Το Μέγαρο Μαξίμου έχει αποδυθεί σε αγώνα για να αναχαιτίσει τη δυσαρέσκεια σημαντικού αριθμού βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό. Ακολουθεί την πεπατημένη: διοχετεύει ότι υπάρχει κίνδυνος να επιβληθούν χειρότερα από την τρόικα και υιοθετεί δευτερεύουσες τροπολογίες του νομοσχεδίου-έκτρωμα.
Η γενική απεργία της Τρίτης μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική. Να διαψεύσει όσους προσδοκούν ότι η λαϊκή οργή θα εκτονωθεί σε συλλογική κατάθλιψη. Ή ακόμη ότι η ζέστη, οι διακοπές, τα “μπάνια του λαού” θα αποτελέσουν ισχυρά κίνητρα ώστε να μην εκδηλωθεί, επί του παρόντος, η δυσαρέσκεια.
Κι όμως, μπορεί να διαψευστούν. Αρκεί να γίνει κατανοητό ότι δεν πρόκειται για μια συνήθη απεργία της περιόδου, αλλά για την κινητοποίηση εκείνη που μπορεί να κεφαλαιοποιήσει την κοινωνική κινητικότητα της περιόδου και να επενδύσει σε συνέχιση των αγώνων.
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό δεν είναι διεκδικήσεις για πέντε-δέκα ευρώ. Με τις προωθούμενες ρυθμίσεις καταστρέφονται σχέδια ολόκληρης ζωής. Το ασφαλιστικό κι άλλοτε έχει αποδειχθεί θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων. Οι συνθήκες, όμως, σήμερα είναι διαφορετικές. Για την ακρίβεια, διαφορετικές και όμοιες. Το σημαντικότερο είναι ότι τα συνδικάτα και τα κόμματα της Αριστεράς δεν έχουν κατορθώσει να διαμορφώσουν συνθήκες ώστε να εκφραστεί η υπόκωφη βοή.
Οι εργαζόμενοι χρειάζονται μια προοπτική νίκης. Αυτή μπορεί να δοθεί αν κατά την ψηφοφορία του επίμαχου νομοσχεδίου καταγραφούν αποσκιρτήσεις ή και διαρροές βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Στο κάτω - κάτω, έχουν όλο το ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να διαφοροποιηθούν από μία πολιτική που διαστρέφει την εντολή των περσινών εκλογών.
Μπορούν τα κόμματα της αριστεράς να οργανώσουν ειδικές παρεμβάσεις σε ορισμένα ζητήματα του νομοσχεδίου; Μπορούν να απομονώσουν, π.χ., τη διάταξη που καταργεί τον κατώτατο μισθό ή την πενταετία των ώριμων ασφαλιστικών δικαιωμάτων ή τη συνταξιοδότηση των μητέρων ανήλικων παιδιών; Και να προκαλέσουν, πέρα από την επί της αρχής ψηφοφορία για το νομοσχέδιο, ονομαστικές κατ' άρθρον ψηφοφορίες;
Στην περίπτωση αυτή, αποδυναμώνεται ο εκβιασμός της κυβέρνησης. Μπορεί να περάσει το αντικοινωνικό νομοσχέδιο, αλλά να "τρακάρουν" κομβικές ρυθμίσεις του. Δηλαδή, από το μέρος να αποδιαρθρωθεί το όλον.
Στην περίπτωση που αποδεσμευθούν διαφωνούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ψηφίσουν κατά συνείδηση, ακόμη κι αν περάσει το νομοσχέδιο, θα δημιουργηθεί μια νέα πραγματικότητα μέσα στη Βουλή, η οποία θα αντανακλά μια νέα πραγματικότητα μέσα στην κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου