Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Όσο είμαστε παρόντες και παρούσες, μας φοβούνται!

Μετά από 2 χρόνια κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ο αγώνας ταχύτητας για τη διάλυση της κοινωνίας μετατράπηκε σε σκυταλοδρομία. Τη σκυτάλη πήρε ο τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος με μία κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» και ο αγώνας ταχύτητας για εντατικοποίηση των μέτρων λιτότητας, υψηλότερη ανεργία και μισθούς πείνας συνεχίζεται. Φυσικά, όπως ο Μάρτης δε λείπει από τη Σαρακοστή, έτσι ΝΔ και ΛΑΟΣ δε λείπουν από μία κυβέρνηση που υπόσχεται κοινωνική σφαγή. Για τη ΝΔ οι μάσκες έπεσαν, με το δήθεν αντιμνημονιακό προφίλ του Αντώνη Σαμαρά και τα δήθεν διαφορετικά «μίγματα πολιτικής» να πάνε περίπατο. Όσο για τη συμμετοχή της ακροδεξιάς στην κυβέρνηση, είναι πλέον σαφές ότι οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συνεργαστούν ακόμα και με τους προθύμους, τους νοσταλγούς του φασισμού, προκειμένου να ισοπεδώσουν την ελληνική κοινωνία. Ωστόσο, υπολογίσανε χωρίς τον ξενοδόχο, χωρίς όλους εμάς που βρεθήκαμε στο Σύνταγμα το καλοκαίρι και που πλημμυρίζουμε όλους τους δρόμους της χώρας αντιτιθέμενοι στα σχέδιά τους. Όσο είμαστε παρόντες και παρούσες, μας φοβούνται. Για αυτό ξορκίζουν ακόμη και τις εκλογές, καθώς -όπως λένε οι ίδιοι- δεν ξέρουν ποιο θα είναι το αποτέλεσμά τους. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτούς που καταστρέφουν τις ζωές μας. Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας. Η Νεολαία συνασπισμού Ιωαννίνων επιδιώκει να μην είναι κανείς εργαζόμενος ή άνεργος μόνος του απέναντι στη μνημονιακή λιτότητα και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Προκρίνει τη συλλογική δράση και την αυτοοργάνωση και επιδιώκει την ανάπτυξη ενός κινήματος επισφαλών εργαζόμενων-ανέργων στη βάση των κοινών αναγκών. Σε αυτό το πλαίσιο, αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των πολιτικών λιτότητας, συμμετέχουμε και στηρίζουμε πρωτοβουλίες και εγχειρήματα έμπρακτης αλληλεγγύης, δεν πληρώνουμε τα χαράτσια και δημιουργούμε ομάδες κρούσης με στόχο να αποτρέπεται η διακοπή ρεύματος και να μη μείνει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Διεκδικούμε αξιοπρεπή επιδόματα ανεργίας, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν χρήση αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών και απαλλαγή των ανέργων από τα δημοτικά τέλη και από τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς. Ο φόβος πλέον έχει αλλάξει στρατόπεδο! Παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!

Απεργία με ευρωπαϊκή εμβέλεια

Η γενική απεργία αύριο Πέμπτη έχει πολλαπλή πολιτική σημασία -εσωτερική και ευρωπαϊκή. Είναι η πρώτη απεργία από τότε που ανέλαβε η κυβέρνηση Παπαδήμου. Διαψεύδονται όσοι ήλπιζαν ότι θα μηδενίσουν το κοντέρ των λαϊκών αντιδράσεων. Η νέα κυβέρνηση, με την τερατώδη τρικομματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας, που διαπιστώνει ότι το νέο Μνημόνιο επελαύνει. Η νέα κυβέρνηση δεν τόλμησε να υποχωρήσει ούτε για το χαράτσι επί των ακινήτων, παρ' ότι δικαστικές αποφάσεις και η ίδια η Κομισιόν το έχουν καταστήσει νομικά διαβλητό. Η κυβέρνηση Παπαδήμου λειτουργεί ως ρομπότ! Με προδιαγεγραμμένους στόχους δεν αποκλίνει ακόμη κι αν προκαλεί την κοινωνική απόγνωση -με δεκάδες χιλιάδες απολύσεις - εφεδρείες, με ανέργους που θα ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο, με τους νεόπτωχους να κατακλύζουν τον δημόσιο χώρο. Η γενική απεργία έχει άμεση πολιτική διάσταση. Αποδεικνύει ότι και η νέα κυβέρνηση είναι κοινωνικά απονομιμοποιημένη. Ότι η κοινωνία δεν χάφτει τους εκβιασμούς του τύπου "Μνημόνιο ή έξοδος απ' το ευρώ". Ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν υπνωτίζονται ούτε υποτάσσονται από τον ευρω-επαρχιωτισμό, σύμφωνα με τον οποίο η κρίση που ζουν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς ριζική αλλαγή του νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού πλαισίου που ανακυκλώνει την κρίση. Η γενική απεργία γίνεται σε μια περίοδο αναζωπύρωσης των λαϊκών αγώνων στην Ευρώπη, αρχής γενομένης από τις χώρες του Νότου. Η επιχείρηση (έμπνευσης Μέρκελ με τη σύμπραξη Σαρκοζί) να επιβληθεί στην Ευρωζώνη καθεστώς μόνιμης λιτότητας προκαλεί σταδιακά τις αντιδράσεις των ευρωπαϊκών κοινωνιών και διαμορφώνει νέο πεδίο κοινωνικών - ταξικών αγώνων. Η προοπτική ακόμη και των κοινών ευρωπαϊκών απεργιών ξανατίθεται στην ημερήσια διάταξη. Είναι η πρώτη απεργία σε ευρωπαϊκή χώρα όπου εφαρμόζεται το πείραμα κυβέρνησης με τεχνοκράτη πρωθυπουργό. Η κοινωνία δεν καταπίνει την προπαγάνδα σύμφωνα με την οποία η διέξοδος από την κρίση είναι ουδέτερη και μονόδρομος. Συνειδητοποιεί τα διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα, από τη μια τις τράπεζες και το κεφάλαιο, από την άλλη τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τη χειμαζόμενη μεσαία τάξη. Όλοι αυτοί, ακόμη κι αν δεν κατέβουν στα απεργιακά συλλαλητήρια, θα είναι μαζί με τους απεργούς. Κι όλοι μαζί θα καταστήσουν σαφές ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι μια παρένθεση που πρέπει σύντομα να κλείσει και να μιλήσει ο λαός.

Νέες νίκες των πολιτών και των κινημάτων ενάντια στο χαράτσι

Με πάθος, ορμή, αλλά και αισιοδοξία για την τελική έκβαση χιλιάδες πολίτες σε όλη τη χώρα οργανώνονται και κινητοποιούνται προκειμένου να καταπέσει μεθαύριο στο Συμβούλιο της Επικρατείας το επαίσχυντο χαράτσι που έχει επιβληθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Την ίδια στιγμή, τρεις νέες δικαστικές αποφάσεις σε Θεσσαλονίκη, Γιάννενα και Αλεξανδρούπολη δικαίωσαν πολίτες και με προσωρινές διαταγές απαγόρευσαν στη ΔΕΗ να τους κόψει το ρεύμα μέχρι την εκδίκαση των κύριων προσφυγών. * Χιλιάδες πολίτες σε όλη τη χώρα οργανώνονται και κινητοποιούνται * Συσκότιση την Πέμπτη σε ένδειξη διαμαρτυρίας από τον Δήμο Πατρέων Αναβρασμός επικρατεί στις γειτονιές της Αθήνας όπου οι πρωτοβουλίες κατοίκων πολλαπλασιάζονται. Καθημερινά οργανώνονται εκδηλώσεις και ενημερωτικές συζητήσεις, στις οποίες η συμμετοχή είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, ενώ ομάδες πολιτών αναλαμβάνουν να μοιράζουν ενημερωτικά φυλλάδια στις εισόδους των σταθμών του μετρό. Πέρα όμως από τις κινητοποιήσεις σε επίπεδο γειτονιάς, σημαντικές είναι και οι πρωτοβουλίες των φορέων. Ο δήμος της Πάτρας, σε συνεργασία με τους φορείς της πόλης, αποφάσισε να προχωρήσει σε συμβολική συσκότιση το βράδυ της Πέμπτης 1 Δεκεμβρίου σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η συσκότιση θα ξεκινήσει στις 8 το βράδυ και θα ολοκληρωθεί στις 10, ενώ στις 7.30 το βράδυ θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Γεωργίου. Από την πλευρά του, ο εμπορικός σύλλογος της πόλης καλεί τα μέλη του να κλείσουν τα φώτα για μία ώρα και να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση με κεριά. Το μεγάλο ραντεβού βέβαια έχει δοθεί για το πρωί της Παρασκευής έξω από το Συμβούλιο της Επικρατείας (Πανεπιστημίου 47) όπου θα συναντηθούν φορείς και κινήσεις πολιτών και γειτονιών που αγωνίζονται ενάντια στο αντικοινωνικό και αντισυνταγματικό μέτρο. Η διαδικασία θα γίνει με το μοντέλο της "πρότυπης δίκης" και αναμένεται να αποτελέσει "πιλότο" για τα δικαστήρια όλης της χώρας. Η τελική απόφαση αναμένεται εντός ενός μήνα. Όσον αφορά την απόφαση του Πρωτοδικείου Ιωαννίνων, ο πολίτης που προσέφυγε είχε νομικό παραστάτη του τον Δικηγορικό Σύλλογο της πόλης. Ο συνήγορός του Αποστόλης Οικονόμου, σε ανακοίνωσή του αναφέρει: "Βασική αρχή του κράτους δικαίου είναι η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, η αξία της ανθρώπινης υγείας και η ασφάλεια της ζωής τους. Στην κατεύθυνση αυτή επιβάλλεται η αποφυγή της διακοπής της ηλεκτροδότησης στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, καθώς και σε εκείνους που λόγω οικονομικής τους αδυναμίας δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο βάρος αυτό". ΕΙΡ. ΛΑΖ.

Κάλεσμα της Νεολαίας Συνασπισμού για τη Γενική Απεργία 1/12

Κάτω οι κυβερνήσεις των τραπεζών. Λαοί της Ευρώπης ενωθείτε! Το κόμμα του μνημονίου που σήμερα κυβερνά, επιχειρεί να καλλιεργήσει κλίμα συναίνεσης στις πολιτικές λιτότητας, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει την τακτική των εκβιασμών και της τρομοκράτησης του κόσμου της εργασίας. Οι εξελίξεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αποδεικνύουν πως σε αυτή την κρίση το ερώτημα μπορεί να είναι μόνο ένα: Ή εμείς ή Αυτοί. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, οι νέοι και οι νέες, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι, σε ολόκληρη την Ευρώπη οφείλουν να υψώσουν το ανάστημα τους στις κυβερνήσεις του νεοφιλελευθερισμού. Το εργατικό κίνημα πρέπει να δώσει μία ηχηρή απάντηση στον Προϋπολογισμό της φτώχειας και της λιτότητας. Η κυβέρνηση Παπαδήμου παρουσιάζει τις μνημονιακές επιλογές ως μονόδρομο, ενώ ταυτόχρονα η ανεργία και η ανασφάλεια καλπάζουν. Τα ασφαλιστικά ταμεία διαλύονται με απώλειες που αγγίζουν τα 13 δις ευρώ και οι εργασιακές σχέσεις απορρυθμίζονται πλήρως. Η εργασιακή εφεδρεία στο δημόσιο τομέα διευρύνεται, ενώ θεσμοθετείται το ελαστικό δεκάωρο. Οι νέοι κάτω των 25 ετών θα λαμβάνουν μισθό κατώτερο έως και 20% από ότι ορίζει η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ενώ ταυτόχρονα, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για ραγδαία αύξηση των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων. Το αφορολόγητο από τις 12.000 θα μειωθεί στα 5.000 Ευρώ με την πραγματική ανεργία να ξεπερνάει κατά πολύ το 20% το 2012. Οι δαπάνες για την υγεία θα μειωθούν κατά 337 εκατ. και για την παιδεία κατά 1,2 δις ευρώ. Καταργούνται και τα τελευταία υπολείμματα του κοινωνικού κράτους καθώς οι δημόσιες υπηρεσίες ιδιωτικοποιούνται. Το επόμενο διάστημα ο λαϊκός παράγοντας πρέπει να βγει και πάλι στο προσκήνιο. Η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας του μνημονίου, οι τραπεζίτες, ο ΣΕΒ, οι μεγαλοεργολάβοι και μεγαλοεκδότες έχουν βάλει ως στόχο να προασπίσουν τα κέρδη τους, εμείς οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας. Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους. Σε συντονισμό με τους λαούς της Ευρώπης που βγαίνουν ξανά στους δρόμους, να δώσουμε ηχηρή απάντηση στις νεοφιλελεύθερες ηγεσίες της ΕΕ που εξυφαίνουν νέα σχέδια εις βάρος των εργαζομένων. Όλες και Όλοι στους δρόμους! Όλες και Όλοι στην Πανελλαδική Γενική Απεργία! Το γραφείο τύπου

Η υπόθεση των απεργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας είναι υπόθεση όλου του κόσμου της εργασίας!

Εδώ και ένα μήνα εκτυλίσσεται ένας εκπληκτικός αγώνας στις πύλες του εργοστασίου της Ελληνικής Χαλυβουργίας στην Ελευσίνα, με σκοπό να ανακληθούν οι απολύσεις των 34 συναδέλφων τους. Μέχρι και ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργίας Μάνεσης ομολογεί πως δε περίμενε τέτοιο αγώνα από τους εργαζόμενους... Και πως να μην τον περιμένει όταν επιστροφή στη δουλειά σημαίνει επιστροφή στο «Νταχάου», με υψηλές θερμοκρασίες, το κίνδυνο εργατικού ατυχήματος να ελλοχεύει σε κάθε βήμα και σημείο, και όλα αυτά για 5ωρο, απλήρωτες υπερωρίες, και 500 ευρώ; Η εργοδοσία της Ελληνικής Χαυβουργίας προφανώς θέλει να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσαν οι απεργοί του εργοστασίου, η παραγωγή της εταιρείας έφτασε, από τους 196.000 τόνους το 2009, τους 266.000 τόνους πριν ακόμη ολοκληρωθεί το 2011, και μάλιστα σε συνθήκες εξαιρετικά αντίξοες για τη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων. Και όταν φυσικά οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα σε ένα εξαιρετικά δυσχερές περιβάλλον, οι πρώτοι που σηκώνουν τα οικονομικά, μα κυρίως κοινωνικά βάρη, είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, εκείνοι και εκείνες που παράγουν το κοινωνικό πλούτο με το κόπο τους. Και στη περίπτωση των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας, με το αίμα τους. Πέρσι, χάθηκε ένας συνάδελφός τους από εργατικό ατύχημα... Το κύμα υλικής και έμπρακτης αλληλεγγύης από οργανώσεις και συνδικαλιστικούς φορείς που έχει ξεσηκώσει ο αγώνας των εργαζομένων είναι και αυτός εξίσου αξιοθαύμαστος. Καθημερινά συρρέουν από διάφορες περιοχές της Αττικής και της Ελλάδας εργαζόμενοι σε κάθε είδους επιχείρηση προκειμένου να αφήσουν χρήματα και προμήθειες, από το υστέρημά τους, στους απεργούς, ψηφίσματα και μηνύματα αλληλεγγύης καταφθάνουν καθημερινά από την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο, με την επιθυμία να συνεχιστεί ο αγώνας ως τη νίκη τους! Όταν καλούνται οι εργαζόμενοι να κόψουν το λαιμό τους για να συνεχίσει να λειτουργεί επικερδώς η επιχείρηση, για να συνεχίσουν να παράγουν την υπεραξία που θα τη καρπωθούν άλλοι, τότε έχουν χρέος να ζυμωθούν πολιτικά, να οργανωθούν και να αγωνιστούν μέχρι να νικήσουν! Και οι εργάτες της Χαλυβουργίας θα νικήσουν, γιατί είναι οργανωμένοι, σκληρά μαχόμενοι και παλεύουν για όλα όσα παλεύουμε και εμείς: ανθρώπινη εργασία, ανθρώπινους μισθούς, για τη κάλυψη των δικών μας αναγκών ως εργαζόμενοι, δίχως να εκμεταλλεύεται κανείς το παραγόμενο πλούτο από τα χέρια, το μυαλό και το κόπο του κόσμου της εργασίας! Δίκτυο Επισφαλώς Εργαζομένων-Ανέργων

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Ο ΣΕΒ συμβουλεύει το Υπουργείο Εργασίας...

Τη στιγμή που η ανεργία των νέων έφτασε το 18.4% τον Αύγουστο του 2011 και αναμένεται να ξεπεράσει το 20% εντός του 2012, η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα έφτασε στο 30% ενώ προβλέπονται επιπλέον περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων έως και 50%, ο ΣΕΒ με εγκύκλιό του εγκαλεί το Υποργείο Εργασίας για μη πιστή τήρηση της αντεργατικής πολιτικής.. Τη στιγμή που το βιοτικό επίπεδο του κόσμου της εργασίας δέχεται διαρκή χτυπήματα, ο ΣΕΒ «κατηγορεί» το Υπουργείο Εργασίας για αναποτελεσματικότητα στην εφαρμογή των νόμων. Ο ΣΕΒ, βέβαια, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ακολουθεί τις προγραμματικές δηλώσεις Παπαδήμου που κάνουν λόγο για ακόμα μεγαλύτερη υποτίμηση του εργασιακού κόστους και για τόνωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Οι ισχυρές μερίδες του ελληνικού κεφαλαίου φαίνεται ότι βρήκαν στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ τον ιδανικότερο εκφραστή των συμφερόντων τους και προσπαθούν να την βοηθήσουν υποδεικνύονταις τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν. Οι «φιλικές» συμβουλές του ΣΕΒ αποδεικνύουν περίτρανα ότι τα μέτρα δεν αποτελούν έξωθεν επιβολές όπως μας λένε αλλά στρατηγικές επιλογές του ελληνικού κεφαλαίου το οποίο προσπαθεί να βγει από την κρίση εις βάρος του κόσμου της εργασίας. Το υπόμνημα αυτό δεν αποτελεί τίποτα άλλο από την εκπλήρωση της φράσης του Παπανδρεόυ «Να κάνουμε την κρίση ευκαιρία»,ευκαιρία διεύρυνσης των κερδών τους και ευκαιρία συνολικής αναδιάρθρωσης της εργασιακής πραγματικότητας. Δικό μας καθήκον και μοναδικός δρόμος για τον κόσμο της εργασίας είναι να κάνουμε την κρίση ευκαιρία για την ανατροπή τους. Το Γραφείο Τύπου

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ για τα σχεδιαζόμενα νέα μέτρα και τις εξελίξεις στην Ευρώπη

Η σχεδιαζόμενη αναθεώρηση του μνημονίου, αυτή τη φορά μάλιστα από την απονομιμοποιημένη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Καρατζαφέρη, έρχεται να προσθέσει νέα δυσβάσταχτα μέτρα για την πλειοψηφία της κοινωνίας. Ξεπούλημα όσο όσο του δημόσιου πλούτου, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, περαιτέρω περικοπή κοινωνικών δαπανών, είναι μερικά από αυτά που θέλουν να υλοποιήσουν, οδηγώντας την κοινωνία και την οικονομία ένα βήμα πιο κοντά στην ασφυξία και τη χρεοκοπία, προσπαθώντας ταυτόχρονα, να δεσμεύσουν με τις αποφάσεις τους την κοινωνία πέρα από το 2015, όταν αυτοί δεν θα βρίσκονται πια στην εξουσία. Η πολιτική της κυβέρνησης Παπαδήμου, δέσμια της σκληρής λιτότητας, που πηγάζει από την ατζέντα της Μέρκελ και της νεοφιλελεύθερης αρχιτεκτονικής της ΕΕ, είναι τουλάχιστον αναχρονιστική και επικίνδυνη. Η ΕΕ βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι και η εμμονή των κυρίαρχων κύκλων της στην αποτυχημένη συνταγή της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας, οδηγεί την Ευρώπη σε διάλυση και τους λαούς της αντιμέτωπους με ένα ζοφερό μέλλον. Σε αυτή τη συγκυρία η αριστερά, μπορεί και πρέπει να παίξει τον ιστορικό της ρόλο σε Ελλάδα και Ευρώπη συμβάλλοντας στην προσπάθεια για την επανίδρυση της ΕΕ, με καθοριστική τη συμμετοχή των λαών της, για μια Ευρώπη που θα κυριαρχούν οι αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της αειφόρου ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. To Γραφείο Τύπου

Συνέντευξη του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, στην εφημερίδα Free Sunday

1. Ακούγοντας κάποιος τις τοποθετήσεις σας πιθανώς να σχηματίσει τη γνώμη, κ. πρόεδρε, ότι δεν σας ενδιαφέρει η καταβολή της 6ης δόσης. Και αν είναι έτσι, τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις; Ο εκβιασμός ότι δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις είναι μια αθλιότητα. Τα φορολογικά έσοδα για Νοέμβρη, Δεκέμβρη προϋπολογίστηκαν στα 12 δις. Μισθοί και συντάξεις στο δημόσιο είναι 3,5 με 4. Άλλα 3 οι επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, σύνολο 7. Συνεπώς τα φορολογικά έσοδα φτάνουν για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Ενδεχομένως να μη φτάνουν για να πληρωθούν και οι τόκοι και τα χρεολύσια στους πιστωτές. Αλλά επιτέλους ας το πούνε έτσι στον ελληνικό λαό. Ότι πρέπει πάση θυσία να πάρουμε την δόση για να μη λείψουν οι τόκοι από τους πιστωτές μας. Καμία από τις δόσεις που πήραμε, δεν πήγε σε πληρωμή μισθών και συντάξεων. Ούτε καν στα ταμεία του ελληνικού κράτους δεν έφτασαν αυτές οι δόσεις. Πήγαν κατευθείαν στην αποπληρωμή παλαιότερων δανείων, τόκων και τοκοχρεολυσίων. Οι εκβιασμοί και τα παραμύθια για δόσεις, μνημόνια και μέτρα που «αναγκαζόμαστε» να πάρουμε, ώστε να πληρωθούν συντάξεις και μισθοί, δεν πιάνουν πια. Οι πολίτες ξέρουν την αλήθεια: η χώρα μπήκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στο Μνημόνιο, πήρε δάνεια πάνω στα παλιά δάνεια, για να μην χάσουν τα λεφτά τους οι δανειστές μας. 2. Ποιο, λοιπόν, είναι το πολιτικό σας σχέδιο σε σχέση με τις άμεσες ανάγκες της χώρας και πόσο εφικτό είναι δεδομένων των πολιτικών ισορροπιών στην Ε.Ε.; Ποιο εν τέλει είναι το πολιτικό σας όραμα; Να γίνουμε ένα γαλατικό χωριό μέσα στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία; Δεν υπάρχουν πολιτικές ισορροπίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα. Υπάρχει μία πλειοψηφία ανισόρροπων νεοφιλελεύθερων, που έχουν βάλει στο στόχαστρο την κοινωνία και την δημοκρατία. Αυτή η Ευρώπη πρέπει να ηττηθεί, γιατί αν δεν ηττηθεί θα καταστρέψει όλους τους λαούς της. Και αν η πολιτική τους ηττηθεί στην Ελλάδα, θα υπάρξει ντόμινο σε όλες τις χώρες προς όφελος των εργαζομένων. Οι «ρωμαϊκές» οικονομικές αυτοκρατορίες δεν μπορούν να χτίζονται πάνω στα ερείπια της κοινωνίας, σύντομα θα πέσει ο ουρανός στα κεφάλια τους. Το πολιτικό μας σχέδιο έχει αφετηρία τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι των αγορών. Είναι ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης που αντιστοιχεί στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στην ακόρεστη διάθεση των αγορών για κέρδη. Ένα πρότυπο ανάπτυξης που βασίζεται στην σταθερή και μόνιμη δουλειά, την διεύρυνση των κοινωνικών αγαθών, την στήριξη των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και την προστασία του περιβάλλοντος. 3. Το κόμμα σας κρατά σκληρή στάση έναντι του τραπεζικού συστήματος. Οι μικροκαταθέτες, εκείνοι που καλύπτουν πλέον τις άμεσες ανάγκες τους από τις καταθέσεις που είχαν κάνει κάποτε, θα είναι ωστόσο οι πρώτοι που θα πληγούν σε περίπτωση κατάρρευσής του... Ας αφήσουμε τα αστεία. Μέχρι τώρα δώσαμε 130 δις, δημόσιο χρήμα και εγγυήσεις, στις τράπεζες. Θέλουν να δώσουμε άλλα 60. Όποιος τραπεζίτης, λοιπόν, δεν μπορεί να εγγυηθεί τις καταθέσεις του κόσμου πρέπει να δώσει τα κλειδιά της τράπεζας στο δημόσιο, το οποίο με τη σειρά του οφείλει να εγγυάται τις καταθέσεις. Οι μικροκαταθέτες, οι απλοί άνθρωποι του μόχθου, είναι όμηροι του τραπεζικού συστήματος, εδώ και δεκαετίες. Υπεύθυνοι για αυτό είναι οι κύριοι Σημίτης και Παπαδήμος. Άξιοι συνεχιστές τους οι πρώην πρωθυπουργοί, Καραμανλής και Παπανδρέου. Σήμερα οι μικροκαταθέτες ζουν με τον τρόμο ότι οι καταθέσεις τους θα χαθούν, από το ίδιο το τραπεζικό σύστημα που δημιούργησε την κρίση και επιβιώνει με εγγυήσεις και ρευστό του «κακού» δημόσιου τομέα. Μόνη λύση και μόνη εγγύηση είναι να φορολογηθεί ο πλούτος και να μπουν οι τράπεζες υπό δημόσιο κοινωνικό έλεγχο. 4. Πώς χαρακτηρίζετε τον προϋπολογισμό; Σκληρής λιτότητας ή απλώς... ανεφάρμοστο; Είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Είναι ξεκάθαρα ένας ταξικός προϋπολογισμός ενταγμένος στη λογική των Μνημονίων και στις επιταγές της κ. Μέρκελ και των δανειστών μας. Νομίζουν ότι οι επιθυμίες τους για πρωτογενές πλεόνασμα θα γίνουν πραγματικότητα, μέσω ενός απάνθρωπου κοινωνικού και δημοκρατικού ελλείμματος. Είναι ένας προϋπολογισμός λιτότητας που δεν θα αφήσει κολυμπηθρόξυλο, θα εκποιήσει και θα ιδιωτικοποιήσει τη χώρα. Λογαριάζουν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο. Δείτε τι έγινε με τον προϋπολογισμό του 2011. Επειδή ακριβώς ήταν ενταγμένος σε μία μνημονιακή νεοφιλελεύθερη πολιτική, απέτυχε παταγωδώς σε όλους του τους στόχους. Το ίδιο θα συμβεί και με τον φετινό. 5. Μιλάτε με όρους πολεμικούς για την τρόικα και τους απεσταλμένους της. Να όμως, που ο Χ. Ράιχενμπαχ, ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προτάσσει στόχους όπως η πάταξη της φοροδιαφυγής και η ταυτόχρονη στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας. Με ποιον από τους στόχους αυτούς διαφωνείτε; Αν μέριμνά τους είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής, γιατί δέχθηκαν ή υπαγόρευσαν ένα μεσοπρόθεσμο που προβλέπει μηδέν έσοδα από τη φοροδιαφυγή για το 2012 και 2013; Αν μέριμνά τους είναι η ανάπτυξη, γιατί μπαίνουμε για 5η χρονιά σε ύφεση; Ο στόχος ανταγωνιστικότητας είναι ανέφικτος καθώς τον βάζουν όλες οι χώρες ταυτόχρονα. Είναι σαν να υπόσχονται όλα τα παιδάκια στη δασκάλα να γίνουν τα ψηλότερα στην τάξη. Όλοι αυτοί οι χαμηλόβαθμοι γραφειοκράτες της τρόικας δεν ήρθαν να προσφέρουν την τεχνογνωσία τους, έχουν αναλάβει την πολιτική και οικονομική διακυβέρνηση της χώρας. Οι ομάδες δράσης τους, έχουν βάλει στόχο όλη την δημόσια περιουσία και τον φυσικό πλούτο. Φυσικό είναι να θέλουν να θολώσουν τα νερά με δηλώσεις περί πάταξης της φοροδιαφυγής. Δεν θα τους ακούσετε όμως ποτέ να μιλάνε για φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, των εφοπλιστών και των επιχειρήσεων. Γιατί λένε «τεχνική βοήθεια» και εννοούν επιτροπεία, λένε «ανταγωνιστικότητα» και εννοούν μείωση μισθών και κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, λένε «ανάπτυξη» και εννοούν ιδιωτικοποιήσεις. 6. Σε άλλη συνέντευξή σας χαρακτηρίσατε τη συγκυβέρνηση, «θεατρικό μπουλούκι», κάτι που θα αποδειχθεί σε μερικές εβδομάδες όπως είπατε. Ποια είναι η πρόβλεψή σας για την κυβέρνηση Παπαδήμου; Θα καταρρεύσει προ της 19ης Φεβρουαρίου ή θα συνεχίσει και πέραν της ημερομηνίας αυτής; Η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι συνέχεια της κυβέρνησης Παπανδρέου, που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση κάτω από το βάρος της λαϊκής κατακραυγής και των κινητοποιήσεων. Πρόκειται για μια ανορθόδοξη μίξη δικομματισμού, τραπεζικού αυταρχισμού και ακροδεξιού λαϊκισμού. Ζήσαμε μέρες ανακτόρων για να επιβληθεί από τα συμφέροντα, με στόχο να ολοκληρώσει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, να εξαφανίσει κατακτήσεις αιώνων και να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της διαπλοκής, εντός και εκτός συνόρων. Είμαι βέβαιος ότι όσοι την επέβαλαν, πολύ θα ήθελαν οι εκλογές να γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Ή κι ακόμα αργότερα, αν αυτό είναι εφικτό. Ελπίζω ότι ο ελληνικός λαός δε θα το επιτρέψει και με τις αντιδράσεις του, σύντομα θα την οδηγήσει στην τύχη της προηγούμενης. 7. Καταγράφεται τις τελευταίες ημέρες ένταση της ...επίθεσης φιλίας εκ μέρους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προς τα αντιμνημονιακά κόμματα και πολιτικές κινήσεις. Να περιμένουμε άμεσα και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την εξεύρεση κοινού δρόμου και αν ναι, ποιες θα είναι αυτές; Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν δύο μεγάλοι συνασπισμοί. Ο συνασπισμός των κομμάτων του μνημονίου και αυτός των κοινωνικών αντιστάσεων. Ο πρώτος συνασπισμός παρά τις δυσκολίες, τελικά συγκροτήθηκε και ήδη μας κυβερνάει ερήμην του λαού. Η αριστερά οφείλει να πρωτοστατήσει στην συγκρότηση και του συνασπισμού που θα τον ανατρέψει. Εμείς, έχουμε ήδη πάρει πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση και πιστεύουμε, ότι θα βρούμε ανταπόκριση από τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αποχαιρετούν για πάντα τα κόμματα της χρεοκοπίας και θα συγκροτήσουμε μαζί τους ένα νέο συνασπισμό εξουσίας. 8. Παρά ταύτα, κ. πρόεδρε, οι βασικοί πυλώνες του κοινού εγχειρήματος (πλην του ΣΥΡΙΖΑ εννοείται), δηλαδή το ΚΚΕ, η ΔΗΜΑΡ, οι Οικολόγοι Πράσινοι, το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών φαίνεται πως έχουν κάνει διαφορετικές πολιτικές επιλογές. Μήπως η προσπάθειά σας είναι ανέφικτη και απλώς θέλετε, όπως ίσως σας κατηγορήσουν, να τους χρεώσετε το πολιτικό αδιέξοδο; Δεν σκοπεύουμε να χρεώσουμε κανέναν για οτιδήποτε. Απλά λέμε «αν όχι τώρα, πότε;», «αν όχι εμείς, ποιοι;». Πολλές φορές οι κοινωνικές διεργασίες και ο κόσμος προσπερνά τις κομματικές αγκυλώσεις. Θέτει επί τάπητος ζητήματα που έπρεπε ήδη να έχουν λυθεί, βρίσκεται πιο μπροστά από αναλύσεις γραφείων. Ο λαός της Ελλάδας το απέδειξε αυτό δύο χρόνια τώρα, το πειραματόζωο δεν υποτάχτηκε, αντιστάθηκε και αντιστέκεται. Τώρα ζητά να παραμεριστούν οι επιμέρους διαφορές και η αριστερά να είναι ο πυλώνας ενός νέου εναλλακτικού, ριζοσπαστικού και πατριωτικού μετώπου. Για εμάς κάτι τέτοιο δεν είναι απλά εφικτό, είναι αναγκαίο.

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Η χρηματοπιστωτική αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης είναι σάπια

Η διαφορετική κατεύθυνση, με μια διαφορετική ΕΚΤ, με ευρωομόλογο και με ένα νέο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής στην Ε.Ε. δεν συνιστούν σοσιαλισμό. Δ Αλλά θα έχουν την τάση να αλλάξουν την ατζέντα των τελευταίων δεκαετιών. Πρωτίστως παρέχουν χώρο για την επιστροφή της πολιτικής και της δημοκρατίας. 1. Μεγάλος και όλο μεγαλύτερος. Την Πέμπτη το Financial Times είχε στο πόρταλ του, για λίγες ώρες μόνο είναι η αλήθεια, κείμενο για τους φόβους που δυναμώνουν για την κατάρρευση του ευρώ. Τις τελευταίες μέρες έχουμε την υποβάθμιση των πορτογαλικών κρατικών ομολόγων σε κατηγορία junk (σκουπίδια), την αναγνώριση ότι ούτε οι «υποδειγματικοί κρατούμενοι» της Ιρλανδίας (όπως με αυτοσαρκασμό αποκαλούν τους εαυτούς τους) δεν θα γυρίσουν γρήγορα στις αγορές, το φαινόμενο των υψηλών spreads να επεκτείνεται παντού, την πτώση των ομολόγων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (που τη στηρίζουν τα κράτη μέλη της Ε.Ε.), και. Τέλος, τη Γερμανία να μην μπορεί να βρει αγοραστές για τα δεκαετή ομόλογά της. Μέχρι στιγμής δικαιώνονται πλήρως όλοι αυτοί που έχουν επιχειρηματολογήσει ότι η οικονομική και χρηματοπιστωτική αρχιτεκτονική της Ε.Ε. είναι σάπια, ότι χωρίς αλλαγή πλαισίου η κρίση θα μεταδίδεται από χώρα σε χώρα, και ότι δεν γίνεται να δημιουργήσεις υγειονομική ζώνη (firewall) γύρω από την Ελλάδα. Η Ευρωζώνη ή θα αλλάξει κατεύθυνση ή θα διαλυθεί το ευρώ. Παρά την ανακοίνωση των ηγετών της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας ότι θα προχωρήσουνε σε μια πιο αυστηρή εφαρμογή του συμφώνου σταθερότητας, διαφαίνεται για πρώτη φορά μια μερική απομόνωση της Γερμανίας. Ακόμα και οι υπουργοί οικονομικών της Φινλανδίας και της Ολλανδίας μίλησαν για τη σημασία η ΕΚΤ να λειτουργεί ως δανειστής έσχατης ανάγκης. Και οι Ολλανδοί αποδεχτήκαν την αποτυχία των firewalls! Από τη μια μεριά, η ανάδειξη διαφορετικών προτεραιοτήτων και θέσεων δυναμιτίζει τη σταθερότητα μιας νομισματικής ένωσης. Θυμίζω ότι στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα το σύστημα σταθερών ισοτιμιών στην Ευρώπη κατέρρευσε ακριβώς επειδή διαφάνηκαν τέτοιες διαφορές - οι Γερμανοί ανησυχούσαν για τον πληθωρισμό (μετά από την ενοποίηση με την Ανατολική Γερμανία), ενώ οι πιο πολλές από τις υπόλοιπες χώρες προτιμούσαν μια πιο ελαστική νομισματική πολιτική μετά από μια δεκαετία λιτότητας που είχε καταφέρει να μειώσει τον πληθωρισμό αλλά είχε αυξήσει την ανεργία. Από την άλλη, η ανάδειξη διαφωνιών μπορεί να σηματοδοτεί μια αλλαγή πλεύσης που θα μπορούσε, υπό συνθήκες, να σταθεροποιήσει την Ευρωζώνη. 2. Βραχυπρόθεσμα μια αλλαγή κατεύθυνσης θα μπορούσε να στηριχθεί στην ΕΚΤ. Πρώτον, θα μπορούσε να εγγυηθεί τη ρευστότητα των τραπεζών. Αυτή τη στιγμή πλησιάζουμε την κατάσταση που επικρατούσε πριν και μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers: έχει εξατμιστεί η αυτοπεποίθηση, και οι τράπεζες προτιμούν να «παρκάρουν» τα χρήματά τους στην ΕΚΤ, παρά να τα τοποθετούν στη διατραπεζική αγορά. Αν η ρευστότητα που παρέχει η ΕΚΤ προς τις εμπορικές τράπεζες ήταν μεγαλύτερη διάρκειας, οι τράπεζες θα αισθανόταν μεγαλύτερη ασφάλεια για να δανείζουν στην πραγματική οικονομία. Επί πλέον μια τέτοια στάση θα βοηθούσε μια κρίση ρευστότητας των τραπεζών να μην μετατραπεί σε κρίση βιωσιμότητας. Δεύτερον, θα μπορούσε η ΕΚΤ να τροποποιήσει τους κανόνες της σε σχέση με τα ενέχυρα που ζητάει από τις τράπεζες. Καθώς οι αγορές πέφτουν, η αξία των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών επίσης πέφτουν. Η ΕΚΤ θα μπορούσε να αγνοήσει αυτήν την πτώση, ή να διευρύνει τον τύπο των περιουσιακών στοιχείων (καταναλωτικά δάνεια ή στεγαστικά) που δέχεται ως ενέχυρα. Τρίτον, θα μπορούσε να παρεμβαίνει πιο δραστικά στις δευτερογενείς αγορές κρατικών ομολόγων, αγοράζοντας κρατικά ομόλογα. Αν συγχρόνως δεν αποστείρωνε το αποτέλεσμα (δηλαδή δεν απορροφούσε το ίδιο ποσό από την αγορά σε μια προσπάθεια να μείνει η συνολική προσφορά χρήματος στο ίδιο επίπεδο) τότε στην ουσία θα εφάρμοζε το είδος της νομισματικής χαλαρότητας που έχουν εφαρμόσει οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Βέβαια όλα αυτά απλώς αγοράζουν χρόνο. Η ουσιαστική αλλαγή σε σχέση με την ΕΚΤ θα έρθει όταν η ίδια δανείζει κατευθείαν και στις τράπεζες και στις κυβερνήσεις. Σε αυτό αντιστέκονται οι Γερμανοί. Από τη μια μεριά θεωρούν ότι οι τράπεζες, αυτές που δεν μπορούμε να τις αφήσουμε να χρεωκοπήσουν, πρέπει να σωθούν από τις κυβερνήσεις. Αυτό αγνοεί, όμως, τη δημοσιονομική κατάσταση των κρατών μελών. Από την άλλη, διαφωνούν την κατευθείαν αγορά (νέων) κρατικών ομολόγων γιατί αυτό συνιστά κόψιμο χρήματος που μπορεί να οδηγήσει σε πληθωρισμό. Αλλά οι πιο πολλοί οικονομολόγοι, αυτή τη στιγμή, θα μας έλεγαν ότι λίγος πληθωρισμός θα ήταν ότι πρέπει σε αυτή τη συγκυρία - μια ραγδαία αύξηση του ποσοστού χρήματος δεν οδηγεί σε υπερπληθωρισμό σε συνθήκες κρίσης. 3. Η Γερμανία αυτή τη στιγμή αισθάνεται ότι έχει τον πρώτο λόγο για ότι γίνεται στην ΕΕ. Έχει και μια απειλή ότι στην τελευταία ανάλυση μια κατάρρευση του ευρώ μπορεί να έχει κόστος για όλους αλλά, ως η μεγαλύτερη και πιο ισχυρή οικονομία, σχετικά λιγότερο για την ίδια. Και βεβαίως αν πάμε στη μερική λύση του ευρωομολόγου, η ισχύς της απειλής μειώνεται δραματικά - να απεμπλακεί μια χώρα από ένα ενιαίο νόμισμα όταν το χρέος της είναι στο ίδιο καλάθι με όλες τις άλλες θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Για αυτό και θέλει να «δέσει» τις συνταγματικές αλλαγές που θα μονιμοποιήσουν τις αυστηρές δημοσιονομικές πολιτικές, και άρα την πολιτική θέση των πλεονασματικών κρατών μελών, πριν συζητήσει στα σοβαρά το ευρωομόλογο. Το ευρωομόλογο θα εμπόδιζε τη δυνατότητα των κερδοσκόπων να παίζουν μια χώρα ενάντια στην άλλη. Σε ένα πρώτο επίπεδο αυτό διευρύνει τον χώρο για την πολιτική, για τη συζήτηση εναλλακτικών προτάσεων. Το ίδιο θα έκανε και ένας μεγάλος ομοσπονδιακός προϋπολογισμός που θα βοηθούσε τις οικονομίες με τα μεγαλύτερα προβλήματα, η μια συντονισμένη δημοσιονομική πολιτική που θα βασιζόταν στις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν σε όλη την ένωση και όχι μόνο στις οικονομίες του Βορρά. Οι κυρίαρχες δυνάμεις μετά το 1980 κατάφεραν να πείσουν ότι η νομισματική πολιτική αφορά τεχνικά ζητήματα που μπορούμε να τα αφήσουμε στα χέρια των «ανεξαρτήτων» κεντρικών τραπεζών. Αυτή η θέση έχει υποστεί ζημιά μετά από το 2008. Αλλά το επιχείρημα ότι και η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να αφεθεί στους τεχνοκράτες είναι πολύ λιγότερο πειστικό, και δύσκολα θα το δεχτούν οι λαοί σε συνθήκες δημοκρατίας. Η διαφορετική κατεύθυνση, με μια διαφορετική ΕΚΤ, με ευρωομόλογο και με ένα νέο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής στην Ε.Ε. δεν συνιστούν σοσιαλισμό. Δεν νομίζω ότι απαντάν καν στα συστημική προβλήματα του καπιταλισμού. Αλλά θα έχουν την τάση να αλλάξουν την ατζέντα των τελευταίων δεκαετιών. Πρωτίστως παρέχουν χώρο για την επιστροφή της πολιτικής και της δημοκρατίας. Είναι μια μάχη που αξίζει να δώσουμε και όπου η ποιότητα των αλλαγών θα εξαρτηθεί από το μέγεθος των κινητοποιήσεων των από κάτω. Τίποτα δεν εξασφαλίζει την επιτυχία, αλλά το μέγεθος των αντιστάσεων, από τη μεριά του συστήματος, μπροστά στο ενδεχόμενο αλλαγής κατεύθυνσης αναδεικνύει ότι κάτι σοβαρό διακυβεύεται.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Ανακοίνωση της Νεολαίας Συνασπισμού για τις διώξεις των 17 για την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου

Την 28η Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη ζήσαμε μια πρωτοφανή σε μέγεθος, έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές λιτότητας. Σε συνέχεια των αγωνιστικών κινητοποιήσεψν της 48ωρης πανεργατικής απεργίας στις 19 & 20 Οκτώβρη, ο λαός με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, εξέφρασε την οργή και την αγανάκτησή του, για την εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων, που εξαθλιώνει τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Η πλειοψηφική αυτή αντίσταση δημιούργησε τριγμούς στο αστικό μπλοκ εξουσίας, το οποίο, θέλοντας να καταστείλει κάθε αντιμαχόμενο κομμάτι της κοινωνίας, οδήγησε στο σχηματισμό δικογραφίας στοχοποιώντας 17 διαδηλωτές, παραμονή της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη προσπάθεια τρομοκράτησης, που ποινικοποιεί το βασικότερο πολιτικό δικαίωμα του λαού, την ελευθερία να διεκδικεί και να διαδηλώνει! Η Νεολαία Συνασπισμού καταδικάζει την παράνομη αυτή κίνηση εκφοβισμού και εκφράζει την αλληλεγγύη της στους διωκόμενους. Απαιτούμε να σταματήσει κάθε έρευνα και κάθε δίωξη σε βάρος όσων στις 28 Οκτωβρίου 2011 έκαναν το αυτονόητο: Καταδίκασαν την κυβέρνηση και τους καλοθελητές της, που καταργούν κάθε εργασιακό δικαίωμα, στερούν από τη νεολαία από κάθε προοπτική εργασίας, εκποιούν τον δημόσιο πλούτο, αυξάνουν τις στρατιές των ανέργων, συρρικνώνουν την δημόσια υγεία, τη δημόσια παιδεία και την κοινωνική πρόνοια. Σε κάθε προσπάθεια καταστολής των δικαιωμάτων μας, θα μας βρουν απέναντί τους! Το Γραφείο Τύπου

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Λίτσα Αμμανατίδου-Πασχαλίδου: «Η κυβέρνηση έχει ισοπεδώσει τις δομές στήριξης κακοποιημένων γυναικών»

Σφοδρή επίθεση εναντίον της κυβέρνησης εξαπέλυσε η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β’ Θεσσαλονίκης Αμμανατίδου – Πασχαλίδου Ευαγγελία στα πλαίσια της ειδικής συζήτησης στην ολομέλεια της Βουλής για την «εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών». Η Βουλευτής κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση μέσα σε δύο χρόνια έκλεισε μεγάλο αριθμό ξενώνων και συμβουλευτικών κέντρων για τις κακοποιημένες γυναίκες, ενώ, παρά τις δεσμεύσεις της περί του αντιθέτου, η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα φέρει σχέδιο νόμου για την έμφυλη βία με αποτέλεσμα εν έτει 2011 οι εγκληματικές ενέργειες σε βάρος των γυναικών να παραμένουν τις περισσότερες φορές ατιμώρητες. Κλείνοντας, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι ενδεικτικό της απαξίωσης από την κυβέρνηση των θεμάτων της ισότητας των φύλων είναι η απαξίωση της ίδιας της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Με το πολυνόμο-έκτρωμα καταργούνται οργανικές θέσεις και οι εργαζόμενες που είναι κοντά στην σύνταξη εξαναγκάζονται σε συνταξιοδότηση για να μην βγουν στην εφεδρεία. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΕ΄ Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011 ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ Η βία κατά των γυναικών, με αφορμή τη «Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών». ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Παρακαλώ εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ την κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου να λάβει το λόγο. Ορίστε, κυρία Αμμανατίδου, έχετε το λόγο. ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Το θέμα της ειδικής συνεδρίασης είναι η «βία κατά των γυναικών» με αφορμή την παγκόσμια ημέρα που είναι αύριο, στις 25 του Νοέμβρη. Εγώ θα ξεκινήσω με γενικότερα φαινόμενα βίας και καταστολής. Σήμερα στις 24 Νοεμβρίου δόθηκε εντολή στα ΜΑΤ και «βίαια» έσπασε η κατάληψη στα γραφεία της ΔΕΗ και έγιναν περίπου 15 συλλήψεις. Η κατάληψη από τους εργαζόμενους της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ έγινε με αφορμή τη «βίαιη» επιβολή ενός ακόμη άδικου χαρατσιού μέσω του κοινωνικού αγαθού του ρεύματος, το οποίο είναι τουλάχιστον αντισυνταγματικό! Τα κινήματα πολιτών, ο κόσμος που βγήκε έξω και αντέδρασε, που έκανε λαϊκές συνελεύσεις και πήρε αποφάσεις συλλογικές ανάγκασαν τον Υπουργό Οικονομικών να πάρει πίσω ένα μικρό μέρος για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Δεν πρόκειται να σταματήσουν τα κινήματα πολιτών, αλλά θα συνεχίσουν. Και θα συνεχίσουν όσο συνεχίζεται αυτή η «βίαιη» λεηλάτηση των ζωών, γιατί εδώ τον τελευταίο ενάμισι χρόνο αυτό που βιώνει η ελληνική κοινωνία είναι απίστευτο. Δεν έχει ξαναγίνει τέτοια «βίαιη» περιστολή των κεκτημένων δικαιωμάτων χρόνων από τη Μεταπολίτευση και μετά. Δεν έχει ξανασυμβεί αυτό. Η νέα γενιά χάνει τα όνειρά της. Τη «βία» αυτή τη στηρίζει η σημερινή συγκυβέρνηση και τη στηρίζει βεβαίως το μεγαλύτερο κομμάτι των μεγάλων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Όλα όσα προανέφερα τα έχουμε καταγγείλει ως ΣΥΡΙΖΑ, όπως βεβαίως καταγγέλλουμε και τη «βία κατά των γυναικών». Περνώντας σε αυτό το κομμάτι, παρόλο που οι αγώνες των γυναικών και του γυναικείου κινήματος έχουν αλλάξει πολλά όσον αφορά το ρόλο της γυναίκας στις σύγχρονες κοινωνίες, το φαινόμενο της βίας λόγω φύλου στις μέρες όχι μόνο υπάρχει, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι οξύνεται. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τη «γονιδιακή κληρονομικότητα», αλλά με την εξαθλίωση που θα αφήσει «κληρονομιά» η χθεσινή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και η σημερινή συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- Νέα Δημοκρατία- ΛΑΟΣ στην πλειονότητα του ελληνικού λαού και ειδικότερα βεβαίως στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία –γιατί η πολιτεία δεν μπήκε ποτέ στον κόπο της συστηματικής καταγραφής τους- κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών είναι παρούσα στην καθημερινότητα χιλιάδων γυναικών και στη χώρα μας. Ενδεικτικά για να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος, μια γραμμή SOS το 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας μόνο για το πρώτο εξάμηνο –βέβαια χθες αναφέρθηκε στην Επιτροπή το οκτάμηνο, εγώ όμως θα πάρω τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου του 2010- έλαβε 2.090 κλήσεις εκ των οποίων οι 1.653 αφορούν περιστατικές «έμφυλης» βίας. Ο Συνήγορος του Πολίτη αναφέρει για το 2011 ότι αυξήθηκαν κατακόρυφα οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, ενώ το State Department στην επίσημη έκθεσή του για το trafficking το 2010 κατατάσσει την Ελλάδα δεύτερη από τις τέσσερις κατηγορίες και την περιλαμβάνει στις χώρες που δεν ανταποκρίνονται πλήρως ούτε στα «ελάχιστα κριτήρια» αντιμετώπισης του trafficking. Η κυβερνητική πολιτική όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το φαινόμενο της έμφυλης βίας, αλλά διαδραματίζει κομβικό ρόλο στην επιδείνωση του. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική στην οποία επιδίδονται οι κυβερνήσεις του μνημονίου υπό την καθοδήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η πολιτική που ισοπεδώνει το κράτος πρόνοιας και καταλύει τα κοινωνικά δικαιώματα σαρώνει και τα δικαιώματα των γυναικών. Η Κυβέρνηση του μνημονίου μέσα σε δυο χρόνια έκλεισε τους περισσότερους ξενώνες και τα περισσότερα συμβουλευτικά κέντρα, διαλύοντας κυριολεκτικά τις όποιες υποδομές στήριξης. Στην Αθήνα πλέον λειτουργούν μόνο δύο ξενώνες. Στη Θεσσαλονίκη ένας από τους δύο ξενώνες δεν λειτουργεί, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπου υπάρχουν, λειτουργούν είτε με βάση ευρωπαϊκά προγράμματα για πρόσφυγες είτε με προγράμματα αστέγων, δηλαδή υπό συνθήκες ακατάλληλες για κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους. Πολλά κέντρα έκλεισαν με τον «Καλλικράτη», ενώ σε άλλα σταμάτησε η χρηματοδότησή τους. Πώς θα σπάσουν οι γυναίκες τη σιωπή τους, όπως προπαγανδίζετε στις καμπάνιες της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, που καλό είναι να υπάρχουν βέβαια, και πώς αυτές οι γυναίκες θα αφήσουν ένα βίαιο σύντροφο, άντρα ή πατέρα, όταν δεν ξέρουν εάν την επόμενη ημέρα θα έχουν τουλάχιστον ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους; Το μπαλάκι πέφτει πάλι στην ιδιωτική σφαίρα. Όσες τα καταφέρουν, θα τα καταφέρουν μόνες ή με τη στήριξη είτε των οικογενειών τους είτε κάποιων γυναικείων οργανώσεων. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η βία κατά των γυναικών είναι ένα έγκλημα, που ακόμη και σήμερα κλείνεται στους τέσσερις τοίχους και η επίσημη πολιτεία συμβάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση. Παραπέρα, το νομικό σκέλος αντιμετώπισης του προβλήματος παραμένει τουλάχιστον προβληματικό. Η Κυβέρνηση έχει εξαγγείλει πολλές φορές ότι θα το αντιμετωπίσει και θα μπορούσε να το έχει ήδη κάνει, εάν υπήρχε βεβαίως πολιτική βούληση. Ωστόσο, οι εξαγγελίες μέχρι στιγμής παραμένουν κενό γράμμα. Ο κανόνας στις υποθέσεις της έμφυλης βίας, είτε είναι βιασμός, είτε σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή βίας, είναι η ατιμωρησία του δράστη και ο διασυρμός της παθούσας. Οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες και οι γυναίκες τις περιγράφουν ως ένα δεύτερο βιασμό. Δεν είναι, λοιπόν, παράλογο που οι περισσότερες υποθέσεις δεν φτάνουν καν στα δικαστήρια. Γι’ αυτό το κομμάτι της σεξουαλικής παρενόχλησης στους εργασιακούς χώρους, στο οποίο αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι, θέλω να πω ότι για τις γυναίκες το ποσοστό φθάνει στο 40% έως 50%, ενώ για τους άνδρες είναι στο 10%. Όσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία, θέλω να πω ότι η νομοθεσία έχει μείνει στον αέρα με το ν.3500/2006, ο οποίος ούτε εφαρμόστηκε, αλλά ούτε αντικαταστάθηκε και δεν είναι ο καλύτερος νόμος για το κομμάτι της ενδοοικογενειακής βίας. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ενδεικτικό του υποβιβασμού των θεμάτων ισότητας, που ακολούθησε η Κυβέρνηση, είναι το γεγονός της συρρίκνωσης και απαξίωσης του ίδιου του φορέα των δράσεων για την ισότητα, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας. Με τον πολυνόμο-έκτρωμα όσες οργανικές θέσεις παρέμειναν κενές στον Οργανισμό καταργούνται, ενώ οι εργαζόμενοι που είναι κοντά στη σύνταξη εξαναγκάζονται σε συνταξιοδότηση, για να μη βγουν στην εφεδρεία και καταργούνται και αυτές οι θέσεις. Ο μόνος νόμος που εφαρμόζεται απαρέγκλιτα για τις κακοποιημένες γυναίκες είναι αυτός της «περιθωριοποίησης» και του υποβιβασμού των δράσεων για την ισότητα. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι στις σημερινές συνθήκες, που χαρακτηρίζονται από την ανεργία, τη φτώχεια και την ανασφάλεια, ακόμη και αν υπήρχαν κάποιες δομές στήριξης για λίγες εβδομάδες ή μήνες, τα αποτελέσματα θα ήταν αμφίβολα. Η ανέχεια εξαναγκάζει τις γυναίκες να μένουν δέσμιες βίαιων σχέσεων. Η συνέχιση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, που πλήττει βάναυσα γυναίκες, άνδρες, νέους και νέους, καθιστά σχεδόν απαγορευτική κάθε θετική δράση. Η πραγματική λύση για τις γυναίκες, η πραγματική διέξοδος για το λαό, ξεκινά από την ανατροπή αυτής της κυβερνητικής πολιτικής και όλων όσων την στηρίζουν. Ευχαριστώ.

Όσο είμαστε παρόντες και παρούσες, μας φοβούνται!

Μετά από 2 χρόνια κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ο αγώνας ταχύτητας για τη διάλυση της κοινωνίας μετατράπηκε σε σκυταλοδρομία. Τη σκυτάλη πήρε ο τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος με μία κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» και ο αγώνας ταχύτητας για εντατικοποίηση των μέτρων λιτότητας, υψηλότερη ανεργία και μισθούς πείνας συνεχίζεται. Φυσικά, όπως ο Μάρτης δε λείπει από τη Σαρακοστή, έτσι ΝΔ και ΛΑΟΣ δε λείπουν από μία κυβέρνηση που υπόσχεται κοινωνική σφαγή. Για τη ΝΔ οι μάσκες έπεσαν, με το δήθεν αντιμνημονιακό προφίλ του Αντώνη Σαμαρά και τα δήθεν διαφορετικά «μίγματα πολιτικής» να πάνε περίπατο. Όσο για τη συμμετοχή της ακροδεξιάς στην κυβέρνηση, είναι πλέον σαφές ότι οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συνεργαστούν ακόμα και με τους προθύμους, τους νοσταλγούς του φασισμού, προκειμένου να ισοπεδώσουν την ελληνική κοινωνία. Ωστόσο, υπολογίσανε χωρίς τον ξενοδόχο, χωρίς όλους εμάς που βρεθήκαμε στο Σύνταγμα το καλοκαίρι και που πλημμυρίζουμε όλους τους δρόμους της χώρας αντιτιθέμενοι στα σχέδιά τους. Όσο είμαστε παρόντες και παρούσες, μας φοβούνται. Για αυτό ξορκίζουν ακόμη και τις εκλογές, καθώς -όπως λένε οι ίδιοι- δεν ξέρουν ποιο θα είναι το αποτέλεσμά τους. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτούς που καταστρέφουν τις ζωές μας. Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας. Η Νεολαία συνασπισμού Ιωαννίνων επιδιώκει να μην είναι κανείς εργαζόμενος ή άνεργος μόνος του απέναντι στη μνημονιακή λιτότητα και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Προκρίνει τη συλλογική δράση και την αυτοοργάνωση και επιδιώκει την ανάπτυξη ενός κινήματος επισφαλών εργαζόμενων-ανέργων στη βάση των κοινών αναγκών. Σε αυτό το πλαίσιο, αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των πολιτικών λιτότητας, συμμετέχουμε και στηρίζουμε πρωτοβουλίες και εγχειρήματα έμπρακτης αλληλεγγύης, δεν πληρώνουμε τα χαράτσια και δημιουργούμε ομάδες κρούσης με στόχο να αποτρέπεται η διακοπή ρεύματος και να μη μείνει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Διεκδικούμε αξιοπρεπή επιδόματα ανεργίας, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν χρήση αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών και απαλλαγή των ανέργων από τα δημοτικά τέλη και από τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς. Ο φόβος πλέον έχει αλλάξει στρατόπεδο! Παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!

Ακριβή μου Προεδρία,του Πέτρου Κουσουλου

Ο σεβασμός στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα είναι αυτονόητος. Όσο αυτονόητα θεωρούνται η υποταγή και ο σεβασμός στο δημόσιο συμφέρον. Το συμφέρον αυτό προτάσσεται έναντι όλων των άλλων και υπηρετείται έμπρακτα πολύ περισσότερο σε περιόδους δύσκολες για τον τόπο, όπως η σημερινή. Υπʼ αυτή την έννοια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι συν αυτώ υπάλληλοι και λοιποί ακόλουθοι όφειλαν να ευθυγραμμιστούν πρώτοι με τις ανάγκες και τις επιταγές των καιρών. Διαβάστε και αξιολογήστε μόνοι σας τις αμοιβές και τα προνόμιά τους έναντι όλων των άλλων Ελλήνων πολιτών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσε, την 13η Σεπτεμβρίου 2011, στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης, και αποκάλυψε η εκπομπή «Πέτρα Σκανδάλου» του zougla radio, στα έξοδα του τακτικού προϋπολογισμού του 2011 περιέχονταν και οι δαπάνες της Προεδρίας της Δημοκρατίας για το οικονομικό έτος 2010. Δηλαδή, οι αποδοχές και τα έξοδα παράστασης του κ. Κάρολου Παπούλια, οι αμοιβές των πολιτικών και στρατιωτικών υπαλλήλων, τα έξοδα μετακίνησης, διατροφής, ιματισμού, εστίασης και άθλησης, κ.τ.λ.. Τα νούμερα είναι δυσθεώρητα. Σοκάρουν και προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα. Επειδή δεν τα τρώμε «όλοι μαζί». Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα. Επομένως, οι πάντες γνωρίζουν, ιδιαίτερα όταν δεν διαθέτουν κοντή τη μνήμη. Ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπήρξε εις εκ των δανειστών, ή αν κάποιος το επιθυμεί, «χορηγών» του Ανδρέα Παπανδρέου. Μαζί με τον επιχειρηματία από τη Συρία και έναν από τους πυλώνες της αυλής του ιδρυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Χάλακ. Ακόμη και σήμερα η οικογένεια του Καστρίου συνομιλεί ή συνταξιδεύει μετά του Άραβα επιχειρηματία (πρόσφατη περιοδεία στις αραβικές χώρες μετά του Νίκου Παπανδρέου και συμβούλων του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου). Ως «χορηγός» και, κατά τα έγγραφα, δανειστής του Ανδρέα Παπανδρέου, ο κ. Κάρολος Παπούλιας δεν αντιμετώπιζε προφανώς οικονομικά προβλήματα. Όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και πολιτικά ου μενετοί, ο κάθε Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να δίνει πρώτος το παράδειγμα. Με λίγα λόγια, η Προεδρία της Δημοκρατίας θα έπρεπε, για την ίδια την υστεροφημία του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα και μόνον, να περιορίσει δραστικά τα έξοδά της. Στην Ελλάδα του 2011, 500.000 άνθρωποι ζουν χωρίς καθόλου εισοδήματα, σύμφωνα με την έκθεση της Τραπέζης Ελλάδος, που δόθηκε στη δημοσιότητα την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου. Δηλαδή, μόλις προ εικοσιτεσσάρων ωρών. Δεν δικαιολογείται, λοιπόν, ο Πρόεδρος της πτωχής πλην τιμίας (;) Ελλάδος να απολαμβάνει μισθοδοσίας κατά πολύ ανωτέρας του πλανητάρχη Μπαράκ Ομπάμα (200.000 $ ετησίως), το δε κόστος λειτουργίας των υπηρεσιών (;) της Προεδρίας να ανέρχεται στο αναγραφόμενο ποσό. Οι αμοιβές του Προέδρου και των υπαλλήλων Από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει ότι -για το 2010- οι αμοιβές του Προέδρου της Δημοκρατίας ανέρχονται σε 277.469 ευρώ, χωρίς να συμπεριλάβουμε τα έξοδα παράστασης, τα οποία αγγίζουν τα 77.593 ευρώ ετησίως. Δηλαδή, με έναν πρόχειρο υπολογισμό θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο -αξιοσέβαστος κατά τα άλλα- Πρόεδρος της Δημοκρατίας λαμβάνει από το ελληνικό κράτος γύρω στα 355.062 ευρώ ετησίως. Περισσότερα χρήματα και από τον πρόεδρο των Η.Π.Α., Μπαράκ Ομπάμα. Για μια θητεία, το ποσό ανέρχεται στα 1.777.530 ευρώ. Η πρόκληση, όμως, δεν σταματάει. Ανατρέχοντας στη λίστα των επίσημων στοιχείων, βλέπουμε ότι οι αμοιβές των πολιτικών υπαλλήλων της Προεδρίας βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη, αγγίζοντας τα 2.052.935 (!) ευρώ ετησίως. Κανείς βέβαια δεν γνωρίζει πόσοι υπηρετούν, εάν είναι μετακλητοί και από πού έχουν αποσπασθεί. Αδικημένοι, ωστόσο, πρέπει να νιώθουν οι στρατιωτικοί που φρουρούν την προεδρία, καθώς το ελληνικό Δημόσιο δαπανά μόνο 664.872 ευρώ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι κατηγορίες οι οποίες φέρουν την κωδική ονομασία «Πληρωμές για λοιπές υπηρεσίες» και «Πρόσθετες και παρεχόμενες παροχές», για τις οποίες, χωρίς να διευκρινίζεται σε ποιες πληρωμές και σε ποιες παροχές αναφέρονται, δαπανώνται 425.226 και 438.683 ευρώ αντίστοιχα. Μικρότερα ποσά φαίνεται να δαπανώνται για μετακινήσεις (14.843 ευρώ), για προμήθειες υγειονομικού υλικού και ειδών καθαριότητας (24.360 ευρώ) και για προμήθειες κεφαλαιακού εξοπλισμού (26.622 ευρώ). Όσον αφορά στις προμήθειες για είδη συντήρησης εγκαταστάσεων, διατροφής, ιματισμού, υπόδησης, εστίασης και άθλησης, τα χρήματα που φεύγουν από την τσέπη των φορολογούμενων, προκειμένου να καλυφθούν οι παραπάνω «ανάγκες», αγγίζουν τα 104.500 ευρώ. Ακόμα περιμένουμε… Η εκπομπή «Πέτρα Σκανδάλου», στην προσπάθειά της να μάθει τον αριθμό των πολιτικών υπαλλήλων που εργάζονται στην Προεδρία της Δημοκρατίας, επικοινώνησε με την υπεύθυνη του διοικητικού τμήματος, την κυρία Αικατερίνη Φλώρου, η οποία με «περισσή ευγένεια» έκλεισε επιδεικτικά το τηλέφωνο, λέγοντας πως δεν δίνει τέτοια στοιχεία, χωρίς μάλιστα να μας εξηγήσει σε ποιον πρέπει να αποταθούμε, προκειμένου να πληροφορηθούμε τον ακριβή αριθμό. Στη συνέχεια, συνεργάτες της zougla.gr επικοινώνησαν με το γραφείο Τύπου της Προεδρίας. Επιφυλάχθηκαν να μας απαντήσουν, αλλά ακόμα περιμένουμε.

Μείωση των εισιτηρίων στο αστικό ΚΤΕΛ ζητούν φοιτητές

Την ανάγκη να βρεθεί άμεση κοινή λύση στο θέμα του κόστους των εισιτηρίων του αστικού ΚΤΕΛ Ιωαννίνων τονίζουν πολλοί φοιτητές του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ της πόλης, σημειώνοντας, ότι εξαιτίας των σοβαρών οικονομικών δυσκολιών που περνούν οι οικογένειές τους, κάθε μήνα ξοδεύουν ένα αρκετά σεβαστό ποσό μόνο για τις μετακινήσεις τους από και προς τα δυο ανώτατα εκπαιδευτικά Ιδρύματα της πόλης.Το φοιτητικό εισιτήριο κοστίζει 80 λεπτά και, αν κάποιος φοιτητής, πρέπει να μετακινηθεί δυο φορές την ημέρα (πρωί και απόγευμα) προς τα δυο αυτά εκπαιδευτικά Ιδρύματα, τότε θέλει 3,20 ευρώ την ημέρα, δηλαδή περίπου 65 ευρώ μόνο για τις εργάσιμες ημέρες του μήνα!«Και όμως υπάρχουν οικογένειες και φοιτητές που δεν μπορούν να δίνουν τόσα χρήματα. Τι πρέπει να κάνουν λοιπόν; Να μην πηγαίνουν στο Πανεπιστήμιο ή στο ΤΕΙ να σπουδάσουν;» διερωτώνται φοιτητές. Αδικία… Εδώ, θα πρέπει ιδιαίτερα να τονιστεί η αδικία σε βάρος των αστικών ΚΤΕΛ της Περιφέρειας, τα οποία δεν επιδοτούνται, όπως συμβαίνει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου οι τιμές των εισιτηρίων είναι σχεδόν… αμελητέες. Έτσι και το αστικό ΚΤΕΛ εκ των πραγμάτων αδυνατεί να μειώσει τις τιμές των εισιτηρίων του, μετά μάλιστα και τις αυξήσεις- φωτιά στα καύσιμα.«Δεν είναι ότι δεν θέλουμε να βρεθεί λύση, δεν μπορούμε. Δυστυχώς η Πολιτεία μας αντιμετωπίζει σαν να ζούμε σ΄ άλλη χώρα» σημειώνουν κύκλοι από το αστικό ΚΤΕΛ.Όπως τονίζουν φοιτητές, αυτό που απαιτείται άμεσα να γίνει, είναι να υπάρξει συνεργασία του Πανεπιστημίου με το αστικό ΚΤΕΛ, έτσι ώστε και οι δυο πλευρές να πιέσουν την Πολιτεία για να επιδοτήσει και τα αστικά της Περιφέρειας. Και αυτό, γιατί η κατάσταση είναι δύσκολη και για τους φοιτητές και για το ΚΤΕΛ. «Ζητάμε ίση μεταχείριση με Αθήνα και Θεσσαλονίκη». ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ… Το θέμα της τιμής του φοιτητικού εισιτηρίου με το αστικό ΚΤΕΛ Ιωαννίνων ήρθε και πάλι στο προσκήνιο μετά το περιστατικό που έγινε το απόγευμα της Τρίτης, στην στάση έξω από το ΤΕΙ.Μετά από συνέλευση φοιτητών, περίπου στις 6:15 το απόγευμα, μερίδα σπουδαστών ανέβηκε στο λεωφορείο και απαίτησε από τον οδηγό να τους μεταφέρει δωρεάν στο κέντρο!Ο οδηγός αντέδρασε και σταμάτησε το λεωφορείο, ενώ στο σημείο έσπευσε και η Διοίκηση του Αστικού ΚΤΕΛ. Αφού επικράτησε ένταση στο σημείο πήγε και η Αστυνομία, ωστόσο οι σπουδαστές τελικά κατάφεραν και μεταφέρθηκαν στο κέντρο των Ιωαννίνων δωρεάν!Βέβαια, όπως τόνισε αυτόπτης μάρτυρας, πολλοί φοιτητές έφυγαν με τα πόδια για την επόμενη στάση, προκειμένου να πάρουν κάποιο άλλο λεωφορείο, όμως το περιστατικό αυτό είναι χαρακτηριστικό του αναβρασμού που υπάρχει στις τάξεις των φοιτητών, αλλά και της μεγίστης ανάγκης όλοι οι αρμόδιοι Φορείς να συμπράξουν και να ζητήσουν από την Πολιτεία την επιδότηση όλων των εισιτηρίων και όχι μόνο των φοιτητικών.«Δεν μπορεί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κάποιος με 1,20 ευρώ να μπαίνει σε λεωφορεία, τραμ κ.α. μέσα μεταφοράς διανύοντας μεγάλες αποστάσεις και σε μια πόλη σαν τα Γιάννινα κάποιος να θέλει περίπου τα ίδια χρήματα (1,10 ευρώ κοστίζει το κανονικό εισιτήριο) για μια και μόνο διαδρομή» λένε πολίτες.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Σε Ελλάδα και Ευρώπη δεν θα πληρώσουν οι λαοί την κρίση

Πολύ χρώμα, σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ να κυματίζουν, συνθήματα, νέοι και λιγότερο νέοι, παλμός και “ζεστασιά” από τον κόσμο, μεστές ομιλίες, αλληλεγγύη από την αριστερά της Ευρώπης: Αυτά ήταν που γέμισαν χθες το βράδυ το γήπεδο του Σπόρτιγκ στην πρώτη συγκέντρωση- απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ έπειτα από τη συγκρότηση της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Η ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού, της πρωτοκαθεδρίας των αγορών, της Ευρώπης του Μάαστριχτ και της λιτότητας είναι ο στόχος που έθεσαν οι ομιλητές προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω: στην ανάπτυξη των εναλλακτικών λύσεων για τη συγκρότηση της Ευρώπης των λαών. Εξάλλου πίσω από τους ομιλητές έγραφε: “Η απάντηση της αριστεράς σε Ελλάδα και Ευρώπη”. Και με τις παρεμβάσεις τους, τις συγκεκριμένες προτάσεις για το σήμερα και το όραμα για το μέλλον, τον σοσιαλισμό, έδωσαν στο σύνθημα περιεχόμενο. Ο προέδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας μίλησε για τις εναλλακτικές λύσεις στην κρίση απαντώντας στο ερώτημα “Πού θα βρούμε λεφτά για μισθούς και συντάξεις”: Να φορολογηθεί ο πλούτος, να επιβληθεί δημόσιος κοινωνικός έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα, να μπει φρένο στους κερδοσκόπους και τις αγορές, είπε μεταξύ άλλων. Αφιέρωσε δε μεγάλο κομμάτι της ομιλίας του στην ανάγκη της ενότητας της αριστεράς, ακόμη και εκλογικής, ώστε η κοινωνική πλειοψηφία να οδηγήσει σε έναν νέο συνασπισμό εξουσίας. Ο πρόεδρος του ΚΕΑ και γραμματέας του Γαλλικού Κ.Κ. Πιερ Λοράν αναφέρθηκε στα σενάρια που εξυφαίνουν οι κυρίαρχοι για Ευρωζώνη πολλών ταχυτήτων, κηδεμονίες, αποκλεισμούς κρατών, και έδωσε τη δική του απάντηση: “Προβάλλουν διάφορα σενάρια εκτός από ένα: την έξοδο από την κρίση μέσω της Δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής ανάπτυξης. Αυτό το σενάριο είναι που πρέπει να επιβάλουμε εμείς”. Τη συμπαράταξη της αριστεράς στις σημερινές ιστορικές στιγμές προέταξε ο Αντώνης Νταβανέλλος, τονίζοντας ότι καμία θυσία δεν θα κάνει ο λαός για το ευρώ, ούτε για τους τοκογλύφους. Η 26χρονη Αφροδίτη Μπαμπάση περιέγραψε τη ζωή ενός νέου ανθρώπου στην κοινωνία που χτίζουν, σε μια κοινωνία ανεργίας χωρίς προοπτική: “Χρέος δικό μας είναι να αλλάξουμε τα πάντα και αυτό θα κάνουμε”. Στον χαιρετισμό της ξέφυγε από τα τετριμμένα, μίλησε για την απόφασή της να ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και, προκαλώντας το θερμό χειροκρότημα των συγκεντρωμένων, είπε ότι ο λόγος είναι αυτός ο κόσμος που γέμισε και το Σπόρτιγκ, “οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που διεκδικήσαμε μαζί”. Στιγμιότυπα * Στη συγκέντρωση της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ στο κτήριο της οδού Μεσογείων κατευθύνθηκαν αρκετά από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εκδήλωσης, προκειμένου να εκφράσουν με την παρουσία τους την αλληλεγγύη τους στους εργαζόμενους της επιχείρησης. Προηγουμένως η διοίκηση της ΔΕΗ είχε καταθέσει μηνυτήρια αναφορά κατά της ΓΕΝΟΠ για την κατάληψη του κέντρου, γεγονός που προκάλεσε και την παρέμβαση της Εισαγγελίας. Εξάλλου στο Σπόρτιγκ υπήρχαν πολλές αφίσες για τη σημερινή εκδήλωση που οργανώνουν οι δικηγόροι ενάντια στα χαράτσια. * Κάλεσμα για την αυριανή συγκέντρωση αλληλεγγύης στους Πορτογάλους εργαζόμενους έξω από την πρεσβεία της Πορτογαλίας (Βασ. Σοφίας 23) στη 1.30 μ.μ. μοίραζαν τα μέλη της Αυτόνομης Παρέμβασης υπογραμμίζοντας στην ανακοίνωσή τους πως "η αλληλεγγύη είναι η δύναμη της εργατικής τάξης". * Με υψωμένη τη γροθιά ο ανεξάρτητος βουλευτής Π. Κουρουμπλής απάντησε στο παρατεταμένο χειροκρότημα των συγκεντρωμένων, όταν από μικροφώνου ανακοινώθηκε η παρουσία του στις πρώτες θέσεις της συγκέντρωσης. * Με υψωμένες τις γροθιές εξάλλου χαιρέτισαν και οι εκπρόσωποι του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς τους συγκεντρωμένους: Η υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του Κ.Κ. Ισπανίας Μαϊτέ Μόλα και ο υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του Κόμματος Κομμουνιστικής Επανίδρυσης Ιταλίας Φάμπιο Αμάτο. * Οι διεργασίες ανάμεσα στις αριστερές και αντιμνημονιακές δυνάμεις του τόπου βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης σε πολλά πηγαδάκια, με πολλούς να επιμένουν πως όσο κι αν είναι δύσκολο το εγχείρημα της ενότητας "ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιμείνει στην κατεύθυνση αυτή". Ενδεικτικό είναι ότι οι αναφορές των ομιλητών στην ενότητα προκαλούσαν θερμό χειροκρότημα. * Μπορεί στη συγκέντρωση να μην ήταν ο ίδιος εκεί, παρόλα αυτά η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη έδωσε εντυπωσιακό "παρών" πριν από την έναρξη της εκδήλωσης. * "Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους", "Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία", "Εμπρός λαέ σπάσε τα δεσμά, τώρα με την αριστερά", “Τώρα είναι η ώρα να τους ανατρέψουμε” ήταν μερικά από τα συνθήματα στα πανό του γηπέδου. * Οι πολύχρωμες σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ και, λιγότερες αυτή τη φορά, των συνιστωσών δεν έπαψαν να κυματίζουν καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης. * “Αθήνα, Δουβλίνο, Μαδρίτη, Λισσαβώνα, όλη η Ευρώπη στον δρόμο του αγώνα”, “Ταξικά τα μέτρα, ταξική κι η πάλη, εμπρός για ανυπακοή και κοινωνία άλλη”, “Η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι, με την αριστερά ενότητα και πάλη” ήταν μερικά από τα συνθήματα που φώναζαν δυνατά οι νέοι και νέες του ΣΥΡΙΖΑ. * Το "παρών" στη συγκέντρωση έδωσαν, μεταξύ άλλων, το ιστορικό στέλεχος της αριστεράς Μανώλης Γλέζος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης, οι βουλευτές Δ. Παπαδημούλης, Τ. Κουράκης, Λ. Αμμανατίδου - Πασχαλίδου, Β. Μουλόπουλος, Μιχ. Κριτσωτάκης και ο ανεξάρτητος βουλευτής Παν. Κουρουμπλής. Επίσης παρευρέθηκαν οι Κ. Αθανασίου, Γ. Μπανιάς, Γ. Πάντζας, Ρ. Ρινάλντι, Ν. Μανιός, Τ. Χριστοδουλοπούλου, Δημ. Βίτσας, Αλ. Ρήγος κ.ά. Να στηρίξουμε την "Αυγή" και το "Κόκκινο" * Ειδική αναφορά στην "Αυγή" και στον ρ/σ “Στο Κόκκινο” έκανε στην ομιλία του ο Αλ. Τσίπρας. Όπως είπε, η σημερινή μάχη δίνεται απέναντι σε πανίσχυρα συγκροτήματα ΜΜΕ και σε μια πρωτοφανή εκστρατεία παραχάραξης της πραγματικότητας. “Τη μάχη αυτή τη δίνουμε με περιορισμένα μέσα, με μια πίεση που αυξάνεται διαρκώς, προκειμένου να αποδυναμωθεί η φωνή μας. Και τη μάχη τη δίνουν πρώτα από όλα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στην 'Αυγή' και στον ραδιοφωνικό μας σταθμό. Με τεράστιες θυσίες και με πολύ μεγάλο προσωπικό κόστος”. Αυτά τόνισε και κάλεσε τον κόσμο της αριστεράς να στηρίξει με αποφασιστικότητα “έστω και με το υστέρημά του, τη φωνή και τη γραφή, τον λόγο της αριστεράς, την 'Αυγή' και το 'Κόκκινο'”.

Γενική απεργία την 1η Δεκεμβρίου

Πρώτη δοκιμασία για τη νέα τρικομματική - μνημονιακή κυβέρνηση θα αποτελέσει η 24ωρη γενική απεργία που αποφάσισαν χθες τα Συνδικάτα, αντιδρώντας στα νέα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα που περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό του 2012 και αποτελούν συνέχεια όσων περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το Πολυνομοσχέδιο. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ θα απεργήσουν την Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου, εστιάζοντας στη νέα φορολεηλασία σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων, την ισοπέδωση των μισθών στον δημόσιο τομέα με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου, αλλά και την απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων του ευρύτερου και του στενού δημόσιου τομέα, που θα ξεκινήσει με την πρώτη δόση "εφεδρείας" στο τέλος του μήνα. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προεξοφλούν ότι η μειωμένη κρατική χρηματοδότηση στα ασφαλιστικά ταμεία (π.χ. ΙΚΑ - 40%) θα ανοίξει νέο κύκλο επώδυνων παρεμβάσεων, που θα έχει στο επίκεντρο τις παροχές (κύριες, επικουρικές και εφάπαξ), αλλά και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. "H κυβέρνηση άλλαξε, όμως η άδικη και αναποτελεσματική πολιτική δεν άλλαξε καθόλου. Συνεχίζουμε αντιστεκόμενοι και αντιδρώντας στα σκληρά, άδικα, αντικοινωνικά μέτρα που περιγράφονται στον Προϋπολογισμό του 2012. Όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική που αφήνει πίσω της κοινωνικά κουφάρια τόσο εμείς θα είμαστε σταθερά απέναντι, γιατί στρατηγικά διαφωνούμε και με κάθε τρόπο θα εναντιωνόμαστε", σημειώνει σε ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ. 2ωρη στάση εργασίας αύριο "Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης που τροφοδοτήθηκε με το αρχικό Μνημόνιο επιτείνεται τώρα με απανωτά μέτρα, όπως νέες μειώσεις εισοδημάτων, νέες μειώσεις συντάξεων, αλλά ακόμα και με μαζικές απολύσεις στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα για την επόμενη τριετία, μέσω της «εργασιακής εφεδρείας», της προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας και απολύσεων πλεονάζοντος προσωπικού. Τα μέτρα αυτά θα οδηγήσουν στην αποψίλωση της δημόσιας διοίκησης από ικανά και έμπειρα στελέχη, αλλά και στην τραγική υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών, ειδικά στους χώρους της Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης. Επιπλέον, με την καθιέρωση του νέου μισθολογίου στον δημόσιο τομέα, διαμορφώνονται συνθήκες φτωχοποίησης των Δημοσίων Υπαλλήλων που τις επόμενες ημέρες θα δουν τις αποδοχές τους να υποχωρούν έως και 55%", αναφέρει η ΑΔΕΔΥ. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα προχωρήσουν σε 2ωρη στάση εργασίας αύριο Πέμπτη (13.00 μέχρι λήξη του ωραρίου) στην Αθήνα και θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. * Επίσης η ΑΔΕΔΥ και η Αυτόνομη Παρέμβαση πραγματοποιούν αύριο συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πορτογαλική πρεσβεία (στις 2.00 το μεσημέρι) συμπαραστεκόμενοι στους εργαζόμενους της Πορτογαλίας που πραγματοποιούν την ίδια ημέρα απεργία ενάντια στα νέα επώδυνα μέτρα τα οποία πρόσφατα ανακοίνωσε η κυβέρνηση Κοέλιο εφαρμόζοντας το νέο Μνημόνιο.

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Η 6η δόση της... κοροϊδίας!

Στην αρχή επρόκειτο να δοθεί στις 15 Σεπτεμβρίου, με την καθυστέρηση όμως καταβολής της 5ης δόσης, η 6η δόση μετατέθηκε για τον Οκτώβριο. Ως διά μαγείας τα ταμειακά αποθέματα του κράτους ανακοινώθηκε ότι έφταναν μέχρι τότε. Στη συνέχεια ζητήθηκαν και δεσμευτικές επιστολές που εστάλησαν από τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τον υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο προς το ΔΝΤ και την Κομισιόν. Ήρθε η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, η δήλωση Σόιμπλε ότι η Ελλάδα δεν είχε να πληρώσει πολλά τοκοχρεωλύσια τον Δεκέμβριο, που προϊδέαζε για το σίριαλ, ο νέος υπολογισμός ότι τα ταμειακά αποθέματα του κράτους αρκούν μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου, η κυβέρνηση Παπαδήμου και η αξίωση των Βρυξελλογερμανών για τις δηλώσεις νομιμοφροσύνης των κομμάτων που συγκυβερνούν. Η 6η δόση, που αφορά 8 δισ. ευρώ, ποσό συγκριτικά μικρό, εξελίσσεται σε συνώνυμο της καταρράκωσης της εθνικής αξιοπρέπειας. Η αξίωση όμως των Βρυξελλογερμανών δεν έχει μόνο συμβολική αξία. Έχει και πραγματική. Ο Αντ. Σαμαράς έχει ψηφίσει την κυβέρνηση Παπαδήμου, τον Προϋπολογισμό και τη δανειακή σύμβαση, που ουσιαστικά δεσμεύει μέχρι το 2015. Η κυβέρνηση Παπαδήμου όμως έχει τρίμηνη διάρκεια. Η αξίωση συνίσταται στη ρητή δέσμευση ότι οποιαδήποτε Βουλή προκύψει μετά τις εκλογές δεν θα έχει τη δυνατότητα να αλλάξει την πολιτική που ψηφίζει η παρούσα Βουλή. Τέρμα τα περί επαναδιαπραγμάτευσης! Πρόκειται για μεθόδευση με την οποία καταργείται η αυτονόητη δυνατότητα του λαού να επιλέγει με την ψήφο του διαφορετική πολιτική. Χαρακτηριστική της μεθόδευσης είναι η ξεδιάντροπη παραδοχή Καρατζαφέρη ότι είπε στους τροϊκανούς πως, αν δεν γινόταν η συγκυβέρνηση και γίνονταν εκλογές, θα έβγαινε ενισχυμένη η αριστερά. Πρόκειται για ανοιχτή πρόκληση, καθώς ένα ακροδεξιό - τηλεοπτικό κατασκεύασμα επιχειρεί να ανακαθορίσει τους όρους της δημοκρατικής λειτουργίας, προπαγανδίζοντας τον αποκλεισμό της αριστεράς μέσω της αναβολής των εκλογών! Ο εκβιασμός θα συνεχιστεί και για τις επόμενες δόσεις. Ο Καρατζαφέρης λειτουργεί και πάλι ως λαγός των τροϊκανών, την ώρα που ο Ευ. Βενιζέλος ξεκίνησε τη συζήτηση για τη "μεγάλη δόση του Μαρτίου", ύψους 80 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 60 δισ. αφορούν τη "σωτηρία των τραπεζών". Ποιος θα αντισταθεί τότε, εάν τώρα έχει υποκύψει για τα 8 δισ. ευρώ; Η 6η δόση λειτουργεί... προκριματικά! Δεν αφορά μόνο τα δημόσια οικονομικά, αφορά και τις κυοφορούμενες ανακατατάξεις στο πολιτικό σύστημα.

Σοκ και δέος από τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση

Μπορεί στο εσωτερικό να πέρασε σε δεύτερη μοίρα η συμμετοχή της ακροδεξιάς στην κυβέρνηση, λόγω του... κλίματος “εθνικής συνεννόησης”, ωστόσο στο εξωτερικό δεν συμβαίνει το ίδιο. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε. Πώς θα μπορούσε όταν δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας από την 28η Οκτωβρίου, όταν οι Γ. Καρατζαφέρης και Αδ. Γεωργιάδης έκαναν δηλώσεις “τιμής και μνήμης” έξω από το σπίτι του δικτάτορα Μεταξά, στην Κηφισιά. Αντιδράσεις μεγάλων ξένων ΜΜΕ που μιλούν για "ακροδεξιά" Ο χορός των διεθνών αντιδράσεων για τη συμμετοχή του κόμματος Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση ξεκίνησε από τους Εβραίους της Γερμανίας. Η εφημερίδα "Bild" κάτω από τον τίτλο: "Στην Ελλάδα μετέχουν τώρα στην κυβέρνηση και οι αντισημίτες του ΛΑΟΣ" ανέφερε: ''Ο νέος υπουργός υποδομών Μ. Βορίδης προέρχεται από την οργάνωση νεολαίας της στρατιωτικής δικτατορίας και ανήκε για πολλά χρόνια στο ακροδεξιό Λαϊκό Μέτωπο του Ζαν Μαρί Λεπέν στη Γαλλία”. Το ρεπορτάζ τελείωνε με μια ατάκα του Γ. Καρατζαφέρη από το 2000, όταν ίδρυσε το κόμμα του: “Είμαστε οι μόνοι γνήσιοι Έλληνες. Δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε με Εβραίους, ομοφυλόφιλους και κομμουνιστές”. Σοκ και στη Γαλλία Το σοκ δεν περιορίστηκε στο Βερολίνο. Στη Γαλλία, που έχουν νιώσει στο πετσί τους πώς είναι να περνά στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών ένας ακροδεξιός (Λεπέν), δεν εφείσθησαν σχολίων. Σοκαρισμένοι δήλωσαν ευθέως οι Γάλλοι Σοσιαλιστές, που επεσήμαναν ότι “ο Γάλλος πρόεδρος Ν. Σαρκοζί συνεχάρη την κυβέρνηση του κ. Λ. Παπαδήμου, αλλά οι Γάλλοι σοσιαλιστές αρνούνται να το κάνουν”. Σοκαρισμένες ήταν και οι γαλλικές εφημερίδες "Le Monde" και "Liberation", που χαρακτηρίζουν το ΛΑΟΣ “ακροδεξιό”. Η "Monde" επεσήμανε ότι είναι η πρώτη φορά από την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών που ένα ακροδεξιό κόμμα ανεβαίνει στην εξουσία, ενώ η "Liberation" χαρακτηρίζει το κόμμα Καρατζαφέρη ως “ξενοφοβικό”. Έναν χαρακτηρισμό που υιοθέτησε αυτολεξεί και το BBC... Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου Φυσικά, εκτός των διεθνών αντιδράσεων, έντονη ήταν η αντίδραση και της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. “Τέτοια συναίνεση να μας λείπει”, επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Ένωση, που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, αν περνούσε από τη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης 'Καταπολέμηση εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας', τέσσερα στελέχη της κυβέρνησης Παπαδήμου θα μπορούσαν να διώκονται ποινικά”... “Οι τέσσερις εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ αποτελούν θεμελιακή αστοχία υλικού στη σύνθεση της κυβέρνησης”, τόνισε με άρθρο του (“Η ακροδεξιά στο πλυντήριο”) στα "Νέα" και ο Κ. Παπαϊωάννου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, εκτιμώντας ότι “το ακροδεξιό στίγμα του κόμματος δεν μπορεί να σβήσει καμία δημοκρατική παντομίμα”.

Συγχαρητήριο μήνυμα του ΣΥΝ προς την Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας και την Ενωμένη & Εναλλακτική Αριστερά Καταλονίας

Συγχαρητήριο μήνυμα απέστειλε σήμερα η ΚΠΕ του ΣΥΝ προς την Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας και την Ενωμένη & Εναλλακτική Αριστερά Καταλονίας (κόμματα-μέλη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς), για τη μεγάλη αύξηση των εκλογικών δυνάμεων του ενωτικού συνδυασμού “Ενωμένη Αριστερά-Πράσινοι” στις χθεσινές εθνικές εκλογές. Το ενωτικό ψηφοδέλτιο “Ενωμένη Αριστερά-Πράσινοι” κατέγραψε μεγάλη άνοδο τόσο σε ποσοστό (7% από 3,8% που είχε το 2008), όσο και σε έδρες (11 έδρες από 2 που είχε το 2008). Το πλήρες μήνυμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ: "Αγαπητοί/ές σύντροφοι/ισσες, Με μεγάλη χαρά πληροφορηθήκαμε τη χθεσινή μεγάλη εκλογική επιτυχία της Ενωμένης Αριστεράς. Γνωρίζουμε καλά ότι η νέα μέρα για τον ισπανικό λαό φέρνει μια αυτοδύναμη δεξιά κυβέρνηση, που έχει ήδη “υποσχεθεί” ότι θα συνεχίσει την αντικοινωνική πολιτική λιτότητας και περικοπών, που ήδη εφάρμοσε ο Θαπατέρο, με τραγικά ως τώρα αποτελέσματα (ο δείκτης ανεργίας είναι ήδη στο 21%, ενώ οι άνεργοι καταμετρώνται σε 5 εκατομμύρια). Από την άλλη πλευρά, όμως, οι χτεσινές εκλογές ανέδειξαν και τη θέληση 1,7 εκατομμυρίων Ισπανών πολιτών για μια πιο δυνατή αριστερή αντιπολίτευση, που θα δώσει τον καλύτερό της εαυτό στο κοινοβούλιο και τους δρόμους, προκειμένου να οικοδομήσει και να ενισχύσει τις -αναγκαίες όσο ποτέ άλλοτε- κοινωνικές αντιστάσεις απέναντι στη σφοδρή επίθεση των αγορών, των τραπεζών και των πολιτικών εκφραστών τους. Συγχαίρουμε τις χιλιάδες αριστερές και αριστερούς που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό όλο το προηγούμενο διάστημα, τόσο στα κινήματα αντίστασης, όσο και κατά την προεκλογική εκστρατεία, αναβαθμίζοντας το ρόλο της Ενωμένης Αριστεράς και καθιστώντας την υπολογίσιμη δύναμη εμπιστοσύνης. Ευχόμαστε καλή δύναμη στη νέα 11μελή Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ενωμένης Αριστεράς, που καλείται από σήμερα να ορθώσει τείχος αντίστασης μέσα στο Κοινοβούλιο, έναντι των σχεδίων του Λαϊκού Κόμματος, της Ευρωπαϊκής ηγεσίας και των συμμάχων τους. Με ενότητα και αλληλεγγύη, αλλά και με πίστη στη δύναμη του λαϊκού παράγοντα, συνεχίζουμε τον κοινό μας αγώνα ως αδελφά κόμματα, αλλά και μέσω του κοινού μας σπιτιού, της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, για την απελευθέρωση των χωρών μας και της Ευρώπης από τη δικτατορία των αγορών και τον χρηματοπιστωτικό αυταρχισμό".
Το κίνημα αντίστασης και αλληλεγγύης κατά του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ τρόμαξε την κυβέρνηση που τώρα μελετάει τρόπους αντίδρασης. Δεκάδες δήμοι, δικηγορικοί σύλλογοι, πολίτες και οι μαχητικοί εργαζόμενοι στη ΔΕΗ κατάφεραν να εμποδίσουν την αυθαιρεσία και τη φορομπηχτική επίθεση.

Απάντηση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών σε ερώτηση του Δ.Παπαδημούλη σχετικά με off shore εταιρείες και το όργιο φοροδιαφυγής

Όπως αναφέρεται σε έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Παντελή Οικονόμου προς απάντηση ερώτησης του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη σχετικής με τη φοροδιαφυγή από off shore εταιρείες, προκύπτουν τα ακόλουθα στοιχεία: α) Οι off shore εταιρείες που ελέγχθηκαν τη διετία 2010-2011 από το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), ανέρχονται σε 345. Από το σύνολο των υπεράκτιων χωρών, έχουν ήδη ολοκληρωθεί οι έλεγχοι για 115 off shore εταιρείες και βρίσκονται σε εξέλιξη οι έλεγχοι για τις υπόλοιπες 230 off shore. Το συνολικό ποσό που καταλογίστηκε σε βάρος των off shore, από τους παραπάνω ολοκληρωμένους ελέγχους ανέρχεται σε 40.967.580 ευρώ. Στην ερώτησή του στις 12-10-2011 ο Δημήτρης Παπαδημούλης επικαλούνταν δημοσίευμα του τύπου σύμφωνα με το οποία το ΣΔΟΕ εντόπισε 14 off shore εταιρείες, οι οποίες αγνοούσαν την υποχρέωση πληρωμής φόρων ύψους 25,9 εκατομμυρίων ευρώ για τα πολυτελή ακίνητα που διαθέτουν στη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά και την Κατερίνη. Ο κ. Παπαδημούλης αναφερόταν και σε δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία στο επίκεντρο της έρευνας του ΣΔΟΕ βρίσκεται το Κρανίδι μια πόλη 5.000 κατοίκων η οποία αποτελεί έδρα 200 off shore εταιρειών και ρωτούσε: • Πόσοι έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί σε offshore εταιρίες τα τελευταία δυο χρόνια, τι ύψους παραβάσεις έχουν βεβαιωθεί και τι πόσα έχουν εισπραχτεί; • Πότε και με ποιο τρόπο θα εισπραχθούν οι βεβαιωθέντες φόροι από τις συγκεκριμένες 14 offshore εταιρίες; • Σε ποια φυσικά πρόσωπα ανήκουν αυτές οι εταιρίες και ποια παρένθετα πρόσωπα τους καλύπτουν; • Πώς εξηγείται η έδρα τόσο πολλών offshore εταιριών να είναι στο Κρανίδι; • Πόσοι έλεγχοι έχουν διενεργηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια από την τοπική ΔΟΥ Κρανιδίου; Ποια τα αποτελέσματα της έρευνας; β) Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών ενημέρωσε τον Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ότι πράγματι από τη Δ.Ο.Υ. Κρανιδίου βρίσκονται εν εξελίξει έλεγχοι σε εξωχώριες (off shore) εταιρείες οι οποίοι δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Δεν παρέθεσε κανένα στοιχείο σχετικά με τα φυσικά πρόσωπα που βρίσκονται πίσω τις υπεράκτιες εταιρίες του Κρανιδίου και ποια παρένθετα πρόσωπα τα καλύπτουν. γ) Ο κ. Οικονόμου, στην συνέχεια της απάντησής του, αρκέστηκε απλά να αναφέρει ότι στην προσφάτως συσταθείσα Διεύθυνση Ελέγχων της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικών Ελέγχων και Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, έχει συσταθεί και πρόκειται άμεσα να λειτουργήσει το Δ΄ Τμήμα αυτής, Ειδικών Επιχειρησιακών Δράσεων ελέγχου κατοίκων Ελλάδος για εισοδήματα αλλοδαπής προέλευσης, όπως και κατοίκων του εξωτερικού για εισοδήματα ημεδαπής.

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Ξανά στον δρόμο για ψωμί - παιδεία - ελευθερία

Με το σύνθημα “ψωμί - παιδεία - ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το '73” -που σηματοδοτεί την πολύπλευρη κρίση της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας και των κοινωνικών κατακτήσεων- να κυριαρχεί στη χθεσινή ειρηνική πορεία του Πολυτεχνείου, χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές και μαθητές, διατράνωσαν την αντίθεσή τους στη νέα κυβέρνηση του Μνημονίου. Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την πάλη του ελληνικού λαού κατά της χούντας των συνταγματαρχών, οι πολίτες (ξανα)βρέθηκαν στους δρόμους την πρωτεύουσας και όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας για να υπενθυμίσουν πως το διακύβευμα της εξέγερσης του Νοέμβρη παραμένει επίκαιρο, καθώς και για να βροντοφωνάξουν κατά της ισοπέδωσης της κοινωνίας και υπέρ του δικαιώματος στην εργασία, την παιδεία, την υγεία και την ασφάλιση, για δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία, ελευθερία και δικαιώματα. Αντιμνημονιακός και αντικυβερνητικός ο χαρακτήρας της χθεσινής διαδήλωσης Από το πρωί, πολίτες όλων των ηλικιών βρέθηκαν στον χώρο του Ιδρύματος για να αποτίσουν φόρο τιμής στους αγωνιστές της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973 και να σημειώσουν με την παρουσία τους την ανάγκη για νέους και αποφασιστικούς αγώνες στην κρίσιμη σημερινή περίοδο, όπου η δημοκρατία βρίσκεται σε καθεστώς “έκτακτης μνημονιακής ανάγκης”. Πολλοί επίσης ήταν οι σύλλογοι, οι οργανώσεις, τα σχολεία, τα σωματεία εργαζομένων και τα κόμματα που έσπευσαν να καταθέσουν στεφάνι στο μνημείο του προαύλιου χώρου. "Η εξέγερση δεν μπαίνει στο μουσείο" Λίγο μετά τη μία το μεσημέρι οι πύλες του Πολυτεχνείου έκλεισαν προκειμένου να πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη εκδήλωση. Η φετινή γιορτή μνήμης ξεκίνησε με την ομιλία της αντιπρύτανη του Ιδρύματος Τ. Μωροπούλου, η οποία τόνισε ότι “η μετάδοση και η διατήρηση της ιστορικής μνήμης του Πολυτεχνείου δεν μπορεί και δεν πρέπει να μουσειοποιηθεί. Δεν είναι ακίνδυνη, ούτε και χωρίς προεκτάσεις για τη σημερινή πολιτική ζωή. Δίνει ένα άλλο μήνυμα πολιτικής συμπεριφοράς: αυτό της ενεργού κοινωνικής και πολιτικής συμμετοχής του πολίτη για τη διαμόρφωση της ζωής και της τύχης του με δική του ευθύνη”. Από την πλευρά του ο πρόεδρος Φυλακισθέντων -Εξορισθέντων Ν. Τριανταφύλλου έκανε λόγο για «πρωτόγνωρα αντιλαϊκά μέτρα που βιώνει ο ελληνικός λαός" και ζήτησε "να μη γεννά αυταπάτες και εφησυχασμό στον λαό η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας". Επίσης ανέφερε πως «επιστρατεύθηκε η ακροδεξιά για να σώσει το σύστημα» και ζήτησε την ανασύσταση του φοιτητικού κινήματος για να αντεπεξέλθει στους αγώνες του σήμερα. Μετά τις ομιλίες έγινε το προσκλητήριο νεκρών και έπειτα μέλη της ΠΑΣΠ, που κρατάνε εδώ και δεκαετίες την αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου ως λάφυρο, έφτασαν στον χώρο. Πάνω στη σημαία έριξε λίγα λουλούδια ο πρύτανης του ΕΜΠ Σ. Σιμόπουλος και η καθιερωμένη πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία ξεκίνησε στις 3 το μεσημέρι από το Ίδρυμα και από την πλατεία Κλαυθμώνος λίγο αργότερα. Αντιμνημονιακός ο χαρακτήρας της πορείας Τα συνθήματα κατά της κυβέρνησης και των τριών κομμάτων που τη στηρίζουν, κατά της τρόικας, των μνημονίων και των σκληρών μέτρων κυριάρχησαν στα συνθήματα και τα πανό των διαδηλωτών. “Πολυτεχνείο 2011: Ο αγώνας συνεχίζεται για ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης - Ε.Ε. - ΔΝΤ”, έγραφε το πανό του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων που προπορεύτηκε, ενώ λίγο πιο πίσω τα μαζικά μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων του Πολυτεχνείου φώναζαν πως “Η χούντα δεν τελείωσε το '73” και φώναζαν “ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - Πολυτεχνείο, έτσι πολεμάμε της χούντας το σφαγείο”. “Η φλόγα του Πολυτεχνείου καίει στους αγώνες του σήμερα” έγραφε το πανό του Φ.Σ. Καλών Τεχνών, ενώ οι φοιτητές του Χημικού, του Βιολογικού και της Οδοντιατρικής φώναζαν “αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η ιστορία γράφεται με ανυπακοή”. “Δώστε λεφτά για την Παιδεία και κάντε τις τράπεζες φοιτητική εστία”, έλεγαν με τη σειρά τους οι καθηγητές, ενώ τα σημαιάκια της ΟΛΜΕ με το σύνθημα “όλοι στους δρόμους” έδιναν ξεχωριστό τόνο στην πορεία. “Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στην τυραννία, διαλέγει τις αλυσίδες ή την εξέγερση” έγραφε το πανό του σωματείου Μισθωτών - Τεχνικών, ενώ οι κάτοικοι της Κερατέας φώναζαν “Να γίνει Κερατέα ολόκληρη η γη, μη γίνει η ζωή μας χωματερή”. Δυναμικό “παρών” έδωσε και ο δημοσιογραφικός κόσμος που μαστίζεται από την κρίση στα ΜΜΕ με τους εργαζόμενους στον ΔΟΛ να ζητούν την άρση των απολύσεων και αυτούς της "Ελευθεροτυπίας" τα δεδουλευμένα τριών μηνών. Μαζικό επίσης ήταν το μπλοκ των Επιτροπών “Δεν Πληρώνω”, ενώ εργαζόμενοι των πρωτοβάθμιων σωματείων φώναζαν συνθήματα κατά της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων. “Μέτωπο για την ανατροπή της κυβέρνησης, Ε.Ε., ΔΝΤ, Τραπεζιτών” έγραφε το πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ τα μέλη της φώναζαν “φασίστες, τραπεζίτες και τροϊκανοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί”. Τέλος, ιδιαίτερα μαζικά ήταν τα μπλοκ των αντιεξουσιαστικών κινήσεων, στα οποία κυριάρχησαν τα συνθήματα κατά της κρατικής καταστολής. Σε απόσταση “ασφαλείας” το ΠΑΜΕ Πολυπληθής ήταν και η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια. Με κυρίαρχο σύνθημα “εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, τώρα με το ΠΑΜΕ αντίσταση και πάλη” αλλά και άλλα κατά της νέας κυβέρνησης, οι διαδηλωτές του ΚΚΕ πραγματοποίησαν, με απόσταση “ασφαλείας” από τους υπόλοιπους διαδηλωτές, πορεία από την Πανεπιστημίου και τη Β. Σοφίας προς την αμερικάνικη πρεσβεία. Σειρά του Καρχιμάκη να ζητήσει από την ΠΑΣΠ να παραδώσει τη σημαία Επετειακή συνήθεια τείνει να γίνει η πρόταση ορισμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ να παραδώσει επιτέλους η ΠΑΣΠ τη σημαία του Πολυτεχνείου. Χθες ήταν σειρά του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Μ. Καρχιμάκη να ζητήσει την παράδοσή της «σε χώρο που να συμβολίζει τους δημοκρατικούς αγώνες του λαού». Σε γραπτή του δήλωση ο Μ. Καρχιμάκης υποστήριξε πως “η σημαία του Πολυτεχνείου, το πιο ιερό σύμβολο της φοιτητικής εξέγερσης, δεν χρειάζεται ούτε φανερούς ούτε μυστικούς 'νομείς'. Η αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου δεν είναι λάφυρο, δεν ανήκει σε καμία φοιτητική παράταξη" και πρόσθεσε πως "η ιδιοποίησή της, συνιστά σφετερισμό μνήμης και προσβολή στον αντιδικτατορικό αγώνα".

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Ερώτηση για τις καταθέσεις στην Ελβετία και τους μεγαλοοφειλέτες

Ερώτηση στη Βουλή για το θέμα της φορολόγησης των καταθέσεων Ελλήνων πολιτών στην Ελβετία και της λίστας μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου, κατέθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης. Σύμφωνα με τον βουλευτή, ο οποίος επικαλείται σχετική απάντηση του αρμόδιου κοινοτικού Επίτροπου Αλ. Σεμέτα, με τη διμερή συμφωνία που ετοιμάζεται να υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση με την Ελβετία για τη δυνατότητα φορολόγησης των καταθέσεων πολιτών τους στην Ελβετία, επιτυγχάνεται μειωμένη φορολογία των καταθέσεών τους από εκείνη που προβλέπει η κοινοτική νομοθεσία, ενώ διασφαλίζεται η ανωνυμία των φοροφυγάδων. Την ίδια στιγμή, υπενθυμίζει ότι ο υπουργός Οικονομικών έχει στα χέρια του λίστα από 1.739 ονόματα μεγαλοοφειλετών προς το Δημόσιο με ποσά άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ και 751 ονόματα μεγαλοκαταθετών σε τράπεζες του εξωτερικού με ποσά άνω των 100.000 ευρώ, η οποία όμως, όπως επισημαίνει, παραμένει «κλειδωμένη σε χρηματοκιβώτιο σε κάποιο γραφείο της Βουλής και παρουσιάζεται τμηματικά μόνο στους βουλευτές και μόνο για ανάγνωση». Με βάση τα παραπάνω, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ερωτά τον υπουργό Οικονομικών τι ενέργειες γίνονται προκειμένου τα εισπραχθούν τα ποσά που αναφέρονται στην λίστα των μεγαλο-οφειλετών, καθώς επίσιης τι έχει εισπραχθεί μέχρι σήμερα, τι αναμένεται να εισπραχθεί σαν σύνολο και πότε. Ζητεί, επίσης, να μάθει για ποιο λόγο η κυβέρνηση δεν αξιοποιεί την κοινοτική νομοθεσία για την φορολόγηση των καταθέσεων στο εξωτερικό, αλλά προωθεί μια διμερή συμφωνία με την Ελβετία που, όπως υποστηρίζει, θα οδηγήσει σε υποφορολόγηση των καταθέσεων και ανωνυμία των φοροφυγάδων Παράλληλα, ο κ. Παπαδημούλης ρωτά αν γνωρίζει η κυβέρνηση το ύψος και τη σύνθεση των καταθέσεων ελληνικών στην Ελβετία, καθώς και αν έχει ζητηθεί και με τη βοήθεια των ελληνικών τραπεζών διασταύρωση στοιχείων και σχετικός έλεγχος νομιμότητας.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Οι τραπεζίτες στην κυβέρνηση-Το μνημόνιο στην εξουσ

Η δημοκρατική εκτροπή ολοκληρώθηκε. Το κόμμα του μνημονίου, προσπαθώντας να κρατήσει με νύχια και με δόντια την κυριαρχία του, αποφάσισε να δώσει τα κλειδιά στους ειδικούς .Η επιλογή του τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου , για τη θέση του πρωθυπουργού διαλύει, εκ των πραγμάτων, και τα τελευταία προσχήματα του αστικού επιτελείου. Η νέα κυβέρνηση που σχηματίζεται έχει μόνους συμμάχους το διεθνές και εγχώριο κεφάλαιο, καθώς και τα κόμματα που τήρησαν, και τηρούν, με θρησκευτική ευλάβεια το νεοφιλελεύθερο δόγμα. Όποια κυβέρνηση κι αν σκαρφιστούν, όποιον τεχνοκράτη κι αν εμφανίσουν ως σωτήρα, όσο συνεχίζονται οι πολιτικές που οδηγούν στην ανεργία και την κοινωνική ερήμωση, ο λαός δεν πρόκειται να δώσει καμιά νομιμοποίηση. Το ΠΑΣΟΚ,η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ, αποφάσισαν να στήσουν το συναινετικό τους παιχνίδι,στις πλάτες του λαού.Η ιστορία των κοινωνικών αγώνων έχει αποδείξει ότι όποιος αποπειράθηκε να υποτιμήσει τη δύναμη του λαού και να παίξει με την αξιοπρέπεια του, βρέθηκε μπροστά στο φάσμα του πολιτικού του αφανισμού. Στο χέρι μας είναι ,το επόμενο διάστημα, να δικαιώσουμε την ιστορία. Το Γραφείο Τύπου

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου διεξάγεται εν μέσω μιας σπάνιας πολιτικής συγκυρίας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πιεζόμενη από τις μαζικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος, τα μεγαλειώδη απεργιακά διήμερα στις 28/29 Ιούνη και στις 19/20 Οκτώβρη αλλά και το αυθόρμητο λαϊκό ξέσπασμα στις 28/10, παραιτείται για να δώσει τη θέση της σε μια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και διάφορων προθύμων. Η νέα κυβέρνηση, από όποιους κι αν απαρτίζεται, θα είναι μια κυβέρνηση με μοναδικό στόχο να σαρώσει οτιδήποτε έχει μείνει από δικαιώματα και κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Θα είναι μια κυβέρνηση εγγυητής της λιτότητας, της ανεργίας και της καταστολής. Είναι βέβαιο πως μια τέτοια κυβέρνηση κάθε άλλο παρά αποσπά τη συναίνεση της κοινωνίας ακόμα κι αν η κοινοβουλευτική της πλειοψηφία είναι διευρυμένη. Κι αυτό γιατί ακόμα μια φορά, σ’ αυτή τη χώρα, η Δημοκρατία θεωρείται από τους κρατούντες ως απειλή και η έκφραση της ανόθευτης βούλησης του λαού ως επικίνδυνη διαδικασία. Σε αυτή τη συγκυρία, η 38η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους εργαζομένους, τους ανέργους και τη νεολαία να περάσουν στην αντεπίθεση. Στην ενότητα των «από πάνω» να αντιπαρατάξουν την πλατιά ενότητα του αντιστεκόμενου λαού, στα χνάρια του Νοέμβρη του ’73. Η Επιτροπή Εορτασμού της επετείου πρέπει να αναλάβει, με τη συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς που παρεμβαίνουν στον εορτασμό, στο χώρο του Κάτω Πολυτεχνείου, να κάνει τη φετινή επέτειο ένα μείζον αντιμνημονιακό, αντικυβερνητικό γεγονός. Το πολιτικό κείμενο που εκπορεύεται από την επιτροπή (με σαφή κατεύθυνση ενάντια στις πολιτικές λιτότητας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΝΤ-ΕΕ) θα πρέπει να μοιράζεται μαζικά στο χώρο του Κάτω Πολυτεχνείου, ενώ πρέπει να ληφθεί μέριμνα και για τη καλύτερη δυνατή παρουσία σωματείων, συνδικάτων και ομοσπονδιών στο χώρο. Επικουρικά, θεωρούμε ότι θα σηματοδοτούσε ένα πολύ θετικό βήμα προς την κατεύθυνση της ενότητας των δυνάμεων της Αριστεράς, που είναι ζητούμενο για μεγάλη μερίδα κόσμου, μια εκδήλωση οργανωμένη από κοινού από τις οργανώσεις της Αριστεράς που θα συμμετέχουν στον εορτασμό. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να εγγυηθεί, με αναβαθμισμένους όρους, την περιφρούρηση των εκδηλώσεων του εορτασμού και της μεγάλης πορείας στις 17/11, να περιφρουρήσει το χαρακτήρα του εορτασμού από οποιαδήποτε ενέργεια που θα προσπαθεί να τον αμαυρώσει και να αποπροσανατολίσει τη δημόσια συζήτηση. Τέλος, θα πρέπει πλέον να ζητηθεί επιτακτικά η επιστροφή της ιστορικής σημαίας του Πολυτεχνείου από τη νεολαία ΠΑΣΟΚ στα χέρια του ΣΦΕΑ ή εναλλακτικά στο Ε.Μ.Π.

Μια βόμβα 30 τρισεκατομμυρίων...

Συζητάμε για τα κρατικά χρέη και της γενίκευση της κρίσης στην Ευρωζώνη. Πλην όμως μια απίστευτα μεγάλη βόμβα απειλεί την ευρωπαϊκή οικονομία και το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα. Στο επίκεντρο του προβλήματος βρίσκεται το συνολικό μέγεθος του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος και η εξάρτησή του από την αγορά χονδρικής τραπεζικής (wholesale banking). Με τοποθετήσεις ύψους 55 τρισεκατομμύρια δολάρια, ο τραπεζικός κλάδος στην Ευρώπη είναι τετραπλάσιος από ό,τι στις ΗΠΑ. Η εξάρτηση του ευρωπαϊκού τραπεζικού κλάδου από τη χονδρική τραπεζική υπολογίζεται στα 30 τρισεκατομμύρια δολάρια και είναι σχεδόν δεκαπλάσια απ' ό,τι στις ΗΠΑ. Αν υποθέσουμε γράφει στους "Financial Times" ο Όλιβερ Σαρκοζί (επικεφαλής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών του αμερικανικού Carlyle Group) ότι οι ανεξόφλητοι τίτλοι χονδρικής τραπεζικής που υπολογίζονται στα 30 τρισεκατομμύρια δολάρια έχουν τριετή διάρκεια, τότε το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα πρέπει να δημιουργεί ρευστότητα ύψους 800 δισεκατομμύρια ευρώ μηνιαίως για να χρηματοδοτεί αυτές τις υποχρεώσεις. Αυτό το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Τελικά πλην της γερμανικής οικονομίας υπάρχει κάτι βιώσιμο στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Όχι τίποτε άλλο αλλά γιατί μας λένε πως η Ελλάδα φταίει για όλα.

Γ.Δραγασάκης: Η πολιτική κρίση ήρθε για να μείνει

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ Η πολιτική κρίση που σήμερα ζούμε ήταν θέμα χρόνου να εκδηλωθεί ανοιχτά. Η πολιτική κρίση δεν προέκυψε από το πουθενά. Αποτελεί συνέχεια της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Στην πραγματικότητα είναι η ίδια η κοινωνική κρίση που έγινε πολιτική όταν ο λαός και η νεολαία νίκησαν τον φόβο, βγήκαν στις πλατείες, ψήφιζαν καθημερινά. Καθοριστικό ρόλο γι’ αυτή την αφύπνιση έπαιξε βέβαια η χρεωκοπία της πολιτικής του Μνημονίου, η προσβολή της αξιοπρέπειας του λαού, η επίθεση στις ανάγκες του, η συνειδητοποίηση πως δεν βρισκόμαστε σε μια πορεία εξόδου από την κρίση αλλά σε ένα κυλιόμενο αδιέξοδο θυσιών χωρίς ελπίδα. Τέλος, συμβολή στην εκδήλωση και την ένταση της πολιτικής κρίσης είχαν και ενοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί «κορυφών» για τον έλεγχο των τραπεζών, των μέσων μαζικής ενημέρωσης, των όποιων κερδοφόρων ευκαιριών αναδειχθούν μέσα από τα κοινωνικά ερείπια και τις οικονομικές καταστροφές. Δεν ήταν λοιπόν οι ατυχείς χειρισμοί του κ. Παπανδρέου που οδήγησαν στην ανοιχτή πολιτική κρίση. Ήταν, αντίθετα, η ογκούμενη κοινωνική και πολιτική κρίση που υποχρέωσαν τον κ. Παπανδρέου σε ταχτικούς χειρισμούς, ελιγμούς και τελικά σε παραίτηση. Λιτότητα χωρίς τέλος Η πεισματική προσπάθεια παράκαμψης των εκλογών και της λαϊκής ετυμηγορίας, στο όνομα πάντα «της υπεράσπισης της πατρίδας», αποτελεί μια αρνητική ιδρυτική κληρονομιά της νέας κυβέρνησης. Η νέα κυβέρνηση θα προσπαθήσει να δώσει την επίφαση μιας διαπραγμάτευσης για μια δανειακή σύμβαση και ένα νέο Μνημόνιο, πολυετές, το πλαίσιο του οποίου είναι ήδη προσδιορισμένο με σαφήνεια στην εμπιστευτική έκθεση του διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής. Η νέα συμφωνία καθιστά μόνιμο ό,τι ως τώρα προβαλλόταν ως έκτακτο και προσωρινό. Θεσμοθετεί τη διαρκή λιτότητα, τη χωρίς όριο ρευστοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών. Κι όλα αυτά για να μειωθεί το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, στην καλύτερη των περιπτώσεων, στο 120% το 2020. Δεδομένου ότι στα επίπεδα αυτά το χρέος δεν θα είναι και πάλι «βιώσιμο», οι πιέσεις για νέους κύκλους λιτότητας εκτείνονται και πέραν του 2020. Η απουσία χρονικού ορίου στη λιτότητα σημαίνει ότι δεν υπάρχει ούτε χρονικό ούτε ποσοτικό όριο στην έκταση της φτώχειας, της ανεργίας, της υποβάθμισης της δημοκρατίας, του «εκβαρβαρισμού» της κοινωνίας. Γιατί στ’ αλήθεια ένα «εθνικό κοινοβούλιο» να επικυρώσει μια τέτοια τυφλή πορεία; Γιατί μια δύναμη, ακόμη και αστική, να δώσει θετική ψήφο σε ένα κυλιόμενο αδιέξοδο, σ’ ένα βαρέλι χωρίς πάτο, όπως και κ. Βενιζέλος ως πρόσφατα έλεγε; Το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση αυτοαναιρείται από το γεγονός ότι δεν υπήρξε, δεν οργανώθηκε και δεν επιδιώχθηκε ποτέ καμία συνολική και επί της ουσίας διαπραγμάτευση. Το επιχείρημα ότι αν δεν επικυρωθεί η νέα συμφωνία «θα μας διώξουν από το ευρώ» είναι το άλλοθι όσων θέλουν να παριστάνουν τους σωτήρες του έθνους, ενώ με τις αποφάσεις τους οδηγούν σ’ αυτό που υποτίθεται θέλουν να αποφύγουν. Άλλωστε την ώρα που η ελληνική κοινωνία εκβιάζεται με το επιχείρημα «ή το αποδέχεστε ή φεύγετε από το ευρώ», το ίδιο το ανώτατο οικονομικό συμβούλιο, το λεγόμενο «συμβούλιο των σοφών» ενημερώνει την κ. Μέρκελ, στην έκθεση που της υπέβαλε πρόσφατα, για το ατελέσφορο της νέας συμφωνίας. «Στο πλαίσιο μιας οικονομίας σε πτώση», λένε οι σύμβουλοι της κ. Μέρκελ, «η δημοσιονομική προσαρμογή μπορεί να αποδειχθεί πιο δύσκολη, και τα αποτελέσματα μπορεί να απογοητεύσουν τις αγορές, ακόμη κι αν οι χώρες δείχνουν ετοιμότητα και θέληση να λάβουν σκληρά, περιοριστικά μέτρα» (German Council of economic experts - Annual Report, 2011/12, p.3). Πώς λοιπόν η ελληνική βουλή θα ψηφίσει μια συμφωνία όταν κορυφαία επιτελεία προεξοφλούν ουσιαστικά την αποτυχία της προβλεπόμενης από αυτήν πολιτικής; Τι θα συμβεί και ποια θα είναι η κατάσταση της κοινωνίας όταν αυτό εκ των υστέρων διαπιστωθεί; Η λογική του «κάντε τώρα αυτά και βλέπουμε», την οποία αποδέχθηκε ο κ. Παπανδρέου, υιοθετείται τώρα και από τον κ. Σαμαρά, παρά τις καταστροφικές συνέπειες που αυτή είχε. Η νέα κυβέρνηση επομένως μπορεί να αμβλύνει πρόσκαιρα την πολιτική κρίση, αλλά δεν μπορεί να αναιρέσει τις αιτίες που την προκάλεσαν. Το Μνημονιακό Μπλοκ θα διαθέτει στη νέα φάση όντως ευρύτερη πολιτική στήριξη. Όμως η «κοινωνική του βάση» θα συρρικνώνεται από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Για τους λόγους αυτούς δεν αποκλείονται νέοι πολιτικοί σχεδιασμοί, είτε στην κατεύθυνση ενός μεγάλου συνασπισμού ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. (και λοιπών προθύμων), είτε στην κατεύθυνση της υπέρβασης του χρεωκοπημένου δικομματισμού. Και βέβαια δεν αποκλείονται καθόλου προσπάθειες διάσπασης, οικειοποίησης και εγκλωβισμού τμημάτων της αριστεράς στα σχετικά εγχειρήματα, μαζί με προσπάθειες περιθωριοποίησης και φίμωσης συνολικά της αριστεράς. Ευρώ: Η κρίση γενικεύεται Η νέα συμφωνία «διάσωσης» δεν εντάσσεται σε κάποια συνολική ευρωπαϊκή λύση. Αντιθέτως, η στρατηγική παραμένει να εξετάζεται το χρέος της κάθε χώρας ξεχωριστά. Όμως το χρέος των περισσότερων χωρών, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, απαιτεί ρύθμιση, διαφορετικά, με τα σημερινά δεδομένα, ούτε η Γερμανία θα είναι σε θέση να ρίξει το χρέος της στο 60%, όπως απαιτούν οι ευρωπαϊκές συνθήκες. Η ανάγκη λοιπόν για μια συνολική πολυμερή λύση, η οποία θα απαλλάξει τα κράτη, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, από ένα μεγάλο μέρος του παλιού χρέους, γίνεται πιο εμφανής τώρα που η Ιταλία μπαίνει δυναμικά στην κρίση, και η Γαλλία φαίνεται να γίνεται, ακόμη κι αυτή, στόχος κερδοσκοπικών επιθέσεων. Στην πραγματικότητα, λόγω της διαπλοκής των δημόσιων οικονομικών με την ύφεση και την κρίση των τραπεζών, όλη η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα φαύλο κύκλο, σε μια παγίδα του χρέους που απειλεί με γενικευμένη ύφεση, τόσο την ίδια όσο και την παγκόσμια οικονομία. Μόνο μια συνολική λύση που θα βασίζεται σε ένα νέο ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, σε κοινούς ευρωπαϊκούς φόρους, και σε μηχανισμούς αναδιανομής και αλληλεγγύης, θα μπορούσε να απελευθερώσει τους λαούς της Ευρώπης από την παγίδα του χρέους και της λιτότητας. Αντί γι’ αυτό, αναζητούνται βοήθειες από την Κίνα και αλλού για να στηριχθεί το σημερινό συντηρητικό ευρωπαϊκό οικοδόμημα και η συναίνεση της ευρωπαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, που ευθύνονται γι’ αυτό. Για να πάει μπροστά η Ευρώπη πρέπει να σπάσει αυτή η συναίνεση, να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να δυναμώσει ο ρόλος των κινημάτων και της αριστεράς, και στην Ευρώπη και στην κάθε χώρα ξεχωριστά. Μόνο η αριστερά μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους Τόσο οι εσωτερικές εξελίξεις λοιπόν όσο και οι ευρωπαϊκές κάνουν αναγκαίο έναν αναβαθμισμένο ρόλο της αριστεράς στις εξελίξεις, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Η «τούμπα» του κ. Σαμαρά και η προσχώρηση της Ν.Δ. στο μνημονιακό μπλοκ, αποδεικνύει αυτό που ήταν γνωστό εξαρχής, ότι δηλαδή μόνο η αριστερά μπορεί να εκφράσει μια εναλλακτική και ανταγωνιστική προς το Μνημόνιο στρατηγική, και να ανοίξει νέους δρόμους. Όμως ένας τέτοιος ρόλος δεν είναι χωρίς απαιτήσεις. Ασφαλώς η γενίκευση της κρίσης και τα ρήγματα στον δικομματισμό προσφέρουν στην αριστερά νέα, ευρύτερα ακροατήρια, με ζωηρό ενδιαφέρον για τις θέσεις της. Όμως το κοινό αυτό δεν ενδιαφέρεται για τις εσωτερικές έριδες της αριστεράς, αλλά για τις προοπτικές που αυτή μπορεί να δώσει. Στις νέες συνθήκες θα γίνει πιο έντονη η απαίτηση, η εναλλακτική πολιτική της αριστεράς να αποκτά ορατότητα και να απαντά στα υπαρκτά προβλήματα, αντί να παραπέμπει τη λύση τους στο απροσδιόριστο μέλλον. Πόσο πειστική είναι αλήθεια η υπόσχεση του ΚΚΕ πως … όταν πάρει την εξουσία θα διαγράψει το χρέος; Όταν στις αντιπαραθέσεις του σήμερα δηλώνει στην πράξη αποχή; Ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν οι διαμάχες στον άξονα ‘δραχμή ή ευρώ’, όταν ούτε το ΚΚΕ ούτε και καμία άλλη πολιτική δύναμη δεν προτείνουν την άμεση επιστροφή στη δραχμή; Ασφαλώς οι αντιστάσεις είναι αναγκαίος όρος ύπαρξης της κοινωνίας, και ασφαλώς το όχι στην κατάργηση αδιαπραγμάτευτων δικαιωμάτων και δημόσιων αγαθών δεν είναι άρνηση αλλά θέση, κόκκινη γραμμή. Όμως η κρίση που ζούμε είναι κρίση των διαμορφωμένων μοντέλων οικονομίας και πολιτικής. Είναι κρίση των κυρίαρχων ιδεών και της ορθόδοξης οικονομικής σκέψης σε όλες της τις εκδοχές. Λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας απαιτούν νέες ιδέες, «ανορθόδοξες» πολιτικές, αδοκίμαστες μεθόδους, κοινωνικούς πειραματισμούς. Τα περιθώρια υπεράσπισης των δικαιωμάτων είναι περιορισμένα αν ο αγώνας γι’ αυτά δεν εντάσσεται σε μια στρατηγική που να αποσκοπεί από τώρα σε νέους τρόπους παραγωγής και διανομής, με βάση τη λογική των αναγκών και όχι της μεγιστοποίησης του κέρδους. Πολλές από τις ιδέες που διατυπώσαμε στο πρόγραμμά μας στην αρχή της κρίσης, τώρα ίσως γίνονται πιο κατανοητές και πάντως πιο επίκαιρες. Όταν, για παράδειγμα, λέμε ότι έχουμε επιστρέψει στη δεκαετία του ’60 από την άποψη του όγκου της ανεργίας, δεν σημαίνει ότι διαθέτουμε σήμερα τις δυνατότητες εκείνης της εποχής, για να αντιμετωπίσουμε την ανεργία. Ακόμη λοιπόν και αν η ύφεση σταματούσε αύριο, δεν θα μπορέσει ποτέ να απορροφηθεί το «απόθεμα» του ενός εκατομμυρίου ανέργων με ορθόδοξες πολιτικές. Μόνο με νέες μορφές μιας αλληλέγγυας οικονομίας θα μπορούσε αυτό να επιτευχθεί. Το ζητούμενο λοιπόν, από μια κοινωνία που ασφυκτιά ανάμεσα σε σενάρια καταστροφής, δεν είναι πώς θα επιλέξουμε ανάμεσα στο ένα ή στο άλλο σενάριο καταστροφής. Το ζητούμενο για μια κοινωνία που βλέπει παντού αδιέξοδα δεν είναι πώς θα επιστρέψουμε στη μια ή την άλλη μορφή του παρελθόντος. Το ζητούμενο είναι πώς θα ανοίξουμε, και για την αριστερά και για την κοινωνία, νέους δρόμους μέσα από τη συνεργασία, τον ειλικρινή διάλογο, την κοινή δράση και την ενότητα, παρά τις διαφορές, με βάση τις ανάγκες του παρόντος και του μέλλοντος, και όχι τις διαχωριστικές γραμμές ή τις προκαταλήψεις του χθες.