Διέξοδος από τα αριστερά

Ακόμη και οι πιο δογματικοί θιασώτες του Μνημονίου αναγκάζονται να παραδεχτούν τη χρεωκοπία του. Αναζητούν προσχήματα, με επικρατέστερα εκείνα της νέας παγκόσμιας ύφεσης και της διάλυσης του κυβερνητικού επιτελείου. Το Μνημόνιο όμως προϋπήρξε του νέου κύματος ύφεσης, που το αποτελειώνει, καθώς ακόμη και οι πλέον αισιόδοξοι νεοφιλελεύθεροι αντιλαμβάνονται ότι η παγκόσμια ύφεση καθιστά δυσκολότερη την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση. Το νέο κύμα παγκόσμιας ύφεσης οφείλεται στην επιμονή των κυρίαρχων κύκλων να συνεχιστεί η πολιτική που οδήγησε στην κρίση. Χαρακτηριστική είναι η πίεση του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των συντηρητικών δυνάμεων για συνταγματοποίηση της λιτότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο ασκούνται πρόσθετοι εκβιασμοί προς τον ελληνικό λαό να υποταχθεί στο Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο, με την απειλή ότι δεν θα συνεχιστεί η καταβολή των δόσεων του δανείου της τρόικας, ενώ το νέο δάνειο παραμένει μετέωρο. Λύση στο πλαίσιο του Μνημονίου δεν υπάρχει. Η ανατροπή του προϋποθέτει την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, με τους οποίους επιχειρείται η "μεταπολίτευση του ΔΝΤ", με τους δελφίνους του Μνημονίου να πιάνουν σειρά, καθώς διαφαίνεται η μεταπαπανδρεϊκή περίοδος, συναγωνιζόμενοι σε προκλήσεις κατά των εργαζομένων και της δημοκρατίας, επιδαψιλεύοντας επαίνους από την ακροδεξιά. Με αφορμή το ελληνικό πρόβλημα, το γερμανικό τραπεζικό κεφάλαιο επιδίδεται σε επιθετικές κινήσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε απρόοπτα ή σε "γερμανική Ευρωζώνη". Απέναντι σ' αυτή τη ζοφερή προοπτική η κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα, εδώ και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το τρίτο κύμα κοινωνικών αντιδράσεων (μετά τα απεργιακά συλλαλητήρια κατά του Μνημονίου και τις "πλατείες" κατά του Μεσοπρόθεσμου), με καταρρέουσα την κυβέρνηση και αφερέγγυους τη Ν.Δ. και τον δικομματισμό, μπορεί να αναδειχθεί καταλύτης πολιτικών εξελίξεων. Υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι τον εσωτερικό ανταγωνισμό στον χώρο της αριστεράς θα διαδεχθεί η κοινή δράση και η δημιουργία μετώπου με στόχο την ανατροπή του Μνημονίου και προοδευτικές λύσεις από τα αριστερά. Λύσεις με επίκεντρο την απασχόληση, που θα ανταποκρίνονται στην οικονομία των αναγκών. Λύσεις που θα συντονίζουν την ελληνική με την ευρωπαϊκή αριστερά με στόχο τη ριζική επαναθεμελίωση της Ε.Ε. Σ' αυτή την προοπτική κρίνονται όλοι. Είναι ώρα για ενωτική πρωτοβουλία των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων, ώστε να αποκτήσει πολιτική ισχύ η κοινωνική αξίωση για ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, καθώς το οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι πρωτίστως πολιτικό