Δύο χρονιά μετά την εξεγέρση του Δεκέμβρη, τι έχει μείνει απ' τη "φωτιά"; Δύσκολη η απάντηση, όπως και η ερμηνεία του ίδιου του Δεκέμβρη. Άλλωστε, το σύνθημα που κοσμούσε τις μέρες εκείνες τους τοίχους της πόλης αποτυπώνει την παραδοχή ότι: "ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση, ήταν ερώτηση".
Αύριο συμπληρώνονται δύο χρόνια από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια. Κινητοποιήσεις, πορείες, εκδηλώσεις μνήμης, έχουν ήδη προγραμματιστεί από μαθητές, φοιτητικούς συλλόγους, πολιτικές οργάνωσεις και εργατικά σωματεία. Τι σηματοδοτεί, όμως, στο σήμερα, δύο χρόνια μετά, μια εξέγερση που ταρακούνησε συθέμελα το πολιτικό σύστημα, ολόκληρη την κοινωνία; Το ερώτημα αυτό απευθύναμε σε νέους και μεγαλύτερους, μέλη φοιτητικών συλλόγων, οργάνωσεων, που συμμετείχαν ενεργά στην εξέγερση, καθώς και σε νεολαίους, που πριν από δύο χρόνια έζησαν τα γεγονότα ως μέλη της μαθητικής κοινότητας.
Οι απαντήσεις τους συγκλίνουν σε ένα κομβικό συμπέρασμα: ο Δεκέμβρης δεν έχει κλειστεί στο χρονοντούλαμπο της ιστορίας, όσο και αν οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί θα το επιθυμούσαν. Σήμερα, στην εποχή του ΔΝΤ, της τρόικας και της ισοπέδωσης των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων αιώνων, της υποβάθμισης ουσιαστικά των ζωών μας, το νήμα της εξέγερσης συνδέεται με τους σημερινούς κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες υπό τις ασφυκτικές συνθήκες που δημιουργεί το Μνημόνιο, υπενθυμίζοντας ότι "τίποτα δεν τελείωσε"....
Ηλίας Σιούτας: Η εξέγερση μας συνοδεύει σε όλες τις συγκρούσεις
Νάσος Ηλιόπουλος: Δεν έχουμε ακόμη απαντήσει
Γιώργος: Τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται
Γιώργος Καρατέγος: Ας μην δικαιώσουμε όσους μας θέλουν απαθείς
Γιάννης Αλμπάνης: Η πρώτη εξέγερση της "νέας εποχής"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου