Για ποιο πράγμα ψηφίζουμε τελικά στις 7 Νοεμβρίου; Για τον Καλλικράτη; Για το μνημόνιο;
Εμείς από την αρχή είχαμε προβλέψει μια τέτοια εξέλιξη. Είχαμε πει ότι δεν είναι δυνατόν η πρώτη εκλογική μάχη μετά την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο, να μην αποτελέσει και πολιτική μάχη. Είχαμε πει επίσης για την ιδιαίτερη και πρωτόγνωρη κατάσταση όπου θα βρεθούμε το Νοέμβρη, όπως και πράγματι συμβαίνει. Με αυτή την έννοια, οι προσεχείς εκλογές έχουν διπλό χαρακτηριστικό: είναι εκλογές που θα έχουν να κάνουν με τα τοπικά προβλήματα. Ταυτόχρονα όμως είναι σημαντική ευκαιρία να δοθεί ένα σαφές μήνυμα στην κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου που μας οδήγησε στη διάλυση του κοινωνικού ιστού. Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής του. Σε αυτή την πολιτική πρέπει να στείλουμε μήνυμα εναντίωσης, στην πολιτική που συνηθίζουμε πλέον να τη λέμε «πολιτική του μνημονίου». Μετά και τη διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού επιβεβαιωνόμαστε. Θα πρόσθετα επίσης ότι όσοι και όσες από τους συναδέλφους υποψηφίους προσπαθούν να περιορίσουν τις εκλογές σε αυστηρά τοπικά προβλήματα, προσπαθώντας να αλιεύσουν ψήφους από πολλούς χώρους, βρίσκονται σε μια τουλάχιστον δύσκολη θέση. Πρέπει, πιστεύουμε, να πάρουν σαφή θέση απέναντι σε αυτό που γίνεται. Είναι και ένα «άδειασμά» τους από την πλευρά του κ. Παπανδρέου.
Συνήθως η Αριστερά είναι ευνοημένη σε περιόδους πολιτικής κρίσης. Στο δήμο Ιωαννιτών όμως κατεβαίνει σε τρία κομμάτια.
Προσωπικά λυπάμαι πολύ γι αυτή την εξέλιξη. Αυτό είναι το πρώτο και βασικό που έχω να πω. Νομίζω ότι από τη δική μας την πλευρά έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες και θα συνεχίσουν να γίνονται, για την ενότητα της Αριστεράς συνολικά, αλλά και στα τοπικά κινήματα. Άλλωστε, με πάρα πολλούς από τους συνυποψηφίους μου, στο επίπεδο των κινημάτων της πόλης βρεθήκαμε πολλές φορές μαζί. Πιο κοντά, μπορώ να το πω αυτό, βρεθήκαμε και συζητήσαμε με τις δυνάμεις που βρίσκονται στο ψηφοδέλτιο της ΔΡΑΣΥ. Νομίζω ότι υπήρχαν περιθώρια να προχωρήσει αυτή η συζήτηση. Ακόμη και αν δεν έγινε τώρα αυτό, δεν αποκλείω καθόλου μια κοινή στάση και δράση και στο δρόμο και στο θεσμικό επίπεδο, μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, στη μεγάλη μας πια πόλη. Νομίζω ότι έχουμε μια εμπειρία πίσω μας, έχουμε μια εμπιστοσύνη και μπορούμε να προχωρήσουμε. Θα ήθελα να πω και μια κουβέντα και για τη Λαϊκή Συσπείρωση. Με τους αγωνιστές και του ψηφοφόρους του ΚΚΕ έχουμε πολλούς κοινούς αγώνες, αυτό δεν μπορεί να το σβήσει καμία δογματική προσέγγιση. Με αυτή την έννοια και με αυτό το χώρο, εμείς σα δημοτική παράταξη θα προσπαθήσουμε και πιστεύουμε ότι θα κρατήσουμε, ανοιχτή επικοινωνία. Άλλωστε και με τον κ. Μεντή που ήμασταν μαζί στο νομαρχιακό συμβούλιο, πολλές φορές σε μείζονα ζητήματα έχουμε βρεθεί σε κοινή θέση. Εύχομαι, την κρίση που περνάει η Αριστερά μέσα στη γενικότερη κρίση, να είναι η πρώτη που θα την ξεπεράσει με ενωτικές πρωτοβουλίες και δράσεις.
Η αλλαγή στο δήμο Ιωαννιτών εξαρτάται απλώς από την αλλαγή δημοτικής αρχής;
Μιλάμε για ανάγκη ριζικής αλλαγής και άλλης πολιτικής στο Δήμο. Ένα «φτάνει πια»που πρέπει να συνοδευτεί από εναλλακτικές λύσεις. Φτάνει πια με τη λεηλασία των δημόσιων χώρων για παράδειγμα. Είναι ένα ζήτημα για το οποίο συγκρουστήκαμε και εμείς και άλλοι συμπολίτες μας με την απερχόμενη δημοτική αρχή. Φτάνει πια με το χάλι της πελατειακής δημοτικής αρχής, του συστήματος που συναντάμε στο κάθε μας βήμα. Ακούμε συνεχώς για ανθρώπους που εκβιάζονται σε σχέση με τη δουλειά τους από τις κατά καιρούς διοικήσεις και τους μεγάλους πολιτικούς σχηματισμούς. Είναι δραματική αυτή η παρέμβαση, θίγει τον πυρήνα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Φτάνει πια με αυτές τις μεθόδους, αλλά και με το χάλι της οικονομικής κακοδιαχείρισης. Δεν μπορεί να μην έχει ο δήμος Ιωαννιτών ισολογισμό για το 2009. Δεν μπορεί να γίνονται έργα που δεν έχουν κανένα προσανατολισμό προς τις ανάγκες των πολιτών. Ειδικά σε αυτό το θέμα, η νέα δημοτική αρχή, όποια και αν είναι, θα βρεθεί μπροστά σε δύσκολη κατάσταση. Θα πρέπει από τη μια να διεκδικήσει τους πόρους που της ανήκουν και τους πόρους που θα είναι αντίστοιχοι με τις αρμοδιότητες που παίρνουν οι Δήμοι, χωρίς όμως καμία δημόσια διαβούλευση από την πλευρά του «Καλλικράτη». Από την άλλη, χρειάζεται ένα πρόγραμμα προσανατολισμένο στις ανάγκες των πολιτών. Δεν φτάνει μόνο να καταγγέλλουμε την κυβερνητική πολιτική, τις νεοφιλελεύθερες προθέσεις, το δικομματισμό, αλλά πρέπει να δούμε σοβαρά πώς αυτό μπορεί σε τοπικό επίπεδο να εκφραστεί με άλλη πολιτική. Πιο απλά: μπορεί να είναι σοβαρό πολιτικό θέμα, ακόμη και πώς θα κατανείμεις τα 100 ευρώ. Αν αυτό το ποσό δηλαδή θα πάει σε έργα, σε δραστηριότητες και ανάγκες των πολιτών, αν ακόμηδημιουργηθούν έτσι, έστω και με ατελή τρόπο, νέες δυναμικές, νέα μοντέλα «από τα κάτω».
Αυτό όμως το επιχείρημα, ότι χρειάζεται ένα συμμάζεμα η αυτοδιοίκηση, άρα χρειάζεται «Καλλικράτης», το προτείνει και η κυβέρνηση. Μπορεί να υπάρξει ο «σχεδιασμός από τα κάτω» που προτείνετε σε ένα πλαίσιο όπως η διοικητική μεταρρύθμιση, με την οποία ωστόσο δεν συμφωνείτε προγραμματικά;
Πιστεύω ότι μια τέτοια πρόταση μπορεί να υπάρξει σε οποιοδήποτε πλαίσιο, αυτή η δυνατότητα των «από κάτω» δηλαδή. Το τονίζουμε και εμείς, στα «3 κλικ» σε κάθε κουβέντα και δραστηριότητα αυτό το διάστημα: Είναι το θέμα της αυτοοργάνωσης, των πυρήνων πολιτών που μπορούν να λειτουργούν σε χώρους, γειτονιές κ.λπ. Άνθρωποι που μπορούν να λειτουργήσουν σε ένα διαφορετικό κλίμα. Ένα καλό παράδειγμα είναι ο συμμετοχικός προϋπολογισμός. Να φύγουμε δηλαδή από τους προϋπολογισμούς όπως τους φτιάχνουμε παραδοσιακά και πλέον, να τους φτιάχνουμε σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προτεραιότητες, με συνθήκες όσο το δυνατόν πιο άμεσης δημοκρατίας. Ο Καλλικράτης κάνει όμως ό,τι είναι δυνατόν να απομακρύνει τον πολίτη από τα κέντρα εξουσίας και τη διοίκηση. Στο σχεδιασμό του είναι να μην μπορεί ο πολίτης να ελέγχει, να παρεμβαίνει. Απομακρύνει τη δημοτική αρχή και αυτό το συναντάμε ήδη στις περιοδείες μας στα πιο απομακρυσμένα χωριά του νέου Δήμου. Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι μπορεί να δυσκολέψει η καθημερινότητά του ακόμη περισσότερο από σήμερα. Μιλάμε κατά κύριο λόγο για ηλικιωμένους ανθρώπους που σκέφτονται πώς θα μπορέσουν να έρθουν σε επαφή με τις υπηρεσίες του νέου Δήμου. Είναι μύθος ότι οι μεγάλοι Δήμοι ντε και καλά είναι και αποτελεσματικότεροι. Η εμπειρία της κεντρικής Ευρώπης δείχνει ότι πιο αποτελεσματικοί είναι οι Δήμοι με δέκα-είκοσι χιλιάδες κατοίκους. Η ίδια εμπειρία λέει ότι έχουν ισχυρές εξουσίες τα τοπικά συμβούλια και ό,τι εκφράζει το «από κάτω», τους πολίτες απευθείας δηλαδή. Παραβιάζοντας λοιπόν ακόμη και την ευρωπαϊκή εμπειρία, την οποία ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι πήρε υπόψη της, προσπάθησαν να φτιάξουν ένα μοντέλο αντιδημοκρατικό και συγκεντρωτικό, που νομίζω ότι θα δυσκολευτεί πολύ στην πρακτική του εφαρμογή. Εμείς θα το αντιπαλέψουμε αυτό το μοντέλο. Δεν θα απέκλεια μάλιστα, στο άμεσο μέλλον, να προκύψουν τόσο σημαντικές δυσκολίες ώστε να χρειαστεί να κάνουμε νέα κουβέντα, εν μέσω ανατροπών κα κινηματικών διαδικασιών, για το πώς πρέπει να οργανωθεί η τοπική αυτοδιοίκηση.
Κείμενο έμφασης
Η εμπειρία της κεντρικής Ευρώπης δείχνει ότι πιο αποτελεσματικοί είναι οι Δήμοι με δέκα-είκοσι χιλιάδες κατοίκους. Η ίδια εμπειρία λέει ότι έχουν ισχυρές εξουσίες τα τοπικά συμβούλια και ό,τι εκφράζει το «από κάτω», τους πολίτες απευθείας δηλαδή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου