Μηχανογραφικά στη ΔΝΤ εποχή

Μέχρι τις 20 του μηνός έχουν προθεσμία να καταθέσουν τα μηχανογραφικά δελτία με τις προτιμήσεις τους για εισαγωγή σε συγκεκριμένα τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ οι υποψήφιοι των Πανελλαδικών εξετάσεων.

Σύμφωνα με τα σχέδια Διαμαντοπούλου, είναι από τις τελευταίες χρονιές που οι υποψήφιοι θα εισάγονται σε τμήμα. Αν περάσουν αυτά που σχεδιάζονται, η εισαγωγή θα γίνεται σε σχολή και στη συνέχεια θα καλείται το ίδρυμα ν' αποφασίσει, με κριτήριο τις επιδόσεις, ποιος θα γίνει γιατρός και ποιος νοσηλευτής.

Φέτος, θα είναι από τις τελευταίες χρονιές που τα πανεπιστήμια θα λειτουργήσουν ως αυτοδιοικούμενα ακαδημαϊκά ιδρύματα. Η κ. Διαμαντοπούλου σκοπεύει να καταστήσει γλάστρες τις Συγκλήτους και τα υπόλοιπα ακαδημαϊκά όργανα βάζοντας στην κεφαλή της διοίκησης των ιδρυμάτων συμβούλια ανθρώπων που ξέρουν τι πάει να πει αγορά...

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και για τη χρηματοδότηση. Οι κρατικοί πόροι θα χρηματοδοτούν συμβόλαια, τα υπόλοιπα ψάξτε να τα βρείτε, κι άμα δεν τα βρείτε σημαίνει ότι δεν κάνετε για την αγορά. Ούτε μια δεκάρα δεν θα πάρουν παραπάνω τα ΑΕΙ μέχρι, λέει, να προσαρμοστούν...

Από τις τελευταίες χρονιές θα είναι και οι ρυθμίσεις εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση. Οι προδιαγραφές είναι για σκληρότερο σύστημα και εξετάσεις, ατομικές εργασίες και άλλα τινά, από πιο νωρίς. Οι ιδιωτικές δαπάνες για την παιδεία, που μέχρι τώρα χαρακτηρίζονταν ανελαστικές και χρηματοδοτούσαν το εξεταστικό, είναι βέβαιο ότι θα μειωθούν, μειώνονται ήδη, όλοι το ξέρουμε από την προσωπική μας εμπειρία.

Τι είναι διαχρονικό; Η βαθιά κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι βαθμολογίες των υποψηφίων είναι ενδεικτικές αυτής της κρίσης. Τέσσερα στα δέκα γραπτά κάτω από τη βάση. Οι "λευκές κόλλες" έφτασαν το 16,5%. Στη Φυσική μάλιστα σημειώθηκε ρεκόρ: 41% των υποψηφίων βαθμολογήθηκε από 0-5. Το 34,30% των εξετασθέντων δεν κατάφερε να βγάλει μέσο όρο βαθμολογίας 10. Εξ αυτών, το 10,43% "έπαιξε" από 0-4,99! Φταίει που καταργήθηκε η βάση του 10, φωνάζει η κ. Βόζενμπεργκ από τη Ν.Δ. και ... χαλάρωσαν οι υποψήφιοι. Και πέρυσι που υπήρχε; Και πρόπερυσι; Και πριν από τη βάση; Μήπως αυτά δεν ήταν πάνω - κάτω τα αποτελέσματα;

Διαχρονικός είναι και ο τρόπος αντιμετώπισης αυτής της κρίσης. Επί Σπηλιωτόπουλου τα netbooks. Τώρα οι ψηφιακοί πίνακες. Και μεταξύ αυτών το ίδιο φαγοπότι σε βάρος του δημόσιου σχολείου, που μπορεί ν' αποκτά netbooks ή ν' αποκτήσει ψηφιακούς πίνακες, αλλά δεν βρίσκει ούτε ανάσα ούτε βηματισμό.

Τι είναι σχετικά νέο; Ο τρόπος συμπλήρωσης των μηχανογραφικών. Πρώτα πιάνει χαρτί και μολύβι η οικογένεια για να μετρήσει το κόστος σπουδών και μετά πιάνει το μηχανογραφικό για να δηλώσει προτιμήσεις. Και μετά είναι και τ' άλλο... Τι να το κάνεις αυτό το τμήμα; Πού θα σε πάει αυτό το πτυχίο; Πού θα βρεις μετά δουλειά;

Αυτό το καλοκαίρι δεν είναι όπως τ' άλλα. Σηματοδοτεί ένα τέλος για πολλά, επειδή υπάρχει μια πρωτιά. Οι απόφοιτοι του 2009-2010 είναι η πρώτη γενιά που ενηλικιώνεται στη ΔΝΤ εποχή. 'Ολα λειτουργούν σε βάρος της. Όλα πάνε να σημάνουν τέλος εποχής. Ας μην το βάλει κάτω. Κι ας σβήσει τα κεράκια με την ορμή της νιότης της...