προσεχώς. Ορίστε, λοιπόν, ο λόγος που δεν εφαρμόζεται η αρχή να διορίζεται ένας εκπαιδευτικός στη θέση εκείνου που φεύγει. Αντιθέτως, το μνημόνιο παραβιάστηκε σε ό,τι αφορά τον αριθμό των αναπληρωτών. Από τις 4.000 που θα προσλάμβαναν, η κ. Διαμαντοπούλου ανακοίνωσε (με την ΠΑΣΚ δασκάλων στο πλευρό της) ότι εξασφάλισε πιστώσεις για 15.760 αναπληρωτές (7.817 στην πρωτοβάθμια και 7.450 στη δευτεροβάθμια). Κι από εκεί που θα καταργούσε το μαύρο θεσμό της ωρομισθίας ανακοίνωσε ότι θα προσλάβει 7.450 ωρομίσθιους στα δημοτικά και 3.350 σε γυμνάσια και λύκεια οι οποίοι θα καλύψουν 1.117.000 διδακτικές ώρες στην πρωτοβάθμια και 527.704 ώρες στη δευτεροβάθμια. Ζωή με το κομμάτι, δεν λέει το τραγούδι; Ε, θα έχουμε και σχολείο με το κομμάτι.



Υπεράριθμα τμήματα και συγχωνεύσεις

Και επειδή ούτε αυτοί θα φτάσουν για να καλύψουν τα κενά σε διδακτικό προσωπικό, παρανόμως επιβάλλουν υπεράριθμα τμήματα σε δημοτικά και γυμνάσια-λύκεια, διώχνονται παιδιά από τα σχολεία της γειτονιάς τους επειδή δεν χωράνε, συγχωνεύονται ή καταργούνται τμήματα και σχολεία, καταργούνται στην πράξη όλοι οι θεσμοί στήριξης παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες ή παιδιών μεταναστών. Στα δημοτικά, τα 25άρια τμήματα (βάσει του νόμου) γίνονται 28άρια και με τους δικούς μας ανθρώπους ή έκτακτο προσωπικό σε ομηρεία, γιατί όχι 30άρια; Στα γυμνάσια και στα λύκεια είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσουν 30άρια τμήματα και βάλε, καθώς τόσους μαθητές ανά τάξη προβλέπει ο νόμος. Τα 25άρια τμήματα που επέβαλαν οι καθηγητές, στηρίζονταν σε γραπτή δέσμευση Γιαννάκου, αλλά δεν ήταν θεσμοθετημένα.

Αυτά σε πρώτη φάση. Σε δεύτερη φάση είναι βέβαιο ότι οι τοπικές κοινωνίες σε απομακρυσμένες ή νησιωτικές περιοχές της χώρας θα βρεθούν αντιμέτωπες μ' ένα κύμα συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων. Ούτε αυτό είναι άγνωστο στας Ευρώπας. Μάλιστα, όπως ανέδειξε ο Πορτογάλος συνδικαλιστής, αυτή την περίοδο στη χώρα του, δρομολογείται το κλείσιμο χιλιάδων σχολείων που έχουν λιγότερους από 21 μαθητές. Οι θυσίες που επιβάλλονται στα παιδιά είναι τεράστιες, τόνισε ο Μ. Νογκέιρα, καθώς αναγκάζονται να διανύουν καθημερινά μεγάλες αποστάσεις και να μένουν όλη τη μέρα εκτός σπιτιού. Ο στόχος της πορτογαλικής κυβέρνησης είναι ένωση σχολείων με 3.000 μαθητές και εκπαιδευτικούς με ελαστικές σχέσεις εργασίας.



Και προληπτική καταστολή

Και βεβαίως όλα αυτά προϋποθέτουν ένα πειθαρχημένο σχολείο. Στα καθ' ημάς, φέτος, ξεκινά πιλοτικά η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Το σχολείο, μεταξύ άλλων, θα κρίνεται και θα ενοχοποιείται για τις επιδόσεις των μαθητών του και για την ικανότητά του είτε να φορτώνεται για τα έξοδά του στους γονείς είτε να βρίσκει χρήμα απ' αλλού για να καλύψει τις ανάγκες του. Αυτή η προοπτική δεν σηκώνει και πολλούς συνδικαλισμούς. Προς το παρόν, ρόλο κυματοθραύστη των αναμενόμενων αντιδράσεων καλούνται να παίξουν οι νέοι διευθυντές εκπαίδευσης. Σύμφωνα με τις εντολές που έλαβαν από την υπουργό Παιδείας, οφείλουν να δράσουν προληπτικώς και εγκαίρως για την αντιμετώπιση του φαινομένου των καταλήψεων και να επιβάλουν διοικητικούς και πειθαρχικούς ελέγχους στη σχολική μονάδα

Έρχεται θερμός χειμώνας με μαζικές κινητοποιήσεις

"Θερμό χειμώνα" με μαζικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις λόγω των δυσχερών συνθηκών που οδηγούν "την οικονομία σε αποσάθρωση και διάλυση" προανήγγειλε η ΑΔΕΔΥ, μετά τη συνάντηση που είχε χθες το πρωί αντιπροσωπεία της με τους υπουργούς Εσωτερικών, Γ. Ραγκούση, και Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, στο υπουργείο Εσωτερικών.

Συνάντηση χθες της ΑΔΕΔΥ με τους υπουργούς Εσωτερικών και Οικονομικών

Στη συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ενημέρωσης των υπουργών, προκειμένου να μεταφέρουν τα αιτήματα των εργαζομένων στο Δημόσιο στον πρωθυπουργό ενόψει της ΔΕΘ, τέθηκαν επί τάπητος οι προτάσεις και τα αιτήματα της ΑΔΕΔΥ, οι εκπρόσωποι της οποίας δήλωσαν πως δεν αποδέχονται κλαδικά μισθολόγια, αλλά ένα ενιαίο, ζητούν την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, ενώ δεν συζητούν περαιτέρω μείωση των αποδοχών τους.
Για τον "Καλλικράτη", επισήμαναν πως υπάρχει κίνδυνος διοικητικού χάους, αφού έχουν αυξηθεί πάνω από 150%, σε σχέση με άλλες χρονιές, οι συνταξιοδοτήσεις υπαλλήλων, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα στους εργαζόμενους, αλλά και τη διοίκηση. Τέλος, για το ζήτημα των υποχρεωτικών μετατάξεων εξέφρασαν την πλήρη αντίθεσή τους στο μέτρο.

Πάντως, απο την πλευρά των υπουργών δεν υπήρξε καμία δέσμευση για τα παραπάνω, καθώς, όπως διευκρίνισε κατόπιν ο Γ. Ραγκούσης, η συνάντηση αυτή ήταν προπαρασκευαστική, ενόψει της επικείμενης συνάντησης Παπανδρέου - ΑΔΕΔΥ πριν από τη ΔΕΘ.
Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του μέλους της αντιπροσωπείας κ. Δέσποινας Σπανού, η οποία τόνισε πως η συνάντηση αυτή έγινε για το "θεαθήναι", καθώς οι υπουργοί δεν δεσμεύτηκαν για τίποτα, ενώ υπογράμμισε πως οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν μπορούν πλέον να καλύψουν το κόστος ζωής.

Από την πλευρά της ΑΔΕΔΥ γνωστοποιήθηκε η διοργάνωση κινητοποιήσεων τόσο στη ΔΕΘ στις 11 Σεπτεμβρίου όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στις 28 Σεπτεμβρίου.

«Πρώτα ύφεση, μετά έκρηξη»

Με υπέρτιτλο «Κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας» και τίτλο «Πρώτα ύφεση, μετά έκρηξη», υπογράφει το ρεπορτάζ της στην ιστοσελίδα του Spiegel, η Corinna Jessen, στο οποίο περιγράφει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, μετά τα μέτρα της Κυβέρνησης.

Στο άρθρο της, η Jessen αναφέρει πως τα καταστήματα βάζουν μαζικά λουκέτο και πως η ανεργία σκαρφαλώνει σε περιοχές μέχρι και στο 70%... «Στην Ελλάδα μόλις τώρα γίνεται ορατό το μέγεθος της κρίσης. Το κυβερνητικό πακέτο δραστικών μέτρων λιτότητας βυθίζει την οικονομία σε ύφεση. Ακόμη και συνετοί οικογενειάρχες απειλούν με εξέγερση», σημειώνει.

Όπως αναφέρει, το πρόβλημα είναι ότι πλέον η λιτότητα επηρεάζει το σύνολο της οικονομικής ζωής, η κατανάλωση καταποντίζεται και ο αριθμός των χρεοκοπιών και των ανέργων αυξάνεται. «Στην ελληνική κοινωνία σιγοβράζει ένα μείγμα φόβου, έλλειψης προοπτικών και οργής», τονίζει η Corinna Jessen.

Η δημοσιογράφος του Spiegel, στο ρεπορτάζ της, παρουσιάζει τη ζωή ενός εργάτη στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος. «Ο Νίκος Μελέτης ζει πλέον από τις αποταμιεύσεις του, γιατί, ενώ κάποτε έκανε 300 μεροκάματα, φέτος έχει κάνει μέχρι τώρα μόλις 25, με αποτέλεσμα να μη δικαιούται και ιατροφαρμακευτική ασφάλιση, αφού τα προς τούτο απαιτούμενα ένσημα αντιστοιχούν σε 100 ημερομίσθια».

Όπως τονίζει, «στο Πέραμα η ανεργία φτάνει στο 60 έως 70%, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα μελέτης του Παν/μίου Πειραιά. 77% των ελλήνων εφοπλιστών δηλώνουν μεν ευχαριστημένοι με την ποιότητα των εργασιών στο Πέραμα, ωστόσο προτιμούν να στέλνουν τα πλοία τους για επισκευές στην Τουρκία, στην Κορέα και στην Κίνα, λόγω μικρότερου κόστους, λιγότερης γραφειοκρατίας και έλλειψης απεργιών».

«Το Πέραμα είναι ακραία περίπτωση», διευκρινίζει η Jessen, ωστόσο, σημειώνει ότι «η παρακμή των ναυπηγείων είναι ένα παράδειγμα για τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας» και προσθέτει ότι «κανένας κλάδος, όσον αφορά την παραγωγικότητα δεν μπορεί να ‘σταθεί’ στον διεθνή ανταγωνισμό».

Στο ρεπορτάζ παρουσιάζονται ορισμένα οικονομικά στοιχεία από την ελληνική πραγματικότητα, όπως η ύφεση που προβλέπεται να αγγίξει το 4%, οι περικοπές των μισθών και των συντάξεων, αλλά και η αύξηση των φόρων που επηρεάζει ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα των πολιτών και η ανεργία που «υπολογίζεται πως θα φτάσει στο 12,5% και το 2011 στο 14,3%».

«Η κατανάλωση μειώθηκε δραστικά και αυτό για μια χώρα, όπου το ΑΕΠ εξαρτάται κατά 70% από την ιδιωτική κατανάλωση, σημαίνει καταστροφή», αναφέρει η Jessen και προσθέτει πως «ολόκληρη η χώρα είναι βυθισμένη σε ύφεση. Πουθενά δεν διαφαίνεται διέξοδος. Αλλά το χειρότερο είναι ότι σχεδόν κανείς δεν ελπίζει ότι θα έλθουν καλύτερες μέρες».

Το ρεπορτάζ καταλήγει με μία δήλωση-προειδοποίηση του Νίκου Μελέτη, από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος. «Αν η οικογένειά μου δεν έχει ψωμί, είσαι τελειωμένος – αυτό πρέπει να το ξέρουν οι κυβερνώντες. Και ας μας πουν αναρχικούς! Είμαστε οικογενειάρχες σε απόγνωση. Το καζάνι βράζει. Και κάποια στιγμή θα εκραγεί».

Ακριβότερα τα προϊόντα πολυεθνικών στην Ελλάδα

Από τις υψηλότερες στην Ευρώπη είναι οι τιμές των προϊόντων των πολυεθνικών ομίλων στην ελληνική αγορά, σύμφωνα με έρευνα της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου του υπουργείου Οικονομίας. Συγκεκριμένα, μελετήθηκαν οι τιμές 70 προϊόντων σε έξι χώρες (Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία, Κύπρο, Σλοβενία, Ελλάδα) και διαπιστώθηκε ότι όταν η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην πρώτη θέση, δηλαδή δεν έχει την υψηλότερη τιμή, βρίσκεται στη δεύτερη ή στην τρίτη, ενώ φθηνότερη αγορά αποδεικνύεται η γερμανική και ακολουθεί εκείνη της Σλοβενίας. Ωστόσο, η χώρα μας είναι εξαιρετικά φτηνή στα φρούτα και στα λαχανικά.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος», η έρευνα αφορά διεθνή προϊόντα ευρείας κατανάλωσης περίπου 20 πολυεθνικών ομίλων και έγινε στο πλαίσιο της εφαρμογής του transfer pricing, δηλαδή του ελέγχου των ενδοομιλικών συναλλαγών, ενώ οι τιμές αποτυπώνονται χωρίς τον ΦΠΑ και τις προωθητικές ενέργειες, είναι δηλαδή «καθαρές».

Όπως σημειώνεται, υπάρχουν προϊόντα που πωλούνται ακόμη και σε διπλάσια τιμή στην Ελλάδα απ' ό,τι π.χ. στη Γερμανία ή εταιρείες που δουλεύουν με μεικτό περιθώριο κέρδους από 40% ως και 60%. Ενδεικτικά αναφέρεται πως στην Ελλάδα τα αναψυκτικά πωλούνται 31% ακριβότερα και τα γιαούρτια 65% ακριβότερα σε σχέση με τη Γαλλία, το αλεύρι 95% ακριβότερα σε σχέση με τη Γερμανία, τα δημητριακά 13% σε σχέση με τη Σλοβενία, το φρέσκο γάλα 21% σε σχέση με τη Γερμανία, η οδοντόκρεμα 88% σε σχέση με τη Γαλλία, το φιλέτο κοτόπουλου (1 κ.) 28% σε σχέση με την Ισπανία, ο φυσικός χυμός πορτοκάλι (1 lt.) 69% σε σχέση με τη Σλοβενία, η μπίρα 39% σε σχέση με τη Γερμανία και το παιδικό γάλα σε σκόνη 83% σε σχέση με την Ισπανία.

Γενικά, η Ελλάδα είναι η τρίτη πιο ακριβή χώρα στο παστεριωμένο γάλα, μετά τη Γαλλία και την Κύπρο, το ίδιο συμβαίνει και με το επιδόρπιο γιαούρτης, με φθηνότερη χώρα όμως τη Γαλλία. Στο αλεύρι η ελληνική είναι η τέταρτη πιο ακριβή αγορά, κατάταξη μάλλον ικανοποιητική. Φθηνότερη είναι η Γερμανία και ακολουθεί η Ισπανία, ενώ ακριβότερη αγορά είναι η Γαλλία, ακολουθεί η Σλοβενία, μετά είναι η Κύπρος και στην επόμενη θέση η Ελλάδα. Παράλληλα όμως, η Ελλάδα αποδεικνύεται εξαιρετικά φτηνή στα φρούτα, στα λαχανικά και στα μακαρόνια, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τις άλλες χώρες. Τα ζυμαρικά στην ελληνική αγορά έχουν τη φθηνότερη τιμή κι από τις έξι χώρες.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, το transfer pricing αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία που διαθέτει το υπουργείο Οικονομίας για να βάλει σε κίνηση τη διαδικασία μείωσης των τιμών. Σε αυτό το πλαίσιο, θα περάσει νομοθετική ρύθμιση (τροπολογία στο νομοσχέδιο για την απελευθέρωση του καμποτάζ) με την οποία θα συσταθούν μεικτά κλιμάκια ελέγχου των υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομίας και του υπουργείου Οικονομικών προκειμένου να γίνεται ο έλεγχος πιο αποτελεσματικός, ενώ πρόκειται να προσληφθούν και εξειδικευμένοι εξωτερικοί συνεργάτες.

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με έρευνα του Ελληνικού Κέντρου Καταναλωτών που ανακοινώθηκε σήμερα, το οικογενειακό καλάθι ενός μεσαίου ελληνικού νοικοκυριού τον Ιούλιο του 2010 διαμορφώθηκε στα 2087,05 ευρώ, σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 6%, σε σχέση με τον Ιούλιο του 2009, που κόστιζε 1977,44 ευρώ. Αναλυτικότερα, τη μεγαλύτερη αύξηση παρουσίασαν τα Αλκοολούχα ποτά και ο καπνός, κατά 19%, οι Μεταφορές κατά 19%, η Στέγαση κατά 8% και οι Επικοινωνίες κατά 5%.

«Κόβει» δρομολόγια η Aegean

Την διακοπή των δρομολογίων προς Ιωάννινα και Καβάλα στο εσωτερικό και προς Τίρανα, Βελιγράδι, Βιέννη στο εξωτερικό ανακοίνωσε η Aegean Airlines σε μια προσπάθεια να αντισταθμίσει την πτώση των πωλήσεων που ανακοινώθηκε στα αποτελέσματα εξαμήνου και οφείλεται κυρίως στην οικονομική κρίση.

ΣΥΝ: Ονειρο θερινής νυκτός

«Ο στόχος της αύξησης των εσόδων του προϋπολογισμού αποδεικνύεται όνειρο θερινής νυκτός, καθώς βαθαίνει η κρίση στην οικονομία εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης και του Μνημονίου», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ Πάνος Σκουρλέτης, σχολιάζοντας τα μειωμένα έσοδα του προϋπολογισμού.

Σύμφωνα με τον ίδιο, «ταυτόχρονα απουσιάζει μια συνολική φορολογική πολιτική προσανατολισμένη στη λογική της αναδιανομής του πλούτου και της φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, ενταγμένη σε ένα συνολικό αναπτυξιακό σχέδιο με πρωταγωνιστικό το ρόλο του δημόσιου τομέα, που θα προστατεύει την εργασία και δεν θα την απαξιώνει».

Αυξήθηκε κατά 6% το κόστος του οικογενειακού «καλαθιού»

Στα 2087,05 ευρώ έφτασε το οικογενειακό «καλάθι» τον Ιούλιο φέτος, σύμφωνα με το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτή (ΕΛΚΕΚΑ), καταγράφοντας αύξηση της τάξης του 6% σε σχέση με τα επίπεδα του αντίστοιχου μήνα πέρυσι.

Σύμφωνα με το ΕΛΚΕΚΑ, οι πιο σημαντικές αυξήσεις παρατηρούνται στις κατηγορίες "Αλκοολούχα ποτά και καπνός" και "Μεταφορές" όπου το κόστος για τα ελληνικά νοικοκυριά ανέβηκε κατά 19% σε σχέση με το 2009.

Ακόμη, το κόστος στέγασης αυξήθηκε κατά 8%, οι "Επικοινωνίες" κοστίζουν κατά 5% ακριβότερα σε σχέση με πέρυσι τον Ιούλιο ενώ στην "Εκπαίδευση" παρατηρήθηκε άνοδος των τιμών κατά 3%.

ΣΥΡΙΖΑ: Θάβουν αρχαία στο ΧΥΤΑ Γραμματικού

Παρέμβαση στο έργο της αρχαιολογικής υπηρεσίας για να «κουκουλωθούν» ευρήματα που θα εμπόδιζαν τη λειτουργία του ΧΥΤΑ Γραμματικού καταγγέλλει με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής.

Αναφέρει ότι σύμφωνα με τεκμηριωμένες και διασταυρωμένες πληροφορίες στο χώρο του ΧΥΤΑ βρέθηκαν υπολείμματα οικισμού που κατοικείτο συνεχώς από το 2000 π.Χ. έως τους βυζαντινούς χρόνους. Προσθέτει, όμως ότι στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων αναφερόταν ότι δεν εντοπίστηκαν ενδείξεις ύπαρξης αρχαιολογικών ευρημάτων.

Ο ευρωβουλευτής υποστήριξε ότι ασκούνται πιέσεις για να φύγει η αρχαιολογική υπηρεσία από το ΧΥΤΑ, αναφέροντας ως τέτοια τη σημερινή παρουσία στο χώρο του γενικού γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, Ηλ. Λουκόπουλου, ο οποίος απαιτούσε να ολοκληρωθούν άμεσα οι έρευνες.

Ο Ν. Χουντής ρωτά την Κομισιόν γιατί η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν προέβλεπε την ύπαρξη αρχαιολογικού χώρου, καθώς και τα μέτρα που προτίθεται να λάβει για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών που προστατεύονται από την κοινοτική νομοθεσία.

Δήλωση Λαφαζάνη για τις οικονομικές εξελίξεις

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόμενος στις οικονομικοκοινωνικές εξελίξεις, έκανε την παρακάτω δήλωση:«Και οι χειρότεροι εχθροί της χώρας δεν θα μπορούσαν, αν είχαν τη δυνατότητα, να ανακαλύψουν επιζήμιες, σε βάρος της χώρας, πολιτικές που θα κατόρθωναν να συνδυάσουν τη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων και την εκτόξευση της ανεργίας, με μια τόσο μεγάλη και βαθιά ύφεση και την ταυτόχρονη, σε τέτοιο ύψος, εκτόξευση του πληθωρισμού!Κι όμως, αυτές τις καταστροφικές επιλογές ταυτόχρονης άγριας λιτότητας, πρωτοφανούς ανεργίας, βαθιάς ύφεσης και υψηλού πληθωρισμού κατάφερε να τις προωθήσει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, σπρώχνοντας τη χώρα στο χείλος της αβύσσου. Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, μπροστά στο οικονομικοινωνικό και δημοσιονομικό ναυάγιο που οδήγησε τη χώρα, είναι έτοιμη να προωθήσει από τον Σεπτέμβρη νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, σ΄ έναν ατέλειωτο φαύλο-κύκλο!Αυτή την ώρα, η χώρα χρειάζεται την επείγουσα απεμπλοκή από το μνημόνιο, την επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές κατηγορίες, την εθνικοποίηση των τραπεζών και την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος αναπτυξιακής, παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης του τόπου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων για την Α.Β.Γ.Η. "ΔΩΔΩΝΗ"

Ο ΣΥΡΙΖΑ Γιαννίνων παρακολουθεί με προσοχή τα διαδραματιζόμενα στην Α.Β.Γ.Η. "ΔΩΔΩΝΗ" η οποία πρόσφατα μπήκε πάλι στο στόχο των χρυσοκάνθαρων, που έχουν διαπρέψει την εποχή των προβληματικών και από «φτωχοδιάβολοι» αναδείχτηκαν σε "νέα τζάκια", και θέλουν τώρα να τήν εκχωρήσουν σε ιδιώτες ...«επενδυτές» εις βάρος και των κτηνοτρόφων και των καταναλωτών.Λαμπρό παράδειγμα του ρόλου τέτοιων «επενδυτών» και της δήθεν ωφέλειας που επιφέρουν οι «επενδύσεις» τους υπάρχει στο κέντρο της πόλης, η "ΟΑΣΗ", που στέκει ξεκοιλιασμένη, σκουπιδότοπος, δυόμισυ χρόνια τώρα, και που στο παρελθόν και για πολλά χρόνια ιδιωτικοποιημένη, όχι μόνον δεν πρόσφερε τίποτα στους Γιαννιώτες αλλά κάν δεν απέφερε κάτι ελάχιστο στο ταμείο του Δήμου, αφού ούτε τα ενοίκια δεν πληρώνονταν. Και από πάνω... καλούνται σήμερα οι Γιαννιώτες να πληρώσουν την αποκατάσταση των ζημιών που έκαναν οι ...«επενδυτές» στο κτήριο.Δυστυχώς, αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί "αντίπαλο δέος", οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, γεννήματα-θρέμματα, αλλά και δυστυχή ΘΥΜΑΤΑ, του πελατειακού κράτους και της κομματικής εκμετάλλευσης, καταντώντας οι περισσότεροι να διαλυθούν καταχρεωμένοι, αφού πριν χρησίμευσαν ως οχήματα για να πλουτίσουν κάποιοι εις βάρος των παραγωγών αλλά και των καταναλωτών και άλλοι να τις χρησιμοποιήσουν για πολύπλευρο ίδιον όφελος αναδειχθέντες σε βουλευτικά και άλλα αξιώματα, δεν μπορούν να αναλάβουν την διαχείριση της "ΔΩΔΩΝΗΣ" με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα.Καλούμε τους κτηνοτρόφους της περιοχής, δίπλα στους οποίους βρίσκονται πολλοί από εμάς «εξ απαλών ονύχων», αλλά και τους εργαζόμενους στη "ΔΩΔΩΝΗ" και ακόμα τους φύσει συνεργάτες (π.χ. παραγωγούς των ζωοτροφών), να αντιμετωπίσουν την κατάσταση σε νέα βάση, με άλλη νοοτροπία από αυτήν του μεγαλύτερου κέρδους εις βάρος κάποιων άλλων, με νοοτροπία συνεργασίας και κοινωνικής αλληλεγγύης, και να οργανωθούν σε αποδοτικές, όχι μόνον από οικονομική άποψη, ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΕΣ, επιτυχημένα, για πολλά χρόνια, μοντέλα των οποίων υπάρχουν και μπορούν να μελετηθούν, όπως οι Mondragόn στη χώρα των Βάσκων, και έτσι να αναλάβουν τον έλεγχο και την διαχείριση της "ΔΩΔΩΝΗΣ" με στόχο όχι τον προσπορισμό εξωπραγματικών κερδών αλλά κύρια την αξιοπρεπή και έντιμη εργασία και διαβίωση, τόσο των ίδιων, όσο και του πλήθους των συνεργαζόμενων και εξαρτώμενων από την βιομηχανία αυτή επαγγελματιών της περιοχής μας.Κατά την πάγια πολιτική και τα προγράμματά μας θα είμαστε στο πλευρό τους, έτοιμοι να προσφέρουμε τις δυνάμεις μας για την ευτυχή κατάληξη μιάς τέτοιας προσπάθειας, να παραμείνει η "ΔΩΔΩΝΗ" Αγροτική Βιομηχανία Γάλακτος Ηπείρου και να μην μετατραπεί σε άθυρμα τζόγου, όπως επιδιώκουν παλιοί και νέοι εραστές του νεοφιλελευθερισμού.

Αντί για οικονομίες η Ελλάδα εξοπλίζεται

«Λιτότητα; Αντ’ αυτού η Αθήνα εξοπλίζεται», αυτός είναι ο τίτλος του άρθρου του Florian Hassel στην εφημερίδα Welt am Sonntag, στο οποίο αναφέρεται πως καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν σπαταλά τόσα χρήματα σε πολεμικό εξοπλισμό όσο η Ελλάδα, η οποία «βρίσκεται σε μια δίνη ανταγωνισμού με την Άγκυρα, όσον αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες».

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, το τελευταίο χρονικό διάστημα στο ελληνικό Υπουργείο Άμυνας πραγματοποιούνται συχνά συναντήσεις και διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλήνων αξιωματούχων και εκπροσώπων του γερμανικού ομίλου Thyssen-Κrupp Marine Systems (TKMS) και στα τέλη Αυγούστου αναμένεται να αποφασιστεί, πότε η Ελλάδα θα πληρώσει το υπόλοιπο χρέος για την αγορά υποβρυχίων από τη Γερμανία, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ.

Παράλληλα η Κυβέρνηση αναμένεται να αποφασίσει εάν θα προχωρήσει σε νέα αγορά υποβρυχίων από τη Γερμανία. Τα στοιχεία του ΝΑΤΟ αναφέρουν πως η Ελλάδα διαθέτει -σε αναλογία με τον πληθυσμό της- τις μεγαλύτερες ένοπλες δυνάμεις της Ευρώπης (133.000 στρατιώτες), ενώ καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν επενδύει τόσα πολλά χρήματα στην αγορά όπλων.

Την τελευταία δεκαετία η Ελλάδα φέρεται να δαπάνησε για όπλα περίπου 50 δις Ευρώ, ενώ το Ινστιτούτο SIPRI της Στοκχόλμης, αναφέρει πως η Ελλάδα κατέχει παγκοσμίως την 5η θέση στην αγορά όπλων και οπλικών συστημάτων. Βασικοί προμηθευτές της Ελλάδας, όπως αναφέρεται στο άρθρο, είναι όμιλοι εταιρειών από ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία, καθώς και οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών.

Στο άρθρο αναλύεται και «ο ανταγωνισμός της Ελλάδας και της Τουρκίας σε στρατιωτικό εξοπλισμό», ο οποίος όπως αναφέρει ο Florian Hassel ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1974. Ο Hassel έχει ζητήσει τη γνώμη εμπειρογνωμόνων για τις υψηλές δαπάνες της Ελλάδας σε στρατιωτικό εξοπλισμό με τον διευθυντή του ΕΛΙΑΜΕΠ, Θάνο Ντόκο, να υποστηρίζει πως βασική αιτία είναι ο «ψυχρός πόλεμος» με την Τουρκία, ενώ ο στρατιωτικός αναλυτής Ιωάννης Μιχαλέτος υποστηρίζει ότι «η παραγωγή όπλων δημιουργεί θέσεις εργασίας και φέρνει επενδύσεις».

Όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ του Hassel πέρα από την τελική συμφωνία για την αγορά υποβρυχίων, ανάμεσά τους και το υποβρύχιο «Παπανικολής» το οποίο αρχικά η Ελλάδα αρνήθηκε να παραλάβει, ενδέχεται η Ελληνική Κυβέρνηση να αγοράσει και άλλα οπλικά συστήματα από τη Γερμανία. Ενδεικτικά σημειώνει ότι η Ελλάδα προτίθεται να παραγγείλει άλλα δύο υποβρύχια τύπου της σειράς 214, κόστους ενός δις ευρώ, τα οποία θα κατασκευαστούν στα ελληνικά ναυπηγεία.

«Για ποιόν λόγο η Ελλάδα, εν μέσω οικονομικής κρίσης, χρειάζεται νέα υποβρύχια και νέα χρέη;» διερωτάται ο δημοσιογράφος και σημειώνει ότι ένα μέρος της απάντησης έχει να κάνει και πάλι με την Τουρκία, η οποία στις αρχές Ιουλίου του 2009 παρήγγειλε στα ναυπηγεία HDW στη Γερμανία έξι νέα υποβρύχια.

Στην ανταπόκρισή του ο Hassel κάνει μία αναφορά στην δεινή οικονομική θέση που έχει περιέλθει η Ελλάδα σημειώνοντας ότι «οι δαπάνες δισεκατομμυρίων Ευρώ για στρατιωτικούς εξοπλισμούς δεν συνάδουν με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας [...]. Ακόμα και μετά τα πρόσφατα μέτρα λιτότητας υπάρχει μία μαύρη τρύπα 19 δις Ευρώ στον προϋπολογισμό της Ελλάδας. Η χώρα πρέπει επίσης να πληρώσει και τα 110 δις € που έλαβε από το ΔΝΤ και την Ευρωζώνη, πλέον των τόκων».

Ακόμη στο άρθρο υπενθυμίζεται τόσο η δήλωση του Προέδρου του ΔΝΤ Dminique Strauss-Kahn «για σημαντική μείωση των στρατιωτικών δαπανών της Ελλάδας», οι οποίες δεν αναφέρονται στο πρόγραμμα λιτότητας, όσο και η δήλωση του Υφυπουργού Άμυνας Πάνου Μπεγλίτη στην εφημερίδα Le Monde ότι «οι στρατιωτικές δαπάνες δεν συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα λιτότητας που υπεγράφη με το ΔΝΤ».

«Όπως φαίνεται, η γερμανική κυβέρνηση δεν θεωρεί απαραίτητο να ασκήσει πιέσεις στην Αθήνα, ώστε η ελληνική κυβέρνηση να προβεί σε μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Εάν τελικά επιτευχθεί συμφωνία για την αγορά νέων υποβρυχίων, η Ελλάδα θα πρέπει μέχρι το τέλος του έτους να πληρώσει 300 εκατομμύρια Ευρώ χρέη από την αγορά των παλαιών υποβρυχίων», αναφέρει ο Hassel και προσθέτει ότι «το ποσό του 1 δις Ευρώ για τα δύο νέα υποβρύχια θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της χώρας μέχρι το 2018 με έως και 200 εκατομμύρια Ευρώ ετησίως. Μπορεί μεν η Αθήνα να ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε μείωση των στρατιωτικών δαπανών κατά 10%, όμως αυτό το ποσοστό είναι μικρό, εάν συγκριθεί με την κατακόρυφη αύξηση των δαπανών αυτών στο παρελθόν, δεδομένου ότι, σύμφωνα με έκθεση του ΝΑΤΟ, από το 2005 έως το 2009 οι στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν από 5,4 δις ευρώ σε 7,3 δις ευρώ».

«Το περασμένο έτος η Ελλάδα δαπάνησε ποσοστό 3,1% του ΑΕΠ για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στη Γερμανία ανερχόταν στο 1,4%. Ακόμα και μετά τις περικοπές στον προϋπολογισμό για τις στρατιωτικές δαπάνες, η Ελλάδα με ποσοστό 2,8% επί του ΑΕΠ κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη στον τομέα αυτό», γράφει ο Hassel.

Μάλιστα στο δημοσίευμα φιλοξενείται και μία δήλωση του Chris Pryce από τον οίκο Fitch, ο οποίος εκτιμά ότι το ποσοστό στρατιωτικών δαπανών της Ελλάδας ανέρχεται σε ποσοστό 5% και υποστηρίζει ότι «οι Έλληνες θα μπορούσαν τουλάχιστον να περικόψουν το ήμισυ των στρατιωτικών δαπανών καθιστώντας τον τομέα αυτόν βασικό πυλώνα της εξυγίανσης του προϋπολογισμού και η αρχή πρέπει να γίνει με τα υποβρύχια. Η ίδια η Μ. Βρετανία έχει ακυρώσει το πρόγραμμα παραγωγής υποβρυχίων που κινούνται με ατομική ενέργεια».

Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι με τις μεγάλες δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς η Ελλάδα δεν αυξάνει μόνο το δημόσιο χρέος της, αλλά χάνει και εκείνα τα χρηματικά κεφάλαια τα οποία θα χρειαζόταν για να καταστήσει ανταγωνιστικούς και άλλους τομείς της οικονομίας της.

«Η ελπίδες τόσο των συντηρητικών όσο και των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων ότι με τις παραγγελίες όπλων θα επιτευχθεί μεταφορά τεχνογνωσίας στη χώρα, δεν ευοδώθηκαν. Η εμμονή στη λειτουργία των ελληνικών ναυπηγείων χαρακτηρίζεται ως οικονομική καταστροφή από πρώην υψηλό αξιωματούχο για αμυντικά θέματα στην Αθήνα, ο οποίος δηλώνει : Από οικονομική άποψη είναι εντελώς παράλογο να δαπανώνται πολλά δις Ευρώ για να διασωθούν μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας», αναφέρει ο Hassel και προσθέτει ότι «μέχρι τώρα όμως λείπουν οι όποιες μεταρρυθμίσεις στις ένοπλες δυνάμεις, στην βιομηχανία εξοπλισμών και στις αγορές όπλων, δεδομένου ότι και στον πενταετή σχεδιασμό των στρατιωτικών προβλέπονται αγορές όπλων αξίας δισεκατομμυρίων Ευρώ».

«Η Τουρκία εξοπλίζεται είτε αγοράζοντας πολεμικά πλοία είτε μαχητικά αεροσκάφη. Μέχρι το 2015 η Άγκυρα προτίθεται να έχει στη διάθεσή της 100 μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-35. H Ελλάδα θα ακολουθήσει, εκτιμά Έλληνας ανώτατος αξιωματούχος ο οποίος επί σειρά ετών συμμετείχε στις αποφάσεις για αγορές όπλων από την Ελλάδα. Το αργότερο το 2012 η ελληνική κυβέρνηση θα ανακοινώσει ποιον τύπο μαχητικών αεροσκαφών προτίθεται να αγοράσει. Πρόκειται για αγορά 40 αεροσκαφών, αξίας 4 δις €. Φαίνεται ότι στο ελληνικό Υπουργείο Άμυνας η διάσταση απόψεων δεν έχει να κάνει με την αγορά νέων όπλων, αλλά με το ερώτημα, εάν πρέπει πρώτα να αγορασθούν αεροσκάφη ή φρεγάτες», καταλήγει το δημοσίευμα.

Δελτίο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων

Το Συντονιστικό του ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων στη διευρυμένη χθεσινή του συνεδρίαση με συμμετοχή πλειάδας μελών που ενδιαφέρονται να μετέχουν και δραστηριοποιούνται στον τομέα των ΟΤΑ, μετά από εκτενή συζήτηση, όπου αναδείχθηκε ομοθυμία κατευθύνσεων, και στο πνεύμα της πρόσφατης συνεδρίασης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής αποφάσισε:

1. Να προχωρήσει στη συγκρότηση κίνησης ΟΤΑ-ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αφού επεξεργαστεί παραπέρα και κάτω από τις τωρινές συνθήκες τις προτάσεις επίλυσης των τεράστιων τοπικών και γενικότερων προβλημάτων που έχει σωρεύσει ο δικομματισμός και η αυταρχική δομή και λειτουργία των ΟΤΑ, που πρόσφατα ενισχύθηκε από τον ακόμα αυταρχικότερο "Καλλικράτη", να εντείνει τις προσπάθειες πλατιάς συσπείρωσης και κοινής δράσης όλων των δυνάμεων και των πολιτών που αντιστέκονται στην τρόϊκα και τα κυβερνητικά μέτρα μέσα σε αυτό το συγκεντρωτικό, νεοφιλελεύθερο και καταστροφικό μοντέλο διοίκησης.

2. Να εργαστεί εντατικά ώστε, πάντα με σεβασμό στον αυτοδιοικητικό τους χαρακτήρα, να αποτελέσουν οι Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές όχι κομματική καταγραφή αλλά εργαλείο ζύμωσης και συνένωσης των πολιτών σε κίνημα καταδίκης και ανατροπής της νοοτροπίας και των μέτρων καταστροφής κάθε εργασιακού και ασφαλιστικού δικαιώματος, κάθε κοινωνικής παροχής και αλληλεγγύης, με τον ψευδή ισχυρισμό ότι ευθύνονται για την βαθιά κρίση, την οποία όμως γέννησε ο ίδιος ο καπιταλισμός, τα αχαλίνωτα μεγάλα συμφέροντα και η λεγόμενη «ελεύθερη» Αγορά τους.

3. Να λειτουργήσει πλέον ως συγκεκριμένη Συντονιστική Επιτροπή ΟΤΑ και σε συνεργασία με τις άλλες τοπικές παρατάξεις που θα συμπλεύσουν να οργανώσει Ειδική Συνέλευση στο τέλος Αυγούστου - αρχές Σεπτέμβρη, ώστε τόσο στον Νομό μας, όσο και πανηπειρωτικά σε συνεργασία με τις άλλες Νομαρχιακές Επιτροπές, να αναδειχθούν τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια μάχης κατά της νοοτροπίας και των εκπροσώπων των δυνάμεων που ευθύνονται για το σημερινό κατάντημα και την άγρια αντεργατική πολιτική, είτε συμπράττουν με αυτές.

4. Στο πνεύμα αυτό παρατάξεις όπως η "ΝΕΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ", στην οποία μετέχουν και πολλοί υπέρμαχοι των κυβερνητικών μέτρων εναντίον των εργαζόμενων και του λαού γενικότερα, δεν μπορεί παρά να οριοθετούνται έξω από κάθε συνεργασία ή στήριξη των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ.

13ο κάμπινγκ της νεολαίας ΣΥΝ: γιατί η αντίσταση μέσα στην κρίση δυναμώνει

Όπως κάθε καλοκαίρι εδώ και 13 χρόνια, η Νεολαία ΣΥΝ στα τέλη Ιούλη διοργανώνει το εναλλακτικό της κάμπινγκ, το οποίο φέτος πραγματοποιήθηκε στη Δραπανιά Χανίων από τις 22 Ιουλίου ως την 1 Αυγούστου. Τώρα όμως η κατάσταση δεν είναι «όπως κάθε χρόνο». Ζούμε το πρώτο καλοκαίρι του ΔΝΤ και των πρωτόγνωρων αντιλαϊκών μέτρων του ΠΑΣΟΚ που θα έκαναν ακόμα και τη Θάτσερ να ζηλεύει. Γι' αυτόν τον λόγο τόσο ο ρόλος όσο και τα καθήκοντα του φετινού μας κάμπινγκ ήταν αυξημένα. Κατ’ αρχήν υπάρχει ο προφανής στόχος να προσφέρουμε στη νεολαία που πλήττεται προνομιακά από την κρίση οικονομικά προσιτές διακοπές, στήνοντας επί της ουσίας ένα δίκτυο αλληλεγγύης για όσους θα αδυνατούσαν υπό άλλες συνθήκες να φύγουν απ' τις πόλεις τους. Γιατί σε μια εποχή που η γενιά των 700 ευρώ παραχώρησε τη θέση της σε αυτή των... 500, η ευκαιρία να παραθερίσει κάποιος με 5 ευρώ τη μέρα είναι μοναδική και ουσιαστική για τη ζωή των νέων που βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Δεν είναι τυχαίο που η φετινή συμμετοχή ήταν η μεγαλύτερη, ξεπερνώντας κατά πολύ τα 1.000 άτομα. Αυτή την πλευρά τονίζει και η Ανθή Ραχμάνη, φοιτήτρια της σχολής των Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ « Το κάμπινγκ προβάλλει έναν εναλλακτικό τρόπο διακοπών, πράγμα πολύ σημαντικό εν μέσω κρίσης. Δίνει στους νέους και στις νέες που πιέζονται οικονομικά τη δυνατότητα να κάνουν φτηνές διακοπές και να μη στερηθούν αυτό το στοιχειώδες δικαίωμα. Αν συνυπολογίσουμε τις συζητήσεις, τα workshops, τους ακτιβισμούς και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις αντιλαμβανόμαστε και τον σημαντικό ρόλο του κάμπινγκ στην ιδεολογική μας συγκρότηση».

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες η έμπρακτη αμφισβήτηση του εμπορευματικού χαρακτήρα των διακοπών και του ελεύθερου χρόνου εν γένει λαμβάνει ριζοσπαστικές διαστάσεις. Απέναντι στον κόσμο του κέρδους που γεννάει κρίσεις και φτώχεια αντιπαραθέτουμε τον κόσμο των αναγκών μας, που βασίζεται στην αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα. Γιατί είμαστε πεισμένοι και πεισμένες ότι σπέρνοντας νησίδες αυτοδιαχείρισης, όχι μόνο βελτιώνουμε τις ζωές μας στο σήμερα αναχαιτίζοντας όσο γίνεται τις συνέπειες της κρίσης, αλλά αποδεικνύουμε και ότι η υπέρβαση των εκμεταλλευτικών κοινωνιών δεν είναι μια θεωρητική σύλληψη ούτε μόνο μια ανάγκη αλλά και υπαρκτή τάση στο σήμερα. Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται οι επισημάνσεις της Μαρουλίας Μπούρου απ' τη Θεσσαλονίκη. «Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το κάμπινγκ μας αποτέλεσε πυρήνα πολιτικοποίησης μέσα από πολλές και ενδιαφέρουσες συζητήσεις, αλληλεγγύης στα τοπικά κινήματα μέσω του ακτιβισμού μας στην Ελαφόνησο, συντροφικότητας μέσα απ' την οργάνωση μιας κοινής καθημερινότητας. Ταυτόχρονα. το φετινό κάμπινγκ συγκροτεί ένα αντι-παράδειγμα απέναντι στη λογική του κέρδους και του εμπορεύματος, ειδικά εν μέσω της οικονομικής κρίσης» και της Μαριλένας Σιόλια απ' τη Χαλκίδα «Μια ευκαιρία να ζήσεις αριστερά. Μαθαίνεις να σέβεσαι τον διπλανό σου, τις συνήθειές του και τις ανάγκες του. Το κάμπινγκ αποτελεί και χώρο κοινωνικοποίησης», αλλά και της Βίλλυς Μυλωνά (Βόλος): «Πέρα απ' το πολιτικό περιεχόμενο που είναι πλούσιο, το κάμπινγκ μάς δίνει τη δυνατότητα να οργανώνουμε μόνοι μας τις διακοπές μας. Συνιστά ένα πείραμα αυτοδιαχείρισης, όπως το φετινό μπαρ. Πρόκειται για έναν διαφορετικό τρόπο να περνάς το καλοκαίρι, κυρίως γιατί αμφισβητεί τον εμπορευματικό χαρακτήρα των διακοπών».

Σημαντική διάσταση όμως του κάμπινγκ, τόσο του φετινού όσο και γενικότερα, συνιστά και η οικολογία. Κι αυτή η διαπίστωση έχει δύο πτυχές. Πρώτον, η ίδια η έννοια του κάμπινγκ συνιστά άρνηση της «τσιμεντοποιημένης» τουριστικής ανάπτυξης, η οποία θεοποιήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες οδηγώντας σε ανυπολόγιστες οικολογικές καταστροφές. Παράλληλα, φέτος η οργάνωσή μας συμμετείχε και υποστήριξε ενεργά το τοπικό κίνημα για την προστασία της Ελαφονήσου, περιοχής σπάνιας φυσικής ομορφιάς που όμως κινδυνεύει να παραδοθεί στους «καρχαρίες» της κερδοσκοπίας. Σχετικές παρατηρήσεις κάνει η Φαίη Καλτσά, φοιτήτρια Νομικής στην Αθήνα «Εν όψει της γενικότερης κρίσης, το κάμπινγκ για μας λειτουργεί αντιπαραθετικά και στην οικολογική κρίση καθώς μας δίνεται η δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή και να αναδείξουμε τα περιβαλλοντικά προβλήματα που ταλανίζουν την ευρύτερη περιοχή των Χανίων».

Το κάμπινγκ της Νεολαίας ΣΥΝ, όμως, δεν περιορίζεται στη διασκέδαση των διακοπών, ούτε ξεχνάμε μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη τον ρόλο μας και τις υποχρεώσεις μας ως μαζική, ριζοσπαστική αριστερή οργάνωση νεολαίας. Γι' αυτόν τον λόγο το πολιτικό πρόγραμμα του κάμπινγκ ήταν ίσως πιο πλούσιο από ποτέ και οι συζητήσεις και τα workshops γνώρισαν μαζικότατη συμμετοχή, παρά τις... σειρήνες της θάλασσας. Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις με θέματα: «Ας ξαναμιλήσουμε για τον κομμουνισμό» με τους Αρ. Μπαλτά και Δ. Τζανακόπουλο, «Κρίση κεφαλαίου, κρίση κράτους, κρίση εργασίας: η δική μας απάντηση» με τους Ν. Χουντή, Γ. Μηλιό, Χρ. Λαπατσιώρα, Δ. Βίτσα, «Η παιδεία είναι δικαίωμα όχι εμπόρευμα» με τον Στ. Κωνσταντακόπουλο και « Ο νέος εργασιακός μεσαίωνας των 500 ευρώ» με τους N. Κουζή και Κ. Ήσυχο. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν θεματικά workshops που αφορούσαν το περιβάλλον (Η ανάπτυξή τους ενάντια στο περιβάλλον"), τα δίκτυα αλληλεγγύης («Δίκτυα αλληλεγγύης: οργανώνουμε την κοινωνική αντιπολίτευση») και το μεταναστευτικό με συμμετοχή του Στεκιού Μεταναστών Χανίων. Πραγματοποιήθηκαν ακόμη συνελεύσεις μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων, ενώ προβλήθηκαν οι ταινίες: «Μοντέρνοι Καιροί», «Άλλος δρόμος δεν υπήρχε», «Duck Soup, Marx Brothers» και ντοκιμαντέρ με θέμα την παρέμβαση του ΔΝΤ στην Αργεντινή. Η πραγματοποίηση του 13ου εναλλακτικού κάμπινγκ της Νεολαίας ΣΥΝ συνδυάστηκε με τη φεστιβαλική εκδήλωση της Νεολαίας ΣΥΝ Χανίων που περιελάμβανε τη διεξαγωγή πορείας στο κέντρο της πόλης ενάντια στο Μνημόνιο και τις ομιλίες του Ν. Ηλιόπουλου, γραμματέα του Κ.Σ. της Νεολαίας ΣΥΝ και του Αλέξη Τσίπρα, προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ακολούθησε συναυλία με το συγκρότημα «Χαλικουτηδες». Ιδιαίτερη σημασία σ' αυτή τη διάσταση του κάμπινγκ δίνουν ο Σωκράτης Γιαννόπουλος (Πάτρα): «Το κάμπινγκ της νεολαίας ΣΥΝ αποτελεί για εμάς προσπάθεια να αποδείξουμε ότι υπάρχει ένας διαφορετικός τρόπος δημιουργικής αξιοποίησης του χρόνου μας. Για μας οι διακοπές δεν είναι το άλλοθι για τη σκληρή εργασιακή πραγματικότητα που βιώνουν οι νέοι άνθρωποι σήμερα, αλλά αποτελεί αντιπαράδειγμα για το πώς μπορούμε να διοχετεύουμε τον ελεύθερό μας χρόνο σε πολιτιστικές εκδηλώσεις και συζητήσεις για θέματα που απασχολούν τη νεολαία» και ο Άγγελος Θεοφιλάτος (Αθήνα): «Το 13ο Εναλλακτικό κάμπινγκ της Νεολαίας ΣΥΝ πέρα απ' την καθημερινή διασκέδαση προσφέρει πλούσιες και ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Οι συζητήσεις αυτές αναφέρονται σε ζητήματα τόσο της εκπαίδευσης όσο και της εργασιακής προοπτικής των νέων ανθρώπων και βρίσκονται στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής της χώρας σε μία περίοδο όπως αυτή της οικονομικής κρίσης»

Σε μια τέτοια διαδικασία γίνεται δυνατή η ανταλλαγή εμπειριών και συμπερασμάτων από την καθημερινή μας παρέμβαση με τέτοιο τρόπο, ώστε να προωθείται τόσο η αίσθηση της συλλογικότητας και να εμπλουτίζεται η πολιτική μας αντίληψη. Ο Σωτήρης Αλεξίου επισημαίνει πως «Το κάμπινγκ φέρνει κοντά νέους ανθρώπους που έχουν ανησυχίες και προβληματισμούς και ταυτόχρονα τους δίνεται η δυνατότητα να ζυμωθούν σε μια συλλογική κουλτούρα ενάντια στον ατομισμό και στην απομόνωση. Τους δίνεται η δυνατότητα να συζητήσουν πολιτικά σε πείσμα των καιρών που προωθούν μία λογική αδράνειας και απαξίωσης της πολιτικής κουβέντας και της πολιτικής συνολικότερα». Από την πλευρά της η Χρυσάνθη Σουκαρά (Αθήνα) αναφέρει πως «Το κάμπινγκ ως εναλλακτικός τρόπος διακοπών βρίσκει την καλύτερη έκφρασή του στο κάμπινγκ της Νεολαίας ΣΥΝ γιατί συνδυάζει δύο βασικά στοιχεία: καλοκαιρινή διασκέδαση και ενδιαφέρουσες πολιτικές συζητήσεις. Πιο συγκεκριμένα, η δυνατότητα να έρχονται σ’ επαφή άτομα διαφορετικών ηλικιακών ομάδων και διαφορετικής προέλευσης προσφέρει γόνιμο έδαφος για ανταλλαγή απόψεων και αποδοχή της διαφορετικότητας».

Ειδικότερα, πρέπει να χουμε στο νου μας και άλλη μια ιδιαιτερότητα του φετινού μας κάμπινγκ, ως αυτό που προηγείται των μεγαλυτέρων ίσως αγώνων που καλείται να δώσει από Σεπτέμβρη η οργάνωσή μας τόσο στο μέτωπο της εκπαίδευσης όσο και στο ιδιαίτερα αντίξοο για τον κόσμο της νεολαίας μέτωπο της εργασίας. Στο πρώτο πεδίο το νέο νομοσχέδιο που θα επιχειρήσει να προωθήσει η υπουργός Παιδείας του ΠΑΣΟΚ Άννα Διαμαντοπούλου, που ουσιαστικά στοχεύει στη δημιουργία των πανεπιστημίων της ΔΝΤ εποχής με κατεδάφιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης και την πλήρη υποταγή της στις δυνάμεις της αγοράς. Στα εργασιακά το ήδη δυσμενές για τη νεολαία τοπίο γίνεται πλέον απολύτως βάρβαρο με το επονομαζόμενο «συμβόλαιο πρώτης πρόσληψης», το οποίο εξαιρεί τους νέους εργαζομένους απ' την εφαρμογή της γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Ο αγώνας για την ανατροπή του θα αποτελέσει αιχμή για τη Νεολαία ΣΥΝ το προσεχές διάστημα. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις της Γιώτας Μωραΐτη (Ρέθυμνο): «Για μία ακόμη χρονιά το κάμπινγκ μας έχει ως βασικό στόχο να αναδείξει τα πολιτικά ζητήματα της συγκυρίας και της χρονιάς που έρχεται μέσα από εκδηλώσεις, συζητήσεις και ακτιβισμούς, έχοντας ως στόχο να λειτουργήσουν προωθητικά για την οργάνωση των κινηματικών διαδικασιών εν όψει των νέων και σκληρότερων μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ».



Οι Τούρκοι φιλοξενούμενοί μας

Το 13ο κάμπινγκ της Νεολαίας ΣΥΝ φιλοξένησε συντρόφους από το Τουρκικό Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης (ODP). Οι Cecmecioglu Devin και Umut Alikacifoglu μοιράστηκαν μαζί μας τις εμπειρίες τους από το κάμπινγκ και μας μίλησαν για τις δραστηριότητές τους και την οργάνωση των αγώνων στην Τουρκία. Μας ανέφεραν πως η συμμετοχή τους στο 13ο εναλλακτικό κάμπινγκ της Νεολαίας ΣΥΝ αποτέλεσε την πρώτη διεθνιστική τους επαφή σαν νεολαία του Κόμματος Ελευθερίας και Αλληλεγγύης. Οι ίδιοι μας μίλησαν για την οργάνωση των δικών τους εναλλακτικών διακοπών μέσω αποκεντρωμένων μικρών κάμπινγκ που βασίζονται αποκλειστικά στην αυτοδιαχείριση και τη συντροφικότητα, στις πολιτικές αλλά και πολιτιστικές εκδηλώσεις, στοιχεία που όπως μας ανέφεραν και οι ίδιοι τα συνάντησαν στην Κρήτη.