«Να προσπαθήσουμε να στεκόμαστε και να κρατιόμαστε όσο γίνεται πιο όρθιοι, σε μια στάση στοχαστικής εγρήγορσης, ακόμη και ιδίως όταν όλα ισοπεδώνονται, έρπουν και μηδενίζονται». Τη στοχαστική εγρήγορση ακολούθησε σ' όλο τον βίο του ο Κώστας Αξελός. Ο μεγάλος Έλληνας στοχαστής έφυγε από τη ζωή τα χαράματα της Πέμπτης σε ηλικία 86 χρονών, στο Παρίσι, όπου θα γίνει και η κηδεία του, στο κοιμητήριο του Μont Ρarnasse την επόμενη Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου στις 2.30 μ.μ. Έφτασε στο Παρίσι το 1945, επιβάτης κι αυτός του θρυλικού πλοίου "Ματαρόα" που, με τη βοήθεια του τότε διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Ροζέ Μιλιέξ και τις περίφημες υποτροφίες του γαλλικού κράτους, μετέφερε την αφρόκρεμα της ελληνικής διανόησης, τον Κορνήλιο Καστοριάδη, τον Κώστα Παπαϊωάννου, τη Μιμίκα Κρανάκη, τον Κώστα Κουλεντιανό, τον Νίκο Σβορώνο...
Ο Κώστας Αξελός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Παιδί αστικής οικογένειας, διδάχτηκε από μικρός γαλλικά και γερμανικά, ενώ η εφηβεία του φωτίστηκε από τα κείμενα των Ηράκλειτου, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Εμπεδοκλή, Μαρξ, Νίτσε, Ντοστογιέφσκι, και ποιητών όπως ο Ρεμπώ, ο Ρίλκε, ο Χέλντερλιν και άλλοι. Στα 17 του χρόνια εντάχθηκε στην κομμουνιστική νεολαία, έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση υποστηρίζοντας ότι "ο πραγματικός κομμουνιστής πρέπει να κρατάει στο ένα χέρι το όπλο και στο άλλο τα βιβλία του Ρίλκε". Έζησε τη σκληρότητα των Δεκεμβριανών, μάλιστα βίωσε εικονική εκτέλεση στα κρατητήρια της Ασφάλειας, και φυλακίστηκε σε στρατόπεδο μέχρι την απόδρασή του. Λίγο καιρό αφότου είχε φτάσει στο Παρίσι, δικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Το 1946 εγκατέλειψε το ΚΚΕ.
Στη Γαλλία πια θα σπουδάσει φιλοσοφία στη Σορβόνη, όπου και θα διδάξει από το 1962 ως το 1973, ωστόσο θα αρνηθεί να γίνει καθηγητής, καθώς υποστήριζε ότι «το πανεπιστήμιο δεν είναι ο χώρος της ριζικής σκέψης». Υπήρξε αρχισυντάκτης του πρωτοποριακού τότε περιοδικού "Arguments" (Επιχειρήματα) από το 1962 ώς το 1973, ενώ ίδρυσε και διηύθυνε την ομώνυμη φιλοσοφική σειρά στις Εditions de Minuit, στην οποία εκδόθηκαν επίσης και τα περισσότερα από τα βιβλία του. Γνωστή υπήρξε η διένεξή του με τον Σαρτρ τον οποίο εγκαλούσε για μη πρωτότυπη σκέψη και έκθεση παλαιότερων φιλοσοφικών ιδεών, ενώ ο Σαρτρ από την πλευρά του τον κατηγορούσε επειδή είχε εγκαταλείψει τον κομμουνισμό.
Ο ίδιος τοποθετούσε τον εαυτό του στο πεδίο της μεταφιλοσοφίας. «Το εγχείρημά μου είναι μεταφιλοσοφικό και σκεπτόμενο», είχε πει. Ωστόσο η φιλοσοφική παρουσία του στη διεθνή σκηνή των ιδεών κατέκτησε επάξια μια ξεχωριστή θέση. Στο επίκεντρο του στοχασμού του βρέθηκαν οι Προσωκρατικοί, ο Ηράκλειτος, ο Μαρξ, ο Ένγκελς, ο Χάιντεγκερ, ο Νίτσε, ο Φρόυντ. Το πρώτο του βιβλίο «Οι φιλοσοφικές Δοκιμές» κυκλοφόρησε το 1952 στα ελληνικά, ωστόσο το επίκεντρο της σκέψης του αποτυπώνεται στις τρεις τριλογίες "Το ξετύλιγμα της περιπλάνησης", "Το ξετύλιγμα του παιχνιδιού" και "Το ξετύλιγμα μιας αναζήτησης". Σημαντικά επίσης έργα του ήταν η "Ανοιχτή Συστημική" (1984, εκδ. Εστία) και "Μεταμορφώσεις. Κλείσιμο-άνοιγμα" (1991). Στην Ελλάδα κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του "Προς την πλανητική σκέψη", "Για μια προβληματική ηθική", "Από το εργαστήρι της σκέψης", "Αυτή η διερώτηση", "Αινιγματικές απαντήσεις", όλα από τις εκδόσεις Εστία. Τον Απρίλιο του 2009 κυκλοφόρησε στη Γαλλία από τις εκδόσεις Les Belles Lettres το καινούργιο βιβλίο του, με τίτλο «Αυτό που επέρχεται», ενώ πριν μερικούς μήνες κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νεφέλη το βιβλίο του «Το άνοιγμα στο επερχόμενο και το αίνιγμα της Τέχνης», στο οποίο περιλαμβάνονται η ομιλίας που εκφώνησε τον Μάρτιο του 2009 στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κατά την τελετή αναγόρευσής του σε επίτιμο διδάκτορα, και οι ομιλίες του τον Απρίλιο 2007 στο ΤΕΙ Λαμίας και τον Μάρτιο 2009 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Όπως γράφει σ' αυτό το βιβλίο, στην εποχή μας "κυριαρχεί και πρόκειται να κυριαρχήσει και στο μέλλον, αυτό που ονομάζουμε τεχνική, η οποία προηγείται και έπεται αυτής που αδέξια ονομάζουμε τεχνολογία. Η τεχνική και η τεχνοεπιστήμη δεσπόζουν γενικώς και ειδικώς. Πραγματοποιούν αρχέγονους μύθους. Γι' αυτό η εποχή μας, που δεν μας ανήκει, είναι κατ' εξοχήν μυθοτεχνολογική. Αυτό δεν την εμποδίζει να στεκεται ανίκανη μπροστά σ'αυτό που επίσης κυριαχεί: το κενό», γράφει δίνοντας το στίγμα των καιρών και θέτει το ερώτημα του επερχόμενου και της στάσης που καλούνται να κρατήσουν οι σημερινοί άνθρωποι απέναντί του, διαθέσιμοι στο άνοιγμά του, στο πλαίσιο των παραγωγικών μεταμορφώσεων και των καταστροφών που συμβαίνουν στον πλανήτη μας.
Τη θλίψη τους για την απώλεια του Κώστα Αξελού εξέφρασαν με δηλώσεις τους ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντ. Σαμαράς. "Σε μια εποχή υποχώρησης των μεγάλων ιδεών, έκπτωσης των αξιών αλλά και άκρατου υλισμού, η απώλεια τέτοιων προσωπικοτήτων σαν τον Κώστα Αξελό αφήνουν μεγάλο κενό. Ασφαλώς το έργο του αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές", σημειώνεται στη δήλωση του ΣΥΝ.
www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου