Της Ζωής Κόκαλου*
Χιλιάδες γυναίκες κατέκλυσαν χθες (20.12.2011) την κεντρική πλατεία Ταχρίρ, στο Κάιρο, σε μια πρωτοφανή ακόμα και για την επαναστατημένη Αίγυπτο διαδήλωση γυναικών ενάντια στη στρατιωτική και παραστρατιωτική βία σε γυναίκες και άνδρες.
Κεντρικό σύνθημα της διαμαρτυρίας ήταν «Καμιά επανάσταση χωρίς τις γυναίκες», με τα πλακάτ και τα πανό να κατακλύζονται από οργή ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς και να απαιτούν την ανατροπή του.
Αφορμή στάθηκαν εικόνες σκληρής κακοποίησης από άνδρες του καθεστώτος που κατέκλυσαν το διαδίκτυο από τις διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών, στις οποίες φαίνονται καθαρά άνδρες με στρατιωτική περιβολή και κράνη να χτυπούν με ραβδιά, να κλωτσούν και να γδύνουν γυναίκες μετά από καταδίωξη.
Η μαζική προσέλευση των γυναικών, χριστιανών και μουσουλμάνων, ήταν μεγάλη έκπληξη ακόμα και για τις γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις της Αιγύπτου, που δεν ανέμεναν σύμφωνα με τις αναρτήσεις τους στο twitter περισσότερες από 200-300 γυναίκες.
Να υπενθυμίσω ότι τον περασμένο Μάρτη μερικές εκατοντάδες γυναίκες που διοργάνωσαν πορεία για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δέχτηκαν επίθεση από άλλους διαδηλωτές, κυρίως μέλη ισλαμιστικών οργανώσεων, και χρειάστηκε να παρέμβει ο στρατός για να «προστατεύσει» τις διαδηλώτριες. Τότε η στρατιωτική ηγεσία κρατούσε ακόμα για τον εαυτό της τον ρόλο της ειρηνοποιού δύναμης. 17 γυναίκες συνελήφθησαν εκείνη την ημέρα και στα κρατητήρια που είχαν διαμορφωθεί στο περίφημο αρχαιολογικό μουσείο του Καΐρου, εκτός από ξυλοδαρμούς, υπέστησαν την υποτιθέμενη ψευδοϊατρική εξέταση ελέγχου παρθενίας, η οποία έχει χαρακτηριστεί από ανθρωπιστικές οργανώσεις και τη Διεθνή Αμνηστία ως μέθοδος βασανισμού. Είχαν δε απειληθεί ότι εφόσον δεν συναινέσουν στη διεξαγωγή της εξέτασης θα διωχθούν ως ιερόδουλες.
Οι εξετάσεις διεξήχθησαν, σύμφωνα με τη μαρτυρία της μοναδικής γυναίκας που το κατήγγειλε, υπό συνθήκες βασανισμού, όχι από ιατρικό προσωπικό, σε χώρο, που άλλοι στρατιώτες είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθούν και να τραβούν φωτογραφίες και βίντεο με τα κινητά τους τηλέφωνα.
Αφορμή ωστόσο που ξεχείλισε το ποτήρι για τις γυναίκες στάθηκε το περιστατικό που συνέβη την Κυριακή, όταν νεαρή γυναίκα καταδιώχθηκε με τον συνοδό της, ρίχτηκε στο έδαφος, ποδοπατήθηκε και χτυπήθηκε άσχημα από ομάδα στρατιωτικών στην οποία συμμετείχαν και παραστρατιωτικοί με αμφίεση παραλλαγής και πολιτικά κράνη. Στη συνέχεια και καθώς δεχόταν χτυπήματα από ραβδιά και κλωτσιές προσπάθησαν να τη σύρουν προς τις γραμμές τους και στην προσπάθειά τους αυτή τής αφαίρεσαν την abaya που φορούσε αποκαλύπτοντας το εσώρουχό της, ένα γαλάζιο σουτιέν. Στη συνέχεια ένας παραστρατιωτικός πήδηξε με μανία, πατώντας και κλωτσώντας το στήθος της, ενώ ένας στρατιώτης συνέχισε να την τραβάει στο έδαφος προσπαθώντας ταυτόχρονα να καλύψει τη γύμνια της.
Μερικά μέτρα πιο 'κεί ο συνοδός της, ο νεαρός δημοσιογράφος Hassan Shahin, δεχόταν επίσης άγρια κακοποίηση. Δυο γυναίκες με abaya και ένας άνδρας που έσπευσαν να τον βοηθήσουν κατέληξαν επίσης στο έδαφος άγρια κακοποιημένοι.
Η νεαρή γυναίκα, που δεν θέλει να αποκαλυφθούν τα στοιχεία της από τον φόβο του στίγματος που ακολουθεί τις γυναίκες μετά από τέτοια περιστατικά, άρχισε να αποκαλείται «το κορίτσι με το γαλάζιο σουτιέν» και οι εικόνες και το βίντεο από το περιστατικό - ένα ανάμεσα στα χιλιάδες των τελευταίων ημερών που μετράνε πάνω από 12 νεκρούς από αληθινά πυρά - έκανε τον γύρο του κόσμου.
Ο στρατός άρχισε να δέχεται επικρίσεις για την επίθεση στη γυναίκα τόσο από προοδευτικές πηγές όσο και από συντηρητικές. Βέβαια δεν έλειψαν οι φωνές από εκπροσώπους των συντηρητικών ισλαμιστών, όπως ο «σεΐχης» Khaled el-Gendy, ο οποίος δήλωσε ότι το πρώτο ερώτημα που θα πρέπει να απασχολεί την κοινή γνώμη είναι το «τι ήθελε αυτή η γυναίκα έξω στον δρόμο εξαρχής και ποιος της έδωσε άδεια να είναι εκεί».
Ωστόσο οι γυναίκες που βγήκαν στους δρόμους χθες το μεσημέρι, σε μια πορεία που κράτησε μέχρι αργά το βράδυ, ήταν εκεί για να υψώσουν τη φωνή τους απέναντι τόσο στη βία του καθεστώτος, όσο και σε αυτό που διαφαίνεται να γίνεται μετά τις εκλογές στην πολιτική ζωή της Αιγύπτου: καμιά γυναίκα δεν συμμετείχε στη μεταβατική κυβέρνηση, ελάχιστες ήταν υποψήφιες στις εκλογές και δύο μόνο εκλέχθηκαν μετά τον πρώτο γύρο. Και επίσης να διαψεύσει εκείνους που υποστηρίζουν ότι όσοι και όσες συμμετέχουν στις διαδηλώσεις είναι «βάνδαλοι, χούλιγκαν και εμπρηστές». (Σας θυμίζει τίποτα;).
Εντύπωση προκάλεσαν επίσης ο παλμός και η ένταση των συνθημάτων, τα έξυπνα ευρήματα στα συνθήματα και η αλληλεγγύη των ανδρών διαδηλωτών που έκαναν ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από την πορεία δείχνοντας την αλληλεγγύη τους.
Όταν η πορεία έφτασε κοντά στα κυβερνητικά κτήρια, από τις οροφές των οποίων παραστρατιωτικοί χτυπούσαν τις τελευταίες μέρες διαδηλωτές και διαδηλώτριες με πέτρες και πλαστικές σφαίρες στοχεύοντας στα μάτια, οι γυναίκες φώναξαν: «Πού είναι οι στρατηγοί; Οι γυναίκες της Αιγύπτου είναι εδώ!» καθώς «Κι αν με σύρουν και αν με ξεγυμνώσουν, το αίμα των αδελφών μου θα με καλύψει».
Την ίδια στιγμή στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη συγκεντρώσεις αλληλεγγύης οργανώθηκαν από Ισπανίδες indignandores και αναμεταδίδονταν στην Ταχρίρ μέσω των κοινωνικών δικτύων (#womenmarch), ενώ σε άλλες αραβικές χώρες οι χρήστριες άλλαζαν τα avatar τους σε ένδειξη συμπαράστασης προσθέτοντας ένα γαλάζιο σουτιέν στις φωτογραφίες τους.
Ενδεχομένως αυτή να είναι η μεγαλύτερη γυναικεία διαδήλωση στην Αίγυπτο από το 1919, τότε που οι γυναίκες είχαν βγει στον δρόμο κατά της βρετανικής κατοχής, και πρακτικά επαναφέρει τη γυναικεία φωνή στο πολιτικό προσκήνιο μετά την ήττα που δέχτηκε το γυναικείο κίνημα στις 8 του Μάρτη. Συμμετείχαν γυναίκες όχι μόνο φεμινιστικών ή προοδευτικών απόψεων, αλλά και νοικοκυρές που πρώτη φορά βγήκαν σε διαμαρτυρίες, πολλές χριστιανές, αλλά οι περισσότερες μουσουλμάνες με καλυμμένα τα κεφάλια, ακόμα και μερικές με niqab.
Ήρθε επίσης ως απάντηση στη διαφαινόμενη νίκη των ισλαμιστικών κομμάτων, ενώ η αίσθηση που άφησε ήταν εξαιρετικά ελπιδοφόρα και γέννησε καινούργιες προσδοκίες για τις γυναίκες στις υπόλοιπες αραβικές χώρες.
*Η Ζωή Κόκαλου είναι μέλος της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου