Η 3η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια πολύ σημαντική ευκαιρία για όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της ριζοσπαστικής αριστεράς μέσα σε κλίμα αλληλεγγύης και με συλλογικούς όρους να συζητήσουν και να σχεδιάσουν τα επόμενα βήματα του ΣΥΡΙΖΑ και την οργάνωση των απαραίτητων κοινωνικών αγώνων.
Το κυριότερο θέμα που πρέπει να απασχολήσει την συνδιάσκεψη δεν μπορεί να είναι άλλο από τις πρωτοβουλίες που θα πάρουμε για το πώς θα οργανώσουμε τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας απέναντι στην οικονομική και αντεργατική πολιτική της νέας κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ πιστό στη στρατηγική του σύγκλιση με το νεοφιλελεύθερο πολιτικό σχέδιο και τους φορείς υλοποίησης του σε Ελλάδα και Ευρώπη όχι μόνο δεν επαναδιαπραγματεύεται τους βασικούς άξονες της πολιτικής που μας έφερε μέχρι εδώ αλλά αντίθετα κινείται στην κατεύθυνση σκλήρυνσης των αναδιαρθρωτικών μέτρων τόσο σε ότι αφορά την εργασία όσο και τα δημοσιονομικά. Με πρόφαση την ανάγκη για εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών μειώνει τις κοινωνικές δαπάνες, δεν προχωρά σε δημόσιες επενδύσεις, ετοιμάζει την ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του ασφαλιστικού συστήματος, παγώνει τους μισθούς. Πρόκειται για την υλοποίηση μιας πολιτικής γραμμής που όχι μόνο δεν έχει στον ορίζοντα της κανένα συμβιβασμό με την δυνάμεις της εργασίας αλλά τοποθετείται απροκάλυπτα και χωρίς ενδοιασμούς στο πλευρό των πιο επιθετικών αστικών μερίδων.
Την ίδια στιγμή η νέα κυβέρνηση συνεχίζει τις αναδιαρθρώσεις σε παιδεία και υγεία ενώ έχει εξαπολύσει επίθεση απέναντι στον κόσμο της εργασίας με πρώτο στόχο τη νέα γενιά της εργατικής τάξης, τους χιλιάδες συμβασιούχους και σταζιέρς του δημόσιου τομέα. Με πρόσχημα την αξιοκρατία, πετάει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους που στην πλειοψηφία τους δουλεύουν για χρόνια ανασφάλιστοι, με μισθούς- χαρτζιλίκια.
Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ στο πρόβλημα της καλπάζουσας ανεργίας είναι η εμπέδωση του εργασιακού μεσαίωνα, η περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Ενώ καταργεί τα stage στο δημόσιο τα επεκτείνει στον ιδιωτικό τομέα και χαρίζει στο ιδιωτικό κεφάλαιο φτηνή και ευέλικτη εργασία. Την ίδια ώρα δεν λέει λέξη για το απάνθρωπο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων, των εργολαβιών που οδήγησαν στην “υπόθεση Κούνεβα”. Οι εργολαβίες και η ενοικίαση εργαζομένων μπορεί μάλιστα να είναι και μία από τις λύσεις για την αντικατάσταση των εργαζόμενων που φεύγουν από τις δημόσιες υπηρεσίες. Σκοπεύει να προχωρήσει σε μια παραλλαγή του «συμβολαίου πρώτης πρόσληψης» για την εργασία των νέων, κάτι που σημαίνει ότι θα δίνει στις επιχειρήσεις την δυνατότητα να απολύουν παλιούς εργαζόμενους και αν τους αντικαθιστούν διαρκώς από φθηνότερο νέο εργατικό δυναμικό.
Αν υλοποιηθούν τα κυβερνητικά σχέδια ο δεύτερος μεγάλος χαμένος από την κρίση θα είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την κάλυψη των τεράστιων οργανικών κενών στο δημόσιο σύστημα υγείας, παιδείας και συνολικά στις δημόσιες υπηρεσίες. Η κυβέρνηση μάλιστα μέσα σε ένα κλίμα συμμόρφωσης με τις υποδείξεις της ΕΕ δηλώνει ότι για κάθε πέντε εργαζόμενους που θα φεύγουν από το δημόσιο θα προσλαμβάνεται μόνο ένας.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι την στιγμή που ο αριθμός των ανέργων με βάση τα επίσημα στοιχεία έχει φτάσει στους 650.000, η ανεργία αγγίζει το 15%, και η κυβέρνηση σχεδιάζει να υλοποιήσει καινούργια ασφαλιστική μεταρρύθμιση, το πρώτο καθήκον που έχουμε είναι να οργανωθούμε ώστε να βοηθήσουμε στην πυροδότηση των απαραίτητων αγώνων για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, με αυτές τις προτεραιότητες και με στόχο την αποτελεσματική οργάνωση των αγώνων πρέπει να διεξαχθεί και η απαραίτητη συζήτηση για το οργανωτικό προχώρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Οτιδήποτε άλλο θα αποτελούσε ακύρωση των λόγων ύπαρξης του ΣΥΡΙΖΑ, θα τον μετέτρεπε σε ένα κλειστό κλαμπ απομονωμένο από τις κοινωνικές ανάγκες που θέλει να εκφράσει και θα οδηγούσε την συζήτηση για τα οργανωτικά σε αδιέξοδο. Η οργανωτική συζήτηση δεν μπορεί να είναι μεταφυσική άσκηση επί χάρτου αλλά αντίθετα πρέπει να υπακούει στις ανάγκες της ταξικής πάλης έτσι όπως αυτές διαμορφώνονται από τη συγκυρία.
Πρώτος στόχος επομένως πρέπει να είναι η καλύτερη οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ στους επιμέρους κοινωνικούς χώρους, εκεί δηλαδή που εμφανίζονται τα αποτελέσματα της ασκούμενης πολιτικής και διαμορφώνονται τα πεδία της σύγκρουσης με τους φορείς υλοποίησης της. Αν αυτό είναι η πρώτη προτεραιότητα τότε είναι αναγκαίο να προβλεφθούν οι όροι συμμετοχής στις τοπικές, κλαδικές αλλά και στις θεματικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρούμε, λοιπόν ότι όλα τα μέλη των οργανώσεων και των κομμάτων του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και όσοι ανένταχτοι αγωνιστές και αγωνίστριες το επιθυμούν πρέπει να είναι αυτομάτως και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτιστο καθήκον των επιτροπών πρέπει να είναι η οργάνωση των αγώνων ανά κοινωνικό χώρο στη βάση των κατά τόπους αναγκών και λαμβανομένων υπόψη των πολιτικών ιεραρχήσεων της συμμαχίας.
Οι κοινωνικοί χώροι αποτελούν εξάλλου και το πεδίο της ανασύνθεσης αφού εκεί διαμορφώνεται η ανάγκη για συγκλίσεις και συναινέσεις μέσα από την πολιτική, ιδεολογική και θεωρητική αντιπαράθεση, αφού εκεί εφαρμόζεται η πολιτική γραμμή και κρίνεται η αποτελεσματικότητά της.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το ενωτικό εγχείρημα δημιούργησε προσδοκίες και επανακινητοποίησε ένα αγωνιστικό δυναμικό που για χρόνια είχε επιλέξει να μην εμπλέκεται με την κεντρική πολιτική μέσα από κομματικούς φορείς . Οι λόγοι για αυτή τη μαζική αποστράτευση είναι πολλοί και δε νομίζουμε ότι σε αυτή τη φάση είναι σκόπιμη μια προσπάθεια εντοπισμού τους.
Το δεδομένο είναι ότι το δυναμικό αυτό (οι λεγόμενοι ανένταχτοι) διεκδικεί, δικαίως, τη συμμετοχή του στο ενωτικό εγχείρημα, τη δυνατότητα να συνδιαμορφώνει την πολιτική γραμμή και την τακτική του όχι μόνο σε επιμέρους κοινωνικούς χώρους αλλά και στο κεντρικό πολιτικό πεδίο. Κατά τη γνώμη μας, λοιπόν, τα κύρια οργανωτικά – πολιτικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ άμεσα είναι το ζήτημα της αποτελεσματικής οργάνωσης των κοινωνικών αγώνων καθώς και αυτό της συμμετοχής των ανένταχτων στο εγχείρημα με ισότιμους όρους. Τα υπόλοιπα είτε είναι πρώιμα είτε πολλές φορές ανακινούνται για λόγους σκοπιμοτήτων.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι στον ΣΥΡΙΖΑ διαπλέκονται ταυτόχρονα δύο διαδικασίες τις οποίες δεν πρέπει να συγχέουμε επί ποινή ακύρωσης συνολικά του εγχειρήματος. Η διαδικασία της ενότητας της αριστεράς μέσα από ένα συμμαχικό σχήμα και η διαδικασία της ανασύνθεσης της αριστεράς.
Ενώ ή πρώτη διαδικασία αφορά τους πάντες η δεύτερη φέρνει στην επιφάνεια διαχωρισμούς αλλά και συγγένειες και συγκλίσεις που έχουν προκύψει είτε λόγω κοινής πολιτικής καταγωγής οργανώσεων, είτε λόγω ιδεολογικών και θεωρητικών μετατοπίσεων που συντελέστηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Αυτές οι συγκλίσεις αποτελώντας την πρώτη ύλη για την ανασύνθεση δεν αίρουν ούτε κατ΄ελάχιστον την ανάγκη προχωρήματος του συμμαχικού εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Το μεγάλο λάθος θα ήταν να οριστεί ο όλος ΣΥΡΙΖΑ ως το πεδίο εφαρμογής της ανασύνθεσης. Αυτό θα οδηγούσε πολιτικές δυνάμεις εκ των πραγμάτων στην αποχώρηση αν όχι άμεσα τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα θέτοντας νέα εμπόδια και περιορισμούς στο εγχείρημα της ενότητας. Κινήσεις που έχουν σα στόχο να εκβιάσουν την ανασύνθεση και, κάτω από το βάρος των μεγάλων προσδοκιών και απαιτήσεων του κόσμου είναι αλήθεια, να προτρέξουν δεν εξυπηρετούν το σχέδιο της ανασύνθεσης αλλά αντιθέτως γκρεμίζουν από τη βιασύνη τους τα θεμέλια του. Στο βαθμό που οι προσπάθειες αυτές βασίζονται σε καλές προθέσεις και δεν εξυπηρετούν ηγεμονικές σκοπιμότητες θεωρούμε ότι είναι δυνατόν να καταλήξουμε σε κοινό βηματισμό μέσα από την αλληλέγγυα και συντροφική συζήτηση, βηματισμό που θα υπηρετεί τόσο την ανάγκη για ενότητα όσο και την αντίστοιχη για ανασύνθεση της Αριστεράς.
Με αυτή την έννοια προτάσεις οι οποίες μετατρέπουν το ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα με αυτοπρόσωπη εγγραφή μελών, με ενδιάμεσα όργανα αιρετά και ανακλητά που αποφασίζουν με πλειοψηφίες, όσο αυξημένες και αν είναι αυτές, στην πραγματικότητα δεν λαμβάνουν υπόψη τους αυτό που υπάρχει αλλά αυτό που θα επιθυμούσαν να υπάρχει. Η υιοθέτηση τέτοιων προτάσεων στην πραγματικότητα υποβαθμίζει την ανάγκη για ενότητα της Αριστεράς σε μια περίοδο που αυτή είναι αναγκαία για την απόκρουση της αστικής επίθεσης σε δικαιώματα και κατακτήσεις και την ίδια στιγμή δεν συντείνει στην πρόοδο του σχεδίου της ανασύνθεσης, αλλά αντιθέτως δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιδιώκει να λύσει.
Εξάλλου, οι προτάσεις αυτές επαναφέρουν από την πίσω πόρτα την δογματική αντίληψη που θεωρεί προϋπόθεση της ενότητας την πολιτική συμφωνία επί παντός του επιστητού. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να ερμηνευθεί η επιμονή στη λήψη αποφάσεων με πλειοψηφία τη στιγμή που είναι δεδομένο ότι σε σειρά ζητημάτων, από τα λεγόμενα εθνικά μέχρι τον πολιτικό ορίζοντα και την σοσιαλιστική στρατηγική αλλά και την αντίληψη για την εσωκομματική δημοκρατία δεν υπάρχει κοινό ιδεολογικό περίγραμμα των οργανώσεων που συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ;
Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι όλα τα παραπάνω που αφορούν τόσο την στρατηγική επιλογή της ενότητας όσο και τη σύστοιχη της ανασύνθεσης είναι πάρα πολύ σοβαρά για να συζητιούνται χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο, πρωτοβουλιακά και πολλές φορές υπό το βάρος πολιτικών εκβιασμών.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατραπεί από συμμαχικό πολιτικό φορέα σε μαζικό χώρο και ότι η μάχη των συσχετισμών έχει υποκαταστήσει την πολιτική αντιπαράθεση που αξονίζεται γύρω από το ερώτημα της αποτελεσματικής οργάνωσης αντιστάσεων και αγώνων που θα δίνουν πολιτική προοπτική στις εργαζόμενες τάξεις και τη νεολαία. Η Νεολαία Συνασπισμού με την καθημερινή της δράση στους κοινωνικούς χώρους και με την πολιτική της τοποθέτηση θα συνεχίσει να υπερασπίζεται κόντρα στον ανορθολογισμό και το δογματισμό την υπόθεση της ανασύνθεσης με στόχο την συγκρότηση ενός ενιαίου πολιτικού φορέα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ που θα εμφορείται από την αγωνία για την ανανέωση του κομουνισμού μέσα από τη δημοκρατική και αγωνιστική ανασύνταξη των κινημάτων των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Κατά τη διάρκεια της πανελλαδικής συνδιάσκεψης πρέπει να επικρατήσει κλίμα νηφαλιότητας και συντροφικής συζήτησης, να παραμεριστούν όσοι προσέρχονται στη συζήτηση με πολιτικές σκοπιμότητες άλλές από την πρόοδο και την αποτελεσματική οργάνωση του εγχειρήματος, και δυστυχώς δεν είναι λίγοι, να μπουν κατά μέρος οι αρχηγικοί πατερναλισμοί και η διδασκαλική κουλτούρα, να συμφωνηθούν το δίχως άλλο οι ώριμες αλλαγές για την δημοκρατικότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτή την προσπάθεια θα προσπαθήσει να συμβάλει η Νεολαία Συνασπισμού έχοντας κατά νου ότι οι τοποθετήσεις της είναι αναγκαστικά μερικές, όπως όλες οι τοποθετήσεις, δεν εξαντλούν τη συζήτηση και πολύ περισσότερο την πραγματικότητα και γι αυτό το λόγο παραμένει πάντοτε ανοιχτή στην κριτική που εμφορείται από την αγωνία για την καλύτερη λειτουργία του εγχειρήματος και της αποτελεσματικότερης οργάνωσης των ταξικών αγώνων.
Η Γραμματεία του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου