Σφοδρή επίθεση εναντίον της κυβέρνησης εξαπέλυσε η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β’ Θεσσαλονίκης Αμμανατίδου – Πασχαλίδου Ευαγγελία στα πλαίσια της ειδικής συζήτησης στην ολομέλεια της Βουλής για την «εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών».
Η Βουλευτής κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση μέσα σε δύο χρόνια έκλεισε μεγάλο αριθμό ξενώνων και συμβουλευτικών κέντρων για τις κακοποιημένες γυναίκες, ενώ, παρά τις δεσμεύσεις της περί του αντιθέτου, η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα φέρει σχέδιο νόμου για την έμφυλη βία με αποτέλεσμα εν έτει 2011 οι εγκληματικές ενέργειες σε βάρος των γυναικών να παραμένουν τις περισσότερες φορές ατιμώρητες.
Κλείνοντας, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι ενδεικτικό της απαξίωσης από την κυβέρνηση των θεμάτων της ισότητας των φύλων είναι η απαξίωση της ίδιας της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Με το πολυνόμο-έκτρωμα καταργούνται οργανικές θέσεις και οι εργαζόμενες που είναι κοντά στην σύνταξη εξαναγκάζονται σε συνταξιοδότηση για να μην βγουν στην εφεδρεία.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΕ΄
Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Η βία κατά των γυναικών, με αφορμή τη «Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Παρακαλώ εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ την κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου να λάβει το λόγο.
Ορίστε, κυρία Αμμανατίδου, έχετε το λόγο.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Το θέμα της ειδικής συνεδρίασης είναι η «βία κατά των γυναικών» με αφορμή την παγκόσμια ημέρα που είναι αύριο, στις 25 του Νοέμβρη. Εγώ θα ξεκινήσω με γενικότερα φαινόμενα βίας και καταστολής.
Σήμερα στις 24 Νοεμβρίου δόθηκε εντολή στα ΜΑΤ και «βίαια» έσπασε η κατάληψη στα γραφεία της ΔΕΗ και έγιναν περίπου 15 συλλήψεις. Η κατάληψη από τους εργαζόμενους της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ έγινε με αφορμή τη «βίαιη» επιβολή ενός ακόμη άδικου χαρατσιού μέσω του κοινωνικού αγαθού του ρεύματος, το οποίο είναι τουλάχιστον αντισυνταγματικό!
Τα κινήματα πολιτών, ο κόσμος που βγήκε έξω και αντέδρασε, που έκανε λαϊκές συνελεύσεις και πήρε αποφάσεις συλλογικές ανάγκασαν τον Υπουργό Οικονομικών να πάρει πίσω ένα μικρό μέρος για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Δεν πρόκειται να σταματήσουν τα κινήματα πολιτών, αλλά θα συνεχίσουν. Και θα συνεχίσουν όσο συνεχίζεται αυτή η «βίαιη» λεηλάτηση των ζωών, γιατί εδώ τον τελευταίο ενάμισι χρόνο αυτό που βιώνει η ελληνική κοινωνία είναι απίστευτο. Δεν έχει ξαναγίνει τέτοια «βίαιη» περιστολή των κεκτημένων δικαιωμάτων χρόνων από τη Μεταπολίτευση και μετά. Δεν έχει ξανασυμβεί αυτό.
Η νέα γενιά χάνει τα όνειρά της. Τη «βία» αυτή τη στηρίζει η σημερινή συγκυβέρνηση και τη στηρίζει βεβαίως το μεγαλύτερο κομμάτι των μεγάλων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Όλα όσα προανέφερα τα έχουμε καταγγείλει ως ΣΥΡΙΖΑ, όπως βεβαίως καταγγέλλουμε και τη «βία κατά των γυναικών». Περνώντας σε αυτό το κομμάτι, παρόλο που οι αγώνες των γυναικών και του γυναικείου κινήματος έχουν αλλάξει πολλά όσον αφορά το ρόλο της γυναίκας στις σύγχρονες κοινωνίες, το φαινόμενο της βίας λόγω φύλου στις μέρες όχι μόνο υπάρχει, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι οξύνεται. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τη «γονιδιακή κληρονομικότητα», αλλά με την εξαθλίωση που θα αφήσει «κληρονομιά» η χθεσινή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και η σημερινή συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- Νέα Δημοκρατία- ΛΑΟΣ στην πλειονότητα του ελληνικού λαού και ειδικότερα βεβαίως στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία –γιατί η πολιτεία δεν μπήκε ποτέ στον κόπο της συστηματικής καταγραφής τους- κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών είναι παρούσα στην καθημερινότητα χιλιάδων γυναικών και στη χώρα μας.
Ενδεικτικά για να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος, μια γραμμή SOS το 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας μόνο για το πρώτο εξάμηνο –βέβαια χθες αναφέρθηκε στην Επιτροπή το οκτάμηνο, εγώ όμως θα πάρω τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου του 2010- έλαβε 2.090 κλήσεις εκ των οποίων οι 1.653 αφορούν περιστατικές «έμφυλης» βίας.
Ο Συνήγορος του Πολίτη αναφέρει για το 2011 ότι αυξήθηκαν κατακόρυφα οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, ενώ το State Department στην επίσημη έκθεσή του για το trafficking το 2010 κατατάσσει την Ελλάδα δεύτερη από τις τέσσερις κατηγορίες και την περιλαμβάνει στις χώρες που δεν ανταποκρίνονται πλήρως ούτε στα «ελάχιστα κριτήρια» αντιμετώπισης του trafficking.
Η κυβερνητική πολιτική όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το φαινόμενο της έμφυλης βίας, αλλά διαδραματίζει κομβικό ρόλο στην επιδείνωση του. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική στην οποία επιδίδονται οι κυβερνήσεις του μνημονίου υπό την καθοδήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η πολιτική που ισοπεδώνει το κράτος πρόνοιας και καταλύει τα κοινωνικά δικαιώματα σαρώνει και τα δικαιώματα των γυναικών.
Η Κυβέρνηση του μνημονίου μέσα σε δυο χρόνια έκλεισε τους περισσότερους ξενώνες και τα περισσότερα συμβουλευτικά κέντρα, διαλύοντας κυριολεκτικά τις όποιες υποδομές στήριξης.
Στην Αθήνα πλέον λειτουργούν μόνο δύο ξενώνες. Στη Θεσσαλονίκη ένας από τους δύο ξενώνες δεν λειτουργεί, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπου υπάρχουν, λειτουργούν είτε με βάση ευρωπαϊκά προγράμματα για πρόσφυγες είτε με προγράμματα αστέγων, δηλαδή υπό συνθήκες ακατάλληλες για κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους.
Πολλά κέντρα έκλεισαν με τον «Καλλικράτη», ενώ σε άλλα σταμάτησε η χρηματοδότησή τους. Πώς θα σπάσουν οι γυναίκες τη σιωπή τους, όπως προπαγανδίζετε στις καμπάνιες της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, που καλό είναι να υπάρχουν βέβαια, και πώς αυτές οι γυναίκες θα αφήσουν ένα βίαιο σύντροφο, άντρα ή πατέρα, όταν δεν ξέρουν εάν την επόμενη ημέρα θα έχουν τουλάχιστον ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους; Το μπαλάκι πέφτει πάλι στην ιδιωτική σφαίρα. Όσες τα καταφέρουν, θα τα καταφέρουν μόνες ή με τη στήριξη είτε των οικογενειών τους είτε κάποιων γυναικείων οργανώσεων.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η βία κατά των γυναικών είναι ένα έγκλημα, που ακόμη και σήμερα κλείνεται στους τέσσερις τοίχους και η επίσημη πολιτεία συμβάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Παραπέρα, το νομικό σκέλος αντιμετώπισης του προβλήματος παραμένει τουλάχιστον προβληματικό. Η Κυβέρνηση έχει εξαγγείλει πολλές φορές ότι θα το αντιμετωπίσει και θα μπορούσε να το έχει ήδη κάνει, εάν υπήρχε βεβαίως πολιτική βούληση.
Ωστόσο, οι εξαγγελίες μέχρι στιγμής παραμένουν κενό γράμμα. Ο κανόνας στις υποθέσεις της έμφυλης βίας, είτε είναι βιασμός, είτε σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή βίας, είναι η ατιμωρησία του δράστη και ο διασυρμός της παθούσας. Οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες και οι γυναίκες τις περιγράφουν ως ένα δεύτερο βιασμό. Δεν είναι, λοιπόν, παράλογο που οι περισσότερες υποθέσεις δεν φτάνουν καν στα δικαστήρια.
Γι’ αυτό το κομμάτι της σεξουαλικής παρενόχλησης στους εργασιακούς χώρους, στο οποίο αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι, θέλω να πω ότι για τις γυναίκες το ποσοστό φθάνει στο 40% έως 50%, ενώ για τους άνδρες είναι στο 10%.
Όσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία, θέλω να πω ότι η νομοθεσία έχει μείνει στον αέρα με το ν.3500/2006, ο οποίος ούτε εφαρμόστηκε, αλλά ούτε αντικαταστάθηκε και δεν είναι ο καλύτερος νόμος για το κομμάτι της ενδοοικογενειακής βίας.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ενδεικτικό του υποβιβασμού των θεμάτων ισότητας, που ακολούθησε η Κυβέρνηση, είναι το γεγονός της συρρίκνωσης και απαξίωσης του ίδιου του φορέα των δράσεων για την ισότητα, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας. Με τον πολυνόμο-έκτρωμα όσες οργανικές θέσεις παρέμειναν κενές στον Οργανισμό καταργούνται, ενώ οι εργαζόμενοι που είναι κοντά στη σύνταξη εξαναγκάζονται σε συνταξιοδότηση, για να μη βγουν στην εφεδρεία και καταργούνται και αυτές οι θέσεις.
Ο μόνος νόμος που εφαρμόζεται απαρέγκλιτα για τις κακοποιημένες γυναίκες είναι αυτός της «περιθωριοποίησης» και του υποβιβασμού των δράσεων για την ισότητα. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι στις σημερινές συνθήκες, που χαρακτηρίζονται από την ανεργία, τη φτώχεια και την ανασφάλεια, ακόμη και αν υπήρχαν κάποιες δομές στήριξης για λίγες εβδομάδες ή μήνες, τα αποτελέσματα θα ήταν αμφίβολα.
Η ανέχεια εξαναγκάζει τις γυναίκες να μένουν δέσμιες βίαιων σχέσεων. Η συνέχιση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, που πλήττει βάναυσα γυναίκες, άνδρες, νέους και νέους, καθιστά σχεδόν απαγορευτική κάθε θετική δράση. Η πραγματική λύση για τις γυναίκες, η πραγματική διέξοδος για το λαό, ξεκινά από την ανατροπή αυτής της κυβερνητικής πολιτικής και όλων όσων την στηρίζουν.
Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου