Ανακοίνωση της Νεολαίας Συνασπισμού για την 48ωρη απεργία στις 19-20 Οκτώβρη.

1. Η μεγαλειώδης 48ωρη απεργία αποτέλεσε την κορύφωση μιας σειράς από πολύμορφές εργατικές κινητοποιήσεις, που αναπτύσσονται με αυξανόμενη ένταση το τελευταίο διάστημα. Ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία κατά εκατοντάδες χιλιάδες διαδήλωσαν στις πόλεις ολόκληρης της χώρας, αναδεικνύοντας με τον πιο κρυστάλλινο τρόπο την συνολική κοινωνική απομόνωση της κυβέρνησης και των πολιτικών της υποστηριχτών. Στο απεργιακό διήμερο των 19-20 μπορούμε να ανιχνεύσουμε την κληρονομιά και μια συνέχεια τόσο της 5ης Μάη όσο και του κινήματος των πλατειών. Έχουμε μπροστά μας πλέον τρεις στιγμές όξυνσης της ταξικής αντεπίθεσης του κόσμου της δουλειάς που αποτελούν η καθεμία κάτι περισσότερο από μια απλή διαδήλωση, κάτι λιγότερο από ένα συνολικό κοινωνικό ξέσπασμα. Ταυτόχρονα είναι φανερή και η πολιτική αναβάθμιση των απαντήσεων από την μεριά του κινήματος προς το κυβερνητικό μπλοκ. Μαζί με την μαζικότητα και την μαχητικότητα, διακρίνεται και η αναβάθμιση του πολιτικού πλαισίου των κινητοποιήσεων σε ένα συνολικό και συνειδητό πλαίσιο, για την ανατροπή της κυβέρνησης και των συσχετισμών, ως απαραίτητο βήμα για την δυνατότητα μιας διαφορετικής πορείας. Το μέγεθος και η όξυνση της αντιπαράθεσης στους αστικούς σχεδιασμούς από την μεριά του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος είναι φανερό ότι πέρα από τα άμεσα αποτελέσματα λειτουργεί και συσωρευτικά περιορίζοντας τόσο τον χρόνο όσο και τον χώρο δράσης της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Η ένταση των κοινωνικών αγώνων είναι αυτή που αποτρέπει, μέχρι στιγμής, την δυνατότητα ανασύνθεσης του αστικού μπλοκ εξουσία μέσω της δημιουργίας μια κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, ένα από τα πρώτα βήματα της οποίας θα είναι η όξυνση του αυταρχισμού ενάντια σε κάθε εργατική και νεολαιίστικη διεκδίκηση. Η μαζικότητα και η μαχητικότητα της 48ωρης απεργίας δείχνουν τον δρόμο για την όξυνση της κοινωνικής αντιπαράθεσης σε όλα τα πολεμικά μέτωπα της κυβερνητικής επίθεσης, με όρους όχι κλαδικών ή επιμέρους αγώνων και διεκδικήσεων αλλά με όρους πυροδότησης μιας συνολικής αντιπαράθεσης με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Το γεγονός ότι παρά την όξυνση της κοινωνικής σύγκρουσης η κυβέρνηση προχωράει την υλοποίηση του σχεδίου της, δεν πρέπει να οδηγήσει σε αποσυσπείρωση και απογοητεύσεις αλλά αποτελεί τον δείκτη των καθηκόντων που έχουν όλες οι πολιτικές οργανώσεις του κινήματος. Το δείκτη των καθηκόντων της ίδιας της αριστεράς να μην περιορίσει την σύγκρουση στο κοινωνικό επίπεδο αλλά να την συμπυκνώσει στο πολιτικό δημιουργώντας το αντίπαλο πόλο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που θα μπορέσει όχι απλά να μπλοκάρει τους αστικούς σχεδιασμούς αλλά να ανατρέψει συνολικά τον αστικό συνασπισμό εξουσίας και να απαντήσει με επαναστατικό τρόπο στην ικανοποίηση των πιο άμεσων και ζωτικών αναγκών του κόσμου της δουλειάς και της νεολαίας. 2. Εκφράζουμε τα πιο ειλικρινή και βαθιά συλλυπητήρια μας στην οικογένεια, τους φίλους και τους συντρόφους του αγωνιστή Δ. Κοτζαρίδη. Η ευθύνη για τον θάνατο του βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, πρώτα και κύρια για το κλίμα κοινωνικής εξαθλίωσης, έντασης και κανιβαλισμού που έχει δημιουργήσει και των κατασταλτικών μηχανισμών για τους οποίους είναι υπεύθυνη. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η ακραία επικινδυνότητα των χημικών που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και μετατρέπει σε θάλαμο αερίων κάθε εργατική και νεολαιίστική κινητοποίηση. 3. Η επίθεση στην πορεία της Τετάρτης ενάντια στα μπλοκ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ και η δολοφονική επίθεση στην συγκέντρωση της Πέμπτης ενάντια στο ΠΑΜΕ, δεν μπορούν να αφήσουν καμία δύναμη του κινήματος αδιάφορη. Οι μορφές βίας, μηδενισμού και επίθεσης εναντίων οργανωμένων κομματιών του κινήματος, με οποιαδήποτε δικαιολογία αποτελούν την άλλη όψη της κρατικής καταστολής και αποτυπώνουν μια βαθιά μιλιταριστική και ως εκ τούτου εξουσιαστική αντίληψη. Πρακτικές που από τον στόχο τους, τα μέσα και τα κριτήρια υλοποίησης τους δημιουργούν χώρο συμμετοχής ακόμα και σε ακροδεξιές δυνάμεις δεν αποτελούν απλά ξένο σώμα αλλά ευθεία ανταγωνιστικές και εχθρικές πρακτικές για το κίνημα. Η αντιπαράθεση με τις συγκεκριμένες πρακτικές, με στόχο την συνολική τους απομόνωση, οφείλει να γίνει πρώτα και πάνω από όλα με πολιτικούς και όχι οργανωτικούς όρους και να μην δημιουργήσει ένα πεδίο στο οποίο το επόμενο διάστημα θα βουλιάξουμε αδυνατώντας να μετασχηματίσουμε την κληρονομιά της μεγαλειώδης 48ωρης απεργίας σε μαγιά νέων ακόμα πιο αποφασιστικών και νικηφόρων αγώνων. 4. Η αλλαγή στάσης του ΠΑΜΕ και η κοινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα την δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας αποτελεί ένα πρώτο αισιόδοξο μήνυμα για την δυνατότητα κοινών πρωτοβουλιών και αγώνων ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα. Αποδεικνύει ότι οι πιέσεις του κόσμου της αριστεράς, οι πιέσεις των ίδιων των εργαζομένων για κοινή δράση μπορούν να φέρνουν αποτελέσματα. Το τραγικό γεγονός του θανάτου του αγωνιστή Δ. Κοτζαρίδη και οι επιθέσεις στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν μπορούν να αποτελέσουν πρόσχημα για επιστροφή στην προηγούμενη τακτική του ακραίου σεχταρισμού. Με ευθύνη όμως του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στην συγκέντρωση της Πέμπτης ζήσαμε την δημιουργία υγειονομικής ζώνης και αποκλεισμών, την ίδια στιγμή που από την μικροφωνική του ΠΑΜΕ ακούγαμε ότι δεν υπάρχουν διαχωρισμοί μεταξύ των εργαζομένων και ότι αντίπαλος μας είναι όσοι θέλουν να ψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο. Ο αποκλεισμών εργατικών σωματείων και ομοσπονδιών από την δυνατότητα εξόδου στην είσοδο της βουλής και η «περιφρούρηση» των δυνάμεων του ΠΑΜΕ πρώτα και κύρια από το υπόλοιπο σώμα της πορείας και όχι από τις δυνάμεις καταστολής, αποτελεί μια ακατανόητη πρακτική αναπαραγωγής διαχωρισμών που σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπουν τη συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή τόσο της κυβέρνησης όσο και της πολιτικής της.