Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Ανακοίνωση της παράταξης " 3 κλικ Αριστερά"

Την αμέριστη συμπαράσταση στον απόλυτα δίκαιο και ηθικό αγώνα των εργαζομένων στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» και στα αιτήματά τους, εκφράζουμε ως δημοτική παράταξη.Η μετάλλαξη ενός προγράμματος κοινωνικής αλληλεγγύης για ανήμπορα και άτομα μόνα, σε ένα δήθεν κοινωνικό πρόγραμμα «μακροχρόνια ανέργων», αποτελεί κοινωνική πρόκληση και αθλιότητα καθώς έχει έναν και μόνον στόχο, την παραπέρα περικοπή των κοινωνικών δαπανών σύμφωνα με τις μνημονιακές επιταγές τις οποίες καλούνται να υλοποιήσουν οι «Καλλικρατικοί» Δήμοι.Ο στόχος επιτυγχάνεται, τόσο περιορίζοντας απελπιστικά τον αριθμό των δικαιούχων του προγράμματος ωθώντας κυριολεκτικά στο περιθώριο και την ανέχεια τους υπερήλικες και μόνους συνανθρώπους μας, όσο και σπρώχνοντας στην ανεργία τους εργαζόμενους ενός προγράμματος αναγνωρισμένου από όλους - πρωτίστως από τους Δημάρχους- για την κοινωνική του αναγκαιότητα και ωφέλεια.Καλούμε την τοπική αυτοδιοίκηση, τους Δήμους και τους Δημάρχους να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να πάρουν θέση σ΄ένα ζήτημα βαθιά κοινωνικό και ανθρώπινο.Καιρός να δείξουν δείγματα γραφής, με ποιους θα πάνε και αν θα εγκαταλείψουν την λογική εξυπηρέτησης και αποδοχής του μνημονίου που στραπατσάρει την κοινωνική πρόνοια και αλληλεγγύη και οδηγεί στην φτώχια και την ανεργία!

Κερατέα: Κλειστή και πάλι η λεωφόρος Λαυρίου

Κλειστή είναι και σήμερα η λεωφόρος Λαυρίου από μπάζα σε πολλά σημεία. Κάτοικοι της Κερατέας, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την κατασκευή ΧΥΤΑ στην περιοχή Οβριόκαστρο βρίσκονται συγκεντρωμένοι σε διάφορα σημεία.

Η λεωφόρος Λαυρίου είναι κλειστή από την 1η έως την 3η είσοδο Κερατέας και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας από το 42ο έως το 54ο χιλιόμετρο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας σημειώθηκε για ακόμα μία φορά ένταση και επεισόδια μικρής έκτασης μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων και τους κατοίκους που αντιδρούν στην δημιουργία ΧΥΤΑ.

Υπενθυμίζεται πως το μεσημέρι της Τρίτης η Κερατέα μετατράπηκε σε πεδίο μάχης μεταξύ δυνάμεων των ΜΑΤ και κατοίκων που διαμαρτύρονται για τον ΧΥΤΑ.

Στο μεταξύ, με επιστολή του προς τον πρωθυπουργό και τους συναρμόδιους υπουργούς, ο δήμαρχος Φυλής Δημήτριος Μπουραΐμης ζητά να προχωρήσει άμεσα σχεδιασμός της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική με δεδομένο ότι ο ΧΥΤΑ της περιοχής αδυνατεί πλέον να εξυπηρετήσει ολόκληρο το Λεκανοπέδιο.

Στην επιστολή του, στην οποία προτείνει σειρά κινήσεων για την περίπτωση της Φυλής, ο δήμαρχος της περιοχής επισημαίνει ότι ενώ με το νόμο 3164/2003 χωροθετήθηκαν συγκεκριμένες τοποθεσίες στην Αττική για τη δημιουργία Ολοκληρωμένων Εγκαταστάσεων Διαχείρισης Αποβλήτων, μετά από 7 χρόνια η μόνη εγκατάσταση που λειτουργεί βρίσκεται στην Φυλή.

Αλ.Τσίπρας: Η χώρα οδηγείται βήμα - βήμα σε τραγωδία

Η τραγική αποτυχία του Μνημονίου είναι πια αδιαμφισβήτητη, τόνισε από την Τρίπολη χθες ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, ο οποίος υπογράμμισε ότι "η χώρα οδηγείται βήμα - βήμα σε τραγωδία, ελεγχόμενη ή μη, λίγη σημασία έχει για τον κόσμο που θα βρεθεί στην ανεργία, και η κυβέρνηση αντί να αλλάξει ρότα πανηγυρίζει για τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής".

Ο Αλ. Τσίπρας βρέθηκε στην Τρίπολη στο πλαίσιο της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ και μίλησε στο πνευματικό κέντρο του Δήμου. Στην ομιλία του ο πρόεδρος της Κ.Ο. του συμμαχικού σχήματος, στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα της εκρηκτικής ανεργίας, ενώ επισήμανε την ανάγκη δημοψηφίσματος για το Σύμφωνο για το Ευρώ.

"Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεν θα πειράξει μισθούς και συντάξεις. Αυτό, όμως, το έχει ισχυριστεί αρκετές φορές μέσα σε λίγους μόνο μήνες και κάθε φορά αποδεικνύεται ότι λέει ωμά ψέματα", τόνισε και διερωτήθηκε αν θεωρούν ότι θα βρεθεί έστω και ένας άνθρωπος που θα πιστέψει ότι θα περικοπούν 25 δισ. και η κοινωνία δεν θα επηρεαστεί.

Για τους μακροχρόνια ανέργους και τα προγράμματα κοινωνικής υποστήριξης, ο ίδιος τόνισε ότι "τη στιγμή που η ανεργία καλπάζει, πενήντα χιλιάδες μακροχρόνια άνεργοι εγκαταλείπονται στην τύχη τους. Και τα προγράμματα βραχυχρόνιας κοινωνικής απασχόλησης, που θα ήταν γι' αυτούς μια ανακούφιση και θα τους επέτρεπαν να συγκεντρώσουν κάποια παραπάνω ένσημα, παγώνουν. Επειδή δεν υπάρχει φορέας πρόσληψης. Γιατί η κυβέρνηση και η τρόικα έχουν συνυπογράψει ότι, για να απασχοληθεί ένας άνθρωπος σε μια τέτοιου είδους δουλειά, πρέπει να απολυθούν από κάπου αλλού άλλοι πέντε. Και έτσι, 280 εκ. ευρώ από κοινοτικούς πόρους πετιούνται, προκειμένου να εδραιωθεί στην Ελλάδα η κοινωνική δυστυχία".



"Αυτή η πολιτική δεν έχει καμιά λαϊκή νομιμοποίηση"

Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε πως "αυτή η πολιτική δεν έχει καμιά λαϊκή νομιμοποίηση και πρέπει να ανατραπεί", γι' αυτό, συμπλήρωσε, "απαιτούμε η κυβέρνηση να θέσει το Σύμφωνο για το Ευρώ και τα μέτρα που απορρέουν από αυτό στην έγκριση του ελληνικού λαού. Ζητάμε δημοψήφισμα". Καταλήγοντας είπε ότι οι κυβερνώντες "δεν δίνουν δεκάρα για τη φτώχεια και τη δυστυχία που σκορπάνε τα μέτρα τους στην κοινωνία. Λογοδοτούν μόνο στο κεφάλαιο, τις τράπεζες και τις αγορές".

Εκδήλωση ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων

Συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα διοργανώνει το επόμενο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ για να αναδείξει τα κεντρικά στοιχεία της πολιτικής του, ιδιαίτερα ενάντια στο μνημόνιο.Στα Γιάννενα η εκδήλωση θα γίνει σήμερα Πέμπτη 31 Μαρτίου με ομιλητές τον Γιάννη Θεωνά, μέλος της Ε.Γ. ΣΥΡΙΖΑ και την Ε.Κυπριανίδου, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ 7:οο μ.μ Στο Θυμωμένο Πορτραιτό

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Στις συμπληγάδες του πολέμου και της κρίσης η Ε.Ε.


Διασπασμένη και στα δύο κρίσιμα μεγάλα ζητήματα παρουσιάζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τόσο στην πολεμική επιχείρηση στη Λιβύη όσο και, κυρίως, στην αντιμετώπιση της κρίσης χρεών των χωρών - μελών. Το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ζητάει δημοψηφίσματα για να αποφασίσουν για το νέο Σύμφωνο για το Ευρώ οι λαοί.

Μετά την εγκλωβισμένη στα Μνημόνια Ελλάδα, μια ανάσα από την προσφυγή στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στήριξης βρίσκεται πλέον και η χωρίς κυβέρνηση Πορτογαλία, που, μετά την υποβάθμισή της από την Fitch, είναι σχεδόν αδύνατον να προσφύγει για δανεισμό στις αγορές. Η Γερμανία, που διαχώρισε τη θέση της από τους "προθύμους" στην επέμβαση στη Λιβύη, ταυτιζόμενη με Ρωσία και Κίνα, επιμένει στις απόψεις της στα θέματα της Ε.Ε., αρνούμενη κάθε ιδέα για κεντρική διαχείριση των χρεών και άντληση φθηνότερων κεφαλαίων για τις αναπτυξιακές ανάγκες των χωρών - μελών.

Οι εξελίξεις στην Πορτογαλία, όπως τόνισε εκ μέρους του ΚΕΑ ο αντιπρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας, αποδεικνύουν ότι κανένας λαός δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχθεί εθελοντικά την καταστροφή του. Και πρότεινε οι κυβερνήσεις κάθε χώρας ξεχωριστά να υποχρεωθούν στη διενέργεια δημοψηφισμάτων, ώστε οι ίδιοι οι λαοί να αποφασίσουν για το μέλλον τους.

Στη Σύνοδο των Βρυξελλών, όπως μεταδίδει ο ανταποκριτής μας Γ. Δαράτος, έγινε φανερό ότι το δάνειο των 110 δισ. από την τρόικα επαρκεί για το πολύ ένα χρόνο. Η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί σε νέους δυσβάσταχτους όρους, για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, αλλά και την εφαρμογή του Συμφώνου για το Ευρώ, που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση την ελληνική οικονομία.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Διεθνές Συνέδριο ΚΕΑ-ΣΥΝ: Πλούσιο σε ιδέες, τολμηρό σε (ρεαλιστικές) προτάσεις



Πλούσιο σε ιδέες, εξαιρετικές αναλύσεις, δεκάδες προτάσεις για την έξοδο από την κρίση της Ε.Ε. ήταν το τριήμερο διεθνές συνέδριο του ΚΕΑ και του ΣΥΝ που έγινε την περασμένη βδομάδα στην Αθήνα. Εσείς οι αριστεροί είστε πολύ καλοί στην ανάλυση και στην περιγραφή των πολιτικών κρίσεων, αλλά δεν έχετε να προτείνετε τίποτα, συνηθίζουν να λένε τα μεγάλα ΜΜΕ. Και επειδή τα περισσότερα από αυτά δεν θα πήραν χαμπάρι ότι έγινε στην Αθήνα ένα τόσο σπουδαίο και σημαντικό συνέδριο, σίγουρα θα εξακολουθήσουν να το λένε. Τα βασικά συμπεράσματα, παρακολουθώντας το συνέδριο, μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα σημεία;

Ανατροπή των κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων επιλογών με πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες σε όλη την Ευρώπη.

Τεράστια ελλείμματα στην ευρωπαϊκή συνοχή, με κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων απόψεων, καθώς για πρώτη φορά στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία ο γαλλογερμανικός άξονας, που σφράγιζε ανεξαρτήτως πολιτικής καταγωγής των ηγετών την ευρωπαϊκή πορεία ουσιαστικά δεν υπάρχει. Οι κυρίαρχες δυνάμεις του κεφαλαίου κρατικοποιούν τις ζημιές και ιδιωτικοποιούν τα κέρδη. Ο Σαρκοζί είναι το όνειδος της Γαλλίας και σε πολλούς μοιάζει πλέον σαν το σκυλάκι της καγκελαρίου Μέρκελ. Ποτέ άλλοτε τα δίδυμα εξουσίας, Μιτεράν - Κολ ή Σιράκ - Σρέντερ, δεν είχαν μπατάρει σε τόσο ακραίες νεοφιλελεύθερες και εθνοκεντρικές προτάσεις. Οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις με χαρακτηριστικότερη περίπτωση αυτή του Γιώργου Παπανδρέου, σύρονται άβουλες και άφωνες και οι μοναδικοί που κάτι έχουν να αντιπροτείνουν είναι οι συνταξιούχοι Ντελόρ, Πρόντι και Σεβενεμάν!

ΚΛΕΙΔΙ στις ευρωπαϊκές εξελίξεις για ανατροπή της σημερινής κατάστασης είναι η αναβάθμιση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με δυνατότητες απ' ευθείας δανεισμού των κρατών - μελών και κεντρική διαχείριση των χρεών στα πρότυπα της Fed στις ΗΠΑ. Για παράδειγμα: Σήμερα η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων διαθέτει τεράστια και πολύτιμα για αναπτυξιακά προγράμματα κεφάλαια, που μένουν ανενεργά επειδή τα περισσότερα κράτη δεν διαθέτουν εθνικούς πόρους για τη δική τους συμμετοχή. Αν αναλάβει την εθνική συμμετοχή η Κεντρική Τράπεζα, εύκολα μπορεί να προκύψει ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ. Συνοψίζοντας ο καθηγητής Κ. Βεργόπουλος σημείωσε τα τρία ζητούμενα βήματα: Αποκατάσταση ανάπτυξης, Κοινοτικοποίηση του χρέους, Ελάφρυνση του δανεισμού με περίοδο χάριτος για να μπορέσει η οικονομία να πάρει μπροστά. Κρίσιμος είναι επίσης και ο ρόλος της ΕΚΤ στο κούρεμα των χρεών, ώστε οι πιεσμένες και εκβιαζόμενες από τις αγορές χώρες να αποκτήσουν αναπτυξιακό αέρα. Οι ιδιώτες δανειστές και κερδοσκόποι και ένα ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα σε μεγάλο βαθμό κατεστραμμένο, δεν μπορούν να καθηλώνουν τους ευρωπαϊκούς λαούς στη μιζέρια και τη φτώχεια.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ σήμερα η κυρίαρχη πολιτική στην Ε.Ε. απαιτούνται κινητοποιήσεις των λαών και των εργαζομένων με ανατροπές κυβερνήσεων και πολιτικών. Απαιτούνται νέες συμμαχίες και πολιτικές ρήξεων σε όλα τα μέτωπα, ώστε η Ευρώπη του κεφαλαίου και των τραπεζών να γίνει Ευρώπη των πολιτών, της ανάπτυξης και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η ακολουθούμενη πολιτική στην Ελλάδα είναι καταστροφική και αδιέξοδη, αφού δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα του χρέους που εκτοξεύτηκε σε μη διαχειρίσιμα πλέον ύψη. Σήμερα το μόνο που κάνει ο κ. Παπανδρέου είναι να μεταφέρει τη μία κρίση στην άλλη αγοράζοντας χρόνο για την κυβέρνησή του σε βάρος των συμφερόντων του τόπου. Κρίση χρέους, ύφεση, ανεργία, σε ένα θανατηφόρο για τη χώρα κοκτέιλ. Αν σύντομα οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν καταφέρουν τις μεγάλες ανατροπές, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα με τη μορφή της Ένωσης και του κοινού νομίσματος δεν θα αντέξει και πολύ πιθανόν θα διαλυθεί.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Από την Ελλάδα μπορεί να ξεκινήσει ντόμινο αλλαγών για την Ευρώπη



"Αν η Ελλάδα ανοίξει πρώτη ή μαζί με άλλες χώρες της Ευρώπης δρόμους αμφισβήτησης και διαγραφής του χρέους και δρόμους προοδευτικών και σοσιαλιστικών αλλαγών, τότε να είστε σχεδόν βέβαιοι ότι θα ξεκινήσει ταυτόχρονα ένα σαρωτικό 'ντόμινο' αλλαγών στην περιφέρεια, αλλά και στην καρδιά του ευρωπαϊκού χώρου", υπογραμμίζει στην “Αυγή” της Κυριακής ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα σημειώνει τις όλο και πιο αντιδραστικές κατευθύνσεις που ακολουθούν η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη, ενώ συμπληρώνει πως “είναι δύσκολο να πει κανείς πως έχουν κλείσει τον κύκλο τους”. Ταυτόχρονα επισημαίνει πως "αποτελεί πελώρια αυταπάτη ότι η Ευρωζώνη και η Ε.Ε. μπορούν να μετασχηματιστούν στο αντίθετό τους". Αναφερόμενος στην πανελλαδική σύσκεψη του "Αριστερού Ρεύματος" του ΣΥΝ τονίζει ότι το Α.Ρ. θα αγωνιστεί και θα συμβάλει ώστε να δοθεί και πάλι πνοή στην ενωτική ιδέα στον χώρο της αριστεράς. Παράλληλα χαρακτηρίζει “δειλή” την επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ και συμπληρώνει πως χρειάζεται περισσότερη τόλμη, αλλά και επιπλέον πρωτοβουλίες διαλόγου και κοινής δράσης της αριστεράς.



- Στο συνέδριο του ΚΕΑ και του ΣΥΝ δεν ακούστηκαν φωνές που να εγκρίνουν κάποιου είδους “εθνική” λύση στο ζήτημα του χρέους και γενικότερα της κρίσης. Πώς το σχολιάζετε;

Δεν νομίζω ότι είναι ακριβές αυτό που υπαινίσσεστε. Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω αυτό που ξορκίζετε ως «εθνική λύση» στο χρέος και την κρίση!

Ο αγώνας της αριστεράς ασφαλώς είναι διεθνής (και με αυτή την έννοια δεν μπορεί να περιχαρακώνεται σε «προνομιακά» γεωγραφικά όρια «περιούσιων» περιοχών και λαών), αλλά έχει εθνικές αφετηρίες και ρίζες. Η διεθνιστική δράση δεν σημαίνει ότι όλες οι χώρες κόβουν ταυτόχρονα το νήμα των ανατρεπτικών εξελίξεων. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί και αν τα κινήματα σε κάθε χώρα «περιμένουν» αυτή την ενιαία διεθνή στιγμή, στην ουσία εγκαταλείπουν κάθε επαναστατική προοπτική!

Μοιραία, κάποιες χώρες «προπορεύονται». Δείτε τι έγινε στον αραβομουσουλμανικό κόσμο. Οι εξεγερσιακές εξελίξεις ξεκίνησαν στην Τυνησία και γρήγορα επεκτάθηκαν από τον Ατλαντικό μέχρι τον Κόλπο!

Αν η Ελλάδα ανοίξει πρώτη ή μαζί με άλλες χώρες της Ευρώπης δρόμους αμφισβήτησης και διαγραφής του χρέους και δρόμους προοδευτικών και σοσιαλιστικών αλλαγών, τότε να είστε σχεδόν βέβαιοι ότι θα ξεκινήσει ταυτόχρονα ένα σαρωτικό «ντόμινο» αλλαγών και ανακατατάξεων στην περιφέρεια αλλά και στην καρδιά του ευρωπαϊκού χώρου!



- Υπογραμμίζετε συχνά πως “η ενωμένη Ευρώπη ή θα διαμορφωθεί κάτω από τις σημαίες της προόδου και του σοσιαλισμού ή δεν θα υπάρξει, παρά μόνο ως ακραία αντίδραση”. Θεωρείτε πως η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη έχουν κλείσει τον κύκλο τους; Ποια πιστεύετε ότι μπορεί να είναι η απάντηση της αριστεράς για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και προοπτική;

Είναι δύσκολο να πει κανείς αν η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη έχουν κλείσει τον κύκλο τους. Αυτό που θεωρώ και υπογραμμίζω σε όλους τους τόνους είναι ότι τόσο η Ευρωζώνη όσο και η Ε.Ε. κινούνται σε όλο και πιο αντιδραστικές κατευθύνσεις και ότι εμφανίζουν όλο και πιο έντονα ολοκληρωτικές τάσεις ακύρωσης κάθε ίχνους δημοκρατίας. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο «πραξικόπημα» με το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας και ιδιαίτερα αποκρουστική η στάση μεγάλων χωρών της Ε.Ε., που πρωτοστάτησαν σε ένα νέο βρόμικο πόλεμο εναντίον της Λιβύης!

Αποτελεί πελώρια αυταπάτη ότι η Ευρωζώνη και η Ε.Ε. -αυτές οι υπερεθνικές νομισματικές και αγοραίες ιμπεριαλιστικές ενώσεις του χρηματιστικού και πολυεθνικού κεφαλαίου, που ηγεμονεύονται από τους γερμανικούς κυρίαρχους κύκλους- μπορούν να μετασχηματιστούν στο αντίθετό τους!

Αυτό που επειγόντως χρειάζεται σήμερα είναι προοδευτικές και σοσιαλιστικές ανατροπές σε κάθε χώρα της Ε.Ε. Ανατροπές, αν είναι δυνατόν, σε πολλές μαζί χώρες και με κατεύθυνση τη συνολική ανατροπή της Ευρωζώνης και της Ε.Ε.

Αν δεν μπορεί να «επανιδρυθεί» ο καπιταλισμός σε κάθε χώρα, πολύ περισσότερο δεν μπορεί να «επανιδρυθεί» η «ιερά συμμαχία» της Ε.Ε. Μόνο μεγάλες ανατρεπτικές εξελίξεις μπορούν να ανοίξουν νέους ορίζοντες μιας πολύ διαφορετικής συνεργασίας στην Ευρώπη, που θα έχουν σημαίες τους νέες προοδευτικές και σοσιαλιστικές αξίες!



- Πρωτοστατήσατε στη συγκρότηση και συμμετέχετε στην Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου για το χρέος. Θεωρείτε ότι η ΕΛΕ μπορεί να “περπατήσει” χωρίς να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης στα απαραίτητα υλικά και την κρατική εξουσιοδότηση για περαιτέρω έλεγχο και έρευνα;

Η αριστερά, κατά την προσωπική μου γνώμη, οφείλει να αμφισβητήσει συνολικά το δημόσιο χρέος ως χρέος του ελληνικού λαού και από αυτή τη σκοπιά να διεκδικήσει τη διαγραφή του ή τουλάχιστον τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του.

Οφείλαμε και οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε σε ένα μεγάλο πολιτικό, ενωτικό λαϊκό κίνημα «Δεν πληρώνω-Δεν πληρώνω» απέναντι στο ληστρικό κρατικό χρέος, ως αφετηρία ανατρεπτικών προοδευτικών εξελίξεων.

Σε αυτή την κατεύθυνση -και όχι μόνο- νομίζω ότι μπορεί να συμβάλει η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) επί του χρέους. Η ΕΛΕ θα πρέπει να γίνει πρώτα απ’ όλα και κυρίως μια μεγάλη λαϊκή κινηματική υπόθεση αλήθειας για το χρέος και όχι κρατικό παράρτημα ή παραμάγαζο της Βουλής. Η ΕΛΕ δεν χρειάζεται κανενός είδους κρατική αναγνώριση για να συγκροτηθεί και να αναπτύξει την προσπάθειά της. Η πρόσβασή της σε στοιχεία, αρχεία και δεδομένα γύρω από το χρέος είναι πρώτα απ’ όλα και κυρίως υπόθεση διεκδίκησης και αγώνα και όχι κυβερνητικής «παραχώρησης» και «διευκόλυνσης»!



- Πραγματοποιήθηκε χθες (σ.σ. Σάββατο) η πανελλαδική σύσκεψη του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ. Σε ποια κατεύθυνση κινείται το Α.Ρ. σε σχέση με τις συνολικές διεργασίες στην αριστερά και ποιος ο χαρακτήρας της σύσκεψης;

Η Πανελλαδική Σύσκεψη του «Αριστερού Ρεύματος» συζήτησε με ένα πολύ γόνιμο και ουσιαστικό τρόπο τη συμβολή μας στον ΣΥΝ και σε μια πιο προωθημένη, σταθερή, αξιόπιστη εναλλακτική ριζοσπαστική πορεία του, με αναβαθμισμένο ταξικό λαϊκό προσανατολισμό.

Το "Αριστερό Ρεύμα", ως γνωστόν, έφερε εδώ και χρόνια στο προσκήνιο την ιδέα και την πρόταση για τη συμπαράταξη όλης της αριστεράς. Σήμερα η πρόταση αυτή είναι όσο ποτέ επίκαιρη και απολύτως αναγκαία!

Το "Αριστερό Ρεύμα" με την Πανελλαδική Σύσκεψή του υπογράμμισε ότι θα αναλάβει όλες τις δυνατές πρωτοβουλίες για να συμβάλει ώστε αυτή η εξαιρετική ενωτική ιδέα στον χώρο της αριστεράς να γίνει άμεσα ρεαλιστική προοπτική με συγκεκριμένα βήματα.



- Πώς βλέπετε τις διαδικασίες επανεκκίνησης του ΣΥΡΙΖΑ; Πιστεύετε πως το συμμαχικό σχήμα μπορεί να ξαναβρεί το χαμένο νήμα και να ξαναδώσει πνοή στην υπόθεση της ενότητας της αριστεράς;

Η δειλή επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να αποκτήσει τόλμη, σταθερότητα, βάθος, ισχυρή παρέμβαση και προοπτική. Θέλουμε ένα νέο, πιο, ριζοσπαστικό αλλά και υπεύθυνο και πιο αλληλέγγυο ΣΥΡΙΖΑ, ικανό να αναλάβει ισχυρές κινηματικές δράσεις και ενωτικές πρωτοβουλίες.

Ενωτικές πρωτοβουλίες διαλόγου, κοινής δράσης και ριζοσπαστικής προγραμματικής σύγκλισης προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας που δεν εκπροσωπούνται στη Βουλή. Ενωτικές πρωτοβουλίες, κυρίως, για να σπάσει το τείχος με το ΚΚΕ και να ανοίξουν ζωογόνες ενωτικές διαδικασίες.

Η αριστερά σήμερα ή θα ανοίξει νέους ενωτικούς ριζοσπαστικούς δρόμους αντεπίθεσης ή κινδυνεύει να υποστεί η ίδια (αλλά και οι εργαζόμενοι) ιστορική ήττα!

Όλοι και όλες την Τρίτη 22 Μαρτίου στις 17:45 στην πλατεία Κλαυθμώνος

Το "Σύμφωνο για το Ευρώ" έρχεται για να συνταγματοποιήσει σε επίπεδο ΕΕ τις πολιτικές λιτότητας. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η διεύρυνση των φορολογικών ανισοτήτων αποτελούν τους βασικούς στόχους αυτού του Συμφώνου. Καλούμε όλους και όλες τους εργαζομένους την Τρίτη 22 Μαρτίου στις 17:45 στην πλατεία Κλαυθμώνος για μια μαζική και μαχητική συμμετοχή στη συγκέντρωση και πορεία προς τα Γραφεία της Ε.Ε και των πρεσβειών της Γαλλίας και των ΗΠΑ που διοργανώνουν τα συνδικάτα ενάντια στο "Σύμφωνο για το ευρώ", την στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη και τη συμμετοχή της χώρας μας σε αυτή.

«Αυτοί που μας πήραν το βιβλίο από το χέρι, μας κατηγορούν ότι είμαστε αδιάβαστοι» (Μπ. Μπρεχτ)

Η εξαγγελία των τελευταίων κυβερνητικών μέτρων, σχετικά με το ζήτημα της συγχώνευσης σχολείων, πρέπει να βρει απέναντι της το σύνολο των μαθητών, των καθηγητών και δασκάλων, των συλλόγων γονέων, αλλά και ολόκληρη την κοινωνία.

Σχεδόν 2.000 σχολεία μπαίνουν (μόνο στην πρώτη φάση!) στο στόχαστρο της κυβέρνησης, 1523 στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 410 γυμνάσια και λύκεια. Με βάση τα φετινά σχέδια για την συγχώνευση 1.933 σχολείων και την δημιουργία 877 κλείνουν το 14% των σχολείων της χώρας. Καταργούν 4.000 οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών τη στιγμή που με βάση τις συνταξιοδοτήσεις που θα γίνουν μέχρι το 2013 θα αποχωρήσουν 46.000 εκπαιδευτικοί, δηλαδή το 1/4.

Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση τα 410 γυμνάσια και λύκεια θα συγχωνευτούν σε 205. Οι συγχωνεύσεις όμως μαζί με την κατάργηση των σχολείων θα φέρουν και κατάργηση τμημάτων. Το αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία σχολείων με μεγάλο αριθμό μαθητών ανά τμήμα και συνολικό αριθμό που θα φτάνει τους 400 μαθητές!

Το σχολείο που οραματίζεται να δημιουργήσει η κυβέρνηση θα θυμίζει παλιά καλή ελληνική ταινία. Τα τμήματα θα είναι τόσο μεγάλα που ο μοναδικός τρόπος διδασκαλίας θα είναι οι μονόλογοι των καθηγητών με την συνοδεία έντονου αυταρχισμού. Τα σχολικά συγκροτήματα – τέρατα των 400 μαθητών που δημιουργούνται, εκτός από αυταρχικά, θα είναι και απρόσωπα εκπαιδευτήρια που ευνοούν την αποξένωση των μαθητών και κάθιστούν τις μαθητικές κοινότητες και συλλογικότητες είδος υπό εξαφάνιση. Σε πολλές περιοχές που η μετάβαση στο σχολείο θα απαιτεί μεγάλα χρονικά διαστήματα τα παιδία ή θα αναγκαστούν να μετακομίζουν μακριά από το σπίτι τους και κοντά στο σχολείο ή να το εγκαταλείπουν.

Τα τεράστια σχολεία μέσα σε συνθήκες όξυνσης της φτώχειας θα γίνουν φυτώρια ενδοσχολικής βίας και η μαθητική διαρροή θα ξεπεράσει κατά πολύ το ήδη μεγάλο 12% (που περιλαμβάνει μόνο μέχρι το Γυμνάσιο). Μέσω αυτής της υποβάθμισης των δημόσιων σχολείων για την τεράστια πλειοψηφία η μόρφωση θα μετατραπεί από δικαίωμα σε προνόμιο.

Έχουν βάλει στόχο να μας μετατρέψουν σε μια χαμένη γενιά. Μια γενιά χωρίς όνειρα και ελπίδες, χωρίς μέλλον και αξιοπρέπεια. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σχεδιάζουν τον περιορισμό του αριθμού των εισακτέων κατά 20% και την επιβολή διδάκτρων μέσω της οικονομικής αυτοτέλειας. Μαζί με το δικαίωμα μας στη μόρφωση χτυπάνε και τα δικαιώματα μας στην εργασία. Με το νόμο για την μαθητεία οι νέοι εργαζόμενοι μέχρι τα 25 θα δουλεύουν με χαμηλότερο μισθό από την κατώτατη σύμβαση και θα έχουν λιγότερα δικαιώματα.

Τα μέτρα της κυβέρνησης έχουν ως στόχο να σωθούν από την κρίση οι τράπεζες, ο ΣΕΒ, οι εφοπλιστές και οι καναλάρχες. Όλοι αυτοί δηλαδή, που απολαμβάνουν καθεστώς νόμιμης φοροαπαλλαγής, την στιγμή που η τεράστια πλειοψηφία της κοινωνίας χάνει τα δικαιώματα της στην παιδεία, στην υγεία, στην εργασία, στην ασφάλιση και στις κοινωνικές υπηρεσίες. Με πραγματική φορολόγηση των κερδών τους, μόνο την τελευταία δεκαετία, θα μπορούσαν να υπάρχουν πόροι για τις κοινωνικές υπηρεσίες ύψους 98 δις! Τη στιγμή που μας στερούν το δικαίωμα στη γνώση και στην αξιοπρέπεια μειώνουν την φορολογία για τις μεγάλες επιχειρήσεις στο 20%. Οι τράπεζες έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια περισσότερα από 78 δις.

ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Εμείς απαντάμε: κάτω τα χέρια από τα δικαιώματα μας! Να μειωθούν τα κέρδη τους!

* Αύξηση των δαπανών για την δημόσια εκπαίδευση στο ύψος των πραγματικών αναγκών

* Προσλήψεις εκπαιδευτικών και κατάργηση των ευέλικτων μορφών εργασίας

* Όχι στις συγχωνεύσεις σχολείων - Να μην κλείσει κανένα σχολείο

Νεολαία Συνασπισμού

ΣΥΡΙΖΑ: Πλατύ μέτωπο ενάντια στο "Σύμφωνο του Ευρώ" και την κυβέρνηση του Μνημονίου

Με την ευθεία αμφισβήτηση της δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης να προχωρήσει σε μια πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενιών, ο ΣΥΡΙΖΑ και συνακόλουθα ο ΣΥΝ οργανώνουν την αντεπίθεσή τους.

Κεντρικό αίτημα είναι η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το “Σύμφωνο του Ευρώ”, ενώ κεντρικός στόχος η συγκρότηση του ευρύτερου δυνατού μετώπου, πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων ενάντια στην πολιτική της λιτότητας αλλά και στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Εξάλλου το τελευταίο διάστημα η ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερά εμφανίζεται, τηρουμένων των αναλογιών, συσπειρωμένη αλλά και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Η επιτυχία του Διεθνούς Συνεδρίου για το Χρέος την περασμένη εβδομάδα, η εμβάθυνση στις θέσεις και τις επεξεργασίες για την κρίση αλλά και το ενδιαφέρον που έδειξε κόσμος από τον ευρύτερο χώρο της αριστεράς για τις τριήμερες εργασίες έδωσαν ώθηση για την επόμενη μέρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτήν την εβδομάδα ο Αλ. Τσίπρας ως αντιπρόεδρος του ΚΕΑ θα βρεθεί στις Βρυξέλλες για να συμμετάσχει στην αντισύνοδο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Το Συνέδριο άλλωστε φανέρωσε τη σύμπνοια της Ευρωπαϊκής Αριστεράς τόσο σε κινηματικό επίπεδο όσο και σε "προγραμματικό", καθώς διατυπώθηκε με σαφήνεια η απάντησή της για μια έξοδο από την κρίση προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας και της νεολαίας: Με ριζική αναδιανομή του πλούτου, φορολόγηση του κεφαλαίου, αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο με διαγραφή σημαντικού μέρους του, στήριξη της απασχόλησης και της ασφάλισης.

Σε κοινή συνισταμένη δε αναδείχθηκε η άποψη ότι η κρίση χρέους, χωρίς να συνιστά το πραγματικό πρόβλημα, χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα για την εφαρμογή των ακραίων νεοφιλελεύθερων συνταγών.



Αγωνιστικά μέτωπα: εκπαίδευση και εργασία

Όπως χαρακτηριστικά ωστόσο ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΝ και αντιπρόεδρος του ΚΕΑ Αλέξης Τσίπρας στην καταληκτική του ομιλία το περασμένο Σάββατο, "καμία πρόταση δεν προχωρά χωρίς πολιτικό υποκείμενο διεκδίκησης, χωρίς λαϊκό κίνημα και χωρίς ισχυρό κόμμα και πολιτικές συμμαχίες και πλειοψηφίες. Αλλιώς ακόμα και η φαινομενικά πιο αριστερή πρόταση μπορεί να γίνει εργαλείο στα χέρια του αντιπάλου".

Η αναζωπύρωση των κοινωνικών αντιστάσεων, όπως φάνηκε το προηγούμενο διάστημα από το κίνημα “Δεν πληρώνω” και την αντίσταση στις υπέρογκες αυξήσεις στα εισιτήρια και στα διόδια και, πρωτίστως, από τον μεγαλειώδη αγώνα και τη νίκη των 300 μεταναστών, έχουν επιδράσει θετικά στην συσπείρωση και το ηθικό της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς.

Σε πρώτο καθήκον μπαίνει η απόκρουση των κυβερνητικών σχεδίων στην εκπαίδευση και οι συγχωνεύσεις σχολείων. Μεθαύριο Τρίτη στην συγκέντρωση και πορεία προς τα γραφεία της Ε.Ε. των συνδικάτων, που διοργανώνουν τα συνδικάτα ενάντια στο "Σύμφωνο για το Ευρώ", θα βρίσκονται μαζικά και οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς (το Δίκτυο Συνδικαλιστών καλεί σε προσυγκέντρωση Προπύλαια 5.45 μ.μ.).

Την ίδια στιγμή η στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, με αιχμή τη συκοφαντική επίθεση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θόδωρου Πάγκαλου, λειτουργεί συσπειρωτικά. Ενδεικτική είναι η εικόνα των δεκάδων εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται πανελλαδικά το τελευταίο διάστημα για την κρίση και την απάντηση της αριστεράς: Το μήνυμα που λαμβάνουν τα στελέχη του κόμματος είναι ότι η τεκμηριωμένη απάντηση στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα ενδιαφέρει ευρύτερα ακροατήρια.

Η παρουσία πολιτών από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, πρωτίστως παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που έχουν απαυδίσει από την κυβερνητική πολιτική στις εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ είναι το θετικότερο μήνυμα που λαμβάνει η Κουμουνδούρου. Άλλωστε κεντρικός πολιτικός στόχος παραμένει η συγκρότηση του πλατιού μετώπου, η ενότητα της αριστεράς αλλά και η συνάντησή της με δυνάμεις και προσωπικότητες που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν "χωρούν" στην πολιτική του Μνημονίου και του ΔΝΤ.

Σε αυτό το μέτωπο φαίνεται πια πως ούτε σε επίπεδο εκφώνησης δεν καλείται η Δημοκρατική Αριστερά. Ενδεικτική είναι η αποστροφή του Π. Σκουρλέτη, υπεύθυνου Τύπου του ΣΥΝ, σε συνέντευξή του (metro) ότι ο Φ. Κουβέλης "επέλεξε να μπει στο κάδρο της μνημονιακής συναίνεσης"

Ξεσηκωμός γονιών, μαθητών, καθηγητών για τον αφανισμό 1.237 σχολείων


Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση συνενώνονται 1.523 μονάδες σε 672, καταργούνται 157 και υποβιβάζονται 176. Στη δευτεροβάθμια συνενώνονται 410 σχολικές μονάδες σε 205, καταργούνται 24 και έπεται συνέχεια. Καταργούνται 6500 θέσεις εκπαιδευτικών. Γενικός ξεσηκωμός εναντίον της πολιτικής του Υπυργείου Παιδείας...

Σε ορισμένες περιοχές οι συγχωνεύσεις - καταργήσεις παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας. Συγκεκριμένα συγχωνεύονται: Στην Καρδίτσα το 65,32% των σχολείων, στην Καστοριά το 45,65%, στα Γρεβενά το 42,50%, στις Σέρρες το 41,98%, στην Πιερία το 40,54%, στη Φλώρινα το 40% και πάει λέγοντας. Δεν γλιτώνουν ούτε τα νηπιαγωγεία, ενώ καταργούνται πέντε εσπερινά γυμνάσια- λύκεια και συγχωνεύονται 16!

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Σύσκεψη του ΣΥΝ Άρτας για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις

Ο Συνασπισμός Άρτας οργανώνει ανοιχτή κομματική σύσκεψη για τις τελευταίες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 21.03.2011 και ώρα 7.00 μμ στο Ξενοδοχείο ΚΡΟΝΟΣ Θα μιλήσει ο γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Βίτσας. Θα προηγηθεί συνέντευξη Τύπου.

Επίθεση με γιαούρτια κατά Πάγκαλου και επίθεση Πάγκαλου κατά ΣΥΡΙΖΑ


Στον ΣΥΡΙΖΑ επιρρίπτει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος τις ευθύνες για το επεισόδιο που σημειώθηκε την Τετάρτη το βράδυ σε ταβέρνα στα Καλύβια, όταν πολίτες εξαπέλυσαν γιαούρτια και -κατά τον ίδιο- άλλα αντικείμενα με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του.

Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης «διοργανωτής των επεισοδίων όπως και όλων των προηγούμενων τραμπουκισμών στα μπλόκα της Κερατέας» είναι ο πρώην δήμαρχος της πόλης, Στ. Ιατρού και το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Πόγκας. Σε ανακοίνωσή του, ο Θ. Πάγκαλος δίνει τη δική του εκδοχή για τα επεισόδια, κάνοντας λόγο για περίπου 50 άτομα που μετακινήθηκαν από την Κερατέα στα Καλύβια για να μαζευτούν έξω από την ταβέρνα όπου βρισκόταν ο ίδιος με 11 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. «Επί δύο και πλέον ώρες έβριζαν, χυδαιολογούσαν και έκαναν αισχρές χειρονομίες προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα προς τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και τη σύζυγό του η οποία συμμετείχε σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στο παρακείμενο Δημαρχείο και ήρθε μόλις πληροφορήθηκε τα επεισόδια» αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Σύμφωνα με την ίδια, ο Θ. Πάγκαλος επιχείρησε τρεις φορές να συνομιλήσει με τους διαμαρτυρόμενους, που κάποια στιγμή «έκαναν χρήση του 'εξοπλισμού' που είχαν φέρει μαζί τους. Πλην των γιαουρτιών που αποτελούν 'διαχρονική αξία'... ένας τραμπούκος του ΣΥΡΙΖΑ πέταξε μια σπασμένη καρέκλα με στόχο τον Θ. Πάγκαλο και τον χτύπησε στον δεξί ώμο προκαλώντας του μώλωπες».

Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, στο σημείο συγκεντρώθηκαν άλλοι πολίτες που «ήθελαν να αποδοκιμάσουν τέτοιου είδους τραμπουκισμούς... Το τελικό επεισόδιο γράφτηκε λίγο αργότερα στην έξοδο του χωριού όταν τραμπούκοι του ΣΥΡΙΖΑ έστησαν καρτέρι στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και λιθοβόλησαν τα αυτοκίνητά τους». «Είναι σαφές ότι στην Κερατέα ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τη μεγάλη του πρόβα για την διεξαγωγή αντάρτικου εναντίον του κράτους» εκτιμά ο Θ. Πάγκαλος, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ για «συστηματική και οργανωμένη στράτευση στο δρόμο της ανομίας, της αυθαιρεσία και της τρομοκράτησης των οπαδών της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος...».

Η αντίδραση του ΣΥΝ από την άλλη, ήταν λιτή και αυστηρή, σημειώνοντας για τον Θ. Πάγκαλο πως «η αμετροεπής συμπεριφορά του, οι προκλητικές δηλώσεις του καθώς και τα ακροδεξιά του παραληρήματα έχουν προκαλέσει την κατακραυγή της κοινής γνώμης εναντίον του. Κάθε φορά που βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτή την πραγματικότητα, η κατάστασή του επιδεινώνεται δραματικά και ξεσπά σε μνημειώδη παραληρήματα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Στον ίδιο του ευχόμαστε περαστικά, στον δε πρωθυπουργό του συστήνουμε γρήγορα να τον αποσύρει».

Το γραφείο του Θ. Παγκάλου επανήλθε με νέα ανακοίνωση χθες το βράδυ. Σύμφωνα με τη δεύτερη ανακοίνωση, οι -κατά τον αντιπρόεδρο- 50 πολίτες που υπό την καθοδήγηση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ μετείχαν στο επεισόδιο στα Καλύβια το βράδυ της Τετάρτης «αργότερα με εκατοντάδες κοκτέιλ μολότοφ επιτέθηκαν εντελώς απρόκλητα εναντίον των δυνάμεων της αστυνομίας». «Είναι προφανές» αναφέρει η ανακοίνωση «ότι η συστηματική βία εναντίον των εκπροσώπων της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή εξυπηρετείται από την θεωρία της πρόκλησης, τη γνωστή, χιτλερικής εμπνεύσεως, άποψη, ότι ο πολιτικός αντίπαλός σου είναι υποχρεωμένος να υφίσταται επιθέσεις και βία απλώς και μόνο γιατί εσύ τον επιλέγεις ως στόχο με δικά σου ανεξέλεγκτα κριτήρια».

Ρεκόρ 13 ετών «χτύπησε» η ανεργία στην Ελλάδα

Στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 13 ετών ανήλθε η ανεργία στο τέταρτο τρίμηνο του 2010, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) την Πέμπτη. Το ποσοστό ανεργίας στο Δ' τρίμηνο του 2010 διαμορφώθηκε στο 14,2% από 12,4% στο Γ' τρίμηνο και από 10,3%, στο Δ' τρίμηνο του 2009.

Το μέσο ποσοστό της ανεργίας για το 2010 ανήλθε στο 12,5%, τρεις ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το 2009 και ψηλότερα από το 12,1% που προβλεπόταν στο σχέδιο προϋπολογισμού της κυβέρνησης. Όπως προκύπτει από τα μηνιαία στοιχεία, η ηλικιακή κατηγορία που πλήττεται περισσότερο είναι οι νέοι 15-29 ετών, με ποσοστό 28% από 20,4% την ίδια περίοδο πέρυσι.

Η παρατεταμένη ύφεση στη χώρα ανάγκασε πολλές εταιρίες, κυρίως στις κατασκευές και τη μεταποίηση, να προχωρήσουν σε περικοπές προσωπικού. Μιλώντας στο Reuters ο Νίκος Μαγγίνας, οικονομολόγος στην Εθνική Τράπεζα, εκτίμησε ότι «το πρώτο τρίμηνο του 2011 αναμένεται να είναι δυσκολότερο, η κατάσταση εξαιρετικά δυσμενής, καθώς η σχετική αντοχή του κλάδου εμπορίου περιορίζεται».

Το ισχυρότερο πλήγμα στην απασχόληση καταγράφεται στις κατασκευές, όπου ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε κατά 12% σε ετήσια βάση στους 298.600 απασχολούμενους. Στη μεταποίηση, ο αριθμός των απασχολουμένων συρρικνώθηκε κατά 9% στου 448.800.

Σχεδόν, στάσιμος παρέμεινε ο αριθμός των εργαζομένων σε δημόσια διοίκηση και άμυνα, πέφτοντας κατά 1% από το Δ' τρίμηνο του 2009, στις 369.900. Σε επίπεδο περιφέρειας, το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας παρατηρήθηκε στις Ιόνιες Νήσους με 18,1% και την Δυτική Μακεδονία με 17,4%.

Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας που καταγράφηκε ποτέ από το 1998, όταν η στατιστική υπηρεσία άρχισε να δημοσιεύει τριμηνιαία στοιχεία ανεργίας.

Ιαπωνία: Το αδιανόητο συμβαίνει ξανά...


Είκοσι πέντε χρόνια μετά την τραγωδία του Τσερνομπίλ, ο πυρηνικός εφιάλτης αναβιώνει και πάλι στην καρδιά του αναπτυγμένου κόσμου, στην τρίτη οικονομία του πλανήτη, τη χώρα των τεχνολογικών θαυμάτων, την Ιαπωνία. Εκεί όπου πλέον οι επιστήμονες καταφεύγουν σε λύσεις απελπισίας, όπως η χρήση βυτίων με νερό προκειμένου να αποτρέψουν την πυρηνική καταστροφή, που όμως έρχεται όλο και πιο κοντά.

Την ίδια στιγμή, η ιαπωνική κυβέρνηση δέχεται όλο και περισσότερες επικρίσεις για αδιαφάνεια και προχειρότητα στον τρόπο διαχείρισης της κρίσης στη Φουκουσίμα, όπου τα ποσοστά ραδιενέργειας είναι πλέον σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα. Τη δραματικότητα της κατάστασης υπογράμμισε η πολύ ασυνήθιστη χθεσινή τηλεοπτική εμφάνιση του αυτοκράτορα Ακιχίτο, που δήλωσε ότι "προσεύχεται για τον ιαπωνικό λαό"...

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Καταλήψεις, απεργίες και μαύρες σημαίες για τις συγχωνεύσεις σχολείων

Μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί και τοπικοί φορείς κλιμακώνουν τις αντιδράσεις τους κατά των συγχωνεύσεων σχολείων που ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας. Τουλάχιστον 22 σχολεία τελούν αυτή τη στιγμή υπό κατάληψη, ενώ σε πολλά άλλα οι μαθητές απέχουν από τα μαθήματά τους. Παράλληλα, γονείς και εκπαιδευτικοί ανεβάζουν μαύρες σημαίες στις ταράτσες των σχολείων που συγχωνεύονται ή καταργούνται.

Με τα νέα μέτρα, αναμένεται να αυξηθούν οι μαθητές στις τάξεις, καθώς και να μειωθούν οι θέσεις εργασίας αλλά και να περικοπούν δαπάνες για τη συντήρηση, τον εξοπλισμό και την αναβάθμιση της λειτουργίας των σχολείων.

Η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) έχει εξαγγείλει τρίωρη στάση εργασίας για την Παρασκευή 18 Μαρτίου αλλά και 24ωρη απεργία την Τετάρτη 30 Μαρτίου. Δύο δίωρες στάσεις εργασίας αποφάσισε να πραγματοποιήσει την προσεχή Παρασκευή και η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας.

«Δεν θα ανεχτούμε για λογιστικούς λόγους να θυσιαστεί η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Με το στοίβαγμα των μαθητών σε 30άρια τμήματα, με την ταλαιπωρία των παιδιών των υποβαθμισμένων περιοχών και με την εργασιακή ανασφάλεια των εκπαιδευτικών, δηλαδή με τη λογική των επιχειρούμενων συγχωνεύσεων δεν υποστηρίζεται σε καμία περίπτωση η δημόσια δωρεάν Παιδεία. Δεν θα ανεχτούμε να θυσιάζεται η δημόσια εκπαίδευση στην πολιτική της διάλυσης των κοινωνικών αγαθών που επιβάλλει το ΔΝΤ και η τρόικα» αναφέρεται σε ανακοίνωση της ΟΛΜΕ.

Εκτός από τις καταλήψεις σχολείων, μαθητές κλείνουν δρόμους, ακόμα και διόδια σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα σχέδια του υπουργείου.

Στο μεταξύ, υπουργός Παιδείας Αννα ∆ιαµαντοπούλου τόνισε χθες σε συνέντευξή της στον Σκάι, ότι δεν θα επιτρέψει να χαθούν περισσότερα µαθήµατα: «Θα παρακαλούσα τους εκπαιδευτικούς να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί. ∆εν είναι δυνατόν οποιαδήποτε µορφή διαµαρτυρίας να έχει ως αποτέλεσµα να µην κάνουν τα παιδιά µαθήµατα. ∆εν µπορεί κανείς να βγάλει τα παιδιά από τις τάξεις. Θα υπάρξει αναπλήρωση όλων των µαθηµάτων», υπογράµµισε.

Πάντως, η Εύη Χριστοφιλοπούλου, μιλώντας στα «Νέα», άφησε χθες ανοιχτό το ενδεχόμενο για ανακλήσεις σε συγχωνεύσεις σχολείων – αλλά µόνο σε οριακές περιπτώσεις όπου έχει γίνει λάθος υπολογισµός και οι µαθητές ανά τάξη ξεπερνούν τους 27-28 ή δεν επαρκούν οι αίθουσες διδασκαλίας. Η υφυπουργός Παιδείας ξεκαθάρισε ότι δεν θα προχωρήσει µε δογµατισµό στις συγχωνεύσεις, αλλά εάν έχει κάνει κάποιο λάθος δεν θα διστάσει να ανακαλέσει, σε µεµονωµένες περιπτώσεις, την απόφαση.

Μόνη ασφάλεια από τα πυρηνικά η κατάργησή του

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΡΙΓΑΖΗ*

Πολλοί από μας έχουμε γνωρίσει τους Ιάπωνες από πορείες και συνέδρια ειρήνης στην Ελλάδα και διεθνώς. Έχουμε συμπορευτεί πολλές φορές από τον Μαραθώνα με τους «Χιμπάκουσα», δηλαδή με τους επιζώντες των πυρηνικών ολοκαυτωμάτων της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Μετά το 1945 το «Όχι άλλη Χιροσίμα» έγινε το πιο παγκοσμιοποιημένο σύνθημα, με ίδια σημασία σ΄ όλες τις γλώσσες: Όχι στον πυρηνικό όλεθρο, η μόνη ασφάλεια από τα πυρηνικά είναι η κατάργησή τους.

Τηρουμένων των αναλογιών, καλούμαστε τώρα να απαιτήσουμε «Όχι άλλη Φουκουσίμα», αφού η νέα φονική επιδρομή του Εγκέλαδου στη χώρα των χρυσανθέμων προκάλεσε έκρηξη και στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της ιαπωνικής αυτής περιοχής, απελευθερώνοντας ραδιενέργεια που η καταστροφικότητά της δεν έχει ακόμα εκτιμηθεί πλήρως. Επανέφερε, όμως, ήδη πολύ έντονα στο παγκόσμιο προσκήνιο το ζήτημα της ασφάλειας των πυρηνικών αντιδραστήρων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο είχε σκόπιμα υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια για να διευκολυνθεί η νέα στροφή προς τη λεγόμενη ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, στο όνομα της ενεργειακής κρίσης. Λίγα «ευήκοα ώτα» έβρισκαν και στη χώρα μας οι προειδοποιήσεις όσων αντιπυρηνικών κινήσεων επιμένουν να δρουν, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, όπως το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο της Μεσογείου και η Πανελλήνια Ιατρική Εταιρεία κατά των Πυρηνικών και Βιοχημικών Όπλων.

Η πυρηνική απειλή δεν μπορεί να περιοριστεί σε εθνικά σύνορα. «Θυμηθείτε ότι είσθε άνθρωποι και ξεχάστε όλα τα υπόλοιπα», διακήρυσσαν οι Αϊνστάιν και Ράσσελ από το 1955 με το κοινό τους μανιφέστο, καλώντας σε κοινή δράση, πέρα από οποιεσδήποτε διαφορές, για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων. Η κατοχή πυρηνικών όπλων και η κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων δεν μπορεί να αποτελούν αποκλειστικές επιλογές μιας χώρας, αφορούν όλο τον κόσμο και πολύ περισσότερο τους γείτονές της. Στη βάση αυτή συνεχίζουμε να κινητοποιούμαστε για την αποπυρηνικοποίηση και της ευρύτερης περιοχής μας, διεκδικώντας τη δημιουργία αποπυρηνικοποιημένων ζωνών στα Βαλκάνια, στη Μ. Ανατολή και στη Μεσόγειο.

Η νέα ιαπωνική τραγωδία εκπέμπει ισχυρό SOS για τους κινδύνους από τα πυρηνικά εργοστάσια που εξαπλώνονται και στην περιοχή μας. Πηγή ιδιαίτερων ανησυχιών αποτελεί το προωθούμενο σχέδιο κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου της Τουρκία στο Ακούγιου, που βρίσκεται στη σεισμογενή περιοχή των Αδάνων. Τελευταία φορά, η περιοχή αυτή είχε πληγεί από μεγάλο σεισμό τον Ιούνιο του 1998, με 64 νεκρούς, γεγονός που είχε πυροδοτήσει την κινητοποίηση στο εσωτερικό της Τουρκίας και διεθνώς κατά του πυρηνικού εργοστασίου. Μαζί με άλλους παράγοντες αυτό έπαιξε ρόλο στην απόφαση της κυβέρνησης Ετσεβίτ για αναστολή του σχεδίου το 2000, αλλά το επανενεργοποίησε η κυβέρνηση Ερντογάν υπογράφοντας συμφωνία με τη Ρωσία, το 2010, για την υλοποίησή του.

Οι καιροί ου μενετοί. Καλούμαστε να κινητοποιηθούμε για να μη γίνει πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακούγιου. Να συμπαρασταθούμε ενεργά, ως ελληνική και ευρωπαϊκή αριστερά, στα οικολογικά κινήματα και στις αριστερές δυνάμεις που αγωνίζονται για τον σκοπό αυτό στο εσωτερικό της Τουρκίας. Να οικοδομήσουμε κινηματικά μέτωπα στο επίπεδο της Μεσογείου, αλλά και στο τρίγωνο «Τουρκία-Ελλάδα-Κύπρος», συνδέοντας το «όχι στο Ακούγιου» με τον επίσης επίκαιρο στόχο μετατροπής της Μ. Ανατολής σε αποπυρηνικοποιημένη ζώνη.



* Ο Πάνος Τριγάζης, στέλεχος του φιλειρηνικού κινήματος, υπήρξε από το 1998 στην Επιτροπή κατά του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου.

Με κινητοποιήσεις απειλούν οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ κατά των αποκρατικοποιήσεων

Συντονισμένες αντιδράσεις κατά του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων της κυβέρνησης ετοιμάζουν οι συνδικαλιστές που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, προειδοποιώντας ότι δεν θα επιτρέψουν ιδιωτικοποιήσεις κερδοφόρων επιχειρήσεων ή εκχώρηση εθνικών υποδομών σε ιδιώτες.Μετά τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Ν. Φωτόπουλο που δήλωσε απολύτως αντίθετος με το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, ο πρόεδρος της ΟΜΕ-ΟΤΕ Π. Κούτρας υπογράμμισε ότι οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ δεν θα ανεχθούν περαιτέρω μείωση του ποσοστού που κατέχει το ελληνικό δημόσιο στον Οργανισμό.«Μετά την εμπειρία που έχουμε από την είσοδο της Deutsche Telekom στον ΟΤΕ, θα αντισταθούμε με κάθε μέσο σε περαιτέρω ιδιωτικοποίηση» τόνισε ο κ Κούτρας μιλώντας στον Βήμα 99,5.«Ειδικά στις κερδοφόρες επιχειρήσεις είναι σαν να έχεις μια αγελάδα και να παίρνεις κάθε μέρα γάλα και τελικά να σκοτώνεις την αγελάδα. Και 500 και 600 εκατ. να πάρει το κράτος – γιατί τόσο είναι το ποσοστό συμμετοχής του Δημοσίου στον ΟΤΕ – θα μπορούσε να τα πάρει με μερίσματα, με χίλιους δυο άλλους τρόπους» κατέληξε.Ανάλογες αντιδράσεις προετοιμάζουν ήδη οι εργαζόμενοι σε κάθε δημόσια επιχείρηση ή οργανισμό που φημολογείται ότι μπορεί να διατεθεί σε ιδιώτες πακέτο μετοχών.Με κινητοποιήσεις απειλούν οι εργαζόμενοι στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και στον ΟΠΑΠ, ενώ κινητοποιήσεις προετοιμάζουν και οι εργαζόμενοι στις αμυντικές βιομηχανίες, μετά τις πληροφορίες ότι το υπουργείο Άμυνας συζητά το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης της ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ.Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανοίξει τα χαρτιά της για το ποιες ιδιωτικοποιήσεις μελετά, ούτε στη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου να καλεί τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δηλώσει αν πρόκειται να στηρίξει τέτοιες πρωτοβουλίες, από τη στιγμή που και ο ίδιος υποστηρίζει το σχέδιο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.Ταυτόχρονα η κυβέρνηση μελετά την ιδιωτικοποίηση Ολυμπιακών Ακινήτων, αλλά και Τουριστικών Ακινήτων, χωρίς όμως προς το παρόν να τα προσδιορίζει.Κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, επισημαίνουν ότι πριν ανακοινωθεί ο τελικός κατάλογος της δημόσιας περιουσίας που θα αξιοποιηθεί, θα πρέπει οπωσδήποτε να προηγηθεί ένας κύκλος διαβούλευσης με συνδικαλιστικούς αλλά και κοινωνικούς φορείς, έτσι ώστε οι αντιδράσεις να μετριαστούν και να μην δημιουργηθούν κοινωνικές εκρήξεις.Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση σημειώνει πως αν θέσει σε διαπραγμάτευση αυτή την πρωτοβουλία της, τότε είναι βέβαιο ότι θα καθυστερήσουν πολύ οι αποφάσεις με αποτέλεσμα να τεθεί σε κίνδυνο η πλήρης εφαρμογή του μνημονίου και των συμφωνηθέντων στην τελευταία σύνοδο των ευρωπαίων ηγετών

Πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας


Αβάσταχτο το τίμημα για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου και τη μικρή πτώση του επιτοκίου

* Έκτακτα μέτρα 3,1 δισ. ευρώ για το 2011 ετοιμάζει η κυβέρνηση

* Εκποίηση ακινήτων, δημόσιων επιχειρήσεων και προείσπραξη εσόδων για μελλοντικές μετοχοποιήσεις το τρίπτυχο του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων 15 δισ. έως το 2013

* Φουντώνουν τα σενάρια για επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων, παρά τη διάψευση του ανασχηματισμού και των πρόωρων εκλογών από τον Γ. Παπανδρέου

* Στο προσκήνιο και διευρυμένο μετά τη Σύνοδο Κορυφής το "μπλοκ του Μνημονίου"

* Δημοψήφισμα και κοινωνικούς αγώνες σε όλη την Ευρώπη κατά του Συμφώνου για το Ευρώ προωθεί η Ευρωπαϊκή Αριστερά

* Αλ. Τσίπρας: Στις 25 Μαρτίου να παραλύσουν οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες

* Όσκαρ Λαφοντέν: Εξοργιστείτε!

Αθώοι για τη δίκη του Ξενία

Αθώοι κρίθηκαν και οι εννέα κατηγορούμενοι πολίτες των Ιωαννίνων οι οποίοι συμμετείχαν τον Ιούνιο του 2005 στην εκδήλωση κατά της παραχώρησης του δημόσιου χώρου του πρώην Ξενία. Η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ιωαννίνων εκδόθηκε χθες. Μεταξύ άλλων, το δικαστήριο έκρινε ότι οι κατηγορούμενοι υπέπεσαν σε «νομική πλάνη» με την έννοια ότι δεν είχαν συνείδηση του «παράνομου χαρακτήρα της πράξης τους». Για το λόγο αυτό αθωώθηκαν από την κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης.

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Γ.Δραγασάκης: Πρόταση 5 σημείων για αλλαγή πολιτικής

Το συνέδριο αυτό γίνεται σε μια κρίσιμη στιγμή. Στην Ευρώπη του χρηματιστικού καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού συζητούν για νέα σύμφωνα αστυνόμευσης των μισθών και όχι ελέγχου των ασύδοτων αγορών. Αντί για αξιόπιστη και ανθρώπινη διέξοδο από την κρίση, με τις επιλογές τους θέτουν τις βάσεις για ακόμη μεγαλύτερες κρίσεις στο μέλλον. Στην Ελλάδα η χρεωκοπία της πολιτικής του Μνημονίου είναι πλήρης και μη αναστρέψιμη. Το αίτημα για αλλαγή πορείας γίνεται καθολικό.

Οι πολιτικές διαστάσεις του προβλήματος του δημόσιου χρέους

Το πρόβλημα της δημόσιας και της ιδιωτικής υπερχρέωσης αποτελεί σήμερα ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Δεν ήταν ένα λάθος αλλά μια συνειδητή και συστημική επιλογή στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων που κυριάρχησαν. Στόχος της επιλογής αυτής ήταν η αποκομιδή εύκολων κερδών από τις τράπεζες, και όχι μόνο, αλλά και η πρόσκαιρη συγκάλυψη των κοινωνικών ανισοτήτων και η άμβλυνση των κυκλικών κρίσεων του καπιταλισμού με την πιστωτική επέκταση και με μια μεγέθυνση που γινόταν κυρίως μέσω δανεισμού.

Στην Ελλάδα το πρόβλημα επιτείνεται και από ειδικότερες αιτίες, όπως:

α) Η φορολογική ασυλία των ισχυρών, η διάχυτη φοροδιαφυγή και η υστέρηση των φορολογικών εσόδων σε σχέση με τα μέσα επίπεδα της ευρωζώνης.

β) Οι υψηλές στρατιωτικές δαπάνες και οι εξοπλισμοί, που ευθύνονται για το 1/3 περίπου του πριν την κρίση χρέους.

γ) Η απουσία κάθε συστήματος ελέγχου και αξιολόγησης της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών και η μετατροπή του δημοσίου σε χώρο ελεύθερης δράσης των ιδιωτικών συμφερόντων, ιδίως μετά την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού. Άρα δεν ευθύνεται το κράτος γενικώς, όπως λένε, οι απολογητές του ισχύοντος συστήματος, αλλά η περαιτέρω υποταγή του κράτους σε ιδιωτικά συμφέροντα και ιδιοτελείς συμπεριφορές και πρακτικές.

*****

Ενώ όμως το δημόσιο χρέος προϋπήρχε, αλλά ήταν διαχειρίσιμο μέχρι και το 2009, η μετεξέλιξή του σε ανοιχτή κρίση και ο αποκλεισμός από τις αγορές δανεισμού δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο ενδογενών αιτιών. Πέρα από τις ευθύνες της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ήταν αποτέλεσμα αφ’ ενός της διεθνούς κρίσης και αφ’ ετέρου της νεοφιλελεύθερης αρχιτεκτονικής της Νομισματικής Ένωσης, των εγγενών ελλειμμάτων και αντιφάσεων του ευρώ, της απουσίας μηχανισμών κοινού δανεισμού και κοινής άμυνας απέναντι στην κερδοσκοπία και την παντοδυναμία των χρηματοπιστωτικών αγορών. Σήμερα ακόμη και κορυφαίοι παράγοντες της Ε.Ε. αναγνωρίζουν ότι το μέγεθος και το οικονομικό κόστος της ελληνικής κρίσης μεγάλωσε εξαιτίας των προβλημάτων αυτών αλλά και της συνειδητής ολιγωρίας της καγκελαρίου κ. Μέρκελ και των ευρωπαϊκών αρχών. Όμως γιατί να πληρώσει ο ελληνικός λαός τις συστημικές αδυναμίες του ευρώ και το κόστος της ολιγωρίας των Ευρωπαίων ηγετών;



Ριζική λύση με κοινή αριστερή ευρωπαϊκή στρατηγική

Από την ανάλυση αυτή προκύπτουν δύο διαπιστώσεις και ένα συμπέρασμα.

Διαπίστωση πρώτη. Το συσσωρευμένο δημόσιο χρέος των 300 περίπου δισ. ευρώ αντιπροσωπεύει ένα κεφάλαιο που δεν υπάρχει πλέον ούτε ως χρήμα ούτε ως παραγωγική δυνατότητα. Είναι ένα κεφάλαιο που έχει αναλωθεί σε μια κατανάλωση που δεν υπάρχει πλέον, σε εξοπλισμούς οι οποίοι δεν παράγουν εισόδημα, σε υποδομές που φθείρονται ή αντιπροσωπεύει κέρδη και φοροκλοπές που και τα δύο έχουν φυγαδευτεί στο εξωτερικό.

Άρα αυτό το αναλωθέν κεφάλαιο δεν μπορεί να αναπαραχθεί, άρα δεν μπορεί να πληρωθεί.

Διαπίστωση δεύτερη. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί ένα μέρος αυτού του αναλωθέντος κεφαλαίου, του παλαιού χρέους δηλαδή, είναι μέσω μιας νέας ανάπτυξης, η οποία όμως για να επιτευχθεί απαιτεί νέους πόρους. Θεωρητικά θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί και όλο το χρέος και μακροχρόνια να αποσβεσθεί, όπως έγινε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με το χρέος των ΗΠΑ και άλλων χωρών, μέσω μιας ισχυρής και διαρκούς ανάπτυξης. Όμως η ύπαρξη μιας τέτοιας προοπτικής απαιτεί ριζική αλλαγή της κυρίαρχης ευρωπαϊκής πολιτικής, ένα πανευρωπαϊκό αναπτυξιακό σχέδιο και μαζική μεταφορά μη δανειακών πόρων, όπως είχε γίνει μεταπολεμικά με το σχέδιο Μάρσαλ.

Το πρόβλημα του δημόσιου χρέους καλούμαστε λοιπόν να το προσεγγίσουμε καταρχήν στρατηγικά και όχι λογιστικά. Και έχουν δίκιο όσοι μας καλούν να σκεφθούμε το πρόβλημα του δημόσιου χρέους με όρους ενός «καλού» και ενός «κακού» χρέους. Το «καλό» χρέος είναι το νέο χρέος που πρέπει να υπάρξει, με φειδώ ασφαλώς, μόνο για αναπτυξιακούς σκοπούς, και το «κακό» είναι το χρέος που έρχεται από το παρελθόν, το οποίο θα πρέπει να απορροφηθεί από έναν ευρωπαϊκό ή διεθνή φορέα, μέσω του οποίου θα μπει σε μια διαδικασία μακροχρόνιας απόσβεσής του. Ίσως έχουν δίκιο, για να αναφερθώ σε μια συναφή πρόταση, επίσης, το Δίκτυο Ευρωπαίων Οικονομολόγων, ο καθηγητής Βαρουφάκης και όλοι όσοι υποστηρίζουν πως ένα μέρος των εθνικών χρεών πρέπει να απορροφηθεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και να αδρανοποιηθεί. Η κοινή ιδέα εδώ είναι πως το παλιό χρέος, το πεθαμένο κεφάλαιο, δεν θα πρέπει να πνίξει, κρατώντας δέσμιο, το ζωντανό κεφάλαιο και μαζί μ’ αυτό ολόκληρη την οικονομία και την κοινωνία, σε ένα εξαντλημένο παρελθόν.

*****

Το συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει προοδευτική λύση στο πρόβλημα του χρέους. Όμως η λύση αυτή περνά μέσα από μια διαπραγμάτευση με δύο κυρίως επίδικα θέματα: τη μείωση του χρέους και του κόστους εξυπηρέτησής του και τη χρηματοδότηση της ανάκαμψης, της ανασυγκρότησης της οικονομίας και της νέας ανάπτυξης.

Εννοείται πως στην εξειδίκευση μιας τέτοιας διαδικασίας θα πρέπει να διευκρινιστούν πολλά θέματα. Για παράδειγμα, ορισμένοι δικαιούχοι, όπως ασφαλιστικά ταμεία σε Ελλάδα και Ευρώπη, ή μικροαποταμιευτές, θα πρέπει να εξαιρεθούν από το όποιο κόστος ή να αποζημιωθούν. Επίσης η ρύθμιση του Δημόσιου Χρέους πρέπει να περιλαμβάνει τη ρύθμιση του χρέους των τραπεζών και μέρος του ιδιωτικού χρέους, ιδίως των φτωχών νοικοκυριών.

Μπορούμε λοιπόν να εργασθούμε για μια πολυμερή ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος, τις ανισότητες και τις αναπτυξιακές ασυμμετρίες στην Ευρώπη, που θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτά με τρόπο ριζικό και συνολικό για όλες τις χώρες και θα θέσει την ευρωπαϊκή προοπτική σε νέες βάσεις. Η άλλη επιλογή είναι να αφεθούν τα προβλήματα να σέρνονται μέσα σε ατέρμονες διμερείς και αποσπασματικές διαπραγματεύσεις, πιέσεις, εκβιασμούς και επαναλαμβανόμενες κρίσεις.

Πιστεύω πως η πρώτη εκδοχή πρέπει να είναι η επιλογή μας.

*****

Το πρόβλημα του δημόσιου χρέους αρχίζει να συνειδητοποιείται ως ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρόβλημα. Αρχίζει να συνειδητοποιείται ότι το πρόβλημα, στ’ αλήθεια, δεν είναι το δημόσιο χρέος από μόνο του αλλά η ύφεση, το ιδιωτικό χρέος, το χρέος των τραπεζών και η συνέχιση της πολιτικής που δημιουργεί το χρέος. Άρα και εκεί που σήμερα δεν υπάρχει πρόβλημα δημόσιου χρέους, αύριο μπορεί να εμφανισθεί. Αρχίζει έτσι να αναπτύσσεται ένας ευρύτερος προβληματισμός και από δυνάμεις πέραν της αριστεράς που συγκροτεί τον πυρήνα μιας προοδευτικής ευρωπαϊκής απάντησης στο πρόβλημα του χρέους. Βασικά σημεία μιας τέτοιας πολιτικής είναι:

Πρώτο, να επιτραπεί ο κατευθείαν δανεισμός και των κρατών από την ΕΚΤ, όπως συμβαίνει και με τις τράπεζες.

Δεύτερο, να δημιουργηθεί κοινός μηχανισμός δανεισμού για την έκδοση ευρωομολόγων που, υπό όρους και προϋποθέσεις, θα μπορούσε να περιορίσει τη δύναμη των αγορών να κερδοσκοπούν με τις διαφορές επιτοκίων.

Τρίτο, να μετατραπεί μέρος των εθνικών χρεών σε κοινό ευρωπαϊκό χρέος.

Τέταρτο, να γίνει διαγραφή, αδρανοποίηση ή επαναγορά μέρους του χρέους με τους πόρους ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών ή και της περιουσίας.

Πέμπτο, να εξασφαλισθεί αναπτυξιακή ώθηση, με αιχμή την απασχόληση, την κοινωνική ανάπτυξη και την αλληλεγγύη, μέσα από έναν ενισχυμένο προϋπολογισμό και νέους θεσμούς διαφανείς και δημοκρατικά ελεγχόμενους.

Υπάρχουν λοιπόν λύσεις που θα μπορούσαν να δώσουν άμεση διέξοδο και ταυτόχρονα να συμβάλλουν στον αγώνα ενάντια στο μισθολογικό, το φορολογικό και τον κοινωνικό ανταγωνισμό, ενισχύοντας την αλληλεγγύη. Ο λόγος που αυτές οι λύσεις δεν υιοθετούνται δεν είναι ούτε θεσμικός ούτε τεχνικός. Ο λόγος είναι ότι, αν υιοθετούνταν, θα κλόνιζαν τη νεοφιλελεύθερη ηγεμονία και τη συναίνεση, που έχει διαμορφωθεί πάνω σ’ αυτήν, ανάμεσα στην ευρωπαϊκή δεξιά και μεγάλα τμήματα της σοσιαλδημοκρατίας. Είναι λοιπόν αυτές οι συναινέσεις και οι διαμορφωμένοι συσχετισμοί που πρέπει να ανατραπούν για να ανοίξει ο δρόμος για προοδευτικές λύσεις, και όχι μόνο για το πρόβλημα του χρέους.

*****



Ρύθμιση του χρέους: Αναγκαία αλλά δεν αρκεί

Η δίκαιη και βιώσιμη ρύθμιση του συσσωρευμένου χρέους είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη, διότι το συσσωρευμένο χρέος, όσο αυξάνει, μεγαλώνει την επισφάλεια της εργασίας και την πίεση στο κοινωνικό κράτος. Αξιοποιείται ως μοχλός πίεσης, εκβιασμού και τρομοκράτησης της κοινωνίας.

Όμως η ρύθμιση του χρέους από μόνη της, ακόμη κι αν γίνει με τους πλέον ευνοϊκούς όρους, δεν αρκεί για μια επανεκκίνηση της οικονομίας και αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος, αν δεν ανατραπεί το σύστημα που δημιουργεί το χρέος.

Αυτό σημαίνει πως ο ριζικός μετασχηματισμός του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας, η δίκαιη διανομή και αναδιανομή, ο κοινωνικός έλεγχος του τραπεζικού συστήματος και η άμεση δημιουργία ενός ισχυρού δημόσιου πυλώνα, η εφαρμογή μιας στρατηγικής κοινωνικής ανάπτυξης, με επίκεντρο τη διεύρυνση της απασχόλησης και την αναβάθμιση της εργασίας, πάλη για τα δικαιώματα και τη δημοκρατία, είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο μια δίκαιη και βιώσιμη ρύθμιση του συσσωρευμένου χρέους μπορεί να αποδειχθεί πράγματι ανάσα για τον λαό και δύναμη επανεκκίνησης της οικονομίας. Ο συνδυασμός μάλιστα της οικονομικής με την οικολογική κρίση κάνει ένα τέτοιο πλαίσιο ακόμη πιο απαιτητικό, αφού η διέξοδος από την κρίση πρέπει να γίνει με όρους όχι περισσότερης αλλά διαφορετικής ανάπτυξης από οικολογική και κοινωνική άποψη.

Το πλήρες κείμενο της Ομιλίας βρίσκεται αναρτημένο στις ιστοσελίδες: www.dragasakis.gr και www.avgi.gr

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Σοφία Σακοράφα: Κυρίαρχη ανάγκη για απάντηση στην κρίση οι θέσεις και η ενότητα της αριστεράς
Τα κύρια σημεία της εισήγησης της Σοφίας Σακοράφα στο συνέδριο του ΚΕΑ.

Θεωρώ εξαιρετική τη σημασία των εργασιών του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει εξαπολυθεί μια λυσσώδης προπαγάνδα μέσα από την οποία ο καπιταλισμός επιδιώκει για άλλη μια φορά να μετατρέψει την κρίση που ο ίδιος προκάλεσε σε όφελός του. Η ελληνική κοινωνία βιώνει τον τελευταίο χρόνο αυτήν την τελική επίθεση στην απόλυτη έντασή της. Αφενός με την προβολή ενός εκβιαστικού μονόδρομου, τον οποίο ασμένως έχει υιοθετήσει ως πολιτική επιλογή και εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση, κι αφετέρου με μια αριστοτεχνικά μεθοδευμένη καλλιέργεια συλλογικών ενοχών κι ενός κλίματος κοινωνικού αυτοματισμού, ώστε η νοσηρή κορυφή της πυραμίδας να παραμείνει ανέγγιχτη.

Ουσιαστικά η καλύτερη περιγραφή αυτής της κατάστασης αποτυπώνεται έξοχα με τη ρήση του Μπαντιού: βλέπουμε το κακό να χορεύει πάνω στα ερείπια του κακού.



Πώς φτάσαμε έως εδώ; Κέντρο της οικονομίας έγιναν οι δανειακές ανάγκες, τα πλεονάσματα, με λίγα λόγια το εμπόριο του χρήματος, που σηματοδοτεί και το πέρασμα του καπιταλισμού σε μια φάση που περιγράφεται με τη διαπίστωση ότι το σύστημα έπαψε να είναι παραγωγικό. Η παγκόσμια κρίση του 2007, η οποία προκλήθηκε από τη γιγάντωση του χρηματοπιστωτικού τομέα και τη φούσκα που προηγήθηκε, αποτελεί την αδιάσειστη τεκμηρίωση και της φύσης του σημερινού καπιταλισμού, αλλά και της σημερινής κρίσης.



Ο ελληνικός καπιταλισμός ποτέ δεν είχε ισχυρή και ανταγωνιστική αστική τάξη που να επενδύει σε νέες τεχνολογίες, να βελτιώνει την παραγωγικότητα, να καταλαμβάνει ισχυρούς ρόλους στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Και βέβαια είναι τεράστια η ευθύνη που έχει το πολιτικό σύστημα, τα δύο κόμματα εξουσίας, αφού εξαργύρωναν και εξαργυρώνουν τη διατήρησή τους στην εξουσία με μία μόνιμη κάνουλα τροφοδότησης του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό το στρεβλό μοντέλο, σήμερα πια μεγεθυμένα και εξόφθαλμα δρέπει τα αποτελέσματά του. Ελλείμματα, δημόσιο χρέος, ανύπαρκτη παραγωγική βάση.

Έχω διατυπώσει πολλές φορές την άποψη ότι η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποίησε την κρίση για να καταφέρει στρατηγικού τύπου επιλογές. Η προσφυγή στο ΔΝΤ δεν υπήρξε το αποτέλεσμα μιας δύσκολης συγκυρίας, αλλά ο μελετημένος σχεδιασμός μιας πολιτικής επιλογής. Οι θύτες, εγχώριοι και ξένοι, απλά περιμένουν να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας την περιουσία του ελληνικού λαού, να εμπορευματοποιήσουν με στόχο το κέρδος τα δημόσια αγαθά, να ιδιοποιηθούν μέσω κρίσιμων ιδιωτικοποιήσεων τους στρατηγικούς πυλώνες της πατρίδας μας. Και τα ερωτήματα που μπαίνουν επιτακτικά είναι: Υπάρχει απάντηση; Υπάρχει άλλος δρόμος; Είναι δύο ξεχωριστά ερωτήματα με απόλυτη όμως συνάφεια.

Και σ' αυτό το σημείο θα θέσω μια απορία που για πολλούς είναι κοινός τόπος :

Πώς είναι δυνατό σήμερα, στην πλέον επιθετική φάση του καπιταλισμού, η αριστερά να μην έχει την πολιτική απήχηση, άρα και την πολιτική δύναμη που της αντιστοιχεί; Πώς είναι δυνατό δηλαδή, με απλά λόγια, σήμερα η αριστερά να μην είναι η απάντηση; Κι εδώ αναδεικνύονται οι ιστορικές ευθύνες της αριστεράς. Το αριστερό κίνημα “κάθισε” πάνω στις μεταπολεμικές κατακτήσεις του και στην ισορροπία που διαμορφώθηκε. Πίστεψε πως ο τροχός της ιστορίας είχε αρχίσει να κυλάει προς τα μπρος και τίποτα δεν θα τον σταματούσε και αναλώθηκε σε ενδοσκοπικές αναζητήσεις. Πιστεύω ότι οι πολιτικές απαντήσεις της αριστεράς με δύο τρόπους διατυπώνονταν πάντα και ειδικά στις σημερινές κρίσιμες στιγμές. Με δύο τρόπους άρρηκτα δεμένους μεταξύ τους. Τη θεωρία και το κίνημα. Αυτές είναι οι δύο απαντήσεις. Από την άλλη πλευρά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, μια διαρκή κινητικότητα, μια διαρκή αγωνία. Έστω αποσπασματική, έστω χωρίς ισχυρές θεωρητικές νομιμοποιήσεις, αλλά πάντως διαρκή, εμφανή, πείσμονα και συγκρουσιακή.

Μέσα σε αυτό το πλέγμα των σκέψεων και των προσωπικών πολιτικών ανησυχιών, ουσιαστικά εκκινώντας από αυτή τη λογική των μικρών αιτιών ή τριγμών, υιοθετήθηκε και η σκέψη για τη Δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δημοσίου χρέους. Σ' αυτήν την πρόταση μπορούν να αναγνωστούν κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ακουμπάει καταρχήν στη βάση μιας εφικτής και ήδη εφαρμοσμένης διαδικασίας με τελευταίο παράδειγμα τον Ισημερινό. Αυτό σημαίνει ότι έχει μεθοδολογία, έχει αναφορά. Η ΕΛΕ δεν είναι επιτροπή σοφών, κλειστού τύπου, παρά αποκτά σάρκα και οστά μόνον στον βαθμό της μεγάλης εμπλοκής των συνδικάτων, των σωματείων, των οργανώσεων των πολιτών που ελέγχουν, διεκδικούν και αρνούνται. Αυτή η νέα αντίληψη απογυμνώνει πολιτικά και οικονομικά διευθυντήρια που αφαίμαξαν και καταχράστηκαν τον πλούτο του ελληνικού λαού. Η διασύνδεση της απάντησης του κινήματος απέναντι στη βία και την κατάχρηση, με την πρόταση ενός άλλου δρόμου, είναι μια τέχνη. Το πέρασμα δηλαδή από την αντίσταση, στην ανατροπή είναι μια τέχνη. Μία τέχνη που δεν αναπτύσσεται ούτε με ελιτισμό, ούτε με φοβίες, ούτε με προσχηματικές αντιπαλότητες. Ήρθε η ώρα να συνομιλήσουμε με το κίνημα και μάλιστα με τον ρόλο του μαθητή και όχι μόνο του δασκάλου.

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Βαγγέλης Παπαχρήστος: "Στη διαπραγμάτευση έχουμε χάσει το κύριο και κοιτάζουμε το δευτερεύον"
Νομίζω ότι στη διαπραγμάτευση που πραγματοποιείται τώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως Ελλάδα έχουμε χάσει το κύριο και κοιτάζουμε το δευτερεύον, δηλαδή τη μείωση του επιτοκίου και την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου. Τα αποτελέσματα αυτών των λύσεων δεν θα είναι επαρκή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, όχι τα δικά μου, αλλά του ΔΝΤ. Θα καταλήξουμε έτσι σε ένα κούρεμα του χρέους, για το οποίο θα μας ζητήσουν ως αντάλλαγμα τμήμα της δημόσιας περιουσίας. Στις διαπραγματεύσεις πρέπει να πιέσουμε πολύ. Ο κ. Στρος Καν μπορεί να είπε ότι οι Έλληνες είναι σκατά, είμαστε όμως σκατά με ψήφο.

* Σήμερα υπάρχει ο κίνδυνος γερμανοποίησης της Ευρώπης. Πολλοί φοβούνται τη συνταγματοποίηση των οικονομικών επιλογών, αλλά τα συντάγματα αλλάζουν, έστω και με διευρυμένη πλειοψηφία. Αντίθετα, η προσθήκη αυτών των επιλογών στη συνθήκη, που χρειάζεται ομοφωνία για να τροποποιηθεί, θα φέρει τους υπόλοιπους Ευρωπαίους αντιμέτωπους με το γερμανικό veto. Η συνταγματοποίηση των πολιτικών επιλογών αποτελεί, παράλληλα, και σημαντικό πρόβλημα δημοκρατίας.

* Στη βάση της κρίσης βρίσκεται η πολιτική περιορισμού των μισθών. Η μείωση των μισθών ως λύση είναι αδιέξοδη γιατί οδηγεί σε ύφεση.

* Η Ευρώπη, κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται σε μια κατάσταση που μοιάζει με το διάστημα μεταξύ των κρίσεων του '29 και του '33. Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες φαίνεται να περιμένουν το χαστούκι για να ενεργήσουν.

* Με την καθιέρωση του ευρώ είχαμε σύγκλιση των ονομαστικών επιτοκίων μεταξύ των φτωχότερων και των πλουσιότερων χωρών. Η διαφορά του πληθωρισμού όμως προκάλεσε αποκλίσεις των πραγματικών επιτοκίων. Αποτέλεσμα ο Νότος να δανείζεται εύκολα και φθηνά, να τονώνεται ο μη εμπορεύσιμος τομέας και να υποχρηματοδοτείται ο εξαγωγικός τομέας. Ο Βορράς, αντίστροφα, είχε υψηλά επιτόκια. Η επακόλουθη μείωση των μισθών χτύπησε την ζήτηση και έδωσε ώθηση στις εξαγωγές. Η σύγκλιση είναι που έφερε την πτώση της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα.



* Ο Βαγγέλης Παπαχρήστος είναι ανεξάρτητος βουλευτής

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Ν. Κοτζιάς: "Χρήση του βέτο σε κάθε ευκαιρία στην Ε.Ε."
“Θεσμική παράλυση της Ευρώπης, με χρήση του δικαιώματος βέτο από τον Γ. Παπανδρέου σε κάθε ευκαιρία” εισηγήθηκε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς και πρώην σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, στο διεθνές συνέδριο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που διοργανώνει ο ΣΥΝ για το δημόσιο χρέος. Ο Ν. Κοτζιάς μίλησε για "ευθύνες που έχει η κυβέρνηση" και επισήμανε ότι "δεν διαπραγματεύεσαι από κάτω, αλλά από πάνω". Παράλληλα, εξαπέλυσε μύδρους κατά της Γερμανίας, κάνοντας λόγο για "τοκογλυφία". "Η Γερμανία έδωσε 190 δισ. ευρώ για να σώσει μία διεφθαρμένη τράπεζα στο Μόναχο, την Hypo, και αρνείται να δώσει 40 ή 50 ή 80 για να σώσει μια χώρα και ολόκληρο το ευρώ;" διερωτήθηκε ο κ. Κοτζιάς. Μάλιστα, επισήμανε ότι οι γερμανικές τράπεζες “έχουν έκθεση σε ελληνικά ομόλογα” και με 80 δισ. η Γερμανία μπορεί να σώσει ολόκληρο το τραπεζικό της σύστημα, που κινδυνεύει από τα ελληνικά ομόλογα σε περίπτωση χρεωκοπίας.

