Την απόλυτη αντίθεσή του στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας εξέφρασε ο Αλέξης Τσίπρας, ανοίγοντας τις εργασίες της ημερίδας του Συνασπισμού με θέμα: «Η νεοφιλελεύθερη επίθεση στο δημόσιο τομέα, τη δημόσια περιουσία και τους εργαζόμενους- η απάντηση της Αριστεράς».
«Όπως έχει δείξει η ιστορική εμπειρία, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είναι απαραίτητο συμπλήρωμα των πολιτικών της ύφεσης, της ανεργίας και του χρέους που επιβάλλει το ΔΝΤ. Αντίστοιχη είναι η εμπειρία της Αργεντινής που και χρεοκόπησε και ξεπούλησε μεγάλο μέρος της», ανέφερε στην αρχή της ομιλίας του ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Και συνέχισε: «Η κυβέρνηση, αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση -προσέξτε ο κ. Σαμαράς από το Ζάππειο μίλησε για 50 δισ. δημόσιας περιουσίας, καταθέτοντας ένα ιδιαίτερα σκληρό, νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα- προχωράνε σ’ ένα πρόγραμμα που θα έχει ως αποτέλεσμα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός, αυτογελοιοποιούμενος, μοίραζε διαβεβαιώσεις ότι συνταγματικά θα κατοχυρωθεί η απαγόρευση πώλησης ελληνικής γης.
Εάν αυτό το πρόγραμμα προχωρήσει, που πολύ αμφιβάλλουμε, η Ελλάδα θα έχει μια παγκόσμια πρωτοτυπία: Ένα δημόσιο τομέα με μηδενική ιδιοκτησία! Κι εμείς έχουμε επισημάνει ότι αυτή η εξέλιξη θα είναι πιο οδυνηρή και πιο επιζήμια για τη χώρα από το μνημόνιο κι όσα έχουν επιβληθεί μέχρι σήμερα. Διότι στα πλαίσια μιας δημοκρατίας οι συσχετισμοί μπορεί να αλλάξουν -και αυτό ευελπιστούμε- και να προκύψει ένας νέος συνασπισμός εξουσίας, που θα μας απεμπλέξει απ΄ αυτό το μονόδρομο της καταστροφής και θα επιστρέψει κατακτήσεις και δικαιώματα στους εργαζόμενους. Αν όμως ξεπουληθούν -και μάλιστα έναντι ευτελούς τιμήματος- στρατηγικής σημασίας δημόσιοι οργανισμοί όπως η ενέργεια, η ΔΕΗ, όπως ο κερδοφόρος ΟΠΑΠ, φιλέτα δημόσιας γης, αν ξεπουληθούν τράπεζες –όσες έχουν απομείνει– Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Αγροτική Τράπεζα, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακτηθούν στις επόμενες δεκαετίες».
«Φαστ τρακ», Αθεμπίγιο και Παναρίτη
Στη συνέχεια ο Αλ. Τσίπρας αναρωτήθηκε αν η ελληνική κοινωνία έχει ωφεληθεί από τις μέχρι τώρα ιδιωτικοποιήσεις, από τη μεταπολίτευση και μετά και κυρίως επί κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Σημίτη, οι οποίες προώθησαν προγράμματα αποκρατικοποιήσεων, στρατηγικών τομέων της ελληνικής οικονομίας. Έφερε ως παράδειγμα το Λαγονήσι και τα ξενοδοχεία «Ξενία», για να υποστηρίξει ότι «όπου ιδιωτικοποιήθηκε ή εκχωρήθηκε δημόσια γη, το δημόσιο έχει υποχρεωθεί σε καταβολές αποζημιώσεων και μειώσεις μισθωμάτων, τέτοιες που έχουν καταστήσει ζημιογόνες όσες παραχωρήσεις έχουν γίνει». Όπως είπε, σε κάτι αντίστοιχο πάει να εξελιχθεί και η ένταξη του φιλέτου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού στο fast track. «Αυτή η υπόθεση είναι πολύ πιθανό να καταλήξει σε μία ακόμη φαστ αρπαχτή ή σε ένα φαστ φιάσκο», τόνισε.
Επέκρινε δε την κυβέρνηση επειδή «αγνοεί συστηματικά τις θέσεις και τους αγώνες των κατοίκων της περιοχής, καθώς και την απόλυτα ρεαλιστική και επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόταση του Πολυτεχνείου, για τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου», ενώ ταυτόχρονα προκρίνει «διαπλεκόμενα σχέδια απόλυτης τσιμεντοποίησης της ευρύτερης περιοχής, με βάση το πρότυπο του Canary Wharf του Λονδίνου. Πρόκειται για σκαστή περίπτωση διαπλοκής όπου σύμβουλος του πωλητή εμφανίζεται ταυτόχρονα ως σύμβουλος και του αγοραστή, ή μάλλον ως αγοραστής. Έτσι απλά. Με απευθείας ανάθεση».
Απέδωσε δε στον Καταλανό αρχιτέκτονα Αθεμπίγιο, τον ρόλο του «συμβούλου» αυτού, λέγοντας: «Στην πραγματικότητα, ο πολυσυζητημένος και καθ΄όλα αξιόλογος για το επιστημονικό του έργο, Καταλανός αρχιτέκτονας δουλεύει ταυτόχρονα και για τους επενδυτές από το Κατάρ, αλλά και για το ελληνικό δημόσιο εμφανιζόμενος ως σύμβουλος της κυβέρνησης Παπανδρέου και μάλιστα στα χαρτιά ως άμισθος».
Αναφέρθηκε επίσης και στη βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Έλενα Παναρίτη, λέγοντας ότι "η σύμβουλος του πρωθυπουργού διετέλεσε και σύμβουλος του πρώην προέδρου του Περού, ο οποίος σήμερα βρίσκεται με 20ετή κάθειρξη, γιατί κι αυτός ξεπούλησε δημόσιο πλούτο στη χώρα του. Έχουν διεθνή εμπειρία από τον τρόπο, την κυρίαρχη συνταγή του νεοφιλελευθερισμού που έχουν δώσει και σε άλλους λαούς στο παρελθόν".
ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ
Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, επισημαίνοντας: «Από το 2001 και μετά η κυβέρνηση προχώρησε σε ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και πλέον το 48% περάσει σε ιδιώτες. 1,5 δισ. απέφεραν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις. Σ’ αυτά τα χρόνια, αν δεν είχε πωληθεί αυτό το μετοχικό πακέτο, η ΔΕΗ θα είχε εγγράψει έσοδα, μόνο από μερίσματα, ύψους 1,1 δισ. ευρώ, ενώ έχει εγγράψει μόνο 550 εκατ. με την πώληση του 48%. Έχουμε αυτόν τον ιδιότυπο σοσιαλισμό των πλουσίων: Τα κέρδη στους μετόχους και οι ζημιές στην κοινωνία. Όπου έγινε ιδιωτικοποίηση οι τιμές του ρεύματος εκτοξεύθηκαν. Με διαφορετική τιμολόγηση για τις ώρες που το νοικοκυριό το χρειάζεται. Σπάσιμο της διαδικασίας σε παραγωγή, μεταφορά και διανομή και απαίτηση για κερδοφορία σε όλα τα στάδια: Και στην παραγωγή και στη μεταφορά και στη διανομή».
Ανάλογες αναφορές έκανε και για τις περιπτώσεις του ΟΠΑΠ και του ΟΤΕ: «Κερδοφόρος επιχείρηση ο ΟΠΑΠ, περίπου 700 εκατομμύρια συν 100 εκατ. χορηγίες, 800 εκατ. ευρώ το χρόνο κέρδη στο ελληνικό δημόσιο. Ποιος ο λόγος να πωληθεί; Γιατί το δημόσιο να απεμπολήσει 200 με 300 εκ. ευρώ ετησίως; Ποιος ο λόγος που το δημόσιο έχει απεμπολήσει έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων, προκειμένου να εισπράξει εφ΄άπαξ ένα ποσό που αντιστοιχεί σε τρία έτη εύρυθμης λειτουργίας του οργανισμού; Ποια η κοινωνική αποτελεσματικότητα; Καμία! Υπάρχει τρόπος να γίνει ο ΟΠΑΠ ζημιογόνος; Ναι υπάρχει: Η πλήρης πώλησή του σε ιδιώτες ή αν πουληθεί η μεγάλη πλειοψηφία των μετοχών του. Απόδειξη ο ΟΤΕ, που πουλήθηκε στην Deutsche Telekom το 2008. Τα έσοδα του ομίλου ΟΤΕ δεν παρουσίασαν σημαντική πτωτική μεταβολή λόγω κρίσης τα τελευταία έτη. Παρόλα αυτά, από 780 εκ. ευρώ που είχε κέρδη το 2007 ο όμιλος, το 2010 έκλεισε με ζημιές περίπου140 εκ.».
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ καθόρισε και τις «προτεραιότητες για το κίνημα και την αριστερά»:
«1) Να αποτραπεί το σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων μέσα από ένα κίνημα ευρύτατο, με τα συνδικάτα, τους καταναλωτές, τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς που αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο. Είμαστε βέβαιοι ότι ένα σύστημα εξουσίας, πολιτικής και οικονομικής, που είχε σαν στόχο το μνημόνιο και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και βρίσκεται τώρα σε κρίσιμη κατάσταση, γιατί τρίζει, θα ενεργοποιήσει όλους τους μηχανισμούς και δεν θα υποχωρήσει και θα παίξει τα ρέστα του, τα ρέστα μας φυσικά, τα ρέστα της κοινωνίας.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το επόμενο διάστημα, η καταστολή, ο εκφοβισμός και η κατατρομοκράτηση της ελληνικής κοινωνίας θα ενταθούν με τρόπους πρωτοφανείς. Προειδοποιούμε την κυβέρνηση από τώρα, να μην τολμήσει το επόμενο διάστημα να μεταχειριστεί τεχνητά μέσα εκφοβισμού και τρομοκρατίας των Ελλήνων πολιτών, προκειμένου να περάσει στη Βουλή αυτό το πρόγραμμα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και διάλυσης της κοινωνίας.
Τεχνητού χαρακτήρα εκφοβισμοί, σχέδια οικονομικής τρομοκρατίας, όπως αυτά που ακούγονται ότι θα καθυστερήσουν τεχνητά τις συντάξεις και τους μισθούς για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, τους λέμε από τώρα, ότι αν το επιχειρήσουν, θα έχουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Μία σταγόνα χρειάζεται για να ξεχειλίσει το ποτήρι. Δεν μπορεί το μέλλον αυτής της χώρας να είναι το ξεπούλημα και η χρεωκοπία. Κι εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύουμε ως πρώτη προτεραιότητα το επόμενο διάστημα, ένα ευρύτατο μέτωπο κοινωνικό και πολιτικό, για να αποτρέψουμε το ξεπούλημα και τη χρεοκοπία. Ακόμη όμως και όλα να πουληθούν, είναι και πάλι αμφίβολο ότι θα μπορέσουν να μαζευτούν τα χρήματα που λένε ότι θα μαζέψουν. Και τότε θα καταλάβουμε ότι θα έχουμε χάσει το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας περιουσίας, και εν μέρει και της κυριαρχίας μας, χωρίς να έχουμε λύσει το πρόβλημα του χρέους, μια και προεξοφλείται η εισαγωγή της Ελλάδας στο μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Και πουλημένοι και χρεοκοπημένοι δηλαδή.
2) Αντίσταση ναι, αλλά και προτάσεις. Νέος συνασπισμός εξουσίας για να αποτρέψει αυτή την προοπτική, ναι, αλλά από τώρα, όχι όταν θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις, να καταθέτουμε εναλλακτικές προτάσεις για να κερδίζουμε την ηγεμονία μέσα στην κοινωνία.
Για παράδειγμα: Η κυβέρνηση επιχειρεί να ιδιωτικοποιήσει την Αγροτική Τράπεζα που έχει υποθηκευμένα τα 2/3 της ελληνικής γης και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που έχει το πιο εκτεταμένο δίκτυο καταστημάτων και τη μεγαλύτερη καταθετική βάση. Ανεκτίμητης αξίας και οι δυο αυτές τράπεζες, μαζί με το Παρακαταθηκών επίσης, που πριν λίγο πέρασε νομοσχέδιο για την εκποίησή του. Γιατί λοιπόν να πουληθούν και να μην αποτελέσουν μαζί με την Εθνική τον ισχυρό εκείνο δημόσιο πυλώνα που θα μπορεί να δανείζεται χαμηλότοκα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώστε να χρηματοδοτήσει ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την επανεκκίνηση της οικονομίας;
Αυτό το αίτημα δεν είναι καινούργιο. Είναι πρόταση που είχαμε καταθέσει ως Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ από την προηγούμενη τετραετία, τον Οκτώβρη του 2008. Σήμερα όμως αποκτά μια δραματική επικαιρότητα. Και βεβαίως σήμερα δεν αρκεί, θα έλεγα. Σήμερα οι τράπεζες είναι πλέον κρατικοδίαιτες, γιατί έχουν πάρει περίπου 100 δισ. σε ρευστό και εγγυήσεις, αλλά οι μέτοχοι θέλουν να έχουν τα κέρδη δικά τους και τις ζημιές στο δημόσιο. Και –προσέξτε- στις ΗΠΑ πήραν 200 δισ. και η οικονομία των ΗΠΑ είναι 60 φορές μεγαλύτερη από την ελληνική. Εκεί όμως έβαλαν τουλάχιστον κάποιους όρους που εδώ ούτε αυτούς έβαλαν, και επιτρόπους και τα έσοδα που είχαν μετά εγγράφτηκαν στο δημόσιο προϋπολογισμό. Εδώ δεν είναι σε θέση ούτε καν να προχωρήσουν ένα σχέδιο συγχώνευσης που είχαν στα χαρτιά, της Εθνικής με την Alpha. Γιατί κάποιοι μέτοχοι της τράπεζας Alpha, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν βάλει πολύ λιγότερα απ΄ότι το ελληνικό δημόσιο, απαίτησαν να μην προχωρήσει αυτή η διαδικασία. Φανταστείτε τι ξεφτίλα, μόνο να δίνει χρήμα δημόσιο η ελληνική κυβέρνηση για να παρακολουθεί.
Άλλο παράδειγμα: Μας λέει διαρκώς ο κ. Λοβέρδος ότι δεν υπάρχει σάλιο. Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι έτοιμα να καταρρεύσουν. Να πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ένα μέρος κερδοφόρων δημόσιων οργανισμών. Αλλά εδώ πρέπει κανείς να προτάξει αν είναι με τις κοινωνικές ανάγκες και πώς πάει να αντιμετωπίσει την κρίση. Πάει να την αντιμετωπίσει από την μεριά του κεφαλαίου ή από τη μεριά της εργασίας; Εμείς λέμε ότι οι συντάξεις και οι κοινωνικές ανάγκες πρέπει να είναι πάνω από το χρέος. Η κοινωνική αξιοπρέπεια πρέπει να είναι πάνω από το χρέος. Αντί λοιπόν να ξεπουληθεί ο ΟΠΑΠ, έναντι ευτελούς τιμήματος, που μέσα σε τρία χρόνια θα εξανεμιστεί, να δοθούν οι μετοχές του, όπως οι μετοχές άλλων κερδοφόρων εταιριών στα ασφαλιστικά Ταμεία. Ή τουλάχιστον να ανταλλαχθούν οι μετοχές αυτές με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, ώστε να μην θιχτούν τα Ταμεία. Υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν προτάσεις. Πολιτική βούληση δεν υπάρχει».
«Η ολιγαρχία ακονίζει μαχαιροπήρουνα»
Κλείνοντας ο Αλ. Τσίπρας τόνισε: «Αν δει κανείς ποιοι έχουν βγάλει τα μαχαιροπήρουνα και τα ακονίζουν και έχουν βάλει και τις πετσέτες μπροστά και ετοιμάζονται να τους σερβίρουν τη δημόσια περιουσία, ποιοι είναι αυτοί που έχουν καταθέσει προτάσεις να πάρουν και τα νερά και τη γη και τα αεροδρόμια, τότε θα καταλάβει ποιοι ακριβώς ντόπιοι. Έλληνες, τρίβουν τα χέρια τους με το μνημόνιο. Καταλαβαίνει ποια είναι η διαπλοκή, ντόπια και ξένη. Θα καταλάβει ότι το μνημόνιο δεν συντάχθηκε μέσα σε 15 μέρες από κάποιους «φον φούφουτους» που λέει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης., αλλά από την οικονομική ολιγαρχία, από τραπεζικούς κύκλους, από ανθρώπους που ήξεραν πάρα πολύ καλά την ελληνική πραγματικότητα. Είναι όλοι αυτοί που τα χρόνια της ανάπτυξης κέρδιζαν δισεκατομμύρια, έχουν βγάλει και 600 δισ. καταθέσεις -έτσι διαβάζω- στις τράπεζες της Ελβετίας και τώρα ετοιμάζονται να επωφεληθούν και από το δημόσιο πλούτο.
Πρόκειται για τον οικονομικό βραχίονα του οικονομικοπολιτικού συνασπισμού εξουσίας που, μαζί με τα κόμματα που κυβέρνησαν, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., γέννησε μίζες, χρέη, σκάνδαλα αλλά και βαθύ πλούτο. Αυτός ο οικονομικοπολιτικός συνασπισμός εξουσίας δεν μπορεί να μας βγάλει από την κρίση στην οποία μας οδήγησε συνειδητά. Χρειάζεται ένας νέος συνασπισμός εξουσίας, που θα σπάσει το μνημόνιο, θα αναδιανείμει πλούτο και εισοδήματα και θα φέρει στο προσκήνιο τον λαϊκό παράγοντα. Χρειάζεται πρωτίστως όμως μια ευρεία συμπαράταξη κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που θα αναδιατάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς, που θα δώσει ελπίδα, προοπτική και νέα δυναμική για τις ριζοσπαστικές ανατροπές που έχει ανάγκη η χώρα και οι πολίτες, για να μην πέσουμε στη θάλασσα και πνιγούμε όλοι μαζί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου