Καταδίωξη για μια φωτογραφία!

Ο Γιώργος Μαυρογιώργος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της πόλης και ερασιτέχνης φωτογράφος διηγείται την απίθανη ιστορία που του συνέβη.

Πώς έξι αστυνομικοί τον σταμάτησαν καταμεσής της Βλαχόστρατας για ανάκριση με εντολή του στρατού! Μοιάζει απίστευτο; Κι όμως το γεγονός ότι ο κ. Μαυρογιώργος φωτογράφιζε στην περιοχή του Κουραμπά, στη λεωφόρο Δωδώνης ενόχλησε τους στρατιωτικούς που ζήτησαν τη συνδρομή της αστυνομίας… Μια απίθανη ιστορία που διηγείται την ατζαμοσύνη των σωμάτων ασφαλείας στα Γιάννενα και ταυτόχρονα μας γεμίζει φόβο για την ενοχοποίηση μιας στοιχειώδους μορφής καθημερινής πρακτικής και έκφρασης.

Όταν φωτογραφίζεις γίνεσαι ύποπτος
Αυτό τον καιρό απουσιάζω από τα Γιάννενα. Συχνά, εκμεταλλεύομαι τριήμερα διαλείμματα για να συναντώ πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα και «προσωπάκια». Βρέθηκα, λοιπόν, στη φθινοπωρινή μας πόλη πρόσφατα. Είναι, βλέπετε, κι νέα έκθεση με τα αδέσποτα στο Θυμωμένο Πορτραίτο. Στην εφημερίδα σας διάβασα το σχόλιο « Συνέλαβαν φωτογράφο» και θα ήθελα να σας το διηγηθώ.
Ήταν μεσημέρι και έκανα, με το αυτοκίνητο, τη διαδρομή Δωδώνης-Περίβλεπτο -Φυλακές στο Σταυράκι. Μετά το ύψος των φυλακών, από τον καθρέφτη αντιλαμβάνομαι πως με ακολουθεί ένα συμβατικό τζιπ. Τα φώτα του αναβόσβηναν και μου έκαναν σινιάλο . Σκέφτηκα πως κάποιος γνωστός μου με χαιρετάει και ανταπέδωσα με το χέρι. Επέμενε, όμως, πολύ. Οπότε, υπέθεσα πως είναι κάποιος βιαστικός που θέλει να προσπεράσει. Και να που φτάνω στα φανάρια του περιφερειακού προς τη Βλαχόστρατα. Και σταματώ. Είχα, πλέον, τη δυνατότητα να διακρίνω τις χειρονομίες ανδρών που ήσαν στις μπροστινές θέσεις του τζιπ και μου έδειχναν επίμονα να κάνω προς τα δεξιά του δρόμου. Πάλι ,το βιολί μου εγώ: σκέφτηκα πως μου ζητούσαν να τους επιτρέψω να προσπεράσουν μετά τα φανάρια. Έκανα φλας δεξιά και αποσύρομαι στα δεξιά του δρόμου για να διευκολύνω τη βιασύνη τους.
Κι εδώ ξετυλίγεται η έκπληξη για μένα:
Το τζιπ πιάνει κι αυτό δεξιά, πίσω μου ακριβώς. Αμέσως αποβιβάζονται 4 άνδρες με ενδείξεις αστυνομικών στις στολές τους. Πλησιάζουν στο παράθυρό μου, από την πλευρά της κυκλοφορίας! Μου ζητούν δίπλωμα και άδεια κυκλοφορίας. Τους ζητώ να μου εξηγήσουν τους λόγους αυτής της «εντολής» και μου απάντησαν: «Αστυνομία είμαστε, ελέγχους κάνουμε. Πολύ απλά!». «Αν μου πείτε», τους λέω,« τι ψάχνετε: όπλα, ναρκωτικά, εκρηκτικά… κατσαρόλες ή τι άλλο, θα σας το πω ο ίδιος». Απτόητοι στο έργο τους. Εν τω μεταξύ έχει προστρέξει και περιπολικό της αστυνομίας με 2 επιπλέον άνδρες!
Τους δίνω τα παραστατικά μου, παρά τις εξηγήσεις που δε μου έδωσαν. Αρχίζει η διαδικασία ελέγχου των στοιχείων και διαπιστώνω ότι βρίσκονται σε τηλεφωνική επικοινωνία. Τρία αυτοκίνητα στα δεξιά του δρόμου και 6 αστυνομικοί. Είναι αλήθεια πως δεν ανησύχησα. Είχα, ωστόσο, εκνευριστεί για το γεγονός και δεν ήξερα τι να υποθέσω. Οπότε, το αίνιγμα λύθηκε με μια ερώτηση που τους έκανα: «Μήπως, αυτό το απίστευτο πράγμα που γίνεται έχει να κάνει με τις φωτογραφίες που έκανα πριν από είκοσι λεπτά στη Δωδώνης;»!
Και όντως. Αυτό ήταν!!! Δε θα αποδώσω το διάλογο που ακολούθησε. Τους εξήγησα ότι αυτή την εποχή μου αρέσει να φωτογραφίζω τα πεσμένα φύλλα των δένδρων στα πεζοδρόμια και πάνω στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Μου πήραν τη φωτογραφική και έλεγξαν τις φωτογραφίες με τα φύλλα! Μου είπαν, πως παρόλα αυτά, θα χρειαστεί να περιμένουμε «εντολή»…Το παράπτωμά μου ήταν ότι περιφερόμουν ύποπτα και φωτογράφιζα στην περιοχή Κουραμπά. Πίσω, από το κτίριο του ΕΟΤ υπάρχει το γραφείο Στρατολογίας. Αυτό ακριβώς! Σκέφτομαι: παραμονή επετείου του Πολυτεχνείου…έρευνες για τους «πυρήνες της φωτιάς»! Στρατός και αστυνομία σε διαρκή επαγρύπνηση, αγαστή συνεργασία και αποτελεσματική επιτήρηση. Όταν τους μίλησα για το φιάσκο της επιχείρησης, ένας αστυνομικός μου μίλησε για παράξενους και φοβητσιάρηδες στρατιωτικούς. Αν μιλήσω ο ίδιος για τον τρόπο της αστυνομίας, θα έλεγα πως αυτός δε συνιστά προστασία του πολίτη και των δικαιωμάτων του. Αν το επεισόδιο, ενδεχομένως, φαίνεται σε πολλούς αστείο, είναι γιατί έχουν, μάλλον, αμβλυνθεί τα όρια ανοχής μας, με τις αλλεπάλληλες κραυγαλέες καταχρηστικές επιχειρήσεις των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους.
Αυτά έχει η φωτογραφία. Η φωτογράφηση (όπως, βέβαια και η λήψη video), σε σύγκριση με άλλες μορφές έκφρασης, όπως ζωγραφική, γλυπτική, μουσική, λογοτεχνία, είναι πιο ευάλωτη και πιο πρόσφορη στην απαγόρευση, στη λογοκρισία και γενικά στον έλεγχο. Ορισμένοι χώροι (π.χ. στρατόπεδα) μας υπενθυμίζουν πως «απαγορεύεται η φωτογράφηση», για λόγους «εθνικής» ασφάλειας. Η φωτογραφία είναι και ντοκουμέντο. Κρίμα που δεν υπήρχε «κρυφός» φωτογράφος να αποτυπώσει το σκηνικό 6 αστυνομικών να ανακρίνουν έναν ανυποψίαστο ερασιτέχνη φωτογράφο…
Γιώργος Μαυρογιώργος