Όσον αφορά στις πληροφορίες ότι οι Γερμανοί απαιτούν την εκποίηση δημόσιου πλούτου ύψους 50 δισ. ευρώ, παρατήρησε: "η Μέρκελ δεν θέλει να πάρει 10 στρέμματα οικόπεδο, αλλά τα φιλέτα. Τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τα πετρέλαια και τα φυσικά αέρια, που είναι το μέλλον των παιδιών μας. Θα τα δώσουμε; Να μην τα δώσουμε", συνέχισε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

Παράλληλα, παρατήρησε ότι "οι ευρωπαϊκές τράπεζες ξεφορτώνουν ομόλογα" και τόνισε ότι "ώς τώρα, έχουν ξεφορτωθεί το 18% των ελληνικών ομολόγων, ώς το τέλος του χρόνου θα έχουν δώσει στην ΕΚΤ το 50% και τότε δεν θα χάσουν από ένα κούρεμα, θα βγάλουν τα χρήματα από τα τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού στην Ελλάδα".

Όσον αφορά στη "θεσμική παράλυση της Ευρώπης" που πρότεινε, ο Νίκος Κοτζιάς επικαλέστηκε την τακτική της "άδειας καρέκλας", που -κατά τον ίδιο- είχε χρησιμοποιήσει η Γαλλία το 1966 για να αντιδράσει στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, στην οποία διαφωνούσε.

“Προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Δημόσιο είναι το πρόβλημα, αλλά το πρόβλημα ξεκινά από τον ιδιωτικό τομέα που λεηλατούσε το Δημόσιο”.

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Μιχάλης Τρεμόπουλος: "Ο φαύλος κύκλος των περικοπών και της ύφεσης κλείνει με λεηλασία των φυσικών πόρων"
Στις ευρωεκλογές του 2009 οι Πράσινοι είχαμε παρουσιάσει την πρόταση του Green New Deal: 500 δισ. ευρώ σε μια πενταετία για 5 εκ. πράσινες θέσεις εργασίας. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, παραμονή της Διεθνούς Ημέρας Δράσης των συνδικάτων, οι Πράσινοι παρουσίασαν μελέτη τους για τον Ευρωπαϊκό Φόρο Χρηματοπιστωτικών Συναλλαγών. Η μελέτη τεκμηρίωνε ότι σε ετήσια βάση τα έσοδα από ένα τέτοιο φόρο θα ήταν 190 δισ. ευρώ αν εφαρμοζόταν σε όλη την Ε.Ε. των 27 και 98 δισ. αν εφαρμοζόταν στην Ευρωζώνη. Αν εφαρμοζόταν αύριο, τα έσοδα μιας πενταετίας θα ήταν όσο το άθροισμα: Του Green New Deal όλης της 5ετίας, καθώς κι όλου των σημερινών διαθέσιμων κεφαλαίων του Μηχανισμού Στήριξης.

* Ο Μηχανισμός Στήριξης, όπως είναι σήμερα, είναι σίγουρα η επιλογή που δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε. Μεταφέροντας στην Ευρώπη την κλασική λογική του ΔΝΤ, στραγγαλίζει τις οικονομίες με ιδιαίτερη προτίμηση στα πιο αδύνατα εισοδήματα, προκειμένου να καλύψει ελλείμματα που τελικά διογκώνονται και ανατροφοδοτούνται λόγω της ύφεσης.

* Στις συνταγές του ΔΝΤ, ο φαύλος κύκλος των περικοπών και της ύφεσης κλείνει τελικά με τον περίφημο «εξαγωγικό προσανατολισμό» της οικονομίας, που επικεντρώνεται κατά κανόνα σε λεηλασία φυσικών πόρων. Μην εκπλαγείτε αν δείτε αύριο να προβάλλονται ως ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας οι εξορύξεις.

* Η εναλλακτική αντιμετώπιση του χρέους περιλαμβάνει μια σειρά πολιτικές. Σίγουρα περιλαμβάνει και μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης, βασισμένα όμως σε άλλες προτεραιότητες: περικοπές στις αμυντικές δαπάνες, φορολόγηση της Εκκλησίας, περικοπές κατά προτεραιότητα στους υψηλούς μισθούς και συντάξεις (ο μισθός ενός διευθυντή στην Τράπεζα της Ελλάδος δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί εργατική κατάκτηση). Περιλαμβάνει επίσης αναδρομικό σάρωμα των χιλιάδων γκρίζων περιουσιών που δημιουργήθηκαν με φοροδιαφυγή και διαφθορά.

* Διεκδικούμε επένδυση στη βιωσιμότητα, στις πράσινες θέσεις εργασίας, μέσα από τέσσερις βασικούς άξονες προτεραιότητας: Άξονας 1ος: Βιώσιμη αναζωογόνηση της υπαίθρου, ιδιαίτερα στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές, που αποτελούν τα 2/3 της χώρας μας και σήμερα είναι σχεδόν πλήρως εγκαταλειμμένες. Άξονας 2ος: Απεξάρτηση από το πετρέλαιο και τον λιγνίτη. Εισαγωγές ενέργειας (κυρίως πετρελαίου) και όπλων, αντιπροσωπεύουν μαζί πάνω από 80% του ελλείμματος στο εμπορικό μας ισοζύγιο, οικονομικό μέγεθος εξίσου κρίσιμο με το δημόσιο έλλειμμα. Άξονας 3ος: Αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών. Άξονας 4ος: Ενίσχυση καινοτομίας και έρευνας.



* Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος είναι ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Αλέξης Μητρόπουλος: Η Ε.Ε. στον πυρετό της συντηρητικής αντεπανάστασης
Την πεποίθησή του ότι "η Ε.Ε. βρίσκεται αυτή την περίοδο στον πυρετό της συντηρητικής αντεπανάστασης, που άρχισε αργά μα σταθερά από το Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας", επισήμανε ο Αλέξης Μητρόπουλος, δικηγόρος, κατά την ομιλία του στο συνέδριο του ΚΕΑ.

Συγκεκριμένα υπογράμμισε ότι "η χρηματοοικονομική βιομηχανία που προξένησε την κρίση με την αυτονόμησή της επανέρχεται δριμύτερη και -με τη σύμπραξη των πολιτικών της θεραπαινίδων- επιρρίπτει το κόστος στο κοινωνικό κράτος και στην αμοιβή της μισθωτής εργασίας". Ταυτόχρονα υποστήριξε πως "αντί να επιδιώκεται η σταδιακή ενοποίηση των κανόνων παραγωγής και η δίκαιη κατανομή του πολλαπλάσιου πλούτου με ενδοευρωπαϊκές μεταβιβάσεις και δίκτυα, θεσμοποιούνται οι όροι του αδυσώπητου ανταγωνισμού, όπου οι γεωστρατηγικές επενδύσεις "αυτοκρατορικού" τύπου, με τη βοήθεια του προγράμματος εξαγοράς των κυβερνήσεων, δεσμεύουν τις χώρες και τους λαούς σε διαρκείς εμπορικές εξαρτήσεις και εξοντωτικές χρεώσεις".

Αναφερόμενος επίσης στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, είπε ότι πρόκειται για "μεταξύ διαφορετικής δυναμικότητας οικονομιών, εκ των οποίων οι αδύναμες είναι οι υπερχρεωμένες και εξαρτώνται από την καλή θέληση των ισχυρών να επιστρέψουν ορισμένα από τα πλεονάσματα που απεκόμισαν κατά τη διαδικασία του άνισου ενδοευρωπαϊκού εμπορίου, οδηγεί αναποδράστως σε ακόμη μεγαλύτερη ετερονομία και καταβαράθρωση των αμοιβών της Εργασίας, καθώς και των παροχών του κοινωνικού κράτους".

Παράλληλα στάθηκε στην αδυναμία της αριστεράς να προβλέψει την κρίση και να προτείνει εναλλακτική πρόταση, ενώ πρόσθεσε πως "απέτυχε που, σε ευνοϊκές κοινωνικές συνθήκες, δεν μπόρεσε να ενθαρρύνει μια παλλαϊκή εξέγερση κατά της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, στη σταδιακή δημιουργία του οποίου αυτή πρωτίστως συνέβαλε". Καταλήγοντας είπε ότι " η αριστερά της εποχής του Μνημονίου φαίνεται πως δεν έχει μέλλον. Χρειάζεται μια νέα επανεκκίνηση εκτός του κύκλου της διαχρονικής της ήττας".

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Jan Toporowski: "Ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή θα είναι καταστροφική για το χρέος"
Ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή θα είναι καταστροφική για το χρέος, γιατί αυτό θα παραμείνει σε ευρώ, αλλά η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί, οπότε το χρέος θα αυξηθεί ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.

* Μείωση των μισθών σε υπερχρεωμένη χώρα θα πυροδοτήσει το χρέος.

* Τα κρατικά ομόλογα θα πρέπει να βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο των ιδιωτικών τραπεζών κι όχι της κεντρικής τράπεζας. Τα ομόλογα είναι σημαντικά, γιατί διορθώνουν τις τιμές και τις προσδοκίες. Μια από τις αιτίες της κρίσης ήταν η έλλειψη ρευστότητας των ιδιωτικών τραπεζών, καθώς δεν είχαν κυβερνητικά ομόλογα. Μετά το 1945, το οικονομικό σύστημα των ΗΠΑ είχε σταθερότητα εξαιτίας των κρατικών εγγυήσεων που είχαν οι ιδιωτικές τράπεζες.



* Ο Jan Toporowski είναι οικονομολόγος, αν. καθηγητής στο Πανεπιστήμιο SOAS του Λονδίνου

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Γιάννης Μπανιάς: Η κρίση δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία

Για τον χαρακτήρα της κρίσης και τα βαθύτερα αίτια που την προκάλεσαν. Για τις μορφές που παίρνει διεθνώς, στην Ευρώπη, σε κάθε χώρα χωριστά και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, καθώς και για τις διαφορετικές λογικές και προσεγγίσεις σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της και για τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς που θα καθορίσουν τις μελλοντικές εξελίξεις σχετικά με αυτό το πρόβλημα, αναφέρθηκε στην ομιλία του στο συνέδριο του ΚΕΑ, ο Γιάννης Μπανιάς, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Αναφερόμενος στην κρίση, μίλησε για την παγκόσμια διάστασή της και τόνισε ότι "δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά κυοφορούνταν επί πολλά χρόνια". Παράλληλα είπε ότι "οι κρίσεις είναι εγγεγραμμένες στο DNA του καπιταλιστικού συστήματος", ενώ για την ελληνική περίπτωση ανέφερε πως αποτελεί "σύμπτωμα της διεθνούς κρίσης που λειτουργεί ως 'τσουνάμι'", για να προσθέσει ότι "έχει όμως και τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο και την πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ". Ταυτόχρονα υπογράμμισε πως "η Ελλάδα επιλέχτηκε από τις ισχυρές οικονομικές δυνάμεις ως πειραματόζωο και ως 'λαγός' με στόχο να επιχειρηθεί μια πρωτοφανής επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, να δοκιμαστούν αντοχές και ανοχές των εργαζόμενων και των λαών, να επεκταθεί στη συνέχεια η εφαρμογή αυτών των μέτρων και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. και να ανοίξει την πόρτα για να μπει το ΔΝΤ στην Ε.Ε.

Αναφερόμενος στο «Μνημόνιο» και τα συνολικά μέτρα της κυβέρνησης, ο Γ. Μπανιάς επισήμανε ότι "υπηρετούν τη λογική: ιδιωτικοποίηση των κερδών, κοινωνικοποίηση των ζημιών σε βάρος των εργαζομένων και του κοινωνικού κράτους". Επίσης είπε ότι "η χώρα έχει μπει στη δίνη ενός φαύλου κύκλου: Χρέος - λιτότητα- το 'Μνημόνιο' και τα επί πλέον μέτρα της κυβέρνησης - ύφεση - μεγαλύτερο χρέος - σκληρότερα μέτρα για την αντιμετώπιση του" και συμπλήρωσε πως "η κρίση δεν περιορίζεται στον τομέα της οικονομίας και διαπερνάει ολόκληρη την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου".

Καταλήγοντας, τόνισε ότι "μέσα σ’ αυτό το εξαιρετικά ζοφερό τοπίο και κλίμα, αποτελεί στοιχείο αισιοδοξίας ότι εκτός από τις κινητοποιήσεις και αντιστάσεις του μαζικού και ιδιαίτερα του εργατικού κινήματος, που είναι σημαντικές αλλά κατώτερες των περιστάσεων, αναπτύσσονται την τελευταία περίοδο και σημαντικά κινήματα πολιτών που αμφισβητούν δυναμικά τη νέα πραγματικότητα".

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Νίκος Χουντής: Αρχή της κρίσης του χρέους η νεοφιλελεύθερη ανάπτυξη
Τι κρίνεται στη Σύνοδο Κορυφής στις 11 Μαρτίου; Πώς εκτιμάτε την παρέμβαση του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών;

Οι αμερικανικές επιδιώξεις δεν περιορίζονται μονάχα στη λεγόμενη «σταθερότητα του ευρώ», αλλά περικλείουν στο εσωτερικό τους και τη διαχείριση, προς όφελος των αμερικανικών συμφερόντων, των κοινωνικών συγκρούσεων στην περιοχή της Μεσογείου και των πιθανών εκρηκτικών διαστάσεων που θα μπορούσε να προσλάβει μια πετρελαϊκή κρίση. Εδώ ισχύει το «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας».

Στην ατζέντα της έκτακτης Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Παρασκευής, τα επίμαχα θέματα συζήτησης είναι το γαλλογερμανικό Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας -στην εκδοχή Μπαρόζο/Ρομπόι- και η λεγόμενη «συνολική λύση» του ελληνικού χρέους, δηλ. η δυνατότητα επιμήκυνσης αποπληρωμής του χρέους, η δυνατότητα επαναγοράς των κρατικών ομολόγων και η μείωση των επιτοκίων.

Ωστόσο, αυτό που ουσιαστικά θα συζητηθεί είναι η πλήρης αποτυχία της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής, μιας πολιτικής Μνημονίων, εσωτερικών υποτιμήσεων, θεσμοποίησης της φτώχειας και της ανεργίας, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και συνταγματοποίησης των πιο ακραίων και αποτυχημένων οικονομικών θεωρήσεων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που δήθεν μας κυβερνά, ανέλαβε την πρωτοβουλία να συναντήσει τους πολιτικούς αρχηγούς αναζητώντας μια τύποις συναίνεση για να αντιμετωπίσει τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις για τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.

Η αλήθεια είναι ότι από τη στιγμή που η κυβέρνηση διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι έχει αποκλείσει ως πιθανή επιλογή το ενδεχόμενο της συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους της Ελλάδας, έχει ακυρώσει ταυτόχρονα το όποιο διαπραγματευτικό χαρτί τής έχει απομείνει.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου σκοπεύει να διαπράξει ένα ακόμα έγκλημα κατά του ελληνικού λαού και των εργαζομένων, αφού ταξιδεύει στις Βρυξέλλες με μόνο όπλο στη φαρέτρα της την ενδοτικότητα του πρωθυπουργού και με μόνη στόχευση την επικοινωνιακή διαχείριση οποιασδήποτε αναφοράς -θετικής ή αρνητικής- στο ζήτημα του δημόσιου χρέους.

Τέλος, η πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών στο Βερολίνο και το Μόναχο μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλέσει, αφού οι αμερικανικές επιδιώξεις δεν περιορίζονται μονάχα στη λεγόμενη «σταθερότητα του ευρώ», αλλά περικλείουν στο εσωτερικό τους και τη διαχείριση, προς όφελος των αμερικανικών συμφερόντων, των κοινωνικών συγκρούσεων στην περιοχή της Μεσογείου και των πιθανών εκρηκτικών διαστάσεων που θα μπορούσε να προσλάβει μια πετρελαϊκή κρίση. Εδώ ισχύει το «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας».



* Τι προτείνει η Ευρωπαϊκή Αριστερά;

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά από την αρχή της κρίσης χρέους ορθά σημείωνε ότι γενεσιουργό αιτία των ελλειμμάτων και των εκρηκτικών δημόσιων χρεών των κρατών-μελών αποτελεί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε από την Ε.Ε. και η ασφυκτική δομή της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, που, στο όνομα της όποιας ανάπτυξης και νομισματικής σταθερότητας, στραγγάλισε οικονομικά και κοινωνικά τις δυνάμεις της εργασίας, προς όφελος του κεφαλαίου.

Υπό αυτό το πρίσμα, η Ευρωπαϊκή Αριστερά έχει να παρουσιάσει έναν πλούτο προτάσεων για την οικονομική κρίση και την κρίση χρέους, με γνώμονα την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την αύξηση της απασχόλησης μέσω μιας βιώσιμης -οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά- αναπτυξιακής πολιτικής και τη δίκαιη λύση του εκρηκτικού προβλήματος του δημόσιου χρέους.



* Τι προσδοκάτε από το Συνέδριο του ΚΕΑ για την κρίση χρέους;

Στο Διεθνές Συνέδριο για το Δημόσιο Χρέος και τις Πολιτικές Λιτότητας προσδοκούμε να συστηματοποιηθούν οι εναλλακτικές προτάσεις που έχουν διατυπωθεί από διάφορα ρεύματα της αριστεράς και να συντονιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο αγώνας κατά της συνταγματοποίησης του νεοφιλελευθερισμού, κατά της θεσμοποίησης του ευρωπαϊκού Μνημονίου της λιτότητας, της φτώχειας και της ανεργίας και κατά της διεύρυνσης του δημοκρατικού ελλείμματος και της αυταρχικότητας, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ταυτόχρονα υπογραμμίζω την ανάγκη επεξεργασίας εναλλακτικών πολιτικών, δηλαδή, μορφών συντονισμού πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, ενεργοποίησης και αγώνα των εργαζομένων που θα εμπνέονται και θα τροφοδοτούνται από τον στόχο της ανατροπής των νεοφιλελεύθερων επιλογών και από το όραμα ριζοσπαστικών αλλαγών.

Τι είπαν στο συνέδριο του ΚΕΑ

Π. Λαφαζάνης: Η ρύθμιση του χρέους από μόνη της δεν αρκεί
Τις βάσεις για ακόμη μεγαλύτερες κρίσεις στο μέλλον βάζουν οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί παράγοντες με τις πολιτικές τους ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, υπογράμμισε στην ομιλία του στο συνέδριο του ΚΕΑ. Παράλληλα τόνισε ότι "στην Ελλάδα η χρεωκοπία της πολιτικής του Μνημονίου είναι πλήρης και μη αναστρέψιμη", γι' αυτό, όπως σημείωσε, "το αίτημα για αλλαγή πορείας γίνεται καθολικό".

Αναφερόμενος στις πολιτικές διαστάσεις του προβλήματος του δημόσιου χρέους ο Π. Λαφαζάνης τόνισε ότι "το πρόβλημα της δημόσιας και της ιδιωτικής υπερχρέωσης αποτελεί σήμερα ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Δεν ήταν ένα λάθος, αλλά μια συνειδητή και συστημική επιλογή στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων που κυριάρχησαν".

Παράλληλα αναφέρθηκε στις ειδικότερες ευθύνες για το δημόσιο χρέος, που οφείλεται μεταξύ άλλων στη φοροδιαφυγή και φορολογική ασυλία των ισχυρών, στις υψηλές στρατιωτικές δαπάνες και στην απουσία κάθε συστήματος ελέγχου και αξιολόγησης της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών και τη μετατροπή του Δημοσίου σε χώρο ελεύθερης δράσης των ιδιωτικών συμφερόντων.

Ταυτόχρονα τόνισε ότι "ενώ το δημόσιο χρέος προϋπήρχε, αλλά ήταν διαχειρίσιμο μέχρι και το 2009, η μετεξέλιξή του σε ανοιχτή κρίση και ο αποκλεισμός από τις αγορές δανεισμού δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο ενδογενών αιτιών. Πέρα από τις ευθύνες της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ήταν αποτέλεσμα αφ’ ενός της διεθνούς κρίσης και αφ’ ετέρου της νεοφιλελεύθερης αρχιτεκτονικής της Νομισματικής Ένωσης, των εγγενών ελλειμμάτων και αντιφάσεων του ευρώ, της απουσίας μηχανισμών κοινού δανεισμού και κοινής άμυνας απέναντι στην κερδοσκοπία και την παντοδυναμία των χρηματοπιστωτικών αγορών".

Σχετικά με τις λύσεις που μπορεί να προτείνει η αριστερά με ευρωπαϊκή στρατηγική σημείωσε πως "το συσσωρευμένο δημόσιο χρέος των 300 περίπου δισ. ευρώ αντιπροσωπεύει ένα κεφάλαιο που δεν υπάρχει πλέον ούτε ως χρήμα ούτε ως παραγωγική δυνατότητα. Είναι ένα κεφάλαιο που έχει αναλωθεί σε μια κατανάλωση που δεν υπάρχει πλέον, σε εξοπλισμούς οι οποίοι δεν παράγουν εισόδημα, σε υποδομές που φθείρονται ή αντιπροσωπεύει κέρδη και φοροκλοπές που και τα δύο έχουν φυγαδευτεί στο εξωτερικό. Άρα αυτό το αναλωθέν κεφάλαιο δεν μπορεί να αναπαραχθεί, άρα δεν μπορεί να πληρωθεί".

Επίσης είπε ότι "ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί ένα μέρος αυτού του αναλωθέντος κεφαλαίου, του παλαιού χρέους δηλαδή, είναι μέσω μιας νέας ανάπτυξης, η οποία όμως για να επιτευχθεί απαιτεί νέους πόρους" και πρόσθεσε πως "το πρόβλημα του δημόσιου χρέους καλούμαστε λοιπόν να το προσεγγίσουμε καταρχήν στρατηγικά και όχι λογιστικά".

Ο Π. Λαφαζάνης ανέφερε ακόμη πως "ίσως έχουν δίκιο το Δίκτυο Ευρωπαίων Οικονομολόγων, ο καθηγητής Βαρουφάκης και όλοι όσοι υποστηρίζουν πως ένα μέρος των εθνικών χρεών πρέπει να απορροφηθεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και να αδρανοποιηθεί".

Παράλληλα τόνισε ότι "υπάρχει προοδευτική λύση στο πρόβλημα του χρέους. Όμως η λύση αυτή περνά μέσα από μια διαπραγμάτευση με δύο κυρίως επίδικα θέματα: τη μείωση του χρέους και του κόστους εξυπηρέτησής του και τη χρηματοδότηση της ανάκαμψης, της ανασυγκρότησης της οικονομίας και της νέας ανάπτυξης".

Τέλος επισήμανε πως "η ρύθμιση του χρέους από μόνη της, ακόμη κι αν γίνει με τους πλέον ευνοϊκούς όρους, δεν αρκεί για μια επανεκκίνηση της οικονομίας και αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος, αν δεν ανατραπεί το σύστημα που δημιουργεί το χρέος. Αυτό σημαίνει ριζικό μετασχηματισμό του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας, δίκαιη διανομή και αναδιανομή, κοινωνικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και άμεση δημιουργία ενός ισχυρού δημόσιου πυλώνα, εφαρμογή μιας στρατηγικής κοινωνικής ανάπτυξης, με επίκεντρο τη διεύρυνση της απασχόλησης και την αναβάθμιση της εργασίας".

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΗΚΕ ΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ!

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ!

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ

Το δημόσιο χρέος δεν διαμορφώθηκε με νόμιμες διαδικασίες!

Αντίθετα, θα επιχειρηματολογήσω για το ότι η γιγάντωσή του, χρόνο με το χρόνο, όλο το προηγούμενο διάστημα, παραβίαζε τη νομιμότητα και το Σύνταγμα!

Δεν προβάλλω ένα δικό μου αυθαίρετο ισχυρισμό!

Όσο και αν φανεί παράδοξο, είναι το ίδιο το Ελεγκτικό Συνέδριο που αμφισβητεί ευθέως τη νομιμότητα και τη Συνταγματικότητα του δημοσίου χρέους.

ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ!


Το δημόσιο χρέος αυξάνεται όσο αυξάνονται τα ελλείμματα των προϋπολογισμών.

Και αυτό διότι για να καλυφθούν αυτά τα ελλείμματα, η χώρα υποχρεώνεται να καταφεύγει στις αγορές για δανεισμό.

Αν τα ελλείμματα είναι αυθαίρετα και μη νόμιμα, τότε αυθαίρετο και μη νόμιμο είναι και το δημόσιο χρέος, που συναπαρτίζεται κυρίως από το άθροισμά τους!

Για να θεωρήσουμε υπερβολικό και μη νόμιμο το έλλειμμα του προϋπολογισμού, πρέπει να είναι υπερβολικές και μη νόμιμες οι αποκλίσεις στα έσοδα και τις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού, των οποίων η διαφορά συνιστά το έλλειμμα!

Το έτος το οποίο, περισσότερο από τα άλλα, αυτές οι αποκλίσεις στα έσοδα και τις δαπάνες εκτοξεύτηκαν στα ύψη και εκτίναξαν σε απίστευτα μεγέθη το έλλειμμα, ήταν το 2009.


ΤΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΒΓΑΖΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ!


Ιδού λοιπόν, τι αποκαλυπτικότατα αναγράφει επί λέξει η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί του Απολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους για το Οικονομικό έτος 2009:

«Από τα προεκτεθέντα στοιχεία του Κρατικού Απολογισμού οικονομικού έτους 2009 διαπιστώνεται σημαντική απόκλιση από τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού, τόσο ως προς το σκέλος των εσόδων, όσο και ως προς το σκέλος των δαπανών. Τούτο δεν συνάδει με τις διατάξεις των άρθρων 79 παρ. 2 του Συντάγματος και 5 παρ. 2 και 8 παρ. 2 του Ν. 2362/1995, σύμφωνα με τις οποίες τα έσοδα και έξοδα του Κράτους πρέπει να αναγράφονται στον Προϋπολογισμό και στον Απολογισμό και, σε περίπτωση που τα πραγματοποιούμενα έσοδα ή έξοδα αποκλίνουν σημαντικά από τις προβλέψεις, πρέπει να υποβάλλεται στη Βουλή συμπληρωματικός ή διορθωτικός Προϋπολογισμός προς ψήφιση, συνοδευόμενος από προσωρινό Απολογισμό του διαρρεύσαντος χρονικού διαστήματος.»

Βεβαίως, συμπληρωματικός ή διορθωτικός προϋπολογισμός, όπως επιτάσσει ο νόμος και το Σύνταγμα, ουδέποτε κατετέθη προς ψήφιση από την Κυβέρνηση!

Επομένως, κατά το αρμόδιο ανεξάρτητο ελεγκτικό σώμα του κράτους το μεγάλο ύψος της απόκλισης (προς τα κάτω) των εσόδων και των δαπανών (προς τα πάνω) δεν είναι νόμιμο και παραβιάζει το Σύνταγμα!

Κατά συνέπεια, παράνομο και αντισυνταγματικό είναι το έλλειμμα του 2009 και επομένως παράνομο και αντισυνταγματικό το τεράστιο δημόσιο χρέος που επισωρεύτηκε κατά το ίδιο έτος για την κάλυψη του ελλείμματος και το οποίο ανήλθε σε 36,45 δις ή 16,4% του ΑΕΠ!!!

Βεβαίως, αυτές οι παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου για υπερβολικές αποκλίσεις στα έσοδα και τις δαπάνες των προϋπολογισμών, οι οποίες είναι παράνομες και αντισυνταγματικές, με συνέπεια να είναι παράνομα και αντισυνταγματικά και τα αντίστοιχα ελλείμματα και τα συνακόλουθα χρέη που επισωρεύουν στη χώρα, δεν αφορούν μόνο το έτος 2009!


ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ!


Το τραγικό είναι ότι οι Εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου της τελευταίας δεκαετίας και όχι μόνο, θεωρούν ως μη νόμιμα τα ελλείμματα και τα συνακόλουθα χρέη, όλων, χωρίς εξαίρεση, των αντίστοιχων προϋπολογισμών και υπογραμμίζουν ότι διαμορφώθηκαν κατά παραβίαση της Συνταγματικής Αρχής.

Το δυστύχημα είναι ότι ενώ οι Εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου αμφισβητούσαν επιχειρηματολογημένα τη νομιμότητα και Συνταγματικότητα της εκτέλεσης των προϋπολογισμών και ενώ ο ίδιος προσωπικά επεσήμαινα πάντα στη σχετική συζήτηση στη Βουλή την προκλητική αντινομία, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ καθόλου δεν πτοούντο από την αυθαιρεσία!

Αντίθετα, από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παρανομούσαν και από κοινού, συναινετικά, ψήφιζαν τους Απολογισμούς και συγκάλυπταν το έγκλημα!

Να, γιατί η υπερδιόγκωση του δημοσίου χρέους εκτινάχθηκε όλα τα τελευταία χρόνια, χωρίς καμία διαφάνεια, σε πέπλο σκότους, ερήμην ακόμα και αυτής της Βουλής και με παραπλάνησή της και κυρίως εκτινάχθηκε με παράνομες και αντισυνταγματικές διαδικασίες.


Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΜΥΘΟΥΣ!


Η υπό διαμόρφωση Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, την οποία προωθεί η σχετική πρωτοβουλία, που παρουσιάστηκε την περασμένη βδομάδα, είναι βέβαιον ότι θα τινάξει στον αέρα πολλούς από τους μύθους σχετικά με το χρέος.

Είναι βέβαιον ότι θα ταράξει τα νερά της συναινετικής σιωπής, συνενοχής και λεηλασίας που εκτυλίσσεται σε αυτόν τον τόπο με επίκεντρο ένα ληστρικό χρέος, που παρανόμως, φόρτωσαν στις πλάτες του ελληνικού λαού τόσο το χρηματιστικό κεφάλαιο όσο και οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Είναι βέβαιον ότι μπορεί να συμβάλει για να διαμορφωθούν νέα κοινωνικά και κινηματικά δεδομένα στη χώρα, που σίγουρα θα βοηθήσουν σε μια νέα πορεία διεξόδου και ανόρθωσης.

Ο ελληνικός λαός δεν χρωστάει σε κανένα και τίποτα. Και αυτό δεν συνιστά μια ευχάριστη εκφώνηση αλλά μια απλή πικρή αλήθεια!

Εδώ και τώρα! Κίνημα αμφισβήτησης του δημοσίου χρέους! Κίνημα προοδευτικής ανατροπής! Κίνημα διεξόδου και ελπίδας!

Αλ. Τσίπρας: Δημοψήφισμα για το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας»



Τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» που προωθεί η Γερμανία ως αντίβαρο στην κρίση χρέους εισηγήθηκε ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας.
Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι η υιοθέτηση των γερμανικών προτάσεων θα ισοδυναμεί με ένα "ευρωπαϊκό Μνημόνιο", το οποίο θα αποδειχθεί περισσότερο επώδυνο από εκείνο που υπέγραψε η Ελλάδα, δεδομένου ότι θα είναι αόριστης διάρκειας.

Ο πρόεδρος του Συνασπισμού πρόσθεσε ότι ο Γ. Παπανδρέου πρέπει να ομολογήσει δημοσίως την αποτυχία του Μνημονίου.

Τέλος, ενημέρωσε τους δημοσιογράφους ότι ζήτησε από τον πρωθυπουργό να δώσει άμεσα λύση στο πρόβλημα που έχει προκύψει με τους μετανάστες απεργούς πείνας, ικανοποιώντας τα αιτήματά τους. "Είναι πια θέμα ανθρωπιστικής διάστασης", τόνισε.

Ερώτηση ΣΥΡΙΖΑ για την υστέρηση στα έσοδα του προϋπολογισμού

Το ακριβές ποσό και ποσοστό της υστέρησης που παρουσιάζουν τα έσοδα σε σε σχέση με τον στόχο του προϋπολογισμού για τους 2 πρώτους μήνες τους 2011 ζητάει να μάθει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης.

Σε ερώτησή του προς τον υπουργό Οικονομικών, επικαλείται και το γεγονός ότι ο οίκος αξιολόγησης Moody's προέβαλε ως αιτία για την υποβάθμιση της χώρας τη σημαντική και συνεχιζόμενη υστέρηση στη συλλογή των εσόδων προγραμματισμένων σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό από πλευράς του ελληνικού δημοσίου.

Ο Δημ. Παπαδημούλης επισημαίνει ότι από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών προκύπτει πως κατά το πρώτο δίμηνο του 2011, σημαντική υστέρηση στα έσοδα, της τάξης του 10%, με αποτέλεσμα να υπάρχει σημαντικός κίνδυνος να εκτροχιαστεί το πρόγραμμα σταθερότητας στο σύνολο του.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ζητά από τον Γ. Παπακωνσταντίνου να απαντήσει:

1. "Πού οφείλεται και ποια άμεσα μέτρα σκοπεύει να λάβει η κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει το εκτεταμένο φαινόμενο της φοροδιαφυγής.
2. Πώς θα καλύψει η κυβέρνηση το ποσό των εσόδων που αδυνατεί να εισπράξει.
3. Αν σκοπεύει να προχωρήσει και σε περαιτέρω μειώσεις μισθών, κοινωνικών παροχών ή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, για να αντιρροπήσει την πίεση από τα μειωμένα έσοδα".

Η πολυκατοικία είπε «ναι» στη συνολική λύση

Πεδίο συναίνεσης μεταξύ κυβέρνησης και τριών κομμάτων της αντιπολίτευσης (Ν.Δ., ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία) διαμορφώθηκε κατά τις χθεσινές συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς.

Ο Αντώνης Σαμαράς, στη θέση του οποίου αποδίδει ιδιαίτερη σημασία η κυβέρνηση, συμφώνησε επί της ουσίας στο διεκδικητικό πλαίσιο (συνολική λύση για το ελληνικό δημόσιο χρέος), με το οποίο θα προσέλθει Γιώργος Παπανδρέου στις επικείμενες συνόδους κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σε παρόμοιο μήκος κύματος κινήθηκαν ο Γ. Καρατζαφέρης και η Ντόρα Μπακογιάννη.

Η στάση αυτή των τριών κομμάτων, που συναποτελούν τον ευρύτερο συντηρητικό χώρο, ενισχύει εξ αντικειμένου τη θέση του πρωθυπουργού, ο οποίος επιδίωκε αυτό το αποτέλεσμα όταν καλούσε τους πολιτικούς αρχηγούς στο μέγαρο Μαξίμου.

Αντίθετα, ο πρωθυπουργός δεν βρήκε κανένα πεδίο συνεννόησης με το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ -άλλωστε δεν το περίμενε. Η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας κινούνται σε εντελώς αντίθετο μήκος κύματος από την κυβερνητική πολιτική και το κατέστησαν σαφές στις δηλώσεις τους. Ο κ. Παπανδρέου, πάντως, εμφανίστηκε ενοχλημένος, ειδικά με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς θεωρεί ότι -σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία για τη χώρα-προκαλεί πρόσθετα προβλήματα

με ορισμένες επιλογές του (υποστήριξη στους μετανάστες απεργούς πείνας, στο «κίνημα ανυπακοής» κ.ά.).

Ενδιάμεση ήταν η στάση του κράτησε ο Φ. Κουβέλης (Δημοκρατική Αριστερά), ο οποίος συμφώνησε με το διεκδικητικό πλαίσιο που έθεσε ο πρωθυπουργός, αλλά έθεσε και θέμα «αντοχών» της ελληνικής κοινωνίας.

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

ΣΥΝ: Σε μόνιμη σύγχυση ο Θ. Πάγκαλος

Σε κατάσταση μόνιμης σύγχυσης βρίσκεται ο Θ. Πάγκαλος αναφέρει ο ΣΥΝ με αφορμή τη συνέντευξη του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης που δημοσιεύθηκε χθες.

Προσθέτει ακόμα πως η κυβέρνηση ανέχεται τη "φαιά προπαγάνδρα" του Θ. Πάγκαλου. Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΣΥΝ έχει ως εξής:

Ο κος Πάγκαλος εδώ και καιρό βρίσκεται σε μια μόνιμη κατάσταση σύγχυσης. Αδυνατούμε να διαγνώσουμε το πώς και το γιατί. Το θέμα όμως σοβαρεύει από τη στιγμή που ομιλεί ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Αρκεί ο πανικός που έχει καταλάβει την κυβέρνηση, μπροστά στην ογκούμενη οργή της κοινωνίας για την πολιτική της, για να ανέχεται την φαιά προπαγάνδα του κου Πάγκαλου; Μήπως τελικά πρόκειται για μια επικίνδυνη κυβέρνηση όχι μόνο για αυτά που λέει και κάνει αλλά και για το πλεόνασμα της φαιδρότητάς της;

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗΚΕ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ «ΞΕΝΙΑ»




Ξεκίνησε τελικά την Παρασκευή, μετά από πολλές αναβολές, η δίκη των εννιά κατηγορούμενων για τα επεισόδια στο «Ξενία» τον Ιούνιο του 2005. Η δίκη ξεκίνησε περίπου στη 1 το μεσημέρι και αφού το δικαστήριο καθυστέρησε αρκετά, περιμένοντας να δει εάν τελικά θα εμφανιστεί ένας εκ των κατηγορουμένων, ο οποίος δεν είχε εμφανιστεί σε καμία από τις προηγούμενες δίκες.Τελικά, η δίκη ξεκίνησε με την κατάθεση του βασικού μάρτυρα κατηγορίας, ο οποίος κατέθεσε και τη μήνυση κατά των κατηγορουμένων. Το βασικό πρόβλημα με αυτή βέβαια, είναι ότι ήταν… προχρονολογημένη, κατατέθηκε δηλαδή πριν καν ξεκινήσει η συγκέντρωση διαμαρτυρίας της επιτροπής αγώνα μπροστά στο πάρκο Κουραμπά τη συγκεκριμένη μέρα. Το θέμα της «προκάτ» μήνυσης έφερε η υπεράσπιση και συγκεκριμένα ο δικηγόρος Γιάννης Παπαδημητρίου, χωρίς ο μάρτυρας να μπορέσει να απαντήσει πειστικά για το πώς τελικά… προλέχθηκε ότι θα γίνονταν επεισόδια, αρκετές ώρες πριν το ανακοινωμένο δημόσια ραντεβού των πολιτών για τη συγκέντρωση, καθώς επικαλέστηκε «τεχνικές λεπτομέρειες», που και πάλι όμως, δεν δικαιολογούν την «προληπτική» μήνυση. Η διαδικασία διακόπηκε, καθώς είχε περάσει ήδη αρκετά η ώρα και θα επαναληφθεί την επόμενη Τρίτη 15 Μαρτίου. Για σήμερα Τρίτη 8 Μαρτίου, έχει προγραμματιστεί να εκδικαστεί και η μήνυση κατά του μάρτυρα από τον κ. Παπαδημητρίου, για ψευδή καταμήνυση.

Σε ιδιώτες το αεροδρόμιο των Ιωαννίνων

Στην ιδιωτικοποίηση σαράντα αεροδρομίων της Ελλάδας, προχωρά η κυβέρνηση, που αναζητεί σύμβουλο αξιοποίησης τους. Μέσα στο 2011 θα έχει προχωρήσει η σχετική διαδικασία με στόχο την συγκέντρωση των 20 δισ. ευρώ.Ο ιδιώτης επενδυτής θα αναλάβει τη διοίκηση, τη λειτουργία, τη διαχείριση, την επέκταση, την ανάπτυξη, τη συντήρηση και την εκμετάλλευση, αλλά η ιδιοκτησία θα παραμένει στο Δημόσιο.Το επόμενο διάστημα θα είναι το καθοριστικό για την τύχη των δεκάδων μικρών και μεγάλων περιφερειακών Αεροδρομίων στην ελληνική επικράτεια με τις ηγεσίες των υπουργείων Οικονομίας και Υποδομών να αναζητούν τους τρόπους για την παραχώρησή τους καθώς από αυτό θα κριθεί και το επενδυτικό ενδιαφέρον, όπως αναφέρει η εφημερίδα "Ημερησία". Το σχέδιο μάλιστα προβλέπει την ίδρυση εταιρειών, στις οποίες το Δημόσιο θα εισφέρει τα αντίστοιχα δικαιώματα διαχείρισης και θα μπορούν να εισαχθούν και στο Χρηματησήριο Αθηνών.Τα πιο «ισχυρά» αεροδρόμια,τα οποία και ελκύουν το ενδιαφέρον των επενδυτών,αποτελούν τα νησιά με μεγάλη τουριστική κίνηση (όπως π.χ. Ρόδος, Κέρκυρα, Μύκονος, Σαντορίνη), αλλά και αυτά που λόγω θέσης ευνοούν τη μετακίνηση με αεροπλάνο όπως τα Γιάννενα και η Αλεξανδρούπολη.

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η Τζαμάλα της ΟΑΣΗΣ


Η τζαμάλα στην ΟΑΣΗ έγινε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Έδωσε νόημα και ανέδειξε τη σημασία δημόσιας, ελεύθερης χρήσης του χώρου για όλους τους πολίτες με χαρακτήρα μη κερδοσκοπικό.Από τις 8 το απόγευμα έως τις 4 τα ξημερώματα πέρασαν εκατοντάδες συμπολίτες από τη τζαμάλα. Γεύτηκαν το κρασί, το τσίπουρο, τις μπύρες, τα σουβλάκια, τα μήλα, τα βουτήματα.Ξεχωριστό τόνο έδωσαν οι μετανάστες που βρέθηκαν εκεί και χόρεψαν και αυτοί δικά τους τραγούδια.Ευχαριστούμε όσους συνέβαλαν με τον τρόπο τους ο καθένας και η καθεμιά στη διοργάνωση της τζαμάλας.Για καλύτερη ενημέρωση όλων σας στέλνουμε κάποιες φωτογραφίες.

«Αντισυνταγματική» η κατοχύρωση της λιτότητας

Δεσμεύει για το μέλλον την πολιτική ευχέρεια του λαού να επιλέγει κάθε φορά διαφορετικό είδος οικονομικής πολιτικής» δηλώνει στο tvxs.gr ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κατρούγκαλος αναφορικά με την προώθηση της συνταγματικής κατοχύρωσης της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας από το Βερολίνο. Σε αυτό το πλαίσιο, παρατηρεί ότι προσβάλλεται η αρχή του κοινωνικού κράτους, γεγονός το οποίο άλλωστε έχει επισημάνει και το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο στην περίπτωση της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Ο κ. Κατρούγκαλος, ο οποίος συμμετέχει και στην πρωτοβουλία για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους, κάνει λόγο για πολλαπλές ευθείες παραβιάσεις του ελληνικού συντάγματος από την εφαρμογή του Μνημονίου. Αναφερόμενος γενικότερα στις αντιθέσεις του κοινοτικού δικαίου με το ελληνικό σύνταγμα, υπογραμμίζει χαρακτηριστική παλαιότερη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου Ζακ Σαντέρ:

«Ξέρουμε τι να κάνουμε για να λύσουμε τα οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν ξέρουμε πώς να επανεκλεγούμε όταν το κάνουμε». Επεκτείνοντας το συγκεκριμένο συλλογισμό, διαπιστώνει ότι «οι περισσότεροι ηγέτες της Ευρώπης έχουν βρει τον εύκολο τρόπο, μέσω της οδού του κοινοτικού δικαίου, να επιβάλλουν πολιτικές που στην ουσία τις επιθυμούν, αλλά που δεν θέλουν να τις θέσουν στην κρίση του λαού».

Ακολουθεί η συνέντευξη με τον κ. Γιώργο Κατρούγκαλο:

Βλέπουμε να προωθείται σε επίπεδο Ευρωζώνης η συνταγματική κατοχύρωση της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Πώς βλέπει ένας συνταγματολόγος αυτή την εξέλιξη;

Μου φαίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο. Πρώτα πρώτα, ουσιαστικά υιοθετεί σε επίπεδο συντάγματος μια συγκεκριμένη πολιτική οπτική, τη νεοφιλελεύθερη. Και με αυτόν τον τρόπο, δεσμεύει για το μέλλον την πολιτική ευχέρεια του λαού να επιλέγει κάθε φορά διαφορετικό είδος οικονομικής πολιτικής. Επομένως, τη θεωρώ ιδιαίτερα δυσμενή εξέλιξη και ελπίζω να μη συμβεί.

Όπως λέτε, κατοχυρώνει μία πολιτική επιλογή, άρα θα λέγαμε ότι έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα του Συντάγματος;

Είναι μία καλή παρατήρηση αυτή. Να σημειώσω εδώ ότι το ίδιο το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο, όταν εξέταζε τη συνταγματικότητα της Συνθήκης της Λισαβόνας, έκανε την εξής πολύ σημαντική αναφορά: «ναι μεν υπερέχει καταρχήν το κοινοτικό δίκαιο, υπερέχει όμως πρώτον μόνο ως προς εκείνες τις αρμοδιότητες που ρητά τα κράτη έχουν παραχωρήσει στην ΕΕ και δεύτερον, και πιο σημαντικό, υπό την επιφύλαξη ότι η άσκηση των αρμοδιοτήτων αυτών δεν προσβάλλει την εθνική συνταγματική ταυτότητα».

Και είπε ρητά ότι στο πλαίσιο της συνταγματικής ταυτότητας, για τον εαυτό τους οι Γερμανοί θεωρούν ότι συμπεριλαμβάνουν και την αρχή του κοινωνικού κράτους. Το κοινωνικό κράτος λοιπόν προϋποθέτει μία δυνατότητα της δημόσιας εξουσίας να επενδύει, ακόμα και καμιά φορά δανειζόμενη. Άρα, έχω την εντύπωση ότι μία αυστηρή κατοχύρωση των κανόνων της ανταγωνιστικότητας, και ιδίως της απαγόρευσης δημιουργίας χρέους, θα ήταν σε αντίθεση με αυτή την αρχή του κοινωνικού κράτους, που κυρίως τι λέει; Να ικανοποιούνται οι βασικές κοινωνικές ανάγκες με τις οποίες είναι επιφορτισμένο το κράτος να υπηρετεί, ακόμα και αν σε μια στιγμή δεν υπάρχει η απαραίτητη οικονομική ρευστότητα.

Έχετε εντοπίσει ευθείες παραβιάσεις του Συντάγματος από την ασκούμενη οικονομική πολιτική την οποία υπαγορεύει το Μνημόνιο;

Πολλαπλές. Μάλιστα, σχετικό άρθρο μου φέρει τον τίτλο: Το παρασύνταγμα του Μνημονίου. Με τον όρο παρασύνταγμα χαρακτηρίζαμε στην ελληνική συνταγματική ιστορία, την περίοδο μετά τον εμφύλιο, ένα πλέγμα νόμων που ήταν ιδιαίτερα περιοριστικοί των δικαιωμάτων. Η περίοδος των εξοριών, των εκτοπίσεων κλπ που, ενώ ήταν σε ευθεία αντίθεση με το Σύνταγμα, παρέμεναν σε ισχύ ενόψει της κατάστασης ανάγκης η οποία ακολούθησε τον εμφύλιο. Τώρα έχουμε μπει πάλι σε μια -άλλου είδους- κατάσταση ανάγκης, οικονομικής, με τον ίδιο σκοπό: ουσιαστικά να τεθούν εκ ποδών βασικές διατάξεις του οικονομικού συντάγματος. Το θεωρώ εξίσου ανώμαλο, από άποψη θεσμική, με την ανωμαλία εκείνης της περιόδου.

Υποθέτω πως όσα συζητάμε αρχίζουν από τη ψήφιση αυτή καθεαυτήν του Μνημονίου.

Φυσικά. Διότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κύρωση των σχετικών συνθηκών με τον τρόπο που επιβάλλει το Σύνταγμα. Έχει κατατεθεί προς κύρωση, είναι αλήθεια, από τον Ιούνιο η δανειακή σύμβαση μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης και της Ελλάδας που τυποποιεί τις λεγόμενες μνημονιακές πολιτικές. Δεν έχει τολμήσει όμως η κυβέρνηση να τη φέρει προς ψήφιση, διότι περιέχει τέρατα, όπως αυτό το γνωστό ότι παραιτούμαστε από κάθε ασυλία της δημόσιας περιουσίας απέναντι στους δανειστές μας ή ότι εκχωρούμε ένα από τα βασικά όπλα μας: ενώ μέχρι στιγμής το δάνειο κυρίως διέπεται από το ελληνικό δίκαιο, με τη σύμβαση ορίζουμε να διέπεται από το αγγλικό, που είναι το πιο φιλικό προς τους δανειστές. Εν πάση περιπτώσει, μόνο ως πολιτικό πρόγραμμα εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή το Μνημόνιο, χωρίς να έχουμε κυρώσει τις σχετικές διεθνείς συνθήκες όπως θα έπρεπε.

Γενικότερα, τι παρατηρείτε σε σχέση με το πόσο συχνά και σε ποιο βαθμό έρχεται σε αντίθεση το κοινοτικό δίκαιο με το ελληνικό σύνταγμα;

Αυτό το θέμα είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον. Εμείς οι νομικοί χρησιμοποιούμε συχνά τον όρο επικαθορισμός: σαν να αλλάζουν παραδοσιακές έννοιες του Συντάγματος υπό την επιρροή του κοινοτικού δικαίου. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο στοίχημα, γιατί όλες αυτές οι αλλαγές γίνονται ουσιαστικά χωρίς να έχουν την παραμικρή δημοκρατική νομιμοποίηση.

Είναι χαρακτηριστικό κάτι που είχε πει ο Σαντέρ, ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, υπερασπιζόμενος αυτές τις κοινοτικές πολιτικές: «Ξέρουμε τι να κάνουμε για να λύσουμε τα οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν ξέρουμε πώς να επανεκλεγούμε όταν το κάνουμε». Επομένως, οι περισσότεροι ηγέτες της Ευρώπης έχουν βρει τον εύκολο τρόπο, μέσω της οδού του κοινοτικού δικαίου, να επιβάλλουν πολιτικές που στην ουσία τις επιθυμούν, αλλά που δεν θέλουν να τις θέσουν στην κρίση του λαού.

Συμμετέχετε στην πρωτοβουλία για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους. Σε ποιο βαθμό το Σύνταγμα προσφέρει εργαλεία προς αυτή την κατεύθυνση;

Το Σύνταγμα ως τέτοιο δεν είχε προβλέψει ένα ανάλογο ενδεχόμενο. Ξέρετε μάλιστα ότι γενικώς είναι ιδιαίτερα καχύποπτο σε μορφές άμεσης δημοκρατίας. Για παράδειγμα, τα δημοψηφίσματα γίνονται με έναν ιδιαίτερα περίπλοκο τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλη τη συνταγματική ιστορία, εκτός από το πολιτειακό θέμα, δηλαδή αν θα έχουμε βασιλιά ή όχι, δεν βλέπουμε δημοψηφίσματα. Άρα, θα’ λεγε κανείς ότι το ελληνικό Σύνταγμα δεν είναι ιδιαίτερα φιλικό. Από την άλλη μεριά δεν θέτει και εμπόδια.

Εμείς θελήσαμε να προωθήσουμε την ΕΛΕ κατά το πρότυπο αντίστοιχων επιτροπών χρέους σε άλλες χώρες, ιδίως στη νότια Αμερική, σαν μια προσπάθεια που θα συνδυάζει τη γνώση των ειδικών και των εμπειρογνωμόνων με μια προσπάθεια λαϊκή. Κινηματική, για να χρησιμοποιήσω μια πολιτική έκφραση. Ξεκινήσαμε αυτή την πρωτοβουλία γιατί μολονότι υπάρχει μια «βουβή» ανησυχία, μέχρι στιγμής κυριαρχεί ο φόβος. Ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος σε περιόδους κρίσης. Οδηγεί σε αδράνεια εκεί που θα’ πρεπε να υπάρχει αντίδραση. Θελήσαμε με την πρωτοβουλία να δώσουμε μια ελπίδα, ώστε να ανατραπεί αυτό το κλίμα του φόβου. Γιατί όπου κυριαρχεί ο φόβος, δεν μπορεί να υπάρχει περιθώριο για ελεύθερη σκέψη.