Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Τα σχολεία άνοιξαν και φέτος, με το υπουργείο και την κυβέρνηση να προσπαθούν να παρουσιάσουν μια μαγική εικόνα ότι όλα πηγαίνουν ρολόι. Μια εικόνα, που κάθε χρόνο τσαλακώνεται από την ίδια την πραγματικότητα των τεράστιων ελλείψεων που υπάρχουν στα σχολεία τόσο σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς, όσο και σε σχέση με τις απαραίτητες υλικές υποδομές.
Κάτι έχει αλλάξει όμως φέτος. Δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Σχεδόν 18.500 μαθητές έμειναν εκτός λόγω της «βάσης του 10». Ένα μέτρο, το οποίο εξαρχής είχε ως στόχο όχι τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης, όπως ισχυριζόταν η κυβέρνηση, αλλά την δημιουργία πελατείας για τα ιδιωτικά κολέγια. Έτσι, μέσα στο καλοκαίρι η κυβέρνηση ψηφίζει ένα νόμο που αναγνωρίζει τα κολέγια και ο Υπουργός Παιδείας μετατρέπεται σε πλασιέ των κολεγίων δηλώνοντας ευθαρσώς ότι αποτελούν μια εναλλακτική για τους μαθητές που δεν κατάφεραν να μπουν στα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Αυτό που λείπει όμως από την δημόσια εκπαίδευση δεν είναι ο ανταγωνισμός, αλλά μέτρα που θα στηρίζουν ουσιαστικά το δικαίωμα όλων στην εκπαίδευση και στη μόρφωση και θα αναβαθμίζουν το περιεχόμενό της. Ο δικομματισμός έχει δείξει ότι αντιμετωπίζει την εκπαίδευση ως άλλον ένα χώρο για την ικανοποίηση των επιχειρήσεων και της αγοράς. Χρειαζόμαστε ένα δυναμικό και μαζικό πανεκπαιδευτικό κίνημα, το οποίο θα διεκδικήσει το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλες και όλους χωρίς διακρίσεις και την ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το πανεπιστημιακό κίνημα για τη υπεράσπιση του άρθρου 16 έδειξε ότι μπορούμε να τους νικήσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου