Σε απεργία πείνας και αποχή από το συσσίτιο προχωρούν συνολικά περισσότεροι από 200 συνολικά κρατούμενοι στις φυλακές Τρικάλων και Κορυδαλλού, διαμαρτυρόμενοι για τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης. Την Τρίτη, η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων διοργάνωσε συνέντευξη Τύπου κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την «αποθήκη ψυχών», το Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού - Άγιος Παύλος.
Τα προβλήματα είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Το προηγούμενο έτος, έρευνα των εγκληματολόγων Ν.Κουλούρη, Β.Τσιλώνη, Δ.Παπαχρήστου και Σ.Γιοβάνογλου σε πέντε σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας (δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού και Διαβατών, αγροτικές φυλακές Κασσάνδρας, ειδικό κατάστημα κράτησης νέων Βόλου και ψυχιατρείο κρατουμένων Κορυδαλλού) με τη συμμετοχή 123 κρατούμενων, κατέδειξε ότι οι χειρότερες συνθήκες διαβίωσης επικρατούν στον Κορυδαλλό. Οι κοινώς διαπιστωμένες τραγικές και απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στις ελληνικές φυλακές είναι αυτές που οδηγούν συχνά τους κρατούμενους σε εξεγέρσεις.
Σήμερα, οι οροθετικοί κρατούμενοι στον Κορυδαλλό βρίσκονται στην 9η μέρα αποχής συσσιτίου, ενώ από τη Δευτέρα ξεκίνησαν αποχή και οι κρατούμενοι με χρόνιες παθήσεις. Παράλληλα, απεργία πείνας, ύστερα από 2 βδομάδες αποχή συσσιτίου, ξεκίνησαν 200 κρατούμενοι από τις φυλακές Τρικάλων. Απεργία πείνας από τις 15 Ιουλίου ξεκίνησε και ο Ν. Μαζιώτης για να του επιτραπεί να δει το νεογέννητο παιδί του, ενώ 60 αλληλέγγυοι κρατούμενοι ξεκίνησαν την Τρίτη αποχή συσσιτίου.
Στη συνέντευξη Τύπου της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων μίλησαν πρώην κρατούμενοι - ασθενείς καθώς και δικηγόροι και γιατροί. Ο πρώην κρατούμενος και οροθετικός, Άκης περιέγραψε τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης στην πτέρυγα των οροθετικών: «Οι οροθετικοί κρατούμαστε στο 2ο όροφο σε μία ειδική πτέρυγα με 5 κελιά δίκλινα, στα οποία συχνά στοιβάζονται μέχρι και 6 κρατούμενοι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι οι ελλείψεις φαρμάκων. Συνήθως τα φάρμακα αρκούν για 15 μέρες το μήνα. Τις υπόλοιπες μέρες είμαστε χωρίς θεραπεία με αποτέλεσμα να αδυνατεί ο οργανισμός μας. Από το 2004 δημιουργήθηκε ειδικό προαύλιο για τους οροθετικούς, το οποίο ποτέ δεν λειτούργησε ελλείψει προσωπικού. Έτσι προαυλιζόμαστε για μία ώρα το πρωί και άλλη μία το απόγευμα. Η καλύτερη λύση που θα μπορούσε να δοθεί είναι να μεταφερόμασταν στον Ελεώνα, όπου οι συνθήκες είναι πολύ καλύτερες και θα βοηθήσουν και την κατάσταση της υγείας μας».
Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης, μέλος της Πρωτοβουλίας, που κρατήθηκε επίσης στο Νοσοκομείο του Κορυδαλλού, ανέλυσε τις ελλείψεις του νοσοκομείου: «Το νοσοκομείο αποτελείται από 10 θαλάμους 6μ. επί 6μ., όπου κρατούνται 12-14 ασθενείς. Κάθε θάλαμος έχει δύο κομοδίνα, ενώ δεν υπάρχουν καρέκλες, ούτε σεντόνια, σαπούνια, χαρτί υγείας. Δεν γίνεται καμία διάκριση ασθενών -πέρα των οροθετικών-, έτσι στον ίδιο θάλαμο κρατούνται φυματικοί, νεφροπαθείς, καρκινοπαθείς, ακρωτηριασμένοι. Σε κάθε θάλαμο αντιστοιχεί ένα καρότσι ώστε να μπορούν να πάνε τουαλέτα οι ακρωτηριασμένοι, ενώ σε κάθε ακτίνα αντιστοιχούν δύο τουαλέτες και ένα μπάνιο. Οι νοσηλευτές και οι γιατροί δεν εξετάζουν τους κρατούμενους στα κρεβάτια τους, αλλά τους υποχρεώνουν να πάνε εκείνοι στο ιατρείο. Φανταστείτε πώς θα φτάσει μέχρι το ιατρείο κάποιος χωρίς πόδια και χωρίς καρότσι; Ή πώς θα φτάσει κάποιος κατάκοιτος χωρίς φορείο να τον μεταφέρει;».
Η Πρωτοβουλία επισημαίνει ότι οι κρατούμενοι με χρόνιες παθήσεις υποχρεώνονται να εκτίουν την ποινή τους αθροιστικά αφού δεν δύνανται να εργαστούν, άρα δεν ευεργετούνται από τα μεροκάματα, ώστε να αποφυλακιστούν πιο γρήγορα. «Πρόκειται για ευθανασία» παρατήρησε ο γιατρός, διευθυντής στο ενδοκρινολογικό τμήμα του Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας, Γιάννης Προκόβας, ο οποίος επεσήμανε ότι οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, σε υποδομές και σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό αποτελούν καταπάτηση των υποχρεώσεων, κατακτήσεων, δικαιωμάτων που έχουν υπογράψει τα ευρωπαϊκά κράτη.
«Το μεγαλύτερο έγκλημα είναι η υπερσυνταγογράφηση, το «χαπάκωμα», που αποτελεί το χαλί κάτω από το οποίο κρύβονται οι ουσιαστικές ανάγκες των ασθενών και επιβάλλεται η καταστολή στη λογική της γενίκευσης της σιωπής», επισημαίνει.
«Το μεγαλύτερο βασανιστήριο για τους κρατούμενους στο Νοσοκομείο είναι το καλοκαίρι. Δεν υπάρχει χειρότερη στιγμή από τα πυρωμένα μπετά του Ιουλίου και του Αυγούστου. Στο Νοσοκομείο και το Ψυχιατρείο δεν υπάρχει ούτε ένας ανεμιστήρας. Το καλοκαίρι οι κρατούμενοι ασθενείς, οι οποίοι λόγω των χαπιών αισθάνονται ακόμα χειρότερα τη ζέστη, κάθονται ανάσκελα και προσπαθούν να φανταστούν τη δροσιά. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότερες αυτοκτονίες σημειώνονται αυτούς τους μήνες», πρόσθεσε ο δικηγόρος, πρώην κρατούμενος Χρήστος Νικολιτσόπουλος.
Παράλληλα, ο δικηγόρος του Σίμου Σεϊσίδη, Κώστας Παπαδάκης, αναφέρθηκε στις συνθήκες κράτησης του: «Στη περίπτωση του Σίμου Σεϊσίδη έχει επιβληθεί τυπικά μία στοιχειώδης αντιμετώπιση της αναπηρίας του. Αλληλέγγυοι στο Σ. Σεϊσίδη συγκέντρωσαν χρήματα ώστε να τοποθετηθεί πρόσθετο μέλος στο ακρωτηριασμένο πόδι του. Ωστόσο, προκύπτουν συνέχεια εμπόδια στα ραντεβού του, τα οποία πρέπει να πραγματοποιούνται στα γραφεία της εταιρείας, επειδή η Αντιτρομοκρατική δεν μπορεί να στείλει φρουρούς».
Υπενθυμίζεται ότι ο Σίμος Σεϊσίδης φερόμενος ως «ληστής με τα μαύρα» συνελήφθη το βράδυ της 3ης Μαΐου στον Κεραμεικό, κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης, κατά την οποία πυροβολήθηκε από αστυνομικό στο πόδι. Λίγο αργότερα, έπειτα από επιπλοκές που παρουσίασε η υγεία του οι γιατροί του ΚΑΤ προχώρησαν σε ακρωτηριασμό του τραυματισμένου ποδιού.
Οι ανάπηροι κρατούμενοι δεν χαίρουν κανενός ευεργετήματος, ούτε του ευεργετικού υπολογισμού μεροκάματων αλλά ούτε και κάποιου νόμου που θα προβλέπει αποφυλάκιση όσων πληρούν κάποιο ποσοστό αναπηρίας. «Ο νόμος 110Α του Ποινικού Κώδικα που τροποποιήθηκε το 2008, ύστερα από την απεργία πείνας των κρατουμένων, προβλέπει να επιτρέπεται η αποφυλάκιση των τετραπληγικών, για παράδειγμα, αλλά όχι των αναπήρων. Όλοι καταλαβαίνουμε γιατί. Εάν υπήρχε μία τέτοια πρόβλεψη τότε θα αποφυλακιζόταν ο Σάββας Ξηρός», σημειώνει ο κ. Παπαδάκης.
Στο μεταξύ, «από τις 15 Ιουλίου ξεκίνησε απεργία πείνας ο Νίκος Μαζιώτης», όπως ενημέρωσαν αλληλέγγυοι στους προφυλακισμένους για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, «με αίτημα να του επιτραπεί να επισκεφτεί τη σύντροφό του και το νεογέννητο παιδί του στις 25 Ιουλίου, καθώς και να επισκέπτεται ο ίδιος την οικογένειά του στη φυλακή και όχι το αντίθετο -όπως προβλέπεται από το νόμο- καθώς θα είναι δύσκολη η μετακίνησή τους. Συμπαραστεκόμενοι στα αιτήματα της Π. Ρούπα και του Ν. Μαζιώτη, 60 κρατούμενοι απέχουν από το συσσίτιο από χθες».
Απεργία πείνας στις φυλακές Τρικάλων
Την Τρίτη περισσότεροι από 200 κρατούμενοι στις φυλακές Τρικάλων ξεκίνησαν απεργία πείνας, ύστερα από 2 βδομάδες αποχής συσσιτίου. Σύμφωνα με μέλη της Πρωτοβουλίας οι κρατούμενοι «κατεβαίνουν σε απεργία πείνας με τρία καίρια για τη συγκεκριμένη φυλακή αιτήματα: Να εγκρίνονται οι αιτήσεις για άδεια, οι οποίες σε ποσοστό 97% απορρίπτονται. Να εγκρίνονται οι υφ' όρων απολύσεις και να απομακρυνθεί ο κοινωνικός λειτουργός από τη φυλακή, ο οποίος, ενώ ο θεσμικός του ρόλος είναι να υπερασπίζεται τους κρατούμενους, έχει «περάσει στο αντίπαλο στρατόπεδο», αυτό της καταστολής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου