Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011
Συνέντευξη του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, στην εφημερίδα Free Sunday
1. Ακούγοντας κάποιος τις τοποθετήσεις σας πιθανώς να σχηματίσει τη γνώμη, κ. πρόεδρε, ότι δεν σας ενδιαφέρει η καταβολή της 6ης δόσης. Και αν είναι έτσι, τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις;
Ο εκβιασμός ότι δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις είναι μια αθλιότητα. Τα φορολογικά έσοδα για Νοέμβρη, Δεκέμβρη προϋπολογίστηκαν στα 12 δις. Μισθοί και συντάξεις στο δημόσιο είναι 3,5 με 4. Άλλα 3 οι επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, σύνολο 7. Συνεπώς τα φορολογικά έσοδα φτάνουν για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Ενδεχομένως να μη φτάνουν για να πληρωθούν και οι τόκοι και τα χρεολύσια στους πιστωτές. Αλλά επιτέλους ας το πούνε έτσι στον ελληνικό λαό. Ότι πρέπει πάση θυσία να πάρουμε την δόση για να μη λείψουν οι τόκοι από τους πιστωτές μας. Καμία από τις δόσεις που πήραμε, δεν πήγε σε πληρωμή μισθών και συντάξεων. Ούτε καν στα ταμεία του ελληνικού κράτους δεν έφτασαν αυτές οι δόσεις. Πήγαν κατευθείαν στην αποπληρωμή παλαιότερων δανείων, τόκων και τοκοχρεολυσίων. Οι εκβιασμοί και τα παραμύθια για δόσεις, μνημόνια και μέτρα που «αναγκαζόμαστε» να πάρουμε, ώστε να πληρωθούν συντάξεις και μισθοί, δεν πιάνουν πια. Οι πολίτες ξέρουν την αλήθεια: η χώρα μπήκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στο Μνημόνιο, πήρε δάνεια πάνω στα παλιά δάνεια, για να μην χάσουν τα λεφτά τους οι δανειστές μας.
2. Ποιο, λοιπόν, είναι το πολιτικό σας σχέδιο σε σχέση με τις άμεσες ανάγκες της χώρας και πόσο εφικτό είναι δεδομένων των πολιτικών ισορροπιών στην Ε.Ε.; Ποιο εν τέλει είναι το πολιτικό σας όραμα; Να γίνουμε ένα γαλατικό χωριό μέσα στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία;
Δεν υπάρχουν πολιτικές ισορροπίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα. Υπάρχει μία πλειοψηφία ανισόρροπων νεοφιλελεύθερων, που έχουν βάλει στο στόχαστρο την κοινωνία και την δημοκρατία. Αυτή η Ευρώπη πρέπει να ηττηθεί, γιατί αν δεν ηττηθεί θα καταστρέψει όλους τους λαούς της. Και αν η πολιτική τους ηττηθεί στην Ελλάδα, θα υπάρξει ντόμινο σε όλες τις χώρες προς όφελος των εργαζομένων. Οι «ρωμαϊκές» οικονομικές αυτοκρατορίες δεν μπορούν να χτίζονται πάνω στα ερείπια της κοινωνίας, σύντομα θα πέσει ο ουρανός στα κεφάλια τους. Το πολιτικό μας σχέδιο έχει αφετηρία τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι των αγορών. Είναι ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης που αντιστοιχεί στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στην ακόρεστη διάθεση των αγορών για κέρδη. Ένα πρότυπο ανάπτυξης που βασίζεται στην σταθερή και μόνιμη δουλειά, την διεύρυνση των κοινωνικών αγαθών, την στήριξη των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και την προστασία του περιβάλλοντος.
3. Το κόμμα σας κρατά σκληρή στάση έναντι του τραπεζικού συστήματος. Οι μικροκαταθέτες, εκείνοι που καλύπτουν πλέον τις άμεσες ανάγκες τους από τις καταθέσεις που είχαν κάνει κάποτε, θα είναι ωστόσο οι πρώτοι που θα πληγούν σε περίπτωση κατάρρευσής του...
Ας αφήσουμε τα αστεία. Μέχρι τώρα δώσαμε 130 δις, δημόσιο χρήμα και εγγυήσεις, στις τράπεζες. Θέλουν να δώσουμε άλλα 60. Όποιος τραπεζίτης, λοιπόν, δεν μπορεί να εγγυηθεί τις καταθέσεις του κόσμου πρέπει να δώσει τα κλειδιά της τράπεζας στο δημόσιο, το οποίο με τη σειρά του οφείλει να εγγυάται τις καταθέσεις. Οι μικροκαταθέτες, οι απλοί άνθρωποι του μόχθου, είναι όμηροι του τραπεζικού συστήματος, εδώ και δεκαετίες. Υπεύθυνοι για αυτό είναι οι κύριοι Σημίτης και Παπαδήμος. Άξιοι συνεχιστές τους οι πρώην πρωθυπουργοί, Καραμανλής και Παπανδρέου. Σήμερα οι μικροκαταθέτες ζουν με τον τρόμο ότι οι καταθέσεις τους θα χαθούν, από το ίδιο το τραπεζικό σύστημα που δημιούργησε την κρίση και επιβιώνει με εγγυήσεις και ρευστό του «κακού» δημόσιου τομέα. Μόνη λύση και μόνη εγγύηση είναι να φορολογηθεί ο πλούτος και να μπουν οι τράπεζες υπό δημόσιο κοινωνικό έλεγχο.
4. Πώς χαρακτηρίζετε τον προϋπολογισμό; Σκληρής λιτότητας ή απλώς... ανεφάρμοστο;
Είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Είναι ξεκάθαρα ένας ταξικός προϋπολογισμός ενταγμένος στη λογική των Μνημονίων και στις επιταγές της κ. Μέρκελ και των δανειστών μας. Νομίζουν ότι οι επιθυμίες τους για πρωτογενές πλεόνασμα θα γίνουν πραγματικότητα, μέσω ενός απάνθρωπου κοινωνικού και δημοκρατικού ελλείμματος. Είναι ένας προϋπολογισμός λιτότητας που δεν θα αφήσει κολυμπηθρόξυλο, θα εκποιήσει και θα ιδιωτικοποιήσει τη χώρα. Λογαριάζουν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο. Δείτε τι έγινε με τον προϋπολογισμό του 2011. Επειδή ακριβώς ήταν ενταγμένος σε μία μνημονιακή νεοφιλελεύθερη πολιτική, απέτυχε παταγωδώς σε όλους του τους στόχους. Το ίδιο θα συμβεί και με τον φετινό.
5. Μιλάτε με όρους πολεμικούς για την τρόικα και τους απεσταλμένους της. Να όμως, που ο Χ. Ράιχενμπαχ, ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προτάσσει στόχους όπως η πάταξη της φοροδιαφυγής και η ταυτόχρονη στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας. Με ποιον από τους στόχους αυτούς διαφωνείτε;
Αν μέριμνά τους είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής, γιατί δέχθηκαν ή υπαγόρευσαν ένα μεσοπρόθεσμο που προβλέπει μηδέν έσοδα από τη φοροδιαφυγή για το 2012 και 2013; Αν μέριμνά τους είναι η ανάπτυξη, γιατί μπαίνουμε για 5η χρονιά σε ύφεση; Ο στόχος ανταγωνιστικότητας είναι ανέφικτος καθώς τον βάζουν όλες οι χώρες ταυτόχρονα. Είναι σαν να υπόσχονται όλα τα παιδάκια στη δασκάλα να γίνουν τα ψηλότερα στην τάξη. Όλοι αυτοί οι χαμηλόβαθμοι γραφειοκράτες της τρόικας δεν ήρθαν να προσφέρουν την τεχνογνωσία τους, έχουν αναλάβει την πολιτική και οικονομική διακυβέρνηση της χώρας. Οι ομάδες δράσης τους, έχουν βάλει στόχο όλη την δημόσια περιουσία και τον φυσικό πλούτο. Φυσικό είναι να θέλουν να θολώσουν τα νερά με δηλώσεις περί πάταξης της φοροδιαφυγής. Δεν θα τους ακούσετε όμως ποτέ να μιλάνε για φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, των εφοπλιστών και των επιχειρήσεων. Γιατί λένε «τεχνική βοήθεια» και εννοούν επιτροπεία, λένε «ανταγωνιστικότητα» και εννοούν μείωση μισθών και κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, λένε «ανάπτυξη» και εννοούν ιδιωτικοποιήσεις.
6. Σε άλλη συνέντευξή σας χαρακτηρίσατε τη συγκυβέρνηση, «θεατρικό μπουλούκι», κάτι που θα αποδειχθεί σε μερικές εβδομάδες όπως είπατε. Ποια είναι η πρόβλεψή σας για την κυβέρνηση Παπαδήμου; Θα καταρρεύσει προ της 19ης Φεβρουαρίου ή θα συνεχίσει και πέραν της ημερομηνίας αυτής;
Η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι συνέχεια της κυβέρνησης Παπανδρέου, που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση κάτω από το βάρος της λαϊκής κατακραυγής και των κινητοποιήσεων. Πρόκειται για μια ανορθόδοξη μίξη δικομματισμού, τραπεζικού αυταρχισμού και ακροδεξιού λαϊκισμού. Ζήσαμε μέρες ανακτόρων για να επιβληθεί από τα συμφέροντα, με στόχο να ολοκληρώσει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, να εξαφανίσει κατακτήσεις αιώνων και να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της διαπλοκής, εντός και εκτός συνόρων. Είμαι βέβαιος ότι όσοι την επέβαλαν, πολύ θα ήθελαν οι εκλογές να γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Ή κι ακόμα αργότερα, αν αυτό είναι εφικτό. Ελπίζω ότι ο ελληνικός λαός δε θα το επιτρέψει και με τις αντιδράσεις του, σύντομα θα την οδηγήσει στην τύχη της προηγούμενης.
7. Καταγράφεται τις τελευταίες ημέρες ένταση της ...επίθεσης φιλίας εκ μέρους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προς τα αντιμνημονιακά κόμματα και πολιτικές κινήσεις. Να περιμένουμε άμεσα και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την εξεύρεση κοινού δρόμου και αν ναι, ποιες θα είναι αυτές;
Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν δύο μεγάλοι συνασπισμοί. Ο συνασπισμός των κομμάτων του μνημονίου και αυτός των κοινωνικών αντιστάσεων. Ο πρώτος συνασπισμός παρά τις δυσκολίες, τελικά συγκροτήθηκε και ήδη μας κυβερνάει ερήμην του λαού. Η αριστερά οφείλει να πρωτοστατήσει στην συγκρότηση και του συνασπισμού που θα τον ανατρέψει. Εμείς, έχουμε ήδη πάρει πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση και πιστεύουμε, ότι θα βρούμε ανταπόκριση από τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αποχαιρετούν για πάντα τα κόμματα της χρεοκοπίας και θα συγκροτήσουμε μαζί τους ένα νέο συνασπισμό εξουσίας.
8. Παρά ταύτα, κ. πρόεδρε, οι βασικοί πυλώνες του κοινού εγχειρήματος (πλην του ΣΥΡΙΖΑ εννοείται), δηλαδή το ΚΚΕ, η ΔΗΜΑΡ, οι Οικολόγοι Πράσινοι, το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών φαίνεται πως έχουν κάνει διαφορετικές πολιτικές επιλογές. Μήπως η προσπάθειά σας είναι ανέφικτη και απλώς θέλετε, όπως ίσως σας κατηγορήσουν, να τους χρεώσετε το πολιτικό αδιέξοδο;
Δεν σκοπεύουμε να χρεώσουμε κανέναν για οτιδήποτε. Απλά λέμε «αν όχι τώρα, πότε;», «αν όχι εμείς, ποιοι;». Πολλές φορές οι κοινωνικές διεργασίες και ο κόσμος προσπερνά τις κομματικές αγκυλώσεις. Θέτει επί τάπητος ζητήματα που έπρεπε ήδη να έχουν λυθεί, βρίσκεται πιο μπροστά από αναλύσεις γραφείων. Ο λαός της Ελλάδας το απέδειξε αυτό δύο χρόνια τώρα, το πειραματόζωο δεν υποτάχτηκε, αντιστάθηκε και αντιστέκεται. Τώρα ζητά να παραμεριστούν οι επιμέρους διαφορές και η αριστερά να είναι ο πυλώνας ενός νέου εναλλακτικού, ριζοσπαστικού και πατριωτικού μετώπου. Για εμάς κάτι τέτοιο δεν είναι απλά εφικτό, είναι αναγκαίο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